As it turns out, the Russian govern

As it turns out, the Russian government owns the pipeline system through which virtually all Russian oil exports must pass, allocating access to the system by means of quotas among domestic oil companies. What if a competitor manages to gain sufficient influence with certain political decision makers to siphon off part of LUKOIL'S quota? Although LUKOIL will never forget its own complete privatization, the Russian government still owns some of its domestic competitors, and has often bestowed on its firms preferential treatment in various matters. That is just one reason why LUKIOL is trying to increase foreign oil supplies to 20 percent of assets total. However, moving internationally creates other political risks, such as ownership of assets in volatile environments such as Egypt and Venezuela. International sanctions caused LUKOIL to cease operating in Irag when Saddam Hussein was in power, Some U.S. Congressmen have made scathing attacks against LUKOIL because some oil it shipped to China was then shipped to Iran despite a contract stating "not for supplies to the territory of Iran

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นมันเปิดออก รัสเซียรัฐบาลเป็นเจ้าของระบบท่อซึ่งส่งออกน้ำมันรัสเซียแทบทั้งหมดต้องผ่าน ปันส่วนเข้าสู่ระบบโดยใช้โควต้าจากบริษัทน้ำมันในประเทศ ถ้าคู่แข่งจัดการรับอิทธิพลเพียงพอกับผู้ตัดสินใจทางการเมืองบางอย่างเพื่อ siphon ปิดส่วนของโควต้า LUKOIL ของ LUKOIL จะไม่มีวันลืม privatization สภาพสมบูรณ์ รัฐบาลรัสเซียยังเป็นเจ้าของของคู่แข่งในประเทศ และมักมีแผ่นดินในส่วนของบริษัทต้องรักษาในเรื่องต่าง ๆ นั่นคือเหตุผลหนึ่งที่ทำไม LUKIOL กำลังพยายามเพิ่มอุปกรณ์น้ำมัน 20 เปอร์เซ็นต์ของสินทรัพย์รวม อย่างไรก็ตาม การย้ายในระดับสากลสร้างอื่น ๆ ความเสี่ยงทางการเมือง เช่นความเป็นเจ้าของสินทรัพย์ในสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงได้เช่นอียิปต์และประเทศเวเนซุเอลา นานาชาติลงโทษเกิด LUKOIL จะหยุดปฏิบัติการใน Irag เมื่อซัดดัม Hussein อำนาจ สหรัฐฯ บาง Congressmen ทำ scathing โจมตี LUKOIL เนื่องจากน้ำมันบางส่วนจะจัดส่งไปประเทศจีนแล้วได้ถูกส่งไปที่อิหร่านแม้ มีสัญญาระบุ "ไม่ใช่สำหรับให้ดินแดนของอิหร่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันจะเปิดออกที่รัฐบาลรัสเซียเป็นเจ้าของระบบท่อผ่านที่แทบทุกการส่งออกน้ำมันของรัสเซียจะต้องผ่านการจัดสรรการเข้าถึงระบบโดยวิธีการของโควต้าของ บริษัท น้ำมันในประเทศ เกิดอะไรขึ้นถ้าเป็นคู่แข่งการบริหารจัดการที่จะได้รับอิทธิพลเพียงพอกับผู้มีอำนาจตัดสินใจทางการเมืองบางอย่างที่จะสูบฉีดออกเป็นส่วนหนึ่งของโควต้าของ LUKOIL? แม้ว่า LUKOIL จะไม่ลืมการแปรรูปของตัวเองที่สมบูรณ์รัฐบาลรัสเซียยังเป็นเจ้าของบางส่วนของคู่แข่งในประเทศของตนและได้มอบให้ บริษัท ที่มักจะเกี่ยวกับการรักษาสิทธิของตนในเรื่องต่างๆ นั่นเป็นเพียงหนึ่งในเหตุผลที่ว่าทำไม LUKIOL พยายามที่จะเพิ่มการผลิตน้ำมันจากต่างประเทศถึงร้อยละ 20 ของสินทรัพย์รวม อย่างไรก็ตามการเคลื่อนย้ายในระดับสากลสร้างความเสี่ยงทางการเมืองอื่น ๆ เช่นการเป็นเจ้าของสินทรัพย์ในสภาพแวดล้อมที่มีความผันผวนเช่นอียิปต์และเวเนซูเอลา การลงโทษระหว่างประเทศที่เกิด LUKOIL ที่จะยุติการดำเนินงานใน Irag เมื่อซัดดัมฮุสเซนอยู่ในอำนาจบางสภาสหรัฐได้ทำให้การโจมตีรุนแรงก​​ับ LUKOIL เพราะน้ำมันบางอย่างมันส่งไปยังประเทศจีนได้รับแล้วส่งไปยังอิหร่านแม้จะมีสัญญาเซน "ไม่ได้สำหรับอุปกรณ์ไปยังดินแดนของอิหร่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลับกลายเป็นว่า รัฐบาลรัสเซียเป็นเจ้าของท่อระบบน้ำมันส่งออกรัสเซียซึ่งเกือบทั้งหมดต้องผ่านการเข้าระบบโดยใช้โควต้าของบริษัทน้ำมันในประเทศ ถ้าเป็นคู่แข่งที่จัดการที่จะได้รับอิทธิพลเพียงพอกับการตัดสินใจทางการเมืองแน่นอน ยักยอกส่วนหนึ่งของ Lukoil โควต้า ?แม้ว่า Lukoil จะไม่มีวันลืมการแปรรูปสมบูรณ์ของมันเอง รัฐบาลรัสเซีย ยังเป็นเจ้าของบางส่วนของคู่แข่งในประเทศ และมักจะมีให้กับ บริษัท ของการรักษาสิทธิพิเศษในเรื่องต่าง ๆ นั่นเป็นแค่เหตุผลหนึ่ง lukiol พยายามเพิ่มซัพพลายน้ำมันจากต่างประเทศถึง 20 เปอร์เซ็นต์ของทรัพย์สินทั้งหมด อย่างไรก็ตาม การย้ายต่างประเทศสร้างความเสี่ยงทางการเมืองอื่น ๆเช่น กรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินในสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงได้ เช่น อียิปต์ เวเนซุเอลา การลงโทษระหว่างประเทศที่เกิดจากการหยุดทำงานใน Lukoil irag เมื่อซัดดัม ฮุสเซนถูกอำนาจบางอย่าง วุฒิสภาสหรัฐได้โจมตีรุนแรงกับ LUKOIL เพราะน้ำมันมันส่งถึงจีนแล้วส่งไปยังอิหร่าน แม้จะมีสัญญาระบุ " ไม่ใช่วัสดุเพื่อดินแดนของอิหร่าน