As things calmed down in the wake o

As things calmed down in the wake of the Mazoku’s departure, Suimei shifted to the task that had been awaiting him.

Healing. While there were other magicians capable of restorative magic, their knowledge of these was only on par with Suimei. Adding in the knowledge of curative magic he’d brought from his own world, his abilities far surpassed theirs.

“Whew. With this, we’re done,” he sighed, having finished up with the last person who had needed to be healed.

Because healing wasn’t his specialty, there were still some places where he could stand to improve, but his self-evaluation of his healing ability was still rather high.

The guard he had just healed swung his arm a few times in test as he thanked him, “Sorry about this, Mage onii-san.”

“Not at all, this is what I’m here for, after all.”

At this answer, the guard laughed happily.

“Still, you’re pretty amazing. That magic you used just now healed my wound without even leaving a scar, and I can even use my arm right away. I’ve never seen such a perfected healing technique.”

“It’s not common to be able to move the affected body part after healing?”

“That, huh. Well, with small wounds, sure, but not with larger ones. That’s common knowledge, right?”

“Huh.”

That was unexpected.

From what he’d said, Suimei surmised that the restriction was due to the fact that mages were only healing what they could see. Although the visible wound was healed, that nevertheless did not mean the healing had been complete.

“Is that not how you’re doing it?”

“You could say that.”

Suimei gave an ambiguous reply.

When it came to this issue, further investigation was warranted.

On a different note.

“—Is it just me, or has it gotten really noisy over there?”

A little ways off merchants and guards were gathered and were making a racket.

“…Yeah. Maybe we’re about to leave? Would that be why?” the guard guessed unconcernedly.

From what Rajas had said, his Mazoku soldiers had already begun to gather. This wasn’t the time to be leisurely taking their time, they needed to leave.

This clamor though, what was causing it?

“Well, your healing’s already finished, so why don’t we go take a look?”

“Sure.”

His back to the guard, Suimei headed in the direction of the racket.

As he arrived, he noticed a tension in the atmosphere.

What was the cause of this? This question plaguing his thoughts, he continued to observe the situation, taking note of the fact that the guards and merchants seemed to have someone surrounded.

The one surrounded was none other than the one who had been courageously engaged in battle until just now – Lefille.

Typically speaking, one who had heroically and singlehandedly dominated the Mazoku as she had would be treated with great respect, but the mood dominating the crowd was that of nervousness and unease. The scene simply could not in any way be seen as congratulatory in nature.

Surrounded as she was, Lefille opened her mouth to speak, intending to dispel the atmosphere.

“…Why have you asked me to come here? There are other things that should take precedence, no?” Lefille asked as her gaze took in the faces of those encircling her.

An adventurer stepped forward.

“And what would that be?”

“To move somewhere safer, obviously. If we dawdle here, there’s a good chance the Mazoku will attack again.”

“Attack again…”

His words were filled with deep, dark emotion.

At his response, Lefille repeated her suggestion, more forcefully this time.

“What? Is there something you want to say? If so, then just say it alr—”

