In English, all sentences are in ei

In English, all sentences are in either "active" or "passive" voice:

active: Werner Heisenberg formulated the uncertainty principle in 1927.

passive: The uncertainty principle was formulated by Werner Heisenberg in 1927.

In an active sentence, the person or thing responsible for the action in the sentence comes first. In a passive sentence, the person or thing acted on comes first, and the actor is added at the end, introduced with the preposition "by." The passive form of the verb is signaled by a form of "to be": in the sentence above, "was formulated" is in passive voice while "formulated" is in active.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาอังกฤษ ประโยคทั้งหมดมีเสียง "ใช้งาน" หรือ "แฝง":ใช้งานอยู่: Werner Heisenberg สูตรหลักความไม่แน่นอนในปี 1927แฝง: หลักความไม่แน่นอนการแก้ไขสูตร โดย Werner Heisenberg ในปี 1927ในประโยคใช้งานอยู่ บุคคลหรือสิ่งที่รับผิดชอบต่อการกระทำในประโยคมาก่อน ในประโยค passive บุคคลหรือสิ่งที่ดำเนินมาก่อน และนักแสดงจะเพิ่มปลาย นำมาใช้กับวิเศษณ์ "โดย" แบบ passive ของกริยาเป็นสัญญาณ โดยรูปแบบของ "ไปจะ": ในประโยคข้างต้น "แก้ไขสูตร" อยู่ในวาจกในขณะ "สูตร" กำลังใช้งานอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในภาษาอังกฤษประโยคทั้งหมดที่อยู่ในทั้ง "งาน" หรือ "เรื่อย ๆ " เสียง: ใช้งาน: เวอร์เนอร์ไฮเซนเบิร์กสูตรหลักความไม่แน่นอนในปี 1927 เรื่อย ๆ : หลักความไม่แน่นอนที่ได้รับสูตรโดยเวอร์เนอร์ไฮเซนเบิร์กในปี 1927 ในประโยคที่ใช้งานคนหรือสิ่งที่ถูก รับผิดชอบต่อการกระทำในประโยคมาก่อน ในประโยคเรื่อย ๆ , บุคคลหรือสิ่งที่ดำเนินการมาก่อนและนักแสดงจะมีการเพิ่มในตอนท้ายการแนะนำให้รู้จักกับคำบุพบท "โดย." รูปแบบของคำกริยาเรื่อย ๆ เป็นสัญญาณโดยรูปแบบของการ "เป็น" A: ในประโยคข้างต้น "เป็นสูตร" เป็นเสียงเรื่อย ๆ ขณะที่ "สูตร" ที่อยู่ในการใช้งาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในภาษาอังกฤษ , ประโยคใน " งาน " หรือ " เรื่อยๆ " เสียง :ใช้งานล่าสุด : เวอร์เนอร์ไฮเซนเบิร์กสูตรหลักความไม่แน่นอนใน 1927 .เรื่อยๆ : หลักความไม่แน่นอนที่สร้างขึ้นโดยเวอร์เนอร์ไฮเซนเบิร์ก 1927 .ในประโยคที่ใช้งาน , บุคคลหรือสิ่งที่รับผิดชอบต่อการกระทำในประโยคมาก่อน ในประโยค passive , บุคคลหรือสิ่งที่ทำมาก่อน และ นักแสดงจะเพิ่มตอนรู้จักกับบุพบท " โดย " ฟอร์มเรื่อยๆของคำกริยาคือสัญญาณโดยรูปแบบของ " เป็น " ในประโยคข้างต้น " สูตร " ในขณะ " สูตรกรรมวาจก " ในงาน