TThe results showed that areas on t

TThe results showed that areas on the northeast side of the island were in better condition than
other areas. In recent decades, almost 50% of the rainforests have been lost, with soil erosion and
subsequently sedimentation on the reefs as a consequence. The enormous reef recreation industry on the
island has also caused stress to the reefs. While it was expected that the divers from the large number of
diving schools would cause damage to the coral, commercially organized snorkel trips appeared to be
more destructive. Most reef areas that were stressed suffered from sedimentation and physical damage
caused by snorkeling and divinghe objective of this study was to provide an overview of the issues affecting the natural
resources on Koh Tao, Thailand, so a management plan could be developed. Remote sensed data was
combined with data from a questionnaire to create a model that assesses the condition of the reefs and
threats to the reefs. Remote sensed data were acquired from 4 y (1975, 1994, 2001 and 2005) to assess
changes in land usage and to determine the location of the reefs. With a geographical information system
(GIS) different models were created based on the available data.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

TThe ผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่า พื้นที่ทางด้านตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะอยู่ในสภาพดีกว่า
พื้นที่อื่น ๆ ในทศวรรษที่ผ่านมาล่าสุด เกือบ 50% ของดีที่สูญหาย กันดินพังทลาย และ
มาตกตะกอนในแนวปะการังเป็นส่งผลต่อการ อุตสาหกรรมหย่อนปะการังขนาดใหญ่บน
เกาะยังเกิดความเครียดให้แนวปะการัง ในขณะนั้นคาดว่าที่นักดำน้ำจากของ
โรงเรียนจะก่อให้เกิดความเสียหายของปะการัง ดำน้ำพยายามจัดทริปรากฏ ว่า
มากทำลาย พื้นที่แนวปะการังส่วนใหญ่ที่ถูกเน้นรับความเดือดร้อนจากการตกตะกอนและความเสียหายทางกายภาพ
เกิดดำและ divinghe วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้ได้ให้ภาพรวมของปัญหาที่ส่งผลกระทบต่อธรรมชาติ
ทรัพยากรบนเกาะเต่า ไทย เพื่อให้สามารถพัฒนาแผนการจัดการ รีโมททรงได้ข้อมูล
รวมกับข้อมูลจากแบบสอบถามเพื่อสร้างแบบประเมินเงื่อนไขของแนวปะการัง และ
ภัยคุกคามต่อแนวปะการัง รีโมททรงข้อมูลสินทรัพย์จาก 4 y (1975, 1994, 2001 และ 2005) เพื่อประเมิน
เปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดิน และ การกำหนดตำแหน่งของแนวปะการัง ข้อมูลทางภูมิศาสตร์ รุ่นแตกต่างกัน system
(GIS) ได้สร้างขึ้นตามข้อมูลมี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผล TThe แสดงให้เห็นว่าพื้นที่ด้านตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะอยู่ในสภาพที่ดีกว่า
พื้นที่อื่น ๆ ในทศวรรษที่ผ่านมาเกือบ 50% ของป่าฝนที่ได้รับการสูญเสียด้วยการพังทลายของดินและ
ภายหลังการตกตะกอนในแนวปะการังเป็นผล อุตสาหกรรมขนาดใหญ่ที่พักผ่อนหย่อนใจแนวปะการังที่
เกาะนี้ยังได้ก่อให้เกิดความเครียดให้กับแนวปะการัง ในขณะที่มันเป็นที่คาดว่านักดำน้ำจากจำนวนมากของ
โรงเรียนสอนดำน้ำจะทำให้เกิดความเสียหายให้กับแนวปะการังที่จัดทริปดำน้ำในเชิงพาณิชย์ที่ดูเหมือนจะเป็น
อันตรายมากขึ้น ส่วนพื้นที่แนวปะการังที่ได้รับความเดือดร้อนจากการเน้นการตกตะกอนและความเสียหายทางกายภาพ
ที่เกิดจากการดำน้ำดูปะการังและวัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้ divinghe คือการให้ภาพรวมของปัญหาที่มีผลต่อธรรมชาติ
ทรัพยากรบนเกาะเต่าประเทศไทยดังนั้นแผนการจัดการสามารถพัฒนา ข้อมูลระยะไกลรู้สึกถูก
รวมกับข้อมูลที่ได้จากแบบสอบถามในการสร้างรูปแบบที่ประเมินสภาพของแนวปะการังและ
ภัยคุกคามต่อแนวปะการัง ข้อมูลระยะไกลรู้สึกได้มาจาก 4 ปี (1975, ปี 1994, ปี 2001 และ 2005) ในการประเมิน
การเปลี่ยนแปลงในการใช้ที่ดินและการกำหนดตำแหน่งของแนวปะการัง ด้วยระบบสารสนเทศทางภูมิศาสตร์
(GIS) รุ่นที่แตกต่างกันได้รับการสร้างขึ้นบนพื้นฐานข้อมูลที่มีอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรียกว่า ผลการศึกษาพบว่า พื้นที่ทางด้านตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะอยู่ในสภาพที่ดีกว่า
พื้นที่อื่น ๆ ในทศวรรษที่ผ่านมาเกือบ 50% ของป่าฝนที่ได้รับหายไปกับการชะล้างพังทลายของดินตะกอนในแนวปะการังและ
ในภายหลังตามมา มหาศาลแนวสันทนาการอุตสาหกรรมบน
เกาะก็ก่อให้เกิดความเครียดกับหินโสโครกในขณะที่มันถูกคาดหวังว่านักดำน้ำจากจํานวน
โรงเรียนดําน้ําจะเกิดความเสียหายแก่ปะการัง จัดทริปดำน้ำเชิงพาณิชย์เป็น
ทำลายมากขึ้น สุดแนวพื้นที่ที่เน้นรับความเดือดร้อนจากการตกตะกอน และความเสียหายทางกายภาพที่เกิดจากการดำน้ำ และ divinghe
วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือ เพื่อให้ภาพรวมของปัญหาที่ส่งผลกระทบต่อธรรมชาติ
แหล่งข้อมูลเกี่ยวกับเกาะเต่า ประเทศไทย ดังนั้น การวางแผนการจัดการสามารถพัฒนา . ข้อมูลการสำรวจระยะไกลคือ
รวมกับข้อมูลจากแบบสอบถามเพื่อสร้างแบบจำลองที่ประเมินสภาพของแนวปะการังและ
ภัยคุกคามต่อแนวปะการัง . ข้อมูลการสำรวจระยะไกลได้มาจาก 4 Y ( 1975 , 1994 , 2001 และ 2005 ) เพื่อศึกษาการเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดิน
และเพื่อตรวจสอบตำแหน่งของแนวปะการัง .ด้วยระบบสารสนเทศทางภูมิศาสตร์ ( GIS )
รูปแบบต่าง ๆถูกสร้างขึ้นบนพื้นฐานของข้อมูลที่มีอยู่