Afterwards, he knew from his father

Afterwards, he knew from his father, Rui Xuan was a prince. The man who brought him to the mountain that day was actually the Emperor himself.

After the former Emperor’s demise, Rui Xuan succeeded the throne and became the new Emperor.

Two years ago, there was a critical hostility at the borderline. Rui Xuan recruited Qi Sheng to enter the court as a General. To go to the battlefield. Qi Sheng agreed.

On the day Qi Sheng went down the mountain, Jue Yue, for the very first time in his life had a great quarrel with his elder brother. He stood in the rain on the narrow path of the mountain. His clothes soaked. His eyes were very red. In his fiercest tone: “If you go, I don’t want to admit you as my elder brother anymore!!!”

In the end, he still wasn’t able to make him stay. Couldn’t stop his steps from going down the mountain.

Henceforth, the court had added a leader who led his troops to become the terror that stricken the enemy’s troop, General Qi. In the Pear Flowers Garden, there was no longer the broad figure that he knew so well.

In a blink on an eye, several years had passed.

Jue Yu took a mouthful of air before he heaved a heavy sigh.

Towards the Emperor’s family, he never had any good sentiment. Upon seeing the Blind Concubine, it was as if he was looking at the reflection of himself.

That pair of desperate, deathly stillness, without any liveliness eyes, not so long ago that was also embedded on his own face.

Jue Yu without saying anything walked out from the Imperial Study. Under the dim light of the night, he went to the direction of the serving quarter.

His steps were extremely light. Quietly without any noise he walked into the yard.

Xiao Bao was in the yard. Sprinkled the water. Suddenly, there was a warm body approaching from his back. He was frightened and opened his mouth about to scream. But was interposed by the hands which firmly covered his mouth.

Jue Yu inched closer to his ear and said lightly: “It’s me.” He brought his index finger closer and put it in front of his lips, making a keep-silent gesture.

Xiao Bao followed him to go to outside the courtyard. Just stopped after going so far.

The moonlight lit the earth with its layer of silver color. Jue Yu stood under the white and clean moonlight. His posture was tall. His black hair flew swiftly. Making his appearance picturesque. As if absorbing the spiritual influence in the world.

Xiao Bao was in a daze for a while.

Jue Yu lifted his eyes and smiled: “You knew about this matter, didn’t you?”

Xiao Bao was startled, “Knew about what?”

“Regarding the Blind Concubine, as well as about why the Empress Dowager wanted to harm him again and again.”

