In that moment, he felt himself fal

In that moment, he felt himself falling under an indescribable and inescapable spell.

Going from the Burning Heaven Clan to Floating Cloud City took him four days. Yet the return journey back to the Burning Heaven Clan from Floating Cloud City took him close to six days. He meticulously slowed the pace, as he was worried that Xiao Lingxi could not bear the arduous quick pace back. Throughout the journey, he ensured that Xiao Lingxi was not harmed by anyone. Conversely, he took the initiative to reassure her that nothing would put her safety at risk, and also that it would not be long when he would personally send her back home.

And he complied with what he had promised, even as to go so far as to come to blows with Fen Juecheng, as he absolutely would not permit any harm to come to Xiao Lingxi.

Never would he have thought that Xiao Lingxi would actually specially beg for mercy on his behalf to Yun Che… sparing his life in the process.

An unexplainable feeling surfaced in his heart, in his world which was clouded with hatred and coldness, suddenly came a feeling of utmost warmth and gentleness, yet immediately, at the crossroads of his doom, he left behind those feelings of his… all he could think of now, was hatred! And she, was inevitably Yun Che’s Little Aunt, the kinsman of the demon that annihilated his family!

“Kill… kill… I will definitely kill you… I will have my revenge!!”

Fen Juechen stood up, looking at the scorched earth beneath his feet with a vacuous gaze. He began to stumble forward with no idea where he should go or where he could go, plodding forward like a machine, his steps landing upon a ground that was burned beyond recognition. He passed countless bodies as he trudged on… and it was at this moment, he suddenly heard a soft groan sound out beside his ear.

Fen Juechen froze his tracks and threw himself to the ground, furiously scrambling towards the side of Fen Yijue’s body… Fen Yijue’s chest had a blood-filled cavity that was approximately the size of a human brain, his inner organs were completely broken down. In that moment, he was completely breathless. Almost close to two hours had passed; even if he was a Throne, he should have passed on beyond the point of no return…

Yet he was not completely dead, hanging on dearly to his final breath. In that moment when Fen Juechen threw himself to the ground beside him, his eyelids gently fluttered open.

“Grandpa… Grandpa!”

Fen Juechen and Fen Yijue usually did not have much interaction with one another. There was even no love lost between the two, yet in that moment, looking at his paternal grandfather who still had life in him, Fen Juechen was trembling from his uncontrollable emotions.

“Chen’er…”