“Yeah, I do. The Mazoku attacked us because of you, didn’t they? You’re a survivor of Noshias, right?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นสิ่งที่สงบลงในการปลุกของของ Mazoku, Suimei เลื่อนไปงานที่ได้รับการรอเขาการรักษา ในขณะที่มีนักมายากลอื่นสามารถบูรณะมายากล ความรู้เหล่านี้เป็นเพียงไล่เลี่ยกับ Suimei เพิ่มในความรู้ของมนเขาได้นำจากโลกของเขาเอง ความสามารถของเขาไกลทะลุพวกเขา"Whew ด้วยวิธีนี้ เราทำ เล่าปี่ มีจบลง ด้วยบุคคลสุดท้ายที่มีจำเป็นในการรักษาให้หายได้เพราะการรักษาไม่ได้มา ก็ยังมีบางสถานที่เขาสามารถยืนปรับปรุง แต่เขาประเมินความสามารถในการรักษาของเขาก็ค่อนข้างสูงยามที่เขามีเพียงหายก้นแขนกี่ครั้งในการทดสอบเขาขอบคุณเขา "ขออภัยเกี่ยวกับเรื่องนี้ Mage onii-ซาน""ไม่เลย นี้คือสิ่งที่ฉันนี่ หลังจากทั้งหมด"ที่คำตอบนี้ ยามหัวเราะอย่างมีความสุข"ยังคง คุณสวยวิเศษ ที่วิเศษคุณใช้ตอนนี้หายบาดแผลของฉันโดยไม่ได้ทิ้งรอยแผลเป็น และฉันยังสามารถใช้แขนของฉันทันที ผมไม่เคยเห็นเทคนิคการรักษาดังกล่าวสมบูรณ์แบบ""ไม่สามารถย้ายส่วนของร่างกายได้รับผลกระทบหลังจากการรักษาทั่วไป""ที่ ฮะ ดี พร้อมสมาน แผล แน่ใจ แต่ไม่ มีคนใหญ่ ที่คือความรู้ทั่วไป ขวา"ฮะ"ที่ไม่ได้คาดคิดจากสิ่งที่เขาได้กล่าวว่า Suimei surmised ว่า ข้อจำกัดคือเนื่องจากผู้วิเศษที่มีการรักษาเฉพาะสิ่งที่พวกเขาสามารถเห็น แม้ว่าแผลเห็นหาย ที่แต่ มิได้หมายถึง การรักษาได้สมบูรณ์"คือที่ไม่ว่าคุณกำลังทำมัน"คุณสามารถบอกว่า ที่"Suimei ให้การตอบสนองที่ชัดเจนเมื่อมันมาถึงปัญหานี้ การสอบสวนถูกรับประกันในหมายเหตุอื่น" — มันเป็นเพียงฉัน หรือมีมันอากาศมากนั่น? "วิธีเล็กน้อยปิดร้านค้าและเจ้าหน้าที่มารวมตัว และมีการทำไม้“… ใช่ บางทีเรากำลังจะออกจาก ที่จะทำไม "ยามเดา unconcernedlyจาก Rajas ได้พูด ทหาร Mazoku ของเขาได้เริ่มรวบรวม นี่ไม่ใช่เวลาจะสบาย ๆ ใช้เวลาของพวกเขา พวกเขาต้องออกจากก้องนี้แม้ว่า ว่าเกิดได้อย่างไร"ดี รักษาของแล้วเสร็จ ดังนั้นทำไมไม่เราไปดู? ""แน่ใจ"หลังให้การปกป้อง Suimei มุ่งหน้าไปในทิศทางของไม้เหมือนเขา เขาสังเกตเห็นความตึงเครียดในบรรยากาศสาเหตุของเรื่องนี้คืออะไร คำถามนี้ plaguing ความคิดของเขา เขายังคงสังเกตสถานการณ์ การสังเกตข้อเท็จจริงว่า เจ้าหน้าที่และพ่อค้าที่ดูเหมือนจะ มีคนล้อมรอบหนึ่งล้อมรอบเป็นใครอื่นนอกจากผู้ที่ได้ปฏิญาณหมั้นในการรบจนถึงตอนนี้ – Lefilleพูดโดยทั่วไป ผู้ที่มี heroically และ singlehandedly ครอบงำ Mazoku เป็นเธอจะได้รับการเคารพ แต่อารมณ์อำนาจเหนือฝูงชนเป็นที่หงุดหงิดและ unease ฉากเพียงแค่ไม่เห็นเป็นการแสดงความยินดีในธรรมชาติล้อมรอบเพราะ Lefille เปิดปากของเธอพูด ตั้งใจที่จะกำจัดความบรรยากาศ“… ทำไมคุณถามผมมาที่นี่ มีสิ่งอื่น ๆ ที่ควรจะมีความสำคัญ ไม่มี? " Lefille ถามจ้องมองเธอเอาในหนึ่งชัดเจนเธอนักแสวงโชคที่ก้าวไปข้างหน้า"และที่จะอะไร""ไปไหนปลอดภัยกว่า ชัด ถ้าเรา dawdle นี่ มีโอกาสดี Mazoku จะโจมตีอีกครั้ง""โจมตีอีก..."