Retold by Luongporpra Mahasanom Cha

Retold by Luongporpra Mahasanom Chaweewanno เจ้าอาวาสวัดสง่างาม
Once upon a time, there was a couple who had a son. When the son was 15, the father died. The mother had to take care of the son alone. The son was very nice. He worked very hard and he took care of his mother very well. However, the woman was too weak, she became sick and died. The boy was extremely sad from the loss of his mother. Fortunately, the villagers were very kind to him, they helped him with the funeral of his mother.
The boy really loved and respected his mother. He put his parents’ bone on the top shelf in his room and paid homage to them every day. He would call their name at the meal time ,prepared the food ,set it for them ,as if they were still alive.
Indra felt something was wrong down in the earth. His seat was hot like fire. He knew by instinct that there must be someone who was in trouble. So Indra looked down and saw that there was a young man who had great love for the parents and he had no one left but his poverty. He could not stand the boy suffering ,so he came down to the earth disguises as an old woman ,begging for food.
The man was having breakfast and ready to go to work at the rice field when the old woman appeared and begged for some food. When the young man saw her he felt that this woman looked like his mother. He smiled at her and asked her gently.
“Where are you from, Grandma? What can I do for you?”
The old woman, who was actually Indra, replied;
“I’m very poor, I have no relatives so I' m begging. I just want something to eat.”
When the man heard that he said;
“Grandma, from now on, you don’t have to go begging around anymore. You can live with me. I will take care of you. What you should do is to watch my house while I ' am away to work.”
The man did as he promised. He took care of the old woman as if she was his mother. He cooked for her, filled up the bathing jar with water from the pond for her to bathe and talked to her nicely. He never offended her.
One day, the man went to the rice field as usual while the old woman stayed at home. It was the time for Indra to go back to heaven. Before he left he had filled up the empty house with gold and diamond and all kinds of valuable ornaments. When the man came back he was surprised to get no reply when he called the woman’s name. The man rushed in for he was so worried that the old woman would be in danger. He was even more surprised not to see her but a big pile of valuable things. However, he was not happy with what he saw, he thought that someone must have fooled him or planned to do something with bad a bad intention. And he still worried about the woman. He did not hesitate to inform the village’s leader about the things in his house. The village leader then announced to all villagers to come and see to find out whether the ornaments in the man's house were theirs or not. The villagers were very honest, no one claimed that the precious things belonged to them. And the leader also was a very nice man. When he could not find the owner of the property, he went to inform the noble man and the noble man asked his relatives and subordinates whether the property was theirs or not and nobody showed ownership. The noble man then went to see the king. When the king got the news, he ordered his soldier to bring the man to the palace. He asked the man to tell his background and what happened. The king knew by instinct that the man was such an honest person who was rewarded for his good deed from heaven. He told his subordinates to bring all the ornaments to the palace and appointed the man to be his adopted son. When the man turned 25, the king allowed him to marry the princess and they lived happily ever after.