Xiao Bao hung down his head. A little bit difficult to breathe, “Why did Young Master Jue Yu think that I knew?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลังจากนั้น เขารู้จากพ่อ Rui ซวนได้เจ้า คนที่พาคุณพ่อเขาวันนั้นถูกจักรพรรดิตัวเองจริงหลังจากการตายของอดีตจักรพรรดิ Rui ซวนสำเร็จราชบัลลังก์ และกลายเป็น จักรพรรดิใหม่สองปีที่ผ่านมา มีความเป็นศัตรูที่สำคัญที่เส้นเขตแดน ซวน Rui คัดเลือก Sheng ฉีเพื่อป้อนศาลเป็นทั่วไป จะไปสนามรบ ฉีเซิ่งตกลงในวันที่ฉีเจิงก็ลงจากภูเขา Jue Yue ครั้งแรกในชีวิตของเขามีการทะเลาะกันดีกับพี่เขา เขายืนอยู่ในสายฝนบนเส้นทางแคบของภูเขา เสื้อผ้าของเขาแช่ ตาแดงมากขึ้น ในโทนที่ร้ายมากที่สุดของเขา: "ถ้าคุณไป ฉันไม่ต้องการยอมรับว่า คุณเป็นพี่อีกต่อไป!!!"ในสุด ยังไม่สามารถทำให้เขาอยู่ ไม่สามารถหยุดขั้นตอนของเขาจะลงจากภูเขาแท้ ๆ ศาลได้เพิ่มผู้นำที่พลจะกลายเป็น ความหวาดกลัวที่เผชิญกองทหารของข้าศึก ชิทั่วไป ในสวนดอกไม้ลูกแพร์ ไม่มีรูปสิ่งที่เขารู้ดีในพริบตาบน ได้ผ่านหลายปีJue Yu ขึ้นคำหนึ่งของอากาศก่อนเขา heaved การถอนหายใจหนักต่อครอบครัวของจักรพรรดิ เขาไม่เคยมีความเชื่อมั่นใด ๆ ดี เมื่อเห็นนางสนมตาบอด มันก็ว่า เขากำลังมองภาพสะท้อนของตัวเองคู่หมดหวัง ราง ๖๐ โดยไม่ต้องใด ๆ ตี่ตา ไม่นานที่ผ่านมาที่ยังถูกฝังอยู่บนใบหน้าของเขาเองJue Yu โดยไม่พูดอะไรเดินออกจากการศึกษาอิมพีเรียล ภายใต้แสงสลัวของคืน เขาเดินไปยังทิศทางของไตรมาสเสิร์ฟขั้นตอนของเขาถูกแสงมาก เงียบ ๆ โดยปราศจากเสียงรบกวน ที่เขาเดินเข้าไปในลานเสี่ยวเปาในบ้านได้ โรยน้ำ ทันใดนั้น มีร่างกายอบอุ่นจากหลังของเขา เขากลัว และเปิดปากจะร้อง แต่ถูก interposed โดยมือที่คลุมปากให้แน่นJue Yu inched ใกล้หูของเขา และกล่าวว่า เบา ๆ: "มันเป็นฉัน" เขานำนิ้วชี้ของเขาใกล้ชิด และวางอยู่หน้าริมฝีปากของเขา ทำท่าทางให้เสียงเงียบเสี่ยวเปาตามเขาไปที่ลานด้านนอก เพียงหยุดหลังจากที่ไปไกลแสงจันทร์สว่างโลก มีชั้นของสีเงิน Jue Yu ยืนใต้แสงจันทร์ขาว และสะอาด ท่าทางของเขาสูงมาก ผมสีดำของเขาบินไปอย่างรวดเร็ว ทำให้ลักษณะของเขาที่งดงาม เช่นถ้าดูดซับอิทธิพลทางวิญญาณของโลกเสี่ยวเปาถูกดึกในขณะJue Yu ยกตาเขา และยิ้ม: "คุณรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ ไม่คุณ"เสี่ยวเปาตกใจ "รู้เกี่ยวกับอะไร""เกี่ยวกับนาง สนมตาบอด ตลอดจน เกี่ยวกับทำไมพระจักรพรรดินีอยากจะทำร้ายเขาอีก"เสี่ยวเปาฮังลงศีรษะของเขา สถานที่ในการหายใจ "ทำไมไม่โทหนุ่ม Jue ยูคิดว่า ที่ รู้"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลังจากนั้นเขารู้จากพ่อของเขา