inspired by action painting, a pain

inspired by action painting, a painting style
that was widespread from the 1940s until the early
1960s. Action painting, sometimes called "gestural
abstraction", is a style of painting in which paint is
spontaneously dribbled, splashed or smeared onto
the canvas, rather than being carefully applied. The
resulting work often emphasizes the physical act of
painting itself as an essential aspect of the finished
work or concern of its artist. The term was coined by
the American critic Harold Rosenberg in 1952 and
signaled a major shift in the aesthetic perspective of
New York School painters and critics. According to
Rosenberg the canvas was "an arena in which to
act". Rosenberg's redefinition of art as an act rather
than an object, as a process rather than a product,
was influential, and laid the foundation for a number
of major art movements.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แรงบันดาลใจการกระทำจิตรกรรม จิตรกรรมลักษณะที่ได้แพร่หลายจากทศวรรษ 1940 โดยจนถึงช่วง1960s ดำเนินการทาสี บางครั้งเรียกว่า "gesturalabstraction" เป็นลักษณะของจิตรกรรมสีเป็นธรรมชาติ dribbled, splashed หรือชัดไปผ้าใบ แทนที่จะถูกนำไปใช้อย่างระมัดระวัง ที่ทำงานได้มักจะเน้นการกระทำทางกายภาพของวาดภาพเองเป็นข้อมูลสำคัญด้านที่เสร็จสมบูรณ์ทำงานหรือปัญหาของของศิลปิน คำถูกจังหวะด้วยนักวิจารณ์อเมริกัน Rosenberg ฮาโรลด์ใน 1952 และสัญญาณกะหลักในมุมมองของความงามโรงเรียนนิวยอร์กชื่อจิตรกรและนักวิจารณ์ ตามที่Rosenberg ผ้าใบถูก "เป็นเวทีในการพระราชบัญญัติ" Redefinition ของ Rosenberg ศิลปะเป็นค่อนข้างกว่าวัตถุ เป็นกระบวนการมากกว่าผลิตภัณฑ์คือ ทรงอิทธิพล และวางรากฐานสำหรับของวิชาศิลปะการเคลื่อนไหว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แรงบันดาลใจจากภาพวาดการกระทำภาพวาดสไตล์
ที่แพร่หลายจากยุคทศวรรษ 1960 จนถึงต้น
. จิตรกรรมการกระทำ บางครั้งเรียกว่า " gestural
นามธรรม " เป็นรูปแบบของจิตรกรรมที่สีเป็นธรรมชาติ dribbled
,
สาดหรือละเลงลงบนผืนผ้าใบ มากกว่าจะใช้อย่างระมัดระวัง .
เป็นผลงานมักเน้นการกระทำทางกายภาพของ
วาดภาพตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของงานเสร็จ
หรือกังวลของศิลปิน คำนี้ใช้โดย Harold Rosenberg
นักวิจารณ์อเมริกันในปี
สัญญาณกะหลักในมุมมองที่สวยงามของ
นิวยอร์กโรงเรียนจิตรกรและนักวิจารณ์ ตาม
Rosenberg ผ้าใบ " เป็นเวทีที่ทำ

" โรเซนเบิร์กของการนิยามความหมายใหม่ของศิลปะ เป็นการกระทำที่ค่อนข้าง
กว่าวัตถุเป็นกระบวนการมากกว่าผลิตภัณฑ์
เป็นผู้มีอิทธิพล และวางรากฐานสำหรับจำนวน
การเคลื่อนไหวของศิลปะ .