Keep the trade flowing
Maritime trade. Are we talking economic progress with environmental stewardship? That old chestnut
Ten years ago I produced and presented a documentary series on the River Thames, coupling the river’s rich history with its 21st century self, couched in an ad hoc journey from sea to source. It was a fascinating and compelling three weeks of filming which began in the Thames estuary, once the centre of world trade.
It was striking then how relatively quiet the tidal waters of the Thames were, compared to the oft-recounted glory days of the London docks when all manner of cargo passed through. Rubber, tobacco, ivory, ostrich feathers, rags for the paper industry, sugar cane for processing at the Tate and Lyle factory, an extraordinary panoply of goods were continually being delivered to miles and miles of wharves and docklands. In the 18th century it was said you could cross the river simply by stepping from ship to ship, such was the congestion of shipping.
It is a different story today but the Thames estuary still plays its part. The Port of London handles a huge quantity of cargo every year - 50 million tonnes of containers, cars, food, fuel and more besides. It's the busiest waterway in Britain. And whether it’s the Thames or the Nile Delta, the Seine or the St Lawrence, estuaries still provide crucial economic hubs around the world. Sixty percent of the world’s population live along estuaries and coastal areas. Of the 32 largest cities in the world, 22 are located on estuaries. Indeed 90% of Europe’s international trade passes through, you guessed it, estuaries and their adjacent ports.
CHALLENGE
But along this current of goods and income also flows a growing challenge. How to strike a balance between economic development and environmental stewardship? Estuaries are the nurseries of the sea, providing vital nesting, breeding and feeding habitats for land and marine life. As the effects of our changing climate kick in, for some this will mean a threefold assault in the years ahead: floodwaters from inland, storm surges from the ocean and increased precipitation from above, all framed in rising sea levels. You should never attribute climate change as the cause of a single weather event like Hurricane Sandy or Cyclone Nargis (though many do), but the devastation they caused may have given us an expensive glimpse of the future.
So, how to protect the world’s most environmentally and economically important areas? Not surprisingly it is the Dutch who are ahead of the game. One solution is to harness natural features such as sand bars, oyster beds and reed marshes.
“Ten years ago the trend towards eco-engineering faltered,” said landscape ecologist Victor Beumer, with the Dutch delta and advisory body Deltares. “But now the combination of climate change and the need for cost effective solutions has resulted in more interest than ever before.”
Beumer was speaking at the Global Estuaries Forum in Deauville, France. He told James Murray of Business Green (www.businessgreen.com): “Now most countries are developing at hybrid solutions. You have the original dyke or hard structure and know that in 20 years it won’t be able to cope with rising sea levels and higher waves. A hybrid approach with natural solutions in front of the civil engineering reduces the need to heighten the dyke.”
CONTROVERSIAL
Of course Netherlands’ techniques of holding back the sea will differ to those of say, Shanghai. But around the world centres of commerce are looking very hard at the implications of climate change and we’ll hear more and more in the coming years about monumental efforts taken to counter its impacts. Although predictably it will be controversial.
I hosted a panel featuring Ann Swanson who’s been the executive director of the Chesapeake Bay Commission for 26 years. Her catchment contains a mere 17 million people. Also speaking was Betty Sutton, administrator of St Lawrence Seaway Corporation which crosses the US and Canadian border 27 times. Imagine the issues of governance in both those regions, how many different interests want a piece of the action, the challenges of the decision making process in balancing the economic needs with those of the environment.
“We’re using the words of sustainable development but not yet implementing them,” said Julia Marton-Lefevre, the director of the International Union for the Conservation of Nature.
In other words we’re talking the talk but not yet walking the sustainable walk. But commerce might yet lead the way.
Keep the trade flowing
Maritime trade. Are we talking economic progress with environmental stewardship? That old chestnut
Ten years ago I produced and presented a documentary series on the River Thames, coupling the river’s rich history with its 21st century self, couched in an ad hoc journey from sea to source. It was a fascinating and compelling three weeks of filming which began in the Thames estuary, once the centre of world trade.
It was striking then how relatively quiet the tidal waters of the Thames were, compared to the oft-recounted glory days of the London docks when all manner of cargo passed through. Rubber, tobacco, ivory, ostrich feathers, rags for the paper industry, sugar cane for processing at the Tate and Lyle factory, an extraordinary panoply of goods were continually being delivered to miles and miles of wharves and docklands. In the 18th century it was said you could cross the river simply by stepping from ship to ship, such was the congestion of shipping.
It is a different story today but the Thames estuary still plays its part. The Port of London handles a huge quantity of cargo every year - 50 million tonnes of containers, cars, food, fuel and more besides. It's the busiest waterway in Britain. And whether it’s the Thames or the Nile Delta, the Seine or the St Lawrence, estuaries still provide crucial economic hubs around the world. Sixty percent of the world’s population live along estuaries and coastal areas. Of the 32 largest cities in the world, 22 are located on estuaries. Indeed 90% of Europe’s international trade passes through, you guessed it, estuaries and their adjacent ports.
CHALLENGE
But along this current of goods and income also flows a growing challenge. How to strike a balance between economic development and environmental stewardship? Estuaries are the nurseries of the sea, providing vital nesting, breeding and feeding habitats for land and marine life. As the effects of our changing climate kick in, for some this will mean a threefold assault in the years ahead: floodwaters from inland, storm surges from the ocean and increased precipitation from above, all framed in rising sea levels. You should never attribute climate change as the cause of a single weather event like Hurricane Sandy or Cyclone Nargis (though many do), but the devastation they caused may have given us an expensive glimpse of the future.
So, how to protect the world’s most environmentally and economically important areas? Not surprisingly it is the Dutch who are ahead of the game. One solution is to harness natural features such as sand bars, oyster beds and reed marshes.
“Ten years ago the trend towards eco-engineering faltered,” said landscape ecologist Victor Beumer, with the Dutch delta and advisory body Deltares. “But now the combination of climate change and the need for cost effective solutions has resulted in more interest than ever before.”
Beumer was speaking at the Global Estuaries Forum in Deauville, France. He told James Murray of Business Green (www.businessgreen.com): “Now most countries are developing at hybrid solutions. You have the original dyke or hard structure and know that in 20 years it won’t be able to cope with rising sea levels and higher waves. A hybrid approach with natural solutions in front of the civil engineering reduces the need to heighten the dyke.”
CONTROVERSIAL
Of course Netherlands’ techniques of holding back the sea will differ to those of say, Shanghai. But around the world centres of commerce are looking very hard at the implications of climate change and we’ll hear more and more in the coming years about monumental efforts taken to counter its impacts. Although predictably it will be controversial.
I hosted a panel featuring Ann Swanson who’s been the executive director of the Chesapeake Bay Commission for 26 years. Her catchment contains a mere 17 million people. Also speaking was Betty Sutton, administrator of St Lawrence Seaway Corporation which crosses the US and Canadian border 27 times. Imagine the issues of governance in both those regions, how many different interests want a piece of the action, the challenges of the decision making process in balancing the economic needs with those of the environment.
“We’re using the words of sustainable development but not yet implementing them,” said Julia Marton-Lefevre, the director of the International Union for the Conservation of Nature.
In other words we’re talking the talk but not yet walking the sustainable walk. But commerce might yet lead the way.
การแปล กรุณารอสักครู่..
เก็บค้าไหล
การค้าทางทะเล เรากำลังพูดถึงความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจกับการดูแลสิ่งแวดล้อม ที่เก่าเกาลัด
เมื่อสิบปีก่อนผมผลิตและนำเสนอสารคดีชุดบนแม่น้ำเทมส์ , coupling แม่น้ำเป็นประวัติศาสตร์ของศตวรรษที่ 21 , ตนเองนอนใน Ad Hoc การเดินทางจากทะเลสู่แหล่งมันเป็นเรื่องที่น่าสนใจ และน่าดึงดูดสามสัปดาห์ของการถ่ายทำซึ่งเริ่มขึ้นในปากแม่น้ำเทมส์ เมื่อศูนย์กลางของการค้าโลก
มันก็ตื่นตาตื่นใจแล้วค่อนข้างเงียบน้ำขึ้นน้ำลงน้ำจากแม่น้ำเทมส์ได้ เมื่อเทียบกับวันๆเล่าสิริของลอนดอนท่าเรือเมื่อลักษณะของสินค้าที่ผ่านเข้าออก ยาง , ยาสูบ , งาช้าง , ขนนกกระจอกเทศ เศษผ้า สำหรับอุตสาหกรรมกระดาษอ้อยสำหรับการประมวลผลที่ Tate และโรงงานไลน์ เป็นชุดเกราะพิเศษของสินค้าอย่างต่อเนื่องถูกส่งไปยังไมล์ของท่าเรือ และย่าน . ในศตวรรษที่ 18 มันบอกว่าคุณสามารถข้ามแม่น้ำได้ง่ายๆโดยการก้าวจากเรือไปยังเรือ เช่นมีความแออัดของการขนส่ง .
มันเป็นเรื่องที่แตกต่างในวันนี้แต่ปากแม่น้ำเทมส์ก็มีส่วนนะท่าเรือลอนดอนจับปริมาณขนาดใหญ่ของสินค้าทุกปี - 50 ล้านตันของภาชนะ , รถยนต์ , อาหาร , เชื้อเพลิงและมากขึ้นนอกเหนือจาก มันแจ่มที่สุดในอังกฤษ และไม่ว่าจะเป็นไทยหรือปากแม่น้ำไนล์ , อวนหรือ เซนต์ ลอว์เรนซ์ อ้อยยังให้ศูนย์กลางเศรษฐกิจสำคัญทั่วโลก หกสิบเปอร์เซ็นต์ของประชากรโลกอาศัยอยู่ตามหนองบึง และพื้นที่ชายฝั่งของ 32 เมืองที่ใหญ่ที่สุดในโลก , 22 ตั้งอยู่บนอ้อย . แท้ 90 % ของยุโรปการค้าระหว่างประเทศผ่าน , คุณ guessed มัน อ้อย และติดกันพอร์ต
ท้าทาย
แต่ตามกระแสของสินค้าและรายได้ ก็มีการท้าทาย วิธีการเพื่อความสมดุลระหว่างการพัฒนาเศรษฐกิจและการดูแลสิ่งแวดล้อม อ้อยเป็นสถานรับเลี้ยงเด็กของทะเลการให้ความสําคัญทำรัง การผสมพันธุ์และการเลี้ยงสัตว์ เพื่อแผ่นดินและชีวิตทางทะเล เป็นผลของสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลงของเราเตะ สำหรับบางคนนี้จะหมายถึงสามเท่าโจมตีในปีข้างหน้า : floodwaters จากแหล่ง คลื่นพายุซัดฝั่งจากมหาสมุทรและเพิ่มการตกตะกอนจากข้างต้นทั้งหมดกรอบในระดับน้ำทะเลที่เพิ่มขึ้นคุณไม่ควรคุณลักษณะการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นสาเหตุของเหตุการณ์สภาพอากาศที่เดียว เช่น ทราย หรือพายุเฮอริเคนพายุไซโคลนนาร์กีส ( แม้หลายคนทำ ) แต่ความเสียหายที่เกิดจากพวกเขาอาจจะมีราคาแพงให้เราเหลือบของอนาคต
แล้วจะไปปกป้องโลกมากที่สุดต่อสิ่งแวดล้อมและพื้นที่สำคัญทางเศรษฐกิจ ? ไม่น่าแปลกใจก็คือชาวดัตช์ที่อยู่ข้างหน้าของเกมทางออกหนึ่งคือการใช้องค์ประกอบธรรมชาติเช่นแถบทรายเตียงหอยนางรมและรีดบึง
" สิบปีที่ผ่านมาแนวโน้มต่อนิเวศวิศวกรรมสะดุด " กล่าวว่า ภูมินิเวศวิทยา วิคเตอร์ เบิร์มเมอร์ กับ เดลต้า ดัตช์ และ deltares ร่างกายที่ปรึกษา " แต่ตอนนี้ การรวมกันของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ และต้องใช้ค่าใช้จ่ายโซลูชั่นที่มีประสิทธิภาพมีผลประโยชน์มากขึ้นกว่าเดิม
"เบิร์มเมอร์พูดในระดับโลกอ้อยฟอรั่มในโดวิลล์ , ฝรั่งเศส เขา บอก ว่า เจมส์ เมอเรย์ของธุรกิจสีเขียว ( www.businessgreen . com ) : " ตอนนี้ประเทศส่วนใหญ่จะพัฒนาโซลูชั่นไฮบริด คุณมีคันเดิม หรือหนักโครงสร้าง และทราบว่า ในอีก 20 ปี จะไม่สามารถรับมือกับระดับน้ําทะเลที่เพิ่มสูงขึ้นและคลื่นสูงกว่าวิธีการผสมกับโซลูชั่นธรรมชาติในด้านหน้าของวิศวกรรมโยธาลดต้องเพิ่มระดับคัน "
แย้ง
ของเนเธอร์แลนด์เพราะเทคนิคของการถือกลับทะเลจะแตกต่างกับผู้ที่พูด , เซี่ยงไฮ้แต่ทั่วโลกศูนย์พาณิชย์กำลังมองหายากที่ผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและเราจะได้ยินมากขึ้นในปีที่ผ่านมาเกี่ยวกับความพยายามที่อนุสาวรีย์ไปเคาน์เตอร์ของผลกระทบ แม้คาดจะแย้ง
ผมจัดแผงที่มีแอน Swanson ที่เป็นกรรมการบริหารของคณะกรรมการอ่าวเชสสสำหรับ 26 ปีการเก็บกักน้ำของเธอมีเพียง 17 ล้านคน ยังพูดคือเบ็ตตี้ ซัตตัน ผู้บริหารของเซนต์ลอว์เรนซ์ท้วง Corporation ที่ข้ามชายแดนสหรัฐอเมริกาและแคนาดา 27 ครั้ง จินตนาการในเรื่องของธรรมาภิบาลในภูมิภาคเหล่านั้น กี่ที่แตกต่างกันความสนใจต้องการชิ้นส่วนของการกระทำความท้าทายของการตัดสินใจในความสมดุลทางเศรษฐกิจกับความต้องการของสภาพแวดล้อม
" เราก็ใช้คำพูดของการพัฒนาอย่างยั่งยืน แต่ยังไม่ได้ใช้พวกเขา , " กล่าวว่า จูเลีย มาร์ตันเลย์ลีฟ , ผู้อำนวยการของสหภาพนานาชาติเพื่อการอนุรักษ์ธรรมชาติ
ในคำอื่น ๆเราก็คุยแต่ไม่ได้เดิน เดิน อย่างยั่งยืนแต่กระทรวงพาณิชย์จะยังเป็นผู้นำทาง
การแปล กรุณารอสักครู่..