Paul GriceHerbert Paul Grice (who o

Paul Grice

Herbert Paul Grice (who often publishes under the name Paul), best known for his work on the philosophy of language, was born in Birmingham on March 13, 1913. He was born and raised in Harborne, Birmingham, and attended Clifton College, before going on to study at Oxford, where he later taught until 1967. In this year he took up a professorship at the University of California, where he taught until his death in 1988, publishing many studies and journal articles throughout his career (See Example Research: Conversational Implicature and Maxims for more information on his work).[3][5]
John Austin

John Langshaw Austin (1911-1960) was born in Lancaster and studied the same degree at Grice, Literae Humaniores ('Greats') at Oxford from 1929, recieving a first class honours in 1933. After serving in MI6 during World War II, Austin became a professor at Oxford, teaching Moral Philosophy. In 1955 he visited Harvard to give guest lectures which would form the basis for 'How to do things with words' (See Example Research: Speech Act Theory), where he met and befriended linguist Noam Chomsky. Austin died of lung cancer at the age of 48.[6]
John Searle

John Rogers Searle, born July 31st, 1932, is an American Philosopher renowned for his work on Speech Act Theory (See Example Research: Speech Act Theory). He began his university education at The University of Wisconcin-Madison in the 1950s and went on to then earn an undergraduate degree and a doctorate in Philosophy and Ethics at Oxford University. He is currently the Slusser Professor of Philosophy at the University of California.[7]
Bertrand Russell

Bertrand Russell (1872- 1970) was a British philosopher known for his works on philosophy of language, among other subjects. He was born into an influential family, with his paternal grandfather, John Russell, serving Queen Victoria as prime minister during the 1840s and 1860s. He studied Mathematics and Philosophy at Cambridge University from 1890, going on to build a career as a lecturer there while publishing and researching many studies and various subjects. He died of influenza in 1970.[8][10]
Penelope Brown and Stephen Levinson

Penelope Brown and Stephen Levinson are colleagues at the Max Planck Institute for Psycholingistics (more information on this topic at Psycholinguistics), in The Netherlands. Renowned for their work on politeness theory (see Example Research: Face Theory and Politeness), they have published several works together on this and other topics since their first collaborated work in 1978.[11][13]
Geoffrey Leech