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เก่าเล่าใหม่ โดย Luongporpra เจ้าอาวาสวัดสง่างาม Mahasanom Chaweewannoกาลครั้งหนึ่ง มีคู่รักที่มีลูกชาย เมื่อบุตร 15 บิดาตาย มารดาที่ดูแลบุตรคนเดียว บุตรเป็นอย่างดี เขาทำงานหนักมาก และเขาเอาดูแลลูกดีมาก อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงอ่อนแอเกินไป เธอก็ป่วย และเสียชีวิต เด็กแสนเศร้าจากการสูญเสียแม่ของเขา โชคดี ชาวบ้านที่มีดีเขา พวกเขาช่วยให้เขา มีงานศพของแม่ของเขา เด็กรัก และเคารพแม่ของเขาจริง ๆ เขาใส่กระดูกพ่อแม่ของเขาบนชั้นบนสุดในห้องของเขาและได้รับค่าจ้างดีไปทุกวัน เขาจะเรียกชื่อของพวกเขาในเวลาอาหาร เตรียมอาหาร กำหนดไว้ ว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่ พระอินทร์รู้สึกว่า มีอะไรผิดพลาดลงในโลก เขานั่งร้อนเหมือนไฟ เขารู้ โดยสัญชาตญาณว่า ต้องมีคนที่มีปัญหา เพื่อให้พระอินทร์มองลงไป และเห็นว่า ชายหนุ่มที่มีความรักที่ดีสำหรับผู้ปกครอง และเขา ไม่มีใครเหลือแต่ความยากจนของเขา เขาไม่สามารถยืนเด็กทุกข์ทรมาน เพื่อให้เขามาลง disguises โลกเป็นหญิง ขอทานสำหรับอาหารคนมีอาหารเช้าและพร้อมที่จะไปทำงานในนาข้าวเมื่อหญิงชราปรากฏ และขอร้องสำหรับอาหารบาง เมื่อชายหนุ่มเห็นเธอ เขารู้สึกว่า ผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนแม่ของเขา เขายิ้มที่เธอ และถามเธอเบา ๆ"อยู่ไหนเอ๋ยจาก คุณยาย ฉันสามารถทำอะไรให้คุณ" หญิงชรา ที่จริงพระอินทร์ ตอบกลับ"ฉันยาก มีญาติไม่ให้ฉัน ' อ้อน m เพียงอยากให้กิน"เมื่อคนได้ยินเขาว่า"คุณยาย จากนี้ คุณไม่ต้องไปอ้อนรอบอีกต่อไป คุณสามารถอยู่กับฉัน ฉันจะดูแลคุณ สิ่งที่คุณควรทำคือไป ดูบ้านของฉันขณะที่ฉัน ' เวลาในการ ทำงาน "คนไม่ได้ ตามที่เขาสัญญาไว้ เขาเอาดูแลของหญิงชรานั้นว่าเธอเป็นแม่ของเขา เขาต้มสำหรับเธอ เต็มขวดอาบน้ำจากบ่อน้ำที่เธออาบน้ำ และพูดคุยกับเธออย่างดี เขาไม่เคยถือของเธอวันหนึ่ง คนไปนาข้าวตามปกติในขณะที่หญิงชราอยู่บ้าน มันเป็นเวลาสำหรับพระอินทร์เพื่อกลับสู่สวรรค์ ก่อนเขา เขามีเต็มบ้านว่างด้วยทองคำ และเพชร และเครื่องประดับมีค่าทุกชนิด เมื่อชายคนนั้นกลับมา เขาไม่ประหลาดใจที่จะไม่ตอบเมื่อเขาเรียกชื่อของผู้หญิง ชายคนนั้นรีบสำหรับเขาจึงกังวลว่า หญิงชราจะตกอยู่ในอันตราย เขาประหลาดใจมากที่เห็นเธอแต่กองใหญ่ของสิ่งที่มีคุณค่า อย่างไรก็ตาม เขาไม่มีความสุขกับสิ่งที่เขาเห็น เขาคิดว่า คนต้องหลอกเขา หรือวางแผนจะทำบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ดีเจตนาไม่ดี และเขายังกังวลเกี่ยวกับผู้หญิง เขาไม่ลังเลเพื่อแจ้งผู้นำของหมู่บ้านในบ้านของเขา ผู้นำหมู่บ้านแล้ว ประกาศให้ชาวบ้านทั้งหมด มาดูเพื่อค้นหาว่าเครื่องประดับในบ้านของคนมีตน หรือไม่ ชาวบ้านซื่อ ๆ ไม่มีใครอ้างว่า สิ่งที่ล้ำค่าอยู่ไปได้ และผู้นำเป็นคนดี เมื่อเขาไม่พบเจ้าของ เขาไปแจ้งคนโนเบิล และแมนโนเบิลถามญาติพี่น้องและผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาว่า คุณสมบัติมีตน หรือไม่ และไม่มีใครแสดงความเป็นเจ้าของ คนสูงส่งแล้วก็ดูพระ เมื่อพระราชาได้ข่าว เขาสั่งทหารเขานำคนไปในวัง เขาถามคนบอกเบื้องหลังของเขาและสิ่งที่เกิดขึ้น พระมหากษัตริย์รู้ โดยสัญชาตญาณว่า มนุษย์ได้เช่นความซื่อสัตย์ผู้ถูกรางวัลในหนังสือของเขาดีจากสวรรค์ เขาบอกผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาจะนำเครื่องประดับทั้งหมดไปในวัง และแต่งชายเป็น บุตรบุญธรรม เมื่อผู้ชาย 25 พระให้เขาแต่งงานกับเจ้าหญิง และพวกเขาอาศัยอยู่อย่างมีความสุขตลอดการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เล่าขานกันโดย Luongporpra Mahasanom Chaweewanno เจ้าอาวาสวัดสง่างาม
กาลครั้งหนึ่งมีไม่กี่คนที่มีลูกชายคนหนึ่ง เมื่อบุตรชายอายุ 15 พ่อเสียชีวิต แม่ต้องดูแลลูกชายคนเดียว บุตรชายเป็นคนดีมาก เขาทำงานหนักมากและเขาเอาดูแลของแม่ของเขาได้เป็นอย่างดี แต่ผู้หญิงก็อ่อนแอเกินกว่าที่เธอกลายเป็นป่วยและเสียชีวิต เด็กเป็นเรื่องน่าเศร้าอย่างมากจากการสูญเสียแม่ของเขา โชคดีที่ชาวบ้านก็ใจดีมากเขาที่พวกเขาช่วยให้เขามีงานศพของแม่ของเขา.
