Sketch-based 3D Modeling There is a

Sketch-based 3D Modeling
There is a large body of work in sketch-based modeling,surveyed by Olsen et al. [2009]. One could categorize these modeling systems as single-view (akin to traditional pen on paper) eg. [Schmidt et al. 2009; Andre and Saito 2011; Chen et al. 2013; Xu et al. 2014] or multi-view (akin to digital 3D modeling with frequent view manipulation) eg. [Igarashi et al. 1999; Fan et al. 2004; Nealen et al. 2007; Bae et al. 2008; Fan et al. 2013]. Single-view use geometric properties of the 2D sketch to infer its depth in 3D,while multi-view techniques create the 3D curve explicitly using view manipulation to specify 3D curve attributes from different views. Our work lies in-between: we are able to infer 3D curves from strokes drawn entirely in a single-view, but are less constrained to the view and global sketch context than other single-view approaches, allowing view manipulation as and when desired.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ร่างตามแบบจำลอง 3 มิติ มีร่างกายขนาดใหญ่ของงานในการร่างโมเดล สำรวจโดยโอลเซ็น et al. [2009] หนึ่งสามารถประเภทระบบโมเดลเหล่านี้เป็นมุมมองเดียว (เหมือนกับปากกาแบบดั้งเดิมบนกระดาษ) เช่น [ชมิดท์ et al. 2009 Andre และ Saito 2011 เฉิน al. et 2013 Xu et al. 2014] หรือหลายมุมมอง (เหมือนกับการสร้างโมเดล 3D ดิจิตอลด้วยการจัดการที่ดูบ่อย) เช่นกัน [Igarashi et al. 1999 แฟนร้อยเอ็ด al. 2004 Nealen et al. 2007 แบ้ et al. 2008 แฟนร้อยเอ็ด al. 2013] ใช้มุมมองเดียวคุณสมบัติเรขาคณิตของร่าง 2D รู้ลึกของ 3D ในขณะที่หลายมุมมองเทคนิคสร้างโค้ง 3D ที่ใช้ดูจัดการระบุคุณลักษณะเส้นโค้ง 3 มิติจากมุมมองที่แตกต่างกันอย่างชัดเจน งานของเราอยู่ระหว่าง: เราสามารถรู้โค้ง 3 มิติจากจังหวะที่ออกทั้งหมดในมุมเดียว แต่มีน้อยจำกัดมุมมองและบริบทสากลร่างมากกว่าวิธีอื่น ๆ ดูเดี่ยว อนุญาตให้ดูจัดการ ตามต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ร่างที่ใช้การสร้างแบบจำลอง 3
มิติที่มีร่างกายใหญ่ของการทำงานในการสร้างแบบจำลองภาพร่างที่ใช้คือสำรวจโดยโอลเซ่น, et al [2009] หนึ่งสามารถจัดหมวดหมู่ระบบการสร้างแบบจำลองเหล่านี้เป็นมุมมองเดียว (คล้ายกับปากกาบนกระดาษแบบดั้งเดิม) เช่น [Schmidt et al, 2009; อังเดรและ Saito 2011; เฉินและอัล 2013; Xu et al, 2014] หรือหลายมุมมอง (คล้ายกับการสร้างแบบจำลอง 3 มิติดิจิตอลที่มีการจัดการมุมมองบ่อย) เช่น [ราชิ et al, 1999; พัดลม et al, 2004; Nealen et al, 2007; แบ้ et al, 2008; พัดลม et al, 2013] มุมมองเดียวใช้คุณสมบัติทางเรขาคณิตของร่าง 2D เพื่อสรุปความลึกในแบบ 3 มิติในขณะที่เทคนิคหลายมุมมองการสร้างเส้นโค้ง 3D อย่างชัดเจนโดยใช้การจัดการมุมมองในการระบุเส้นโค้ง 3D แอตทริบิวต์จากมุมมองต่างกัน การทำงานของเราอยู่ในระหว่างที่เราสามารถที่จะสรุปโค้ง 3D จากจังหวะวาดทั้งหมดในมุมมองเดียว แต่จะมีข้อ จำกัด น้อยลงไปที่มุมมองและบริบทร่างทั่วโลกกว่าวิธีเดียวมุมมองอื่น ๆ ที่ช่วยให้การจัดการมุมมองเป็นและเมื่อที่ต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากภาพ 3D โมเดลลิ่งมีร่างของการทำงานในร่างตามแบบสำรวจ โดย โอลเซ่น et al . [ 2009 ] หนึ่งสามารถจัดหมวดหมู่เหล่านี้แบบจำลองระบบ เป็นมุมมองเดียว ( คล้ายกับปากกาแบบดั้งเดิมบนกระดาษ ) เช่น [ ชมิดท์ et al . 2009 ; อังเดร และไซโตะ 2011 ; Chen et al . 2013 ; Xu et al . 2014 ] หรือมัลติวิว ( คล้ายกับการสร้างโมเดล 3D ดิจิตอลที่มีบ่อยดูเชิด ) เช่น [ อิการาชิ et al . 2542 ; พัดลม et al . 2004 ; nealen et al . 2007 ; แบ et al . 2008 ; พัดลม et al . 2013 ] มุมมองเดียวใช้เรขาคณิต คุณสมบัติของร่าง 2D เพื่ออนุมานความลึกของ 3D ในขณะที่เทคนิคมุมมองหลายสร้างเส้นโค้ง 3D อย่างชัดเจนใช้มุมมองการระบุคุณลักษณะ 3D โค้งจากมุมมองที่แตกต่างกัน งานของเราอยู่ในระหว่างที่เราสามารถอนุมานจากลายเส้นที่วาดเส้นโค้ง 3D ทั้งหมดในมุมมองเดียว แต่ไม่ จำกัด ให้มุมมองและบริบทโลกมากกว่าวิธีอื่น ๆร่างเดียวดูให้ ดูเชิดเป็นและเมื่อต้องการ