Peasant foods are dishes specific t

Peasant foods are dishes specific to a particular culture, made from accessible and inexpensive ingredients, and usually prepared and spiced to make them more palatable. They often form a significant part of the diets of people who live in poverty, or have a lower income compared to the average for their society or country.

Peasant foods have been described as being the diet of peasants, that is, tenant or poorer farmers and their farm workers,[1] and by extension, of other cash-poor people. They may use ingredients, such as offal and less-tender cuts of meat, which are not as marketable as a cash crop. Characteristic recipes often consist of hearty one-dish meals, in which chunks of meat and various vegetables are eaten in a savory broth, with bread or other staple food. Sausages are also amenable to varied readily-available ingredients, and they themselves tend to contain offal and grains.

Peasant foods often involve skilled preparation by knowledgeable cooks using inventiveness and skills passed down from earlier generations. Such dishes are often prized as ethnic foods by other cultures and by descendants of the native culture who still desire these traditional dishes even when their incomes rise to the point where they can purchase any food they like.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชาวนาอาหารเป็นอาหารเฉพาะวัฒนธรรมเฉพาะ ทำจากส่วนผสมที่สามารถเข้าถึงได้ และราคาไม่แพง และมักจะเตรียม และสะเต๊ะให้อร่อยมากขึ้น พวกเขามักเป็นส่วนสำคัญส่วนหนึ่งของอาหารของคนที่อยู่ในความยากจน หรือมีรายได้ต่ำกว่าเมื่อเทียบกับค่าเฉลี่ยของสังคมหรือประเทศนั้นมีการอธิบายอาหารชาวนาเป็นอาหารของชาวนา คือ ผู้เช่า หรือเกษตรกรย่อม และตัวคน งานฟาร์ม, [1] และ ขยาย คนยากจนเงินสดอื่น ๆ พวกเขาอาจใช้ส่วนผสม offal และตัดเงินน้อยเนื้อ ซึ่งไม่ใช่เป็น marketable เป็นพืช สูตรลักษณะมักจะประกอบด้วยอาหารจานเดียวแสนอร่อย ในที่ก้อนเนื้อ และผักต่าง ๆ ที่กินในซุปที่แพะ กับขนมปังหรืออาหารหลักอื่น ๆ ไส้กรอกเป็นส่วนผสมพร้อมคล้อยตามการแตกต่างกันตก และตัวเองมักจะประกอบด้วย offal และธัญพืชอาหารชาวนามักจะเกี่ยวข้องกับทักษะเตรียม โดยพ่อครัวที่มีความรู้ใช้ inventiveness และทักษะการส่งต่อมาจากรุ่นก่อนหน้านี้ อาหารดังกล่าวจะ prized มักเป็นอาหารชาติพันธุ์วัฒนธรรมอื่น และลูกหลานของวัฒนธรรมพื้นเมืองที่ยัง ต้องการอาหารเหล่านี้แม้รายได้ของพวกเขาขึ้นไปยังจุดที่พวกเขาสามารถซื้ออาหาร ที่พวกเขาต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาหารที่ชาวนามีอาหารที่เฉพาะเจาะจงกับวัฒนธรรมโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ทำจากส่วนผสมที่สามารถเข้าถึงได้และราคาไม่แพงและเตรียมความพร้อมและมักจะ spiced จะทำให้พวกเขาอร่อยมากขึ้น พวกเขามักจะรูปแบบเป็นส่วนสำคัญของการรับประทานอาหารของคนที่อาศัยอยู่ในความยากจนหรือมีรายได้ลดลงเมื่อเทียบกับค่าเฉลี่ยสำหรับสังคมหรือประเทศของตน. อาหารที่ชาวนาได้รับการอธิบายว่าเป็นอาหารของชาวบ้านที่เป็นผู้เช่าหรือเกษตรกรที่ยากจน และคนงานในไร่ของพวกเขา [1] และนามสกุลของผู้คนที่น่าสงสารเงินสดอื่น ๆ พวกเขาอาจจะใช้ส่วนผสมเช่นเครื่องและลดการซื้อน้อยเนื้อซึ่งจะไม่เป็นที่ต้องการของตลาดเป็นพืชเงินสด สูตรลักษณะมักจะประกอบด้วยแสนอร่อยอาหารหนึ่งจานที่ก้อนเนื้อสัตว์และผักต่างๆที่รับประทานในน้ำซุปเผ็ดกับขนมปังหรืออาหารหลัก นอกจากนี้ยังมีไส้กรอกคล้อยตามส่วนผสมที่แตกต่างกันได้อย่างง่ายดายที่มีอยู่และพวกเขามีแนวโน้มที่จะมีเครื่องในและธัญพืช. อาหารที่ชาวนามักจะเกี่ยวข้องกับการเตรียมความพร้อมที่มีทักษะโดยพ่อครัวที่มีความรู้โดยใช้ความเฉลียวฉลาดและทักษะผ่านลงมาจากรุ่นก่อนหน้านี้ อาหารดังกล่าวมีราคาแพงมักจะเป็นอาหารชาติพันธุ์วัฒนธรรมอื่น ๆ และลูกหลานของวัฒนธรรมพื้นเมืองที่ยังคงต้องการอาหารแบบดั้งเดิมเหล่านี้แม้ในขณะที่รายได้เพิ่มขึ้นไปยังจุดที่พวกเขาสามารถซื้ออาหารใด ๆ ที่พวกเขาต้องการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อาหารที่ชาวนาเป็นอาหารเฉพาะวัฒนธรรมโดยเฉพาะ ผลิตจากวัสดุที่สามารถเข้าถึงได้และราคาไม่แพงและมักจะเตรียม และปรุงให้อร่อยขึ้น พวกเขามักจะฟอร์มเป็นส่วนสำคัญของอาหารของผู้คนที่อาศัยอยู่ในความยากจน หรือมีรายได้ต่ำกว่าค่าเฉลี่ยสำหรับสังคมหรือประเทศของตน

ชาวนาอาหารได้ถูกอธิบายไว้เป็นอาหารของชาวนานั่นคือ ผู้เช่า หรือเกษตรกรที่ยากจน และคนงานในฟาร์มของพวกเขา [ 1 ] และโดยส่วนขยายของเงินสดอื่น ๆคนจน พวกเขาอาจใช้วัสดุ เช่น เครื่องในสัตว์ และน้อยกว่าการตัดเนื้อนุ่ม ซึ่งไม่ได้เป็น marketable เป็นพืช . สูตรลักษณะมักจะประกอบด้วยมากมายอาหารจานหนึ่งในที่ชิ้นเนื้อและผักต่างๆ กินเผ็ดน้ำซุปกับขนมปัง หรืออาหารหลักอื่น ๆไส้กรอกยังซูฮกให้วัสดุพร้อมใช้งาน พร้อมที่แตกต่างกัน และพวกเขามักจะมีเครื่องในและธัญพืช ชาวนามักจะเกี่ยวข้องกับการเตรียมอาหาร

มีทักษะความรู้และทักษะการสร้างสรรค์โดยพ่อครัวผ่านลงมาจากรุ่นก่อนหน้านี้อาหารดังกล่าวมักจะ prized เป็นอาหารชาติพันธุ์โดยวัฒนธรรมอื่น ๆและลูกหลานของวัฒนธรรมพื้นเมืองที่ยังคงต้องการอาหารแบบดั้งเดิมเหล่านี้แม้เมื่อรายได้เพิ่มขึ้นไปยังจุดที่พวกเขาสามารถซื้ออาหารใด ๆที่พวกเขาต้องการ