Geoffrey Leech was born 16th January, 1936, whose main academic interests include English grammar, pragmatics, and semantics (see Semantics), was Professor of Linguistics and Modern English Language at Lancaster University from 1974-2002, before going on to become Research Professor in English Linguistics. He is most well known for his work on Politeness Maxims (See Example Research: Conversational Implicature and Maxims and Example Research: Face Theory and Politeness).[14]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Paul GricePaul Grice เฮอร์เบิร์ต (ที่มักจะเผยแพร่ภายใต้ชื่อ Paul), รู้จักกันดีสำหรับงานของเขาในปรัชญาภาษา เกิดในเบอร์มิงแฮม 13 มีนาคม ค.ศ. 1913 เขาได้เกิด และยกในฮาร์เบอร์เนฮอลล์ เบอร์มิงแฮม และเข้าร่วมคลิฟตั้น วิทยาลัย ก่อนจะศึกษาในอ๊อกซฟอร์ด ที่เขาต่อมาสอนจนถึงค.ศ. 1967 ในปีนี้เขาเอาค่า professorship ที่มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ที่เขาสอนจนเขาตายในปี 1988 ประกาศในการศึกษาและบทความสมุดตลอดอาชีพของเขา (ดูตัวอย่างงานวิจัย: Implicature สนทนาและคำคมสำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับงานของเขา) [3] [5]จอห์น Austinจอห์น Langshaw Austin (1911-1960) เกิดในแลงคาสเตอร์ และศึกษาระดับเดียวกันที่ Grice, Literae Humaniores ('Greats') ที่ออกซ์ฟอร์ดจาก 1929 รับเกียรติชั้นใน 1933 หลังจากเสิร์ฟใน MI6 ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง Austin กลายเป็น ศาสตราจารย์ที่ออกซ์ฟอร์ด สอนปรัชญาศีลธรรม ใน 1955 เขาเยี่ยมชมฮาร์วาร์ดให้ห้องบรรยายซึ่งจะเป็นพื้นฐานสำหรับ 'วิธีการทำสิ่งต่าง ๆ ด้วยคำ' (ดูตัวอย่างงานวิจัย: ทฤษฎีการกระทำด้วยคำพูด), ซึ่งเขาได้พบ และ befriended นักภาษาศาสตร์โนมชัมสกี Austin เสียชีวิตโรคมะเร็งปอดอายุ 48 [6]ไร John Searleไร John โรเจอร์ส Searle, 31 กรกฎาคม 1932 เกิดเป็นนักปราชญ์ที่ อเมริกันชื่อเสียงในงานของเขาในคำพูดการกระทำทฤษฎี (ดูตัวอย่างงานวิจัย: ทฤษฎีการกระทำด้วยคำพูด) เขาเริ่มศึกษามหาวิทยาลัยที่มหาวิทยาลัย Wisconcin-เมดิสันในช่วงทศวรรษ 1950 และไปบน แล้วได้รับการศึกษาระดับปริญญาตรีโทและเอกในปรัชญาและจริยธรรมที่มหาวิทยาลัยออกซฟอร์ด ปัจจุบันเขาเป็นศาสตราจารย์ Slusser ด้านปรัชญาที่มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย [7]เบอร์ทรานด์รัสเซลล์เบอร์ทรานด์รัสเซลล์ (เนียร์ช-1970) นักปราชญ์ชาวอังกฤษที่รู้จักกันในผลงานในปรัชญาภาษา ในเรื่องอื่น ๆ ได้ เขาเกิดในครอบครัวมีอิทธิพล มีเขาปู่ จอห์นรัสเซล บริการควีนวิคตอเรียเป็นนายกรัฐมนตรีระหว่าง 1840s และ 1860s เขาศึกษาวิชาคณิตศาสตร์และปรัชญาที่มหาวิทยาลัยแคมบริดจ์จาก 1890 เกิดขึ้นในการสร้างอาชีพเป็นอาจารย์ประจำมีการเผยแพร่ และการวิจัยในการศึกษาและเรื่องต่าง ๆ เขาตายของไข้หวัดใหญ่ในปี 1970 [8] [10]Penelope น้ำตาลและ Stephen เลวินสันPenelope น้ำตาลและ Stephen เลวินสันมีเพื่อนร่วมงานที่ สถาบันของพลังค์ Max Psycholingistics (ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับหัวข้อนี้ที่ภาษาศาสตร์เชิงจิตวิทยา), ในประเทศเนเธอร์แลนด์ แหล่งสำหรับการทำงานบนทฤษฎี politeness (ดูตัวอย่างงานวิจัย: ทฤษฎีหน้าและ Politeness), พวกเขาได้เผยแพร่หลายงานพร้อมกันนี้ และหัวข้ออื่น ๆ ตั้งแต่แรกของพวกเขาร่วมมือกันทำงานในปี 1978 [11] [13]นี่ปลิงนี่ปลิงเกิด 16 มกราคม ค.ศ. 1936 รวมสนใจศึกษาหลักไวยากรณ์ภาษาอังกฤษ วจนปฏิบัติศาสตร์ และความ หมาย (ดูความหมาย), ถูกศาสตราจารย์ภาษาศาสตร์และภาษาอังกฤษสมัยใหม่มหาวิทยาลัยแลงจาก 1974-2002 ก่อนจะเป็น ศาสตราจารย์ วิจัยในภาษาศาสตร์ภาษาอังกฤษ เขาเป็นที่รู้จักมากที่สุดสำหรับงานของเขาในคำคม Politeness (ดูตัวอย่างงานวิจัย: Implicature สนทนา และห้องสวีท และตัวอย่างงานวิจัย: ทฤษฎีหน้าและ Politeness) [14]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พอลกริชเฮอร์เบิร์พอลกริช (ที่มักจะตีพิมพ์ภายใต้ชื่อพอล) เป็นที่รู้จักดีที่สุดสำหรับการทำงานของเขาในปรัชญาของภาษาที่เกิดในเบอร์มิงแฮมในวันที่ 13 มีนาคม 1913 เขาเกิดและเติบโตในฮาร์เบอร์มิงแฮมและเข้าเรียนที่วิทยาลัยคลิฟตัน ก่อนที่จะไปเรียนที่ Oxford หลังจากที่เขาสอนจนกระทั่งปี 1967 ในปีนี้เขาเอาขึ้นตำแหน่งศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยแห่งแคลิฟอร์เนียที่เขาสอนจนกระทั่งเขาเสียชีวิตในปี 1988 การเผยแพร่การศึกษาจำนวนมากและบทความวารสารตลอดอาชีพของเขา (ดู ตัวอย่างงานวิจัย:. สนทนา Implicature และคำคมสำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการทำงานของเขา) [3] [5] จอห์นออสตินจอห์น Langshaw ออสติน (1911-1960) เกิดในแลงแคสเตอร์และการศึกษาระดับเดียวกันที่กริช Literae humaniores (สักคน) ที่ Oxford จากปี 1929 recieving เกียรตินิยมอันดับหนึ่งในปี 1933 หลังจากที่ทำหน้าที่ใน MI6 ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง, ออสตินก็กลายเป็นอาจารย์ที่ Oxford สอนปรัชญา ในปี 1955 ที่เขาไปเยือนฮาร์วาร์ให้การบรรยายของผู้เข้าพักซึ่งจะเป็นพื้นฐานสำหรับ 'วิธีการทำสิ่งที่มีคำ' (ดูตัวอย่างการวิจัย: พระราชบัญญัติการพูดทฤษฎี) ที่เขาได้พบกับเพื่อนนักภาษาศาสตร์โนมชัม ออสตินเสียชีวิตจากโรคมะเร็งปอดในวัย 48 [6] จอห์นเซิลจอห์นโรเจอร์สเซิล, เกิด 31 กรกฎาคม 1932 เป็นนักปรัชญาชาวอเมริกันที่มีชื่อเสียงสำหรับการทำงานของเขาในพระราชบัญญัติการพูดทฤษฎี (ดูตัวอย่างการวิจัย: พระราชบัญญัติการพูดทฤษฎี) เขาเริ่มการศึกษาของมหาวิทยาลัยที่มหาวิทยาลัย Wisconcin เมดิสันในปี 1950 และเดินตรงไปแล้วได้รับการศึกษาระดับปริญญาตรีและปริญญาเอกในปรัชญาและจริยธรรมที่ Oxford มหาวิทยาลัย ปัจจุบันเขาเป็น Slusser ศาสตราจารย์วิชาปรัชญาที่มหาวิทยาลัยแห่งแคลิฟอร์เนีย. [7] เบอร์ทรานด์รัสเซลเบอร์ทรานด์รัสเซล (1872- 1970) เป็นนักปรัชญาชาวอังกฤษที่รู้จักกันสำหรับผลงานของเขาในปรัชญาของภาษาในกลุ่มวิชาอื่น ๆ เขาเกิดมาในครอบครัวที่มีอิทธิพลกับปู่ของเขาจอห์นรัสเซลที่ทำหน้าที่สมเด็จพระราชินีวิกตอเรียเป็นนายกรัฐมนตรีในช่วงยุค 1840 และ 1860 เขาศึกษาคณิตศาสตร์และปรัชญามหาวิทยาลัยเคมบริดจ์จากปี 1890 ที่เกิดขึ้นจะสร้างอาชีพเป็นวิทยากรในขณะที่มีการเผยแพร่และการวิจัยการศึกษาจำนวนมากและวิชาต่างๆ เขาเสียชีวิตด้วยโรคไข้หวัดใหญ่ในปี 1970 [8] [10] เพเนโลพีบราวน์และสตีเฟนเลวินสันเพเนโลพีบราวน์และสตีเฟนเลวินสันเป็นเพื่อนร่วมงานที่แม็กซ์พลังค์สถาบันสำหรับ Psycholingistics (ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับหัวข้อนี้ที่จิตวิทยา) ในประเทศเนเธอร์แลนด์ ที่มีชื่อเสียงสำหรับการทำงานของพวกเขาในทฤษฎีความสุภาพ (ดูตัวอย่างการวิจัย: ทฤษฎีใบหน้าและสุภาพ) ที่พวกเขาได้รับการตีพิมพ์หลายงานร่วมกันเกี่ยวกับเรื่องนี้และหัวข้ออื่น ๆ เนื่องจากการทำงานของพวกเขาร่วมมือกันเป็นครั้งแรกในปี 1978 [11] [13] เจฟฟรีย์ปลิงเจฟฟรีย์ปลิงเกิด 16 เดือนมกราคมปี 1936 ที่มีความสนใจทางวิชาการที่สำคัญ ได้แก่ ไวยากรณ์ภาษาอังกฤษเน้นและความหมาย (ดูความหมาย) เป็นศาสตราจารย์ด้านภาษาศาสตร์และโมเดิร์นภาษาอังกฤษที่มหาวิทยาลัยแลงคาสเตอร์ 1974-2002 ก่อนที่จะกลายเป็นศาสตราจารย์วิจัยในภาษาอังกฤษภาษาศาสตร์ เขาเป็นที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับการทำงานของเขาในความสุภาพคำคม (ดูตัวอย่างการวิจัย: การสนทนา Implicature และคำคมและตัวอย่างการวิจัย: ทฤษฎีใบหน้าและสุภาพ). [14]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พอลกริช

