IntroductionEmotional eating (i.e.,

Introduction
Emotional eating (i.e., eating in response to negative emotions) is a contributing factor in obesity and eating disorders (Hays, Roberts, 2008 and Polivy, Herman, 2002). Several studies have shown overeating after the experience of negative emotions, such as stress, anxiety or sadness, in dieters (Cools et al, 1992, Heatherton et al, 1991, Loxton et al, 2011 and Wallis, Hetherington, 2004), obese people (Patel, Schlundt, 2001 and Schneider et al, 2010), and obese binge eaters (Agras, Telch, 1998 and Chua et al, 2004). However, it is unknown how emotional eating originates or how it is maintained.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำอารมณ์กิน (กินเช่น ในการตอบสนองอารมณ์เชิงลบ) เป็นปัจจัยในโรคอ้วนและการกินที่ผิดปกติ (เฮส์ โรเบิร์ต 2008 และ Polivy, Herman, 2002) หลายการศึกษาแสดงให้เห็นกินหลังจากประสบการณ์ของอารมณ์เชิงลบ เช่นความเครียด ความวิตกกังวล หรือความ เศร้า ในการลดน้ำหนัก (Cools et al, 1992, Heatherton et al, 1991, Loxton et al, 2011 และวาลลิ Hetherington, 2004), คนที่อ้วน (Patel, Schlundt, 2001 และ Schneider et al, 2010), และโรคอ้วนดื่มสุราเสพ (Agras, Telch, 1998 และ Chua et al, 2004) อย่างไรก็ตาม ได้กินอารมณ์ไรไม่รู้จักต้นกำเนิดหรือวิธีรักษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำการรับประทานอาหารอารมณ์ ( เช่น การรับประทานอาหารในการตอบสนองต่ออารมณ์ที่เป็นลบ ) เป็นปัจจัยในโรคอ้วนและความผิดปกติของการรับประทานอาหาร ( Hays , โรเบิร์ต , 2008 และ polivy , เฮอร์แมน , 2002 ) การศึกษาหลายแห่งได้แสดงการกินมากเกินไปหลังจากประสบการณ์ของอารมณ์ด้านลบ เช่น ความเครียด ความวิตกกังวล หรือความเศร้า ในอาหาร ( เย็น et al , 1992 , เฮลล์เทอร์ตัน et al , 1991 , loxton et al , 2011 และ วอลลิส เ ธอริงตัน , 2004 ) คนอ้วน ( Patel , schlundt , 2001 และชไนเดอร์ et al , 2010 ) ตุ๊ การดื่มสุราและเสพ ( agras telch , 2541 และฉั่ว et al , 2004 ) อย่างไรก็ตาม , มันเป็นวิธีการที่ไม่รู้จักกินอารมณ์มา หรือ ว่า มัน มี รักษา