Rui Xuan เป็นเจ้าชาย คนที่นำเขาไปสู่ภูเขาในวันนั้นเป็นจริงจักรพรรดิตัวเอง. หลังจากที่อดีตจักรพรรดิสวรรคตรุย Xuan ประสบความสำเร็จบัลลังก์และกลายเป็นจักรพรรดิใหม่. สองปีที่ผ่านมามีความเป็นศัตรูที่สำคัญที่เส้นเขตแดน Rui Qi Xuan คัดเลือก Sheng ที่จะเข้าสู่ศาลเป็นนายพล เพื่อไปยังสนามรบ ฉี Sheng ตกลงกัน. ในวันที่ฉี Sheng ลงไปบนภูเขาจือยูเป็นครั้งแรกในชีวิตของเขามีการทะเลาะกันได้ดีกับพี่ชายของเขา เขายืนอยู่ในสายฝนบนเส้นทางแคบ ๆ ของภูเขา เสื้อผ้าของเขาแช่ ดวงตาของเขาสีแดงมาก ในน้ำเสียงดุเดือดของเขา: "ถ้าคุณไปฉันไม่ต้องการที่จะยอมรับว่าคุณเป็นพี่ชายของฉันอีกต่อไป !!!" ในท้ายที่สุดเขาก็ยังไม่สามารถที่จะทำให้เขาอยู่ ไม่สามารถหยุดการตามขั้นตอนของเขาจากที่จะไปภูเขา. นับจากนี้ไปศาลได้เพิ่มความเป็นผู้นำที่นำกองกำลังของเขาจะกลายเป็นความหวาดกลัวที่กลัวทหารของศัตรูทั่วไปฉี ในลูกแพร์สวนดอกไม้ไม่มีอีกต่อไปตัวเลขในวงกว้างว่าเขารู้เป็นอย่างดี. ในพริบตาในตาหลายปีที่ผ่านมา. จือยูเอาคำหนึ่งของอากาศก่อนที่เขาจะยกถอนหายใจหนัก. ต่อครอบครัวของจักรพรรดิ เขาไม่เคยมีความเชื่อมั่นที่ดีใด ๆ เมื่อเห็นคนตาบอดเมียน้อยมันเป็นราวกับว่าเขากำลังมองไปที่ภาพสะท้อนของตัวเอง. คู่ของหมดหวังนิ่งเหมือนคนตายที่ไม่มีตามีชีวิตชีวาใด ๆ ที่ไม่นานที่ผ่านมาที่ยังถูกฝังอยู่บนใบหน้าของเขาเอง. จือยูโดยไม่พูดอะไร เดินออกมาจากการศึกษาอิมพีเรียล ภายใต้แสงสลัวของคืนเขาไปทิศทางของไตรมาสที่ให้บริการ. ตามขั้นตอนของเขาเบามาก อย่างเงียบ ๆ โดยไม่มีเสียงรบกวนใด ๆ ที่เขาเดินเข้าไปในบ้าน. เสี่ยวเบ้าอยู่ในลาน โรยน้ำ ทันใดนั้นก็มีการอบอุ่นร่างกายใกล้เข้ามาจากด้านหลังของเขา เขาก็กลัวและเปิดปากของเขาเกี่ยวกับการที่จะกรีดร้อง แต่ก็ interposed ด้วยมือที่มั่นปกคลุมปากของเขา. จือยูขยับใกล้ชิดกับหูของเขาและพูดเบา ๆ ". มันฉัน" เขาเอานิ้วชี้ของเขาอย่างใกล้ชิดและวางไว้ในด้านหน้าของริมฝีปากของเขาทำให้ท่าทางเก็บเงียบเสี่ยวเปาตามเขาไปนอกคอร์ทยาร์ด เพียงแค่หยุดหลังจากไปไกล. แสงจันทร์สว่างแผ่นดินด้วยชั้นของสีเงิน จือยูยืนอยู่ภายใต้แสงจันทร์สีขาวและสะอาด ท่าทางของเขาคือสูง ผมสีดำของเขาบินอย่างรวดเร็ว ทำให้ลักษณะของเขาที่งดงาม . ถ้าเป็นดูดซับอิทธิพลทางจิตวิญญาณในโลกเสี่ยวเบ้าอยู่ในอาการงุนงงในขณะที่. จือยูเงยหน้าขึ้นเขาและยิ้ม: "คุณรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้คุณไม่" เสี่ยวเปาก็ต้องสะดุ้ง "รู้เกี่ยวกับสิ่งที่ ? " " เกี่ยวกับคนตาบอดเมียน้อยเช่นเดียวกับเกี่ยวกับสาเหตุที่อัครมเหสีต้องการที่จะเป็นอันตรายต่อเขาอีกครั้งและอีกครั้ง ". เสี่ยวเปาแขวนศีรษะของเขาลง นิด ๆ หน่อย ๆ ยากที่จะหายใจ "ไม่หนุ่มโทจือยูคิดว่าทำไมที่ฉันรู้?