The PIMS project was started by Sid

The PIMS project was started by Sidney Schoeffler working at General Electric in the 1960s, managed by the Marketing Science Institute in the early 1970s, and has been administered by the American Strategic Planning Institute since 1975.

It was initiated by senior managers at GE who wanted to know why some of their business units were more profitable than the others. With the help of Sidney Schoeffler they set up a research project in which each of their strategic business units reported their performance on dozens of variables. This was then expanded to outside companies in the early 1970s.

The initial survey, between 1970 and 1983, involved 2,600 strategic business units (SBU), from 200 companies. Today 12,500 observations exist for 4162 SBU's; PIMS is managed by PIMS Associates in London. Each SBU give information on the market within which they operated, the products they had brought to market and the efficacy of the strategies they had implemented.

The PIMS project analysed the data they had gathered to identify the options, problems, resources and opportunities faced by each SBU. Based on the spread of each business across different industries, it was hoped that the data could be drawn upon to provide other business, in the same industry, with empirical evidence of which strategies lead to increased profitability. The database continues to be updated and drawn upon by academics and companies today.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โครงการ PIMS เริ่มต้น ด้วยการทำงานที่ไฟฟ้าทั่วไปในปี 1960 บริหาร โดย สถาบันวิทยาศาสตร์การตลาดใน Schoeffler ณเมืองซิดนีย์ และมีการดูแล โดยอเมริกันเชิงกลยุทธ์การวางแผน สถาบันตั้งแต่ 1975มันเป็นจุดเริ่มต้น โดยผู้จัดการอาวุโสที่ GE ที่อยากรู้ว่าทำไมบางหน่วยของธุรกิจมีกำไรมากขึ้นกว่าคนอื่น ๆ ด้วยความช่วยเหลือของห้องกว้าง Schoeffler พวกเขาตั้งค่าโครงการวิจัยซึ่งแต่ละธุรกิจเชิงกลยุทธ์ของหน่วยรายงานประสิทธิภาพของพวกเขาในหลายตัวแปร นี้จากนั้นถูกขยายให้บริษัทภายนอกในสำรวจเริ่มต้น ระหว่างปี 1970 และ 1983, 2600 กลยุทธ์หน่วยธุรกิจ (SBU), จาก 200 บริษัทที่เกี่ยวข้อง วันนี้สังเกต 12500 มี 4162 SBU ของ PIMS ถูกจัดการ โดย PIMS ร่วมในลอนดอน แต่ละ SBU ให้ข้อมูลในตลาดที่พวกเขาดำเนินการ ผลิตภัณฑ์พวกเขาได้นำการตลาดและประสิทธิภาพของกลยุทธ์ที่มีการนำมาใช้โครงการ PIMS analysed ข้อมูลที่ได้รวบรวมเพื่อระบุตัวเลือก ปัญหา ทรัพยากร และโอกาสกับแต่ละ SBU ขึ้นอยู่กับการแพร่กระจายของแต่ละธุรกิจในอุตสาหกรรมต่าง ๆ มันถูกหวังว่า ข้อมูลสามารถวาดขึ้นเพื่อให้ธุรกิจอื่น ในอุตสาหกรรมเดียวกัน มีหลักฐานประจักษ์ซึ่งกลยุทธ์นำไปสู่ผลกำไรที่เพิ่มขึ้น ฐานข้อมูลยังคงต้องปรับปรุง และวาดตาม โดยนักวิชาการและบริษัทวันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โครงการ PIMS เริ่มจากซิดนีย์ Schoeffler ทำงานที่ บริษัท General Electric ในปี 1960 การจัดการโดยสถาบันวิทยาศาสตร์การตลาดในช่วงต้นปี 1970 และได้รับการบริหารงานโดยสถาบันการวางแผนกลยุทธ์อเมริกันตั้งแต่ปี 1975. มันถูกริเริ่มโดยผู้บริหารระดับสูงของจีอีที่ต้องการ จะรู้ว่าทำไมบางส่วนของหน่วยธุรกิจของพวกเขามีกำไรมากขึ้นกว่าคนอื่น ๆ ด้วยความช่วยเหลือของซิดนีย์ Schoeffler ที่พวกเขาตั้งขึ้นโครงการวิจัยซึ่งในแต่ละหน่วยธุรกิจเชิงกลยุทธ์ของพวกเขาได้รายงานผลการดำเนินงานของพวกเขาในหลายสิบของตัวแปร นี้ถูกขยายแล้วให้กับ บริษัท ภายนอกในช่วงต้นปี 1970. สำรวจครั้งแรกระหว่างปี 1970 และปี 1983 ที่เกี่ยวข้องกับ 2,600 หน่วยธุรกิจเชิงกลยุทธ์ (SBU) จาก 200 บริษัท วันนี้ 12,500 สังเกตที่มีอยู่สำหรับ 4162 SBU ของ; PIMS มีการจัดการโดย PIMS สโซในลอนดอน แต่ละ SBU ให้ข้อมูลเกี่ยวกับการตลาดภายในที่พวกเขาดำเนินการผลิตภัณฑ์ที่พวกเขาได้นำออกสู่ตลาดและประสิทธิภาพของกลยุทธ์ที่พวกเขาได้ดำเนินการ. โครงการ PIMS วิเคราะห์ข้อมูลที่พวกเขาได้รวมตัวกันเพื่อระบุตัวเลือกปัญหาโอกาสและทรัพยากรที่ต้องเผชิญกับ แต่ละ SBU ขึ้นอยู่กับการแพร่กระจายของธุรกิจในอุตสาหกรรมที่แตกต่างกันแต่ละคนก็หวังว่าข้อมูลจะถูกดึงตัวไปให้ธุรกิจอื่น ๆ ในอุตสาหกรรมเดียวกันที่มีหลักฐานเชิงประจักษ์ที่นำไปสู่กลยุทธ์ในการทำกำไรที่เพิ่มขึ้น ฐานข้อมูลยังคงได้รับการปรับปรุงและวาดตามที่นักวิชาการและ บริษัท ในปัจจุบัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทางโครงการเริ่มหวะโดย Sidney schoeffler ทำงานไฟฟ้าทั่วไปใน 1960 , การจัดการโดยการตลาดสถาบันวิทยาศาสตร์ในต้นปี 1970 และถูกปกครองโดยอเมริกันสถาบันการวางแผนเชิงกลยุทธ์ตั้งแต่ 1975 .