เฮอร์เบิร์ตพอลกริช ( ที่มักจะตีพิมพ์ภายใต้ชื่อพอล ) , ที่รู้จักกันดีที่สุดสำหรับการทำงานของเขาในปรัชญาของภาษา เกิดในเบอร์มิงแฮมบน 13 มีนาคม 1913 . เขาเกิดและโตใน harborne เบอร์มิงแฮม และเข้าร่วมคลิฟตันวิทยาลัย ก่อนไปเรียนที่อ๊อกฟอร์ด ซึ่งภายหลังเขาสอนจนกระทั่ง 1967 ในปีนี้เขาได้เป็นศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยแห่งแคลิฟอร์เนียที่เขาสอนจนกว่าจะตายของเขาในปี 1988 ตีพิมพ์การศึกษามากมายและบทความวารสาร ตลอดอาชีพของเขา ( ดูวิจัย : ตัวอย่างความหมายนัยปากและแม็กซิม สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการทำงานของเขา ) . [ 3 ] [ 5 ]


จอห์นจอห์น ออสติน ออสติน ( langshaw 1911-1960 ) เกิดในแลงคาสเตอร์ และ เรียนระดับเดียวกันที่กริช , literae humaniores ( 'greats ' ) ที่ออกซ์ฟอร์ด จาก 1929