Fen Yijue called out in an extremely weakened voice, unhurriedly, he used all his remaining strength and lifted his right arm, and among his fingers, clasped a pitch-black key which was shrouded in black mist.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในช่วงเวลานั้น เขารู้สึกว่าตัวเองตกอยู่ภายใต้การสะกดพรรณนา และหลบหนีไม่พ้นเดินทางจากกองทัพสวรรค์เขียนไปลอยเมฆเมืองพาเขาสี่วัน แต่ การเดินทางกลับกลับไปเขียนสวรรค์กองทัพจากเมืองเมฆลอยเอาเขาใกล้หกวัน เขาพิถีพิถันช้าก้าว เขากังวลว่า เซียว Lingxi ไม่สามารถแบกรวดเร็วลำบากก้าวกลับ ตลอดการเดินทาง เขามั่นใจว่า เซียว Lingxi ไม่ได้รับอันตราย โดยทุกคน ในทางกลับกัน พระองค์ทรงริเริ่มเพื่อช่วยเธอว่า ไม่มีอะไรต้องเสี่ยงความปลอดภัยของเธอ และยัง ว่ามันจะไม่ยาวนานเมื่อเขาจะตัวส่งเธอกลับบ้านและเขาปฏิบัติตามสิ่งที่เขาได้สัญญา แม้กระทั่งเป็นไปจนถึงการมาเพื่อพัดกับ Juecheng วเฟิ่น เป็นเขาอย่างแน่นอนจะไม่อนุญาตให้ต่ออันตรายที่จะมาให้เสี่ยว Lingxiไม่เคยจะเขามีความคิดว่า เซียว Lingxi จะจริงพิเศษวอนขอความเมตตาในนามของเขากับยุน Che...ไม่ต้องยากในกระบวนการอธิบายไม่ได้ความรู้สึกในใจ ในโลกของเขาที่ถูกพวก มีความเกลียดชังและความหนาวเย็น โผล่มาทันทีความรู้สึกของความอบอุ่นและอ่อนโยน ยังทันที ของที่นี่เขากาล เขาทิ้งความรู้สึกเหล่านั้นของเขา...เขาอาจคิดว่า ทั้งหมดของตอนนี้ เป็นความเกลียดชัง และ เธอย่อม Yun Che ป้าน้อย kinsman ของปีศาจที่กำจัดครอบครัวของเขา"ฆ่า...ฆ่า... แน่นอนฉันจะฆ่าคุณ... จะมีการแก้แค้นของฉัน!!"Juechen วเฟิ่นยืนขึ้น กำลังดูโลกนโปเลียนอยู่ใต้เท้าของเขา ด้วยสายตาไม่มีความคิด เขาเริ่มถลำไปข้างหน้า ด้วยความคิดที่ควรไป หรือเขาอาจไปไหน plodding ไปข้างหน้าเช่นเครื่อง ขั้นตอนของเขาลงกับพื้นดินที่ถูกเผาเกินยอมรับ เขาผ่านร่างกายนับไม่ถ้วนเขา trudged ใน... และก็ขณะนี้ เขาก็ได้ยินสาวน้อยอ่อนที่เสียงออกข้างหูJuechen วเฟิ่น froze เพลงของเขา และโยนตัวเองไปพื้น กระโชก scrambling ไปทางด้านข้างของร่างกายวเฟิ่น Yijue ... วเฟิ่น Yijue อกมีโพรงประมาณขนาดของสมองมนุษย์ที่เต็มไปด้วยเลือด อวัยวะภายในของเขาสมบูรณ์ถูกทำลายลง ในช่วงเวลานั้น เขาเป็นหายใจอย่างสมบูรณ์ ใกล้เกือบสองชั่วโมงเลย แม้ว่าเขาบัลลังก์ เขาควรมีเมือบนจุดของไม่คืน...แต่ ท่านก็ไม่ตายอย่างสมบูรณ์ แขวนอยู่บนอย่างสุดซึ้งที่ลมหายใจสุดท้าย ในช่วงเวลานั้นเมื่อวเฟิ่น Juechen ตัวเองโยนไปพื้นดินข้างเขา เปลือกตาของเขาค่อย ๆ fluttered เปิด"คุณปู่... คุณปู่"Juechen วเฟิ่นและวเฟิ่น Yijue มักจะไม่มีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่นมาก ก็รักแม้จะไม่หายไประหว่างสอง แต่ในช่วงเวลานั้น ปู่ของเขาที่ยังคง มีชีวิตในพระองค์ Juechen วเฟิ่นถูกสั่นจากอารมณ์ไม่สามารถควบคุมได้"Chen'er..."Yijue วเฟิ่นเรียกว่าออกในเสียงที่อ่อนแอมาก unhurriedly เขาใช้แรงที่เหลือทั้งหมดของเขา และยกแขนขวาของเขา และระหว่างนิ้วมือของเขา clasped คีย์มิดซึ่งหมอกดำออกไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงเวลาที่เขารู้สึกว่าตัวเองตกอยู่ภายใต้สะกดสุดจะพรรณนาและหลีกเลี่ยงไม่ได้.

ไปจากการเผาไหม้สวรรค์แซ่ลอยเมฆเมืองพาเขาสี่วัน แต่การเดินทางกลับกลับไปที่การเผาไหม้สวรรค์แซ่จากตลาดน้ำเมฆเมืองพาเขาใกล้ถึงหกวัน เขาพิถีพิถันชะลอการก้าวในขณะที่เขาเป็นห่วงว่าเสี่ยว Lingxi ไม่สามารถแบกก้าวอย่างรวดเร็วลำบากกลับ ตลอดการเดินทางที่เขามั่นใจว่าเสี่ยว Lingxi ไม่ได้รับอันตรายจากทุกคน ตรงกันข้ามเขาเอาความคิดริเริ่มที่จะสร้างความมั่นใจของเธอว่าไม่มีอะไรที่จะทำให้ความปลอดภัยของเธอที่มีความเสี่ยงและยังว่ามันจะไม่นานเมื่อเขาเองจะส่งเธอกลับบ้าน.

และเขาปฏิบัติตามสิ่งที่เขาได้สัญญาว่าแม้จะเป็นไปเพื่อให้ห่างไกล ที่จะไปจ๊ะเอ๋กับ Fen Juecheng ในขณะที่เขาอย่างจะไม่อนุญาตให้มีอันตรายใด ๆ ที่จะมาถึงเสี่ยว Lingxi.