เด็กจริงๆรักและเคารพแม่ของเขา เขาใส่กระดูกพ่อแม่ของเขาบนชั้นบนสุดในห้องของเขาและจ่ายให้ความเคารพพวกเขาทุกวัน เขาจะเรียกชื่อของพวกเขาในเวลาอาหารเตรียมอาหาร, การตั้งค่าสำหรับพวกเขาราวกับว่าพวกเขายังมีชีวิตอยู่.
อินทรารู้สึกว่ามีบางอย่างผิดลงในแผ่นดิน ที่นั่งของเขาเป็นร้อนเหมือนไฟ เขารู้โดยสัญชาตญาณว่าจะต้องมีใครสักคนที่อยู่ในฐานะลำบาก ดังนั้นพระอินทร์และมองลงไปเห็นว่ามีชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีความรักที่ดีสำหรับผู้ปกครองและเขาก็ไม่มีใครเหลือ แต่ความยากจนของเขา เขาไม่สามารถยืนความทุกข์ทรมานเด็กเพื่อให้เขาลงมาถึงแผ่นดินที่ปลอมตัวเป็นหญิงชราขอทานสำหรับอาหาร.
เป็นคนมีอาหารเช้าและพร้อมที่จะไปทำงานในนาข้าวเมื่อหญิงชราคนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นและขอร้องให้อาหารบางอย่าง . เมื่อชายหนุ่มเห็นเธอเขารู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนแม่ของเขา เขายิ้มให้เธอและขอให้เธอเบา ๆ .
"คุณมาจากที่ไหนยาย? ? สิ่งที่ฉันสามารถทำเพื่อคุณ "
หญิงชราที่เป็นจริงพระอินทร์ตอบ;
"ฉันไม่ดีมากผมมีญาติไม่ดังนั้นฉันขอ ฉันเพียงต้องการบางสิ่งบางอย่างที่จะกิน ".
เมื่อชายคนนั้นได้ยินมาว่าเขากล่าวว่า
"คุณยายจากนี้ไปคุณจะได้ไม่ต้องไปขอทานรอบอีกต่อไป คุณสามารถมีชีวิตอยู่กับฉัน ผมจะดูแลคุณ สิ่งที่คุณควรทำคือการดูที่บ้านของฉันในขณะที่ฉันกำลังออกไปทำงาน. "
คนทำตามที่เขาสัญญาว่า เขาเอาดูแลของหญิงชราราวกับว่าเธอเป็นแม่ของเขา เขาสุกสำหรับเธอเต็มไปขวดอาบน้ำด้วยน้ำจากบ่อสำหรับเธอที่จะอาบน้ำและพูดคุยกับเธอเป็นอย่างดี เขาไม่เคยโกรธเคืองเธอ.
