No!" said Oliver in a brave voice.

No!" said Oliver in a brave voice.
Mr. Bumble was very surprised by this answer. He stood back from the door and looked at the other.
"Oh, Mr. Bumble,he must be must, said Mrs. Sowerberry,"No boy speaks to you like that."
"He isn't mad," said Mr. Bumble after a few moments" deep thought, "The trouble is - meat!"
"What?" said Mrs. Sowerberry
"Meat, Mrs. Sowerberry, meat, said Mr. Bumble "If you fed him only on soup, at we do in the workhouse, he wouldn't behave like this"
"Oh!" said Mrs Sowerberry" This it the result of my kindness"
"Leave him in there for a day to two" said Mr. Bumble, Give him soup and nothing the in future, Mrs Sowerberry, He comes from a bad family."
At this moment Mrs.Sowerberry arrived. He wanted to be kind to Oliver, but his wife's tears forced him to bear Oliver. He hit him hard and then shut him in the dark room again. At night Oliver was ordered upstairs to his bed in the shop.
When he was alone in the silence of the shop. Oliver began to cry for the first time. All day he had listened to their beatings without any tears. But and, and started to weep.
For a long time he seayed like that, without moving. Then he opened the door and looked out, It was a cold, dirk night. The stars seemed father from the earth than he had ever seen them before. He shut the door, tied up his few clothes in the a handkerchief, and sat down to wait for morning.
When the first of day showed through the windows, he opened the door again. After one quick, frightened look around him, he closed the door behind him and was out in the open street.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่มี "โอลิเวอร์กล่าวเสียงหาญ นายบอลประหลาดมาก โดยคำตอบนี้ เขายืนกลับจากประตู และมองไปที่อื่น "โอ้ นายบอล เขาต้องต้อง กล่าวว่า นาง Sowerberry "เด็กไม่พูดกับคุณว่า " "เขาไม่บ้า กล่าวนายบอลหลังจากครู่คิดลึก "ปัญหาคือ - เนื้อ" "อะไร" กล่าวว่า นาง Sowerberry "เนื้อสัตว์ เนื้อ สัตว์ นาง Sowerberry กล่าวว่า นายบอล"ถ้าคุณเลี้ยงเขาเฉพาะบน เป็นตัวจักรสำคัญทำซุป เรา เขาจะไม่ประพฤติเช่นนี้" "โอ้" กล่าวนาง Sowerberry นี้มันผลของเมตตาของฉัน " "ปล่อยให้เขามีสำหรับวันที่สอง" กล่าวว่า นายบอล ให้เขาต้มและไม่มีอะไรในอนาคต นาง Sowerberry เขามาจากครอบครัวดี " ตอนนี้มาถึง Mrs.Sowerberry เขาอยากจะโอลิเวอร์ แต่น้ำตาของภรรยาของเขาบังคับให้เขาต้องแบกโอลิเวอร์ เขาตีเขายาก และจากนั้น ปิดเขาในห้องมืดอีกครั้ง เวลากลางคืน โอลิเวอร์ถูกสั่งชั้นบนเตียงของเขาในร้าน เมื่อเขามีคนเดียวในความเงียบของร้าน โอลิเวอร์เริ่มร้องเป็นครั้งแรก ทุกวันเขาได้ฟังพวกเขาเฆี่ยนตีโดยไม่มีน้ำตา แต่ และ และเริ่มที่จะร้อง เป็นเวลานานเวลาเขา seayed เช่นนั้น โดยไม่ย้าย เขาเปิดประตู แล้วมองออกมา มันก็เย็น กลางคืนเดิร์ ดาวดูเหมือน พ่อจากโลกมากกว่าที่เขาได้เคยเห็นมาก่อน เขาปิดประตู ผูกขึ้นเสื้อผ้าของเขาไม่กี่ในการผ้าเช็ดหน้า และนั่งลงรอตอนเช้า เมื่อครั้งแรกของวันแสดงให้เห็นผ่านหน้าต่าง ที่เขาเปิดประตูอีกครั้ง หลังหนึ่งอย่างรวดเร็ว กลัวดูรอบ ๆ เขา เขาปิดประตูหลังเขา และเป็นในถนนเปิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่! "โอลิเวอร์พูดด้วยเสียงที่กล้าหาญ.
นายบัมเบิลรู้สึกประหลาดใจมากโดยคำตอบนี้. เขาลุกขึ้นยืนกลับมาจากประตูและมองไปที่อื่น ๆ .