ไม่ว่าเขาจะมีความคิดว่าเสี่ยว Lingxi จริงจะเป็นพิเศษขอความเมตตาในนามของเขาที่จะหยุนเจ๊ ... เจียดชีวิตของเขาในกระบวนการ .

ความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้โผล่ขึ้นมาในหัวใจของเขาในโลกของเขาซึ่งเป็นลายเมฆด้วยความเกลียดชังและความหนาวเย็นก็มารู้สึกของความอบอุ่นสูงสุดและความอ่อนโยนที่ยังทันทีที่สี่แยกของการลงโทษของเขาที่เขาทิ้งไว้เบื้องหลังความรู้สึกเหล่านั้นของเขา ... ทุกอย่างที่เขา อาจคิดว่าตอนนี้เป็นความเกลียดชัง! และเธอก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ยุนเจ๊เล็ก ๆ น้อย ๆ ป้าญาติสนิทปีศาจที่ทำลายครอบครัวของเขา!

"ฆ่า ... ฆ่า ... แน่นอนฉันจะฆ่าคุณ ... ฉันจะมีการแก้แค้นของฉัน !!"

Fen Juechen ลุกขึ้นยืนมองที่ไหม้โลกใต้ เท้าของเขาด้วยสายตาว่างเปล่า เขาเริ่มที่จะสะดุดไปข้างหน้าด้วยความคิดที่เขาควรจะไปหรือที่เขาจะได้ไปขยันหมั่นเพียรไปข้างหน้าเช่นเครื่องขั้นตอนของเขาลงจอดบนพื้นดินที่ถูกเผาจนจำไม่ เขาเดินผ่านศพนับไม่ถ้วนในขณะที่เขา trudged บน ... และมันเป็นช่วงเวลานี้เขาก็ได้ยินเสียงคร่ำครวญนุ่มเสียงออกข้างหูของเขา.

หนอง Juechen froze เพลงของเขาและโยนตัวเองลงไปที่พื้นคึกหนีไปทางด้านข้างของร่างกาย Fen Yijue ของ ... หน้าอก Fen Yijue ของมีโพรงเลือดที่เต็มไปด้วยนั่นคือประมาณขนาดของสมองของมนุษย์อวัยวะภายในของเขาถูกทำลายลงอย่างสมบูรณ์ ในช่วงเวลาที่เขาเป็นหอบสมบูรณ์ เกือบจะใกล้ถึงสองชั่วโมงผ่านไป; แม้ว่าเขาจะเป็นพระที่นั่งเขาควรจะได้ผ่านไปเกินกว่าจุดของกลับไม่มี ...

แต่เขาไม่ได้ตายอย่างสมบูรณ์แขวนอยู่บนสุดซึ้งในการหายใจสุดท้ายของเขา ในขณะนั้นเมื่อ Fen Juechen โยนตัวเองลงไปที่พื้นข้างเขาเปลือกตาของเขาเบา ๆ เบาโผบินเปิด.

"คุณปู่ ... คุณปู่!"

Fen Juechen และ Fen Yijue มักจะไม่ได้มีการทำงานร่วมกันมากกับอีกคนหนึ่ง มีแม้กระทั่งความรักที่หายไประหว่างสองยังอยู่ในช่วงเวลาที่กำลังมองหาที่ปู่ของเขาที่ยังคงมีชีวิตในตัวเขา Fen Juechen สั่นจากการที่ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของเขา.

"Chen'er ... "

