- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
The WriterIn her room at the prow o
The Writer
In her room at the prow of the house
Where light breaks and the windows are tossed with linden,
My daughter is writing a story.
I pause in the stairwell, hearing
From her shut door a commotion of typewriter-keys
Like a chain hauled over a gunwale.
Young as she is, the stuff
Of her life is a great cargo, and some of it heavy:
I wish her a lucky passage.
But now it is she who pauses,
As if to reject my thought and its easy figure.
A stillness greatens, in which
The whole house seems to be thinking,
And then she is at it again with a bunched clamor
Of strokes, and again is silent.
I remember the dazed starling
Which was trapped in that very room, two years ago;
How we stole in, lifted a sash
And retreated, not to affright it;
And how for a helpless hour, through the crack of the door,
We watched the sleek, wild, dark
And iridescent creature
Batter against the brilliance, drop like a glove
To the hard floor, or the desk-top,
And wait then, humped and bloody,
For the wits to try it again; and how are spirits
Rose when, suddenly sure,
It lifted off from a chair-back,
Beating a smooth course for the right window
And clearing the sill of the world.
It is always a matter, my darling,
Of life or death, as I had forgotten. I wish
What I wished you before, but harder.
In her room at the prow of the house
Where light breaks and the windows are tossed with linden,
My daughter is writing a story.
I pause in the stairwell, hearing
From her shut door a commotion of typewriter-keys
Like a chain hauled over a gunwale.
Young as she is, the stuff
Of her life is a great cargo, and some of it heavy:
I wish her a lucky passage.
But now it is she who pauses,
As if to reject my thought and its easy figure.
A stillness greatens, in which
The whole house seems to be thinking,
And then she is at it again with a bunched clamor
Of strokes, and again is silent.
I remember the dazed starling
Which was trapped in that very room, two years ago;
How we stole in, lifted a sash
And retreated, not to affright it;
And how for a helpless hour, through the crack of the door,
We watched the sleek, wild, dark
And iridescent creature
Batter against the brilliance, drop like a glove
To the hard floor, or the desk-top,
And wait then, humped and bloody,
For the wits to try it again; and how are spirits
Rose when, suddenly sure,
It lifted off from a chair-back,
Beating a smooth course for the right window
And clearing the sill of the world.
It is always a matter, my darling,
Of life or death, as I had forgotten. I wish
What I wished you before, but harder.
0/5000
ผู้เขียนในห้องของเธอที่เพราบ้านที่แบ่งเบาและหน้าต่างจะเพราะ ด้วยลินเดนลูกสาวของฉันกำลังเขียนเรื่องฉันหยุดใน stairwell ได้ยินจากเธอปิดประตูหลีกหนีความวุ่นวายของแป้นพิมพ์ดีดเช่นโซ่ที่ลากผ่านการ gunwaleหนุ่มเป็นเธอ สิ่งชีวิตของเธอเป็นสินค้าที่ดี และบางอย่างก็หนัก:ฉันต้องการเธอกาลโชคดีแต่ตอนนี้ เป็นเธอที่หยุดชั่วคราวเป็นการปฏิเสธความคิดของฉันและรูปของง่ายความนิ่งที่ greatens ที่ทั้งบ้านดูเหมือน จะคิดแล้ว เธอได้อีกครั้งกับก้อง bunchedของจังหวะ และอีกครั้ง คือเงียบผมจำได้ว่า นกกิ้งโครงงุนงงซึ่งติดอยู่ในห้องพักที่มาก สองปีที่ผ่านมาวิธีเราขโมยใน ยก sash หลังการและถอยกรูดอย่าง ไม่ affright มันและสำหรับชั่วโมงที่กำพร้า ผ่านรอยแตกของประตูเราดูความมืดเงา ป่าและสิ่งมีชีวิตสวายปะทะกับโชติช่วง วางเช่นถุงมือการผลิตฮาร์ดดิสก์ -โต๊ะรอแล้ว ฮัมเป็ด และ เลือดสำหรับปัญญาลองอีก และวิญญาณอย่างไรเมื่อกุหลาบ แน่ ใจทันทีก็ยกออกจากเก้าอี้กลับหลักสูตรต่อเนื่องสำหรับหน้าต่างขวาตีและล้างสืบของโลกเป็นเรื่อง ทูนหัวชีวิตหรือความตาย ฉันลืม ฉันหวังไว้อะไรฉันปรารถนาคุณก่อน แต่หนัก
การแปล กรุณารอสักครู่..
The Writer
In her room at the prow of the house
Where light breaks and the windows are tossed with linden,
My daughter is writing a story.
I pause in the stairwell, hearing
From her shut door a commotion of typewriter-keys
Like a chain hauled over a gunwale.
Young as she is, the stuff
Of her life is a great cargo, and some of it heavy:
I wish her a lucky passage.
But now it is she who pauses,
As if to reject my thought and its easy figure.
A stillness greatens, in which
The whole house seems to be thinking,
And then she is at it again with a bunched clamor
Of strokes, and again is silent.
I remember the dazed starling
Which was trapped in that very room, two years ago;
How we stole in, lifted a sash
And retreated, not to affright it;
And how for a helpless hour, through the crack of the door,
We watched the sleek, wild, dark
And iridescent creature
Batter against the brilliance, drop like a glove
To the hard floor, or the desk-top,
And wait then, humped and bloody,
For the wits to try it again; and how are spirits
Rose when, suddenly sure,
It lifted off from a chair-back,
Beating a smooth course for the right window
And clearing the sill of the world.
It is always a matter, my darling,
Of life or death, as I had forgotten. I wish
What I wished you before, but harder.
In her room at the prow of the house
Where light breaks and the windows are tossed with linden,
My daughter is writing a story.
I pause in the stairwell, hearing
From her shut door a commotion of typewriter-keys
Like a chain hauled over a gunwale.
Young as she is, the stuff
Of her life is a great cargo, and some of it heavy:
I wish her a lucky passage.
But now it is she who pauses,
As if to reject my thought and its easy figure.
A stillness greatens, in which
The whole house seems to be thinking,
And then she is at it again with a bunched clamor
Of strokes, and again is silent.
I remember the dazed starling
Which was trapped in that very room, two years ago;
How we stole in, lifted a sash
And retreated, not to affright it;
And how for a helpless hour, through the crack of the door,
We watched the sleek, wild, dark
And iridescent creature
Batter against the brilliance, drop like a glove
To the hard floor, or the desk-top,
And wait then, humped and bloody,
For the wits to try it again; and how are spirits
Rose when, suddenly sure,
It lifted off from a chair-back,
Beating a smooth course for the right window
And clearing the sill of the world.
It is always a matter, my darling,
Of life or death, as I had forgotten. I wish
What I wished you before, but harder.
การแปล กรุณารอสักครู่..
นักเขียน
ในห้องของเธอที่หัวบ้าน
ที่แบ่งเบาและหน้าต่างจะถูก Linden
ลูกสาวของฉันจะเขียนเรื่องราว
ผมหยุดอยู่ที่บันได ได้ยิน
จากเธอปิดประตูความวุ่นวายของเครื่องพิมพ์ดีดแป้น
เหมือนโซ่ลากผ่านแคม .
ยอง เธอเป็นพวก
ของชีวิตของเธอคือสินค้าที่ดีและบางส่วนของมันหนัก :
ฉันหวังว่าเธอทางโชคดี
แต่ตอนนี้มันเป็นเธอที่หยุด
เช่นถ้าจะปฏิเสธความคิดและเข้าใจง่าย การนิ่ง greatens ซึ่งใน
บ้านทั้งหมดดูเหมือนจะคิด
แล้วเธอก็กลับมาอีกครั้งกับพัวเอ็ดตะโร
ของลายเส้น และอีกครั้งก็เงียบ
จำได้ว่ามึนสตาร์ลิ่ง
ซึ่งติดอยู่ในห้องมากว่า สองปีที่ผ่านมา ;
ว่าเราขโมยยกเป็นสายสะพาย
เดิมที่จะไม่ทำให้ตกใจ ;
และวิธีการสำหรับชั่วโมง หมดหนทางผ่านรอยแตกของประตู
เราดูเงาป่ามืด
และปะทะกับประกายรุ้งสิ่งมีชีวิตลดลง เหมือนกับถุงมือ
กับพื้นแข็ง หรือโต๊ะด้านบน
รอแล้ว บะ บะ กับ และ เลือด
สำหรับปัญญาที่จะลองใหม่อีกครั้ง และเป็นอย่างไร วิญญาณ
กุหลาบเมื่ออยู่ๆแน่นอน
ก็ยกออกจากเก้าอี้กลับ
เต้นหลักสูตรเรียบสำหรับขวาหน้าต่าง
และการล้างธรณีประตูของโลก
เสมอคือเรื่อง ที่รักของฉัน
ชีวิตหรือความตาย เป็นฉันได้ลืม ฉันต้องการ
อะไรที่ฉันปรารถนาเธอมาก่อน แต่หนัก
ในห้องของเธอที่หัวบ้าน
ที่แบ่งเบาและหน้าต่างจะถูก Linden
ลูกสาวของฉันจะเขียนเรื่องราว
ผมหยุดอยู่ที่บันได ได้ยิน
จากเธอปิดประตูความวุ่นวายของเครื่องพิมพ์ดีดแป้น
เหมือนโซ่ลากผ่านแคม .
ยอง เธอเป็นพวก
ของชีวิตของเธอคือสินค้าที่ดีและบางส่วนของมันหนัก :
ฉันหวังว่าเธอทางโชคดี
แต่ตอนนี้มันเป็นเธอที่หยุด
เช่นถ้าจะปฏิเสธความคิดและเข้าใจง่าย การนิ่ง greatens ซึ่งใน
บ้านทั้งหมดดูเหมือนจะคิด
แล้วเธอก็กลับมาอีกครั้งกับพัวเอ็ดตะโร
ของลายเส้น และอีกครั้งก็เงียบ
จำได้ว่ามึนสตาร์ลิ่ง
ซึ่งติดอยู่ในห้องมากว่า สองปีที่ผ่านมา ;
ว่าเราขโมยยกเป็นสายสะพาย
เดิมที่จะไม่ทำให้ตกใจ ;
และวิธีการสำหรับชั่วโมง หมดหนทางผ่านรอยแตกของประตู
เราดูเงาป่ามืด
และปะทะกับประกายรุ้งสิ่งมีชีวิตลดลง เหมือนกับถุงมือ
กับพื้นแข็ง หรือโต๊ะด้านบน
รอแล้ว บะ บะ กับ และ เลือด
สำหรับปัญญาที่จะลองใหม่อีกครั้ง และเป็นอย่างไร วิญญาณ
กุหลาบเมื่ออยู่ๆแน่นอน
ก็ยกออกจากเก้าอี้กลับ
เต้นหลักสูตรเรียบสำหรับขวาหน้าต่าง
และการล้างธรณีประตูของโลก
เสมอคือเรื่อง ที่รักของฉัน
ชีวิตหรือความตาย เป็นฉันได้ลืม ฉันต้องการ
อะไรที่ฉันปรารถนาเธอมาก่อน แต่หนัก
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Will u take stick to do.
- ที่ผ่านมาคุณเป็นคนเข้มแข็ง และอดทน ทำไมค
- ใคร
- แม้แต่ในอนาคต
- 呼び慕う。明るく自由奔放な性格のため、人懐っこく、おませな一面も。
- Which music you like
- device
- 鲁编次、蔡梦弼会笺的
- the general order of
- more scientists accept that animals can
- Then i wanna eat you out and flick your
- MethodsDatabaseWe conducted this populat
- ทำบุญ
- You must go home
- I get you everything
- Will u take stick to do.
- Please stop writing. Time's up
- You must go home
- provides
- สดใส
- ขอโทษที่รบกวน เพราะฉันอยากคุยกับคุณ ไม่อ
- I'm not pretty
- ขอโทษที่รบกวน เพราะฉันอยากคุยกับคุณ ไม่อ
- 寝れん。