มันถูกริเริ่มโดยผู้จัดการอาวุโสที่ GE ใครอยากรู้ว่าทำไมบางส่วนของหน่วยธุรกิจของพวกเขามีกำไรมากขึ้นกว่า คนอื่น ๆด้วยความช่วยเหลือของซิดนีย์ schoeffler พวกเขาตั้งโครงการวิจัย ซึ่งในแต่ละหน่วยธุรกิจเชิงกลยุทธ์ของพวกเขา รายงานการปฏิบัติงานของตนเองในสิบของตัวแปร นี้ได้ขยายไปยัง บริษัท ภายนอกในทศวรรษก่อน

การสำรวจเบื้องต้น ระหว่างปี 1970 และปี 1983 เกี่ยวข้อง 2600 ระดับหน่วยธุรกิจ ( SBU ) จาก 200 บริษัท วันนี้ 12500 สังเกตมีอยู่ 1 กลยุทธ์ของหวะหวะ บริหารงานโดยสมาคมในลอนดอน แต่ละ SBU ให้ข้อมูลในตลาดภายในที่พวกเขาดำเนินการ ผลิตภัณฑ์ พวกเขาได้นำตลาดและประสิทธิภาพของกลยุทธ์ที่พวกเขาใช้

หวะโครงการวิเคราะห์ข้อมูล พวกเขารวมตัวกันเพื่อระบุตัวเลือก ปัญหาทรัพยากร และโอกาสที่เผชิญ โดยแต่ละ SBU .ขึ้นอยู่กับการกระจายของแต่ละธุรกิจในอุตสาหกรรมที่แตกต่างกัน ก็หวังว่าข้อมูลที่อาจจะวาดขึ้นเพื่อให้บริการธุรกิจอื่น ๆในอุตสาหกรรมเดียวกัน กับหลักฐานเชิงประจักษ์ซึ่งกลยุทธ์ไปสู่การเพิ่มผลกำไร ฐานข้อมูลยังได้รับการปรับปรุงและการวาดขึ้นโดยนักวิชาการ และ บริษัท ในวันนี้