Fen Yijue เรียกว่าออกมาในการลดลงอย่างมาก เสียงนั้นไม่รีบร้อนเขาใช้ความแข็งแรงที่เหลือทั้งหมดของเขาและยกแขนข้างขวาของเขาและในหมู่นิ้วมือของเขาประสานคีย์ดำมืดซึ่งถูกปกคลุมไปด้วยหมอกสีดำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในตอนนั้น เขารู้สึกว่าตัวเองตกอยู่ภายใต้และคลุมเครือไม่พ้นคำสาปไปจากการเผาไหม้สวรรค์ตระกูลเมืองเมฆลอยไปใช้เวลาสี่วัน แต่การเดินทางกลับกลับไปเผาสวรรค์ตระกูลจากเมืองเมฆลอยเอาเขาใกล้ หกวัน เขาพิถีพิถันหน่วงจังหวะ เช่น เขากังวลว่าเสี่ยว lingxi ไม่อาจทนลําบากก้าวเร็วๆกลับ ตลอดการเดินทาง เขามั่นใจว่าเสี่ยว lingxi ไม่ได้ทำร้ายใคร ในทางกลับกัน เขาเอาความคิดริเริ่มที่จะทำให้เธอมั่นใจว่าไม่มีอะไรจะใส่เพื่อความปลอดภัยของเธอที่มีความเสี่ยง และก็จะไม่ยาวเมื่อเขาเองจะส่งเธอกลับบ้านและเขาได้ปฏิบัติตามสิ่งที่พระองค์ได้ทรงสัญญาไว้ แม้ ถึงกับต้องมาพัดกับเฟิน juecheng เขาจะไม่อนุญาตให้อะไรมาทำร้ายเสี่ยว lingxi .ไม่เขาคิดว่าเสี่ยว lingxi ต้องพิเศษจริง ๆขอความเมตตาแทนยุนเช . . . . . . . เจียดชีวิตของเขาในกระบวนการความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้ว่าหัวใจของเขาในโลกของเขาซึ่งถูกบดบังด้วยความเกลียดชังและเหน็บหนาว จู่ๆก็รู้สึกถึงความอบอุ่นและความอ่อนโยนจนสุดความสามารถ แต่ทันที ที่แยกระหว่างกาลของเขา เขาทิ้งความรู้สึกนั้นของเขา . . . เขาอาจคิดตอนนี้คือความเกลียดชัง ! และเธอก็ย่อมยุนเช ตัวน้อยของป้า ญาติของปีศาจที่ทำลายครอบครัวของเขา" ฆ่า . . . ฆ่า . . . . . . . ฉันจะฆ่าแก . . . . . . . ผมจะต้องแก้แค้น ! "เฟิน juechen ยืนขึ้นมองเกรียมโลกอยู่ใต้เท้าของเขาด้วยแววตาว่างเปล่า . เขาเริ่มสะดุดไปข้างหน้า ด้วยไม่รู้ว่าเขาควรจะไป หรือ ที่เขาน่าจะไป ขยันหมั่นเพียรไปข้างหน้าเหมือนเครื่องของเขาก้าวลงบนพื้นดินที่ถูกเผาไหม้เกินไป เขาผ่านร่างเขา trudged นับไม่ถ้วน . . . . . . . และมันอยู่ในช่วงเวลานี้ เขาก็ได้ยินเสียงครางเบาๆ ข้างหูเฟิน juechen แช่แข็งแทร็คของเขาและโยนตัวเองลงไปกับพื้นพยายามแปลงต่อด้านของร่างกาย . . . . . . . yijue เป็นเฟินเฟิน yijue หน้าอกมีเลือดเต็มที่ประมาณขนาดของโพรงสมอง อวัยวะภายในของเขาก็หักลง ในขณะนั้น เขาต้องแทบหยุดหายใจ เกือบสองชั่วโมงผ่านไป แม้ว่าเขาเป็นบัลลังก์ เขาน่าจะผ่านเกินจุดของกลับไม่มี . . . . . . .แต่เขาไม่ได้ตายอย่างสมบูรณ์ แขวนบนแพงในลมหายใจสุดท้ายของเขา ในช่วงเวลาที่เฟิน juechen ทิ้งตัวลงนอนกับพื้นข้างๆเขา เปลือกตาค่อยๆเปิดขึ้น ." ปู่ . . . ปู่ "juechen เฟินเฟิน yijue และมักจะไม่ได้มีปฏิสัมพันธ์มากกับคนอื่น มีรักไม่สูญหายระหว่างสอง แต่ในตอนนั้น มองปู่ของเขาที่ยังมีชีวิตในพระองค์ เฟิน juechen สั่นจากอารมณ์แก่นของเขา" chen"er . . . . . . . "เฟิน yijue เรียกออกมาในที่แสนอ่อนแอเสียงเอื่อย เขาใช้แรงที่เหลือทั้งหมดของเขา และยกแขนข้างขวาของเขา และในมือของเขาไว้เป็นสีดำกุญแจซึ่งถูกปกคลุมไปด้วยหมอกสีดำ