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลังจากนั้น เขารู้จากพ่อ รุย ซวน เป็นเจ้าชาย คนที่พาเขาไปที่ภูเขาวันนั้นเป็นจักรพรรดิเองหลังจากการสวรรคตของอดีตจักรพรรดิ รุย ซวน สำเร็จ บัลลังก์และกลายเป็นจักรพรรดิคนใหม่สองปีก่อน มีความเป็นปรปักษ์อย่างที่คิด . รุย มาฉีเซิงซวนเข้าศาลโดยทั่วไป ไปสนามรบ ฉีเซิ่งเห็นด้วยในวันฉีเซิงลงจากภูเขา จูเว่ เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาทะเลาะกับพี่ชายของเขา เขายืนอยู่ท่ามกลางสายฝน บนเส้นทางที่แคบของภูเขา เสื้อของเขาเปียกชุ่ม ตาของเขาเป็นสีแดงมาก ในโทนที่ห้าวหาญของเขา : " ถ้าเจ้าไป ข้าไม่อยากที่จะยอมรับว่าคุณเป็นพี่ชายของฉันอีกต่อไปแล้ว ! ! ! ! ! ! ! "สุดท้าย เขาก็ไม่อาจจะให้เขาอยู่ด้วย ไม่สามารถหยุดขั้นตอนของเขาจะลงจากภูเขาตอนนี้ศาลได้เพิ่มผู้นำที่นำทหารของเขาที่จะกลายเป็นความกลัวที่ถูกข้าศึกของทหารฉีทั่วไป ในลูกแพร์ดอกไม้สวนมีไม่กว้างรูปที่เขารู้จักดีชั่วพริบตาที่ตา หลายปีแล้วจู ยู ก็คำนึงในอากาศก่อนจะถอนใจยาวอย่างหนักต่อครอบครัวของจักรพรรดิ เขาไม่เคยดี sentiment เมื่อเห็นสนม ตาบอด มันเหมือนกับว่าเขากำลังมองภาพสะท้อนของตัวเองของหมดหวังที่จะหยุดสงบนิ่งคู่นั้น ไม่มีความคึกคักตา ไม่นานที่ยังฝังอยู่บนใบหน้าของเขาเองจู ยู โดยไม่พูดอะไรเลย เดินออกมาจากการศึกษาของจักรพรรดิ ภายใต้แสงสลัวของยามค่ำคืน เขาไปในทิศทางของการให้บริการรวมขั้นตอนของเขาแสนแสง เงียบไม่มีเสียงใดๆ เขาเดินเข้าไปในบ้านเสี่ยวเปาอยู่ในลาน โรยน้ำ อยู่ๆก็มีความอบอุ่นร่างกายใกล้จากด้านหลังของเขา เขาตกใจและอ้าปากจะกรีดร้อง แต่ interposed ด้วยมือซึ่งแน่นปกคลุมปากของเขาจู ยู นิ้วใกล้หูของเขาและพูดเบาๆ " ผมเอง " เขาเอานิ้วชี้นิ้วใกล้ชิดและใส่ไว้ในด้านหน้าของปาก ทำให้ท่าทางเงียบเสี่ยวเปาตามเขาไปข้างนอกสนามหญ้า ก็หลังจากไปไกลแล้วแสงจันทร์สว่างโลกด้วยชั้นของสีเงิน จู ยู ยืนอยู่ใต้แสงจันทร์ ขาวและสะอาด ท่าทางของเขาสูง ผมสีดำของเขาบินไปอย่างรวดเร็ว การปรากฏตัวของเขาที่งดงาม ถ้ารับอิทธิพลทางจิตวิญญาณในโลกเสี่ยวเปาก็เลยงงไปสักพักจู ยู ยกขึ้นดวงตาของเขาและยิ้ม : " คุณรู้เรื่องนี้ใช่มั้ย "เสี่ยวเปาก็ตกใจ " รู้เรื่องอะไร ? "" เรื่องเมียน้อย ตาบอด เป็นถึงจักรพรรดินีหม้ายต้องการทำร้ายเขาอีกครั้งและอีกครั้ง .เสี่ยวเปา แขวนไว้ที่หัวของเขา นิด ๆหน่อย ๆยากที่จะหายใจ ทำไมนายน้อย จู ยู คิดว่าผมรู้เหรอ ? "