I saw the movie 50 First Dates in w

I saw the movie 50 First Dates in which the girl character has short-term amnesia. The male character is lying on the bed with the girl he loves, stroking her head and begging her not to fall asleep because when she does she’ll forget about him. Right then, the male says to the girl who has her eyes closed, “Will you marry me?”, and I was really touched. I usually think that looking people in the eyes as you speak to them is important. I liked that scene because you could feel the sincerity even when they weren’t looking into each other’s eyes. When it comes to confessing, I don’t need any big events, and I think I’d like if I could just feel sincerity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันเห็นภาพยนตร์ 50 แรกวันซึ่งตัวละครสาวมี amnesia ระยะสั้น ตัวละครชายจะนอนกับสาวที่รัก ตบศีรษะของเธอ และอ้อนเธอไม่หลับ เพราะเมื่อเธอทำ เธอจะลืมเขา ขวาแล้ว ชายพูดกับหญิงสาวที่มีตาของเธอปิด "จะคุณแต่งงานกับฉันหรือ" และได้สัมผัสจริง ๆ ผมมักจะคิดว่า มอง คนตาขณะที่คุณพูดนั้นเป็นสำคัญ ผมชอบฉากนั้น เพราะคุณรู้สึกถึงความจริงใจที่แม้จะไม่ได้มองเข้าไปในตาของผู้อื่น เมื่อมาถึงก็ตาม ต้องเหตุการณ์ใหญ่ และฉันคิดว่า อยากถ้าฉันเพียงแค่รู้สึกถึงความจริงใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผมเห็นหนัง 50 วันแรกที่ตัวละครหญิงสาวที่มีความทรงจำระยะสั้น ตัวละครชายกำลังนอนอยู่บนเตียงกับผู้หญิงที่เขารักลูบหัวของเธอและขอให้เธอไม่หลับเพราะเมื่อเธอไม่ว่าเธอจะลืมเรื่องของเขา ขวาแล้วชายพูดกับหญิงสาวที่มีดวงตาของเธอปิด "คุณจะแต่งงานกับฉัน?" และฉันได้สัมผัสจริงๆ ฉันมักจะคิดว่าคนที่มองในสายตาที่คุณพูดกับพวกเขาเป็นสิ่งที่สำคัญ ฉันชอบฉากนั้นเพราะคุณจะรู้สึกถึงความจริงใจแม้ในขณะที่พวกเขาไม่ได้มองเข้าไปในดวงตาของกันและกัน เมื่อมาถึงสารภาพผมไม่จำเป็นต้องมีเหตุการณ์ใหญ่ ๆ และฉันคิดว่าฉันต้องการถ้าฉันเพียงแค่รู้สึกจริงใจ