คำพูดของเขาเต็มไป ด้วยอารมณ์ลึก มืดที่ตอบ Lefille ซ้ำคำแนะนำของเธอ ประมากเวลานี้"อะไร มีบางสิ่งบางอย่างที่คุณต้องการจะพูดหรือไม่ ถ้าใช่ แล้วพูดมัน alr — ""ใช่ ฉัน Mazoku ที่โจมตีเรา เพราะคุณ พวกเขาไม่ คุณทำการรอดชีวิตของ Noshias ขวา"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นสิ่งที่สงบลงในการปลุกของการเดินทาง Mazoku ของ Suimei ขยับตัวอยู่กับงานที่ได้รับการรอเขา. การรักษา ในขณะที่มีนักมายากลอื่น ๆ ที่มีความสามารถของเวทมนตร์บูรณะรู้ของพวกเขาเหล่านี้เป็นเพียงเสมอกับ Suimei เพิ่มในความรู้ของเวทมนตร์แก้เขาต้องการนำมาจากโลกของเขาเองความสามารถของเขาไปไกลเกินกว่าพวกเขา. "ต๊าย ด้วยวิธีนี้เรากำลังทำ "เขาถอนหายใจเมื่อจบลงด้วยคนสุดท้ายที่ได้จำเป็นต้องได้รับการเยียวยา. เพราะการรักษาไม่ได้พิเศษของเขายังคงมีบางสถานที่ที่เขาสามารถยืนในการปรับปรุง แต่ตัวเองของเขา การประเมินผลของความสามารถในการรักษาของเขาก็ยังคงค่อนข้างสูง. ยามเขาได้รับการเยียวยาเพียงแค่เหวี่ยงแขนของเขาไม่กี่ครั้งในการทดสอบในขณะที่เขาขอบคุณเขา "ขอโทษเกี่ยวกับเรื่องนี้ Mage Onii-San." "ไม่ได้ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่ฉัน M ที่นี่สำหรับหลังจากทั้งหมด. " ในคำตอบนี้ยามหัวเราะอย่างมีความสุข. " ยังคงคุณน่ารัก มายากลที่คุณใช้เพียงแค่ตอนนี้หายเป็นปกติแผลของฉันโดยไม่ต้องออกจากแผลเป็นและฉันยังสามารถใช้แขนของฉันทันที ผมไม่เคยเห็นเช่นเทคนิคการรักษาที่สมบูรณ์แบบ. " " มันไม่ใช่เรื่องธรรมดาที่จะสามารถที่จะย้ายส่วนของร่างกายที่ได้รับผลกระทบหลังจากการรักษา? " " นั่นเหรอ ดีมีบาดแผลขนาดเล็กแน่ใจ แต่ไม่ได้อยู่กับคนที่มีขนาดใหญ่ นั่นเป็นความรู้ทั่วไปใช่มั้ย? " " อืมมม. " นั่นคือที่ไม่คาดคิด. จากสิ่งที่เขาต้องการกล่าวว่า Suimei สันนิษฐานว่าข้อ จำกัด เนื่องจากความจริงที่ว่าผู้วิเศษเป็นเพียงการรักษาสิ่งที่พวกเขาจะได้เห็น แม้ว่าแผลที่มองเห็นได้รับการเยียวยาที่ยังคงไม่ได้หมายความว่าการรักษาที่ได้รับการเสร็จสมบูรณ์. "นั่นคือไม่ว่าคุณกำลังทำมันได้หรือไม่" "คุณอาจจะบอกว่า." Suimei ให้การตอบกลับคลุมเครือ. เมื่อมันมาถึงปัญหานี้ ตรวจสอบต่อไปหย่อนใจ. เมื่อทราบที่แตกต่างกัน. "-is มันเป็นเพียงฉันหรือมันมีอากาศจริงๆมีเสียงดังที่นั่น?" วิธีเล็กน้อยปิดร้านค้าและยามที่ถูกรวบรวมและถูกทำให้แร็กเกต. " ... ใช่ บางทีเรากำลังจะออก? ที่จะทำไม? "ยามเดาได้อย่างไม่แยแส. จากสิ่งที่ Rajas ได้กล่าวว่าทหาร Mazoku ของเขาได้เริ่มขึ้นแล้วที่จะรวบรวม นี่ไม่ใช่เวลาที่จะสบายสละเวลาของพวกเขาที่พวกเขาต้องการที่จะออกจาก. เสียงโห่ร้องนี้ แต่สิ่งที่ก่อให้เกิดความมันได้หรือไม่"ดีการรักษาของคุณเสร็จแล้วดังนั้นทำไมเราไม่ไปใช้เวลาดู?" "แน่นอน " เขากลับไปยาม Suimei มุ่งหน้าไปในทิศทางของแร็กเกต. ในขณะที่เขามาถึงเขาสังเกตเห็นความตึงเครียดในบรรยากาศ. อะไรคือสาเหตุของเรื่องนี้หรือไม่ คำถามนี้ทำให้เกิดภัยพิบัติความคิดของเขาเขายังคงสังเกตสถานการณ์การจดบันทึกความจริงที่ว่ายามและร้านค้าดูเหมือนจะมีคนล้อมรอบ. หนึ่งล้อมรอบไม่มีใครอื่นนอกจากเป็นผู้หนึ่งที่ได้รับการว่าจ้างอย่างกล้าหาญในการต่อสู้จนตอนนี้ - Lefille . โดยปกติพูดหนึ่งที่มีความกล้าหาญและบดขยี้ครอบงำ Mazoku ที่เธอจะได้รับการปฏิบัติด้วยความเคารพที่ดี แต่อารมณ์ที่มีอำนาจเหนือฝูงชนเป็นที่ของความหงุดหงิดและความไม่พอใจ ที่เกิดเหตุก็สามารถไม่ได้อยู่ในทางใดทางหนึ่งถูกมองว่าเป็นความยินดีในธรรมชาติ. ล้อมรอบเป็นเธอ, Lefille อ้าปากจะพูดความประสงค์ที่จะปัดเป่าบรรยากาศ. " ... ทำไมคุณได้ถามฉันมาที่นี่? มีสิ่งอื่น ๆ ที่ควรจะมีความสำคัญไม่เป็น? "ถาม Lefille เป็นสายตาของเธอพาในใบหน้าของผู้ที่ล้อมรอบเธอ. นักผจญภัยก้าวไปข้างหน้า. " และสิ่งที่จะเป็น? " " ต้องการย้ายไปที่ไหนสักแห่งที่ปลอดภัยกว่าอย่างเห็นได้ชัด ถ้าเราอืดอาดที่นี่มีโอกาสที่ดี Mazoku จะโจมตีอีกครั้ง ". " การโจมตีอีกครั้ง ... " คำพูดของเขาเต็มไปด้วยความลึกอารมณ์มืด. ในการตอบสนองของเขา Lefille ซ้ำข้อเสนอแนะของเธอมากขึ้นอย่างแข็งขันขณะนี้. " คืออะไร? มีสิ่งที่คุณต้องการที่จะพูด? ถ้าเป็นเช่นนั้นแล้วก็บอกว่ามัน alr- " " ใช่ฉันทำ Mazoku ทำร้ายเราเพราะคุณไม่ได้พวกเขา? คุณเป็นผู้รอดชีวิตจาก Noshias ใช่มั้ย? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อทุกอย่างสงบลงในการปลุกของการเดินทางของมาโซคุ suimei , เปลี่ยนงานที่ได้รอเขาการรักษา ในขณะที่มีผู้วิเศษอื่น ๆความสามารถของมายากลบูรณะ ความรู้เหล่านี้เป็นเพียงเสมอกับ suimei . เพิ่มความรู้แก้เวทมนตร์ เขานำมาจากโลกของตัวเอง ความสามารถของเขาไกลเกินพวกเขา" เฮ้อ . . . ตอนนี้เรากำลังทำ " เขาถอนหายใจเมื่อเสร็จธุระกับคนสุดท้ายที่ต้องได้รับการรักษาเพราะการรักษาไม่ได้พิเศษของเขา ยังคงมี สถานที่ที่เขาสามารถยืนเพื่อปรับปรุง แต่การประเมินตนเองของความสามารถในการรักษาของเขายังคงค่อนข้างสูงยามที่เขาเพิ่งหายเหวี่ยงแขนของเขาไม่กี่ครั้งในการทดสอบ ตามที่เขากล่าวขอบคุณเขา " ขอโทษนะ จอมเวทย์ โอนี่ซัง "" ไม่หรอก