วันหนึ่งชายคนนั้นเดินไปที่ทุ่งนาตามปกติในขณะที่หญิงชราคนหนึ่งอยู่ที่บ้าน มันเป็นเวลาสำหรับพระอินทร์ที่จะกลับไปสวรรค์ ก่อนที่เขาจะออกจากเขาได้เติมเต็มบ้านที่ว่างเปล่าด้วยทองและเพชรและทุกชนิดของเครื่องประดับที่มีค่า เมื่อคนกลับมาเขารู้สึกประหลาดใจที่จะได้รับการตอบกลับเมื่อเขาเรียกชื่อของผู้หญิง ชายคนหนึ่งวิ่งเพราะเขาเป็นห่วงเพื่อให้หญิงชราจะตกอยู่ในอันตราย เขาเป็นคนที่ยิ่งแปลกใจไม่ได้ที่จะเห็นเธอ แต่กองใหญ่ของสิ่งที่มีคุณค่า แต่เขาไม่ได้มีความสุขกับสิ่งที่เขาเห็นเขาคิดว่าคนที่จะต้องมีการหลอกให้เขาหรือวางแผนที่จะทำอะไรบางอย่างที่ไม่ดีกับความตั้งใจที่ดี และเขาก็ยังคงกังวลเกี่ยวกับผู้หญิง เขาไม่ลังเลที่จะแจ้งให้ผู้นำหมู่บ้านเกี่ยวกับสิ่งที่อยู่ในบ้านของเขา ผู้นำหมู่บ้านประกาศให้ชาวบ้านทุกคนที่จะมาดูเพื่อหาว่าเครื่องประดับในบ้านของชายคนนั้นเป็นพวกเขาหรือไม่ ชาวบ้านมีความซื่อสัตย์มากไม่มีใครอ้างว่าสิ่งที่มีค่าเป็นของพวกเขา และเป็นผู้นำนอกจากนี้ยังเป็นคนที่ดีมาก เมื่อเขาไม่สามารถหาเจ้าของทรัพย์สินที่เขาไปแจ้งคนที่มีเกียรติและมีเกียรติคนถามญาติและลูกน้องของเขาไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สินที่เป็นของพวกเขาหรือไม่และไม่มีใครแสดงให้เห็นความเป็นเจ้าของ คนที่มีเกียรติแล้วไปดูกษัตริย์ เมื่อกษัตริย์มีข่าวเขาสั่งให้ทหารของเขาเพื่อนำคนไปยังพระราชวัง เขาถามคนที่จะบอกภูมิหลังของเขาและสิ่งที่เกิดขึ้น กษัตริย์รู้โดยสัญชาตญาณว่าผู้ชายคนนั้นเป็นเช่นคนซื่อสัตย์ที่ได้รับรางวัลสำหรับการกระทำที่ดีของเขามาจากสวรรค์ เขาบอกลูกน้องของเขาที่จะนำเครื่องประดับทั้งหมดที่พระราชวังและได้รับการแต่งตั้งคนที่จะเป็นบุตรบุญธรรม เมื่อคนหัน 25 พระมหากษัตริย์ที่ได้รับอนุญาตให้เขาแต่งงานกับเจ้าหญิงและพวกเขาอาศัยอยู่อย่างมีความสุขหลังจากที่เคย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

retold โดย luongporpra mahasanom chaweewanno เจ้าอาวาสวัดสง่างาม
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีสามีภรรยาที่ได้ลูกชาย เมื่อลูกชายอายุ 15 ปี พ่อเสียชีวิต แม่ต้องดูแลลูกคนเดียว ลูกชายเป็นคนดีมาก เขาทำงานหนักมากและเขาดูแลแม่ของเขาเป็นอย่างดี อย่างไรก็ตาม ผู้หญิงก็อ่อนแอมาก เธอป่วยและตายไปเด็กชายแสนเศร้าจากการสูญเสียมารดาของเขา โชคดี ชาวบ้านใจดีมากเขาก็ช่วยเขาในงานศพของแม่ของเขา
เด็กคนนี้รักและเคารพแม่ของเขา เขาใส่พ่อแม่กระดูกบนหิ้งด้านบนในห้องของเขาและจ่ายสักการะทุกวัน เขาจะเรียกชื่อของพวกเขาในเวลาอาหาร เตรียมอาหารไว้สำหรับพวกเขา ถ้าพวกเขายังมีชีวิตอยู่
พระอินทร์รู้สึกมีบางอย่างผิดปกติลงในแผ่นดินโลก ที่นั่งของเขาก็ร้อนเหมือนไฟ เขารู้โดยสัญชาตญาณว่าต้องมีใครบางคนกำลังมีปัญหา ดังนั้น อินทรามองลงไปเห็นมีชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีความรักที่ดีสำหรับพ่อแม่และเขาไม่มีเหลือ แต่ความยากจนของเขา เขาไม่อาจทนเด็กทุกข์ทรมาน ดังนั้นเขามาโลกปลอมตัวเป็นหญิงชราขอทาน
ผู้ชายมีอาหารเช้าและพร้อมที่จะไปทำงานที่ทุ่งนา เมื่อหญิงชราปรากฏตัวและขออาหารหน่อย เมื่อชายหนุ่มเห็นเธอ เขารู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้เหมือนแม่ของเขา เขายิ้มให้เธอและถามเธอเบา ๆ .
