19 parent–child dyads to investigat

19 parent–child dyads to investigate the relationship of parent and teenager attitudes towards medication, selfefficacy in decision-making, and current involvement in decisions on psychiatric medication, with self-reported concordance. It was identified that the opinions and beliefs of parents greatly influenced their children’s views, both positively and negatively. Given that children rarely make treatment decisions without the involvement of their parents, it is vital to include not only the young person, but also their parents, with a focus on parental and family factors, in discussions of psychiatric medication (Horwitz et al, 2012). Longhofer and Floersch (2010) used their interview data to show how parents and adolescents compare the ‘medicated self’ before and after, resulting in the formation of desire; they stress the importance of forming good relationships with parents, which have been shown to have positive effects on concordance, treatment and positive views of psychiatric care. According to Longhofer and Floersch (2010: 159) ‘with concordant desire, the ‘medicated’ come to expect a future life on medication and a life where symptoms are stripped of their social and psychological meaning and significance’. This work concurs with a longitudinal study of almost 600 parents, which was conducted by Olin et al (2010);

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

dyads หลักรอง 19 การตรวจสอบความสัมพันธ์ของแม่และวัยรุ่นทัศนคติยา selfefficacy ตัดสินใจ และปัจจุบันมีส่วนร่วมในการตัดสินใจในการใช้ยาทางจิตเวช ด้วยตนเองรายงานสอดคล้อง มีระบุว่า ความคิดเห็นและความเชื่อของผู้ปกครองมากมีอิทธิพลต่อมุมมองของเด็กของพวกเขา ทั้งบวก และลบ ระบุว่าเด็กไม่ค่อยรักษาตัดสินใจโดยไม่มีส่วนร่วมของพ่อแม่ เป็นสำคัญรวมถึงไม่เพียงแต่คนหนุ่มสาว แต่ยังปกครอง เน้นปัจจัยที่ผู้ปกครอง และครอบครัว ในยาทางจิตเวช (Horwitz et al, 2012) Longhofer และ Floersch (2010) ใช้ข้อมูลสัมภาษณ์แสดงว่าพ่อแม่และวัยรุ่นเปรียบเทียบ 'medicated ตัวเอง' ก่อน และ หลัง เกิดการก่อตัวของความต้องการ พวกเขาย้ำความสำคัญของความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้ปกครอง ซึ่งได้รับการแสดงเพื่อให้สอดคล้อง รักษา และมุมมองที่เป็นบวกของจิตแพทย์ผลบวก ตาม Longhofer และ Floersch (2010:159) ' กับความปรารถนา concordant มา 'จำหน่าย' คาดหวังชีวิตในอนาคตกับยาและชีวิตซึ่งอาการจะเปลื้องความหมายทางสังคม และทางจิตใจและความสำคัญของพวกเขา ' งานนี้ concurs กับการศึกษาระยะยาวของผู้ปกครองเกือบ 600 ซึ่งได้ดำเนินการโดย Olin et al (2010),

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

19 ไหมเด็ก–ผู้ปกครองไดแอดเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของแม่และทัศนคติของวัยรุ่นที่มีต่อยา selfefficacy ในการตัดสินใจ และการมีส่วนร่วมในการตัดสินใจในปัจจุบัน ยาจิตเวช กับ self-reported ความสอดคล้องกัน มันถูกระบุว่า ความคิดเห็นและความเชื่อของพ่อแม่ที่ได้รับอิทธิพลเป็นอย่างมาก มุมมองของเด็กทั้งด้านบวกและลบระบุว่าเด็กไม่ค่อยตัดสินใจรักษาได้โดยไม่ต้องมีส่วนร่วมของผู้ปกครองเป็นสิ่งสำคัญที่จะรวมไม่เพียง แต่ยัง บุคคล แต่ พ่อแม่ ผู้ปกครอง และครอบครัว ด้วยการมุ่งเน้นปัจจัยในการอภิปรายของยาจิตเวช ( Horwitz et al , 2012 )และ longhofer floersch ( 2010 ) ใช้ข้อมูลการสัมภาษณ์ของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าผู้ปกครองและวัยรุ่นเปรียบเทียบ ' ' ให้ตนเองก่อน และ หลัง เป็นผลให้การสร้างของความปรารถนา พวกเขาเน้นความสำคัญของการสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้ปกครอง ซึ่งมี แสดงให้เห็นผลในเชิงบวกเกี่ยวกับความสอดคล้องกัน รักษา และมุมมองในเชิงบวกของการดูแลทางจิตเวชตาม longhofer และ floersch ( 2553 : 159 ) ' กับ ' ' และต้องการให้มาคาดหวังชีวิตในอนาคตในยา และชีวิตที่อาการจะปล้นความหมายทางสังคมและจิตใจของพวกเขาและความสำคัญ ' งานนี้ concurs กับการศึกษาระยะยาวเกือบ 600 อะไรพ่อแม่ ซึ่งดำเนินการโดย โอลิน et al ( 2010 )