นี่ผม หลังจากทั้งหมด . "ในคำตอบนี้ ยามหัวเราะอย่างมีความสุข" ก็คุณสวยมาก มายากลที่คุณใช้ตอนนี้รักษาบาดแผลของฉันโดยไม่ทิ้งรอยแผลเป็น และฉันก็สามารถใช้แขนผมทันที ผมไม่เคยเห็นเช่นสมบูรณ์ healing เทคนิค”" ไม่ใช่เรื่องปกติที่จะสามารถย้ายจากส่วนหนึ่งของร่างกายหลังการรักษา ? "" นั้นสินะ อืม มีแผลเล็กๆ ได้ แต่ไม่ใช่กับคนที่มีขนาดใหญ่ นั่นคือความรู้ทั่วไป ใช่ไหม ? "" หือ "ที่ไม่คาดคิดจากสิ่งที่เขาพูด suimei สันนิษฐานว่าข้อ จำกัด เนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่ามีเพียงจอมเวทย์รักษาสิ่งที่พวกเขาได้เห็น แม้ว่าบาดแผลที่มองเห็นได้เป็นปกติ ที่ยังคงไม่ได้หมายถึงการได้รับการเสร็จสมบูรณ์" คือว่าไม่ว่าคุณกำลังทำอะไร ? "" คุณสามารถพูดได้ว่า "suimei ให้ตอบคลุมเครือเมื่อมันมาถึงปัญหานี้ การสอบสวนเพิ่มเติมเป็นประกันในบันทึกที่แตกต่างกัน" มันเป็นเพียงฉันหรือมันเริ่มเสียงดังจริงๆตรงนั้น "วิธีการเล็กน้อยจากพ่อค้าและทหารได้ถูกรวบรวมและทำไม้" . . . . . . . ใช่ บางที เรากำลังจะไปแล้ว นั่นทำไม ? " ยามเดา unconcernedly .จากสิ่งที่ราจัสบอกว่า ทหารของเขาได้เริ่มรวบรวมมาโซคุ . นี่ไม่ใช่เวลามาอย่างสบายๆ เอาเวลาของพวกเขา พวกเขาต้องการที่จะไปนี้ประกาศ แต่สิ่งที่ทำให้มัน" อืม การรักษาของคุณเสร็จแล้ว ทำไมเราไม่ไปดูล่ะ "" แน่นอน "เขากลับมาเพื่อป้องกัน suimei มุ่งหน้าไปในทิศทางของไม้เมื่อมาถึงเขาสังเกตเห็นความตึงเครียดในบรรยากาศอะไรคือสาเหตุของเรื่องนี้ คำถามนี้รบกวนความคิดของเขา เขายังคงเฝ้าดูสถานการณ์ ใช้หมายเหตุของความจริงที่ว่าทหารและพ่อค้าดูจะมีคนล้อมหนึ่งล้อมรอบ เป็นใครไปไม่ได้นอกจากคนที่ได้รับหมั้นในการต่อสู้อย่างกล้าหาญ จนตอนนี้– lefille .โดยทั่วไปการพูดที่เก่งด้วยตัวเองและ dominated มาโซคุที่เธอมีจะได้รับการปฏิบัติด้วยความเคารพมาก แต่อารมณ์ควบคุมฝูงชนที่ของความกังวลใจและความไม่สบายใจ ฉากก็ไม่สามารถในทางใด ๆ จะเห็นเป็นแสดงความยินดีในธรรมชาติล้อมรอบเป็นเธอ lefille อ้าปากพูด จะทำให้บรรยากาศ" . . . . . . . ทำไมคุณถึงเรียกฉันมาที่นี่ ? มีอีกหลายอย่างที่ควรจะอยู่ไม่ใช่เหรอ " lefille ถามขณะที่สายตาของเธอจับใบหน้าของผู้ล้อมเธอนักผจญภัยก้าวออกมา" แล้วมันยังไงล่ะ "" การย้ายไปอยู่ในที่ปลอดภัย แน่นอน ถ้าเราอู้งานนี่ จะมีโอกาสดีมาโซคุจะโจมตีอีกครั้ง ." โจมตีอีกครั้ง . . . . . . . "คำพูดของเขาเต็มไปด้วยห้วงอารมณ์ที่มืดในการตอบสนองของเขา lefille ซ้ำคำแนะนำของเธอให้แรงกว่านี้เลย" อะไร ? มีอะไรที่เธออยากจะพูด ? ถ้าเป็นเช่นนั้นแล้ว ก็มันพูดไม่เป็น - "" ใช่ ฉันทำ พวกมาโซคุโจมตีเรา เพราะคุณไม่ใช่เหรอ คุณเป็นผู้รอดชีวิตของ noshias ใช่ไหม "