" คุณมาจากที่ไหนคะ สิ่งที่ฉันสามารถทำเพื่อคุณ ? "
หญิงชราที่เป็นจริง , พระอินทร์ตอบว่า ;
" ผมยากจนมาก ผมไม่มีญาติ ดังนั้น ผมขอร้องฉันต้องการบางสิ่งบางอย่างที่จะกิน . "
เมื่อชายคนนั้นได้ยินที่เขาพูด ;
" คุณยาย จากนี้ไปไม่ต้องไปขอทานอีกแล้ว คุณจะอยู่กับผม ผมจะดูแลคุณ สิ่งที่คุณควรทำคือไปดูบ้านชั้นตอนชั้นไปทำงาน "
ผู้ชายทำอย่างที่เขาสัญญา เขาดูแลหญิงชราราวกับหล่อนเป็นแม่ของเขา เขาทำเพื่อเธอเต็มไปถึงอาบน้ำขวดกับน้ำจากบ่อเพื่ออาบน้ำ และพูดกับเธออย่างดี เขาไม่เคยล่วงเกินเธอ
วันนึงผู้ชายไปที่ทุ่งนาตามปกติ ในขณะที่หญิงชราอยู่ที่บ้าน มันเป็นเวลาสำหรับการกลับไปสวรรค์ ก่อนที่เขาจะไปเขาได้เต็มบ้านที่ว่างเปล่ากับทองและเพชรและเครื่องประดับทุกชนิดที่มีคุณค่าเมื่อเขากลับมา เขาแปลกใจมากที่ไม่ตอบ เมื่อเขาเรียกชื่อของหญิงสาว ผู้ชายที่เข้ามาเพราะกลัวว่าหญิงชราจะตกอยู่ในอันตราย เขาก็ยิ่งแปลกใจไม่ได้ที่เห็นเธอ แต่กองใหญ่ของสิ่งที่มีค่า อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้มีความสุขกับสิ่งที่เขาเห็น เขาคิดว่าต้องมีคนหลอกเขาหรือวางแผนที่จะทำบางอย่างที่ไม่ดี เจตนาไม่ดีและเขายังเป็นห่วงผู้หญิง เขาไม่ลังเลที่จะแจ้งให้ผู้นำของหมู่บ้าน เกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ ในบ้านเขา หัวหน้าหมู่บ้านแล้วประกาศให้ชาวบ้านมาดูพบว่าเครื่องประดับในบ้านของเพื่อนของพวกเขาหรือไม่ ชาวบ้านเที่ยงตรงมาก ไม่มีใครอ้างว่าสิ่งของที่มีค่าเป็นของพวกเขา และผู้นำยังเป็นคนดีมากเมื่อเขาไม่สามารถหาเจ้าของของทรัพย์สินที่เขาไปแจ้งชนชั้นสูงและขุนนางคนหนึ่งได้ถามญาติผู้ใต้บังคับบัญชาว่า ทรัพย์สินที่เป็นของพวกเขา หรือไม่ และไม่มีใครแสดงความเป็นเจ้าของ พวกผู้ดีงั้นไปหาพระราชา เมื่อพระราชาได้ข่าว เขาสั่งให้ทหารของเขาที่จะนำมนุษย์ไปยังพระราชวัง เขาถามชายเพื่อบอกประวัติของเขาและสิ่งที่เกิดขึ้นกษัตริย์รู้โดยสัญชาตญาณว่าเขาเป็นคนที่ซื่อสัตย์ ซึ่งเป็นรางวัลสำหรับการกระทำที่ดีของเขาจากสวรรค์ เขาสั่งลูกน้องให้เอาเครื่องประดับทั้งหมดในวังหลวงและแต่งตั้งเขาเป็นลูกบุญธรรม . เมื่อชายคนนั้นหันมา 25 , พระราชาอนุญาตให้เขาแต่งงานกับเจ้าหญิงและพวกเขาอาศัยอยู่อย่างมีความสุขหลังจากที่เคย .