a few glimpses into patriarchal sta

a few glimpses into patriarchal standpoints that subtly remind of absent narratives. Sometimes autobiography is the hardest to reflect on and critique-- when do the judgments of story end and person begin? Because here I would like to judge the storytelling, but not the life or indeed the choices. But I will dwell on the choices-- uncomfortably, the way few books force you to confront ideas like the justifiable selfishness of survival and different ways to manifest strength.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรซบ standpoints patriarchal ที่รายเตือนของขาด narratives กี่ บางครั้งเช่นเดียวที่ hardest ไตร่ตรอง วิจารณ์ - เมื่อสิ้นสุดคำพิพากษาของเรื่อง และคนเริ่มต้น เนื่องจากที่นี่ฉันอยากจะตัดสิน storytelling แต่ไม่ชีวิต หรือแน่นอนตัวเลือก แต่ฉันจะอาศัยอยู่ในตัวเลือก — uncomfortably หนังสือบางวิธีบีบให้คุณต้องเผชิญความคิดเช่นความแข่งขันอยู่รอดและวิธีการต่าง ๆ ในรายการแรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลองสังเกตเป็นจุดยืนที่ปรมาจารย์อย่างละเอียดเตือนของเรื่องเล่าขาด อัตชีวประวัติบางครั้งเป็นที่ยากที่สุดที่จะสะท้อนและ critique-- เมื่อไม่ตัดสินสิ้นเรื่องราวและคนที่เริ่มต้น? เพราะที่นี่ผมอยากจะเล่าเรื่องที่ตัดสิน แต่ไม่ได้ในชีวิตจริงหรือไม่เลือกที่ แต่ผมจะอาศัยอยู่บน choices-- สบายหนังสือไม่กี่วิธีที่บังคับให้คุณที่จะเผชิญหน้ากับความคิดเช่นความเห็นแก่ตัวที่สมเหตุสมผลของการอยู่รอดและวิธีการที่แตกต่างกันเพื่อความแข็งแรงอย่างชัดแจ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่กี่ภาพในการเข้าใจจุดยืนที่ละเอียดเตือนของการขาด บางครั้งอัตชีวประวัติเป็นเรื่องยากที่จะสะท้อนและวิจารณ์ -- เมื่อทำเรื่องจบ และคำตัดสินของคนเริ่มต้น เพราะว่าที่นี่ผมต้องการที่จะตัดสินการเล่าเรื่อง แต่ไม่ใช่ชีวิตหรือแน่นอนตัวเลือกที่ . แต่ผมจะอาศัยอยู่บนทางเลือก -- เบียดๆกันแบบนี้วิธีที่หนังสือไม่กี่บังคับให้คุณเผชิญหน้ากับความคิดที่เห็นแก่ตัวและชอบธรรมของการอยู่รอดที่แตกต่างกันเพื่อแสดงพลัง