The poet imagines that the young ma

The poet imagines that the young man objects to the bliss of marriage on the grounds that he might die young anyway or that he might die and leave a bereaved widow and an orphaned child. To these arguments, the poet replies that should the young man marry, have a child, and then die, at least his widow will be consoled by the child whom the young man fathered; in this way, his image will not be destroyed with his death. Furthermore, by not marrying, the young man makes the whole world his widow.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กวีจินตนาการ-หนุ่มวัตถุเพื่อความสุขของการแต่งงานที่ในบริเวณที่เขาอาจตายหนุ่มต่อไป หรือเขาอาจตาย และปล่อยให้มีเด็กกำพร้าและแม่หม้าย bereaved การอาร์กิวเมนต์เหล่านี้ กวีตอบกลับที่ชายหนุ่มควรแต่งงาน มีบุตร แล้ว ตาย น้อย แม่ม่ายของเขาจะ consoled เด็กคนหนุ่มระบุ โดย ในวิธีนี้ ภาพของเขาจะไม่ถูกทำลาย ด้วยความตายของเขา นอกจากนี้ โดยไม่แต่งงาน หนุ่มทำให้โลกทั้งโลกเขาม่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กวีนึกว่าชายหนุ่มวัตถุความสุขของการแต่งงานในบริเวณที่เขาอาจจะตายหนุ่มอยู่แล้วหรือว่าเขาอาจจะตายและทิ้งม่ายปลิดชีพและเด็กกำพร้า ข้อโต้แย้งเหล่านี้กวีตอบว่าควรชายหนุ่มที่แต่งงานมีลูกแล้วตายอย่างน้อยภรรยาม่ายของเขาจะได้รับการปลอบโยนด้วยเด็กคนชายหนุ่มพระสันตะปาปา; ในลักษณะนี้ภาพของเขาจะไม่ถูกทำลายด้วยความตายของเขา นอกจากนี้โดยไม่ได้แต่งงานกับชายหนุ่มที่ทำให้โลกทั้งโลกของหญิงม่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กวีจินตนาการว่าชายหนุ่มวัตถุเพื่อความสุขของการแต่งงานในพื้นที่ที่เขาจะตายตั้งแต่เด็กๆอยู่แล้ว หรือว่า เขาอาจจะตายและทิ้งผู้เสียชีวิตแม่ม่าย และเด็กกำพร้า เด็ก เพื่อเหตุผลเหล่านี้ กวีตอบที่ชายหนุ่มแต่งงาน มีลูก แล้ว ตาย อย่างน้อยเค้าม่ายจะปลอบโยน โดยเด็กที่ชายหนุ่มให้กำเนิด ; ในวิธีนี้ ภาพลักษณ์ของเขาจะไม่ถูกทำลายด้วยความตายของเขา นอกจากนี้ โดยไม่แต่งงานกับ ชายหนุ่มที่ทำให้โลกทั้งโลกแม่ม่ายของเขา