" โอ้นายบัมเบิลเขาจะต้องเป็นต้องนาง Sowerberry กล่าวว่า " เด็กไม่พูดกับคุณเช่นนั้น. "
"เขาไม่ได้บ้า" นายบัมเบิลกล่าวว่าหลังจากสักครู่ "คิดลึก" ปัญหาคือ - เนื้อ "
" คืออะไร "นางกล่าวว่า Sowerberry
" เนื้อนาง Sowerberry, เนื้อ, นายบัมเบิลกล่าวว่า " ถ้าคุณเลี้ยงเขาเพียง แต่ในน้ำซุปที่เราทำในสถานสงเคราะห์เขาจะไม่ประพฤติเช่นนี้ "
" Oh! " กล่าวว่านาง Sowerberry "นี่มันเป็นผลมาจากความเมตตาของฉัน"
"ปล่อยให้เขาอยู่ในนั้นสำหรับวันที่สอง" นายบัมเบิลให้เขาซุปและไม่มีอะไรในอนาคตกล่าวว่านาง Sowerberry เขามาจากครอบครัวที่ไม่ดี. "
ในตอนนี้ ขณะมาถึง Mrs.Sowerberry. เขาอยากจะเป็นชนิดโอลิเวอร์ แต่น้ำตาของภรรยาของเขาบังคับให้เขาต้องแบกโอลิเวอร์. เขาตีเขายากแล้วปิดเขาในห้องมืดอีกครั้ง. ในเวลากลางคืนโอลิเวอร์ได้รับคำสั่งให้ชั้นบนเตียงของเขาในร้าน .
เมื่อเขาเป็นคนเดียวในความเงียบของร้าน. โอลิเวอร์เริ่มที่จะร้องไห้เป็นครั้งแรก. วันทั้งหมดที่เขาได้ฟังการเฆี่ยนตีของพวกเขาโดยไม่ต้องน้ำตาใด ๆ . แต่และและเริ่มร้องไห้.
เป็นเวลานานเขา seayed เช่นนั้น โดยไม่ต้องย้าย. แล้วเขาก็เปิดประตูและมองออกไปมันเป็นเย็นคืนเดิร์ค. ดาวดูเหมือนพ่อจากพื้นดินกว่าที่เขาเคยเห็นมาก่อน. เขาปิดประตู, ผูกขึ้นเสื้อผ้าไม่กี่ของเขาในผ้าเช็ดหน้า และนั่งลงเพื่อรอให้เช้า.
เมื่อแรกของวันแสดงให้เห็นผ่านหน้าต่างที่เขาเปิดประตูอีกครั้ง. หลังจากหนึ่งอย่างรวดเร็วกลัวมองไปรอบ ๆ เขาเขาก็ปิดประตูหลังเขาและออกในการเปิดถนน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ ! บอกว่า โอลิเวอร์ ในเสียงที่กล้าหาญคุณบัมเบิ้ลตกใจมาก ตอบแบบนี้ เขายืนอยู่หลังประตู และมองที่อื่น ๆ" โอ้ คุณบัมเบิ้ล คงต้องบอกว่า คุณนายโซว์เบอร์รี่ " ไม่มีใครพูดกับคุณแบบนั้น "" เขาไม่ได้โกรธ " คุณบัมเบิ้ลอีกครู่หนึ่ง " คิดลึก " ปัญหา " - เนื้อ" อะไร ? " คุณนายโซว์เบอร์รี่" เนื้อ คุณนายโซว์เบอร์รี่ เนื้อ บอกว่าคุณบัมเบิ้ล " ถ้าคุณเลี้ยงเขาแค่ซุป ที่เราทำในการฝึกอาชีพ เขาจะไม่ทำตัวแบบนี้ "" โอ้ ! " บอกว่า คุณนายโซว์เบอร์รี่ " นี้มันเป็นผลของความเมตตาของฉัน "" ปล่อยเค้าไปสักวันสอง " บอกว่าคุณบัมเบิ้ล เอาซุปและไม่มีอะไรใน อนาคต คุณนายโซว์เบอร์รี่ เขามาจากครอบครัวที่ไม่ดี "ตอนนี้คุณนายโซว์เบอร์รี่มาถึง เขาต้องการที่จะเป็นชนิดที่โอลิเวอร์ แต่ภรรยาน้ำตาของเขาบังคับให้เขาแบกโอลิเวอร์ เขาต่อยหนักและขังเขาไว้ในห้องมืดอีกครั้ง ตอนกลางคืน โอลิเวอร์ถูกสั่งข้างบนเตียงของเขาในร้านเมื่อพระองค์อยู่ตามลำพังในความเงียบของร้าน โอลิเวอร์เริ่มร้องครั้งแรก ตลอดทั้งวันเขาได้ฟังทุบตีของพวกเขาปราศจากน้ำตา แต่แล้ว และเริ่มร้องไห้เป็นเวลานานเขา seayed แบบนั้น ไม่ต้องย้าย เขาเปิดประตูและมองออกไป มันเย็น เดิร์คคืน ดาวดูพ่อจากโลกกว่าที่เขาเคยเห็นมันมาก่อน เขาปิดประตู มัด เสื้อผ้าของเขาเพียงไม่กี่ในผ้าเช็ดหน้า และมานั่งรอตั้งแต่เช้าเมื่อแรกของวัน ให้ ผ่านทางหน้าต่าง เขาเปิดประตูอีกครั้ง หลังจากหนึ่งอย่างรวดเร็ว ดูหวาดกลัวเวลาอยู่ใกล้เขา เขาปิดประตูหลังเขาและออกบนถนนเปิด