An alternative, plausible explanati

An alternative, plausible explanation for an effect of muscle strengthening on reduced pain and activity limitations could be a direct effect on the performance of daily activities. Stronger muscles enable a person to perform physical activities such as walking and stair climbing with fewer problems. Such an improvement in the performance of daily activities may lead to pain relief by positively influenc- ing psychosocial factors (i.e. depression [37], self-efficacy [38], avoidance of activities [39]) and/or general health [40].
The direct association between improved upper leg mus- cle strength and the outcome of exercise therapy is in line with three previous studies [10–12]. In a fourth study [14], the association between improvement in quadriceps strength and treatment response was only of borderline significance (P = 0.06), which can be attributed to the short duration (6 to 8 weeks) and low frequency (1 session/week) of the intervention, resulting in minimal improvement in strength. In contrast to the previous studies, hamstring strength was included in the strength measure in the present study, and this revealed that both hamstring strengthening and quadriceps strengthening are associated with the outcome of exercise therapy. This finding emphasises that exercises need to tar- get both the quadriceps and the hamstrings. Surprisingly, stronger associations were found between improved upper leg muscle strength and reduced pain and activity limitations in the post-treatment period compared with peri-treatment periods. This could imply that some effects of exercise occur at a later stage (i.e. post-treatment). The study group was found to be highly adherent, with 78% of the participants continued to exercise after finishing the exercise programme. This high level of adherence may have played an impor- tant role in the stronger associations after treatment. Greater improvement in muscle strength was shown to be associ- ated with greater reductions in pain and activity limitations. Therefore, a gradual increase towards maximal intensity of the exercises may need to be pursued. In future studies, the effectiveness and safety of exercise programmes with higher levels of intensity need to be evaluated.
Change in upper leg muscle strength only explained 6 to 12% of the positive effects of exercise therapy in reducing pain and activity limitations. Pain in OA is a poorly under- stood phenomenon with large variations between patients, major fluctuations over time, and a well-known discordance with radiographic severity. Therefore, explaining 6 to 12% of the variance over a period of almost 1 year can be con- sidered a significant finding, especially in a heterogeneous knee OA sample. This study also indicated that mechanisms other than neuromuscular mechanisms play a substantial role in the effectiveness of exercise therapy in patients with knee OA. There is some evidence that exercise can have a posi- tive influence on cartilage quality [41] and inflammation [42]. Furthermore, exercise is likely to have an effect on general health-related components such as aerobic fitness, comor- bidities and general well-being, thereby partly explaining treatment outcome [4]. Future research should focus on each of these potential pathways, as more insight into working mechanisms is useful to optimise the effectiveness of exercise therapy in patients with knee OA.
Unexpectedly, this study did not find evidence for an important role of proprioception in the outcome of exercise therapy. Despite an average improvement in proprioceptive accuracy of 36%, this improvement was not associated with any outcome measures. This suggests that exercise-induced effects are not driven through change in proprioception. Another explanation could be that the measure of knee joint

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทางเลือก อธิบายเป็นไปได้สำหรับลักษณะพิเศษเข้มแข็งในกล้ามเนื้อลดลงความเจ็บปวด และข้อจำกัดกิจกรรมอาจจะมีผลโดยตรงกับประสิทธิภาพของกิจกรรมประจำวัน กล้ามเนื้อแข็งแกร่งให้พนักงานทำกิจกรรมทางกายภาพเช่นเดินและบันไดปีนเขา มีปัญหาน้อยลง เช่นการปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานของกิจกรรมประจำวันอาจทำให้บรรเทาอาการปวดหลัง โดยบวก influenc-ing psychosocial ปัจจัย (เช่นภาวะซึมเศร้า [37], [38] ของ ประสิทธิภาพในตนเอง หลีกเลี่ยงกิจกรรม [39]) และ/หรือสุขภาพทั่วไป [40]The direct association between improved upper leg mus- cle strength and the outcome of exercise therapy is in line with three previous studies [10–12]. In a fourth study [14], the association between improvement in quadriceps strength and treatment response was only of borderline significance (P = 0.06), which can be attributed to the short duration (6 to 8 weeks) and low frequency (1 session/week) of the intervention, resulting in minimal improvement in strength. In contrast to the previous studies, hamstring strength was included in the strength measure in the present study, and this revealed that both hamstring strengthening and quadriceps strengthening are associated with the outcome of exercise therapy. This finding emphasises that exercises need to tar- get both the quadriceps and the hamstrings. Surprisingly, stronger associations were found between improved upper leg muscle strength and reduced pain and activity limitations in the post-treatment period compared with peri-treatment periods. This could imply that some effects of exercise occur at a later stage (i.e. post-treatment). The study group was found to be highly adherent, with 78% of the participants continued to exercise after finishing the exercise programme. This high level of adherence may have played an impor- tant role in the stronger associations after treatment. Greater improvement in muscle strength was shown to be associ- ated with greater reductions in pain and activity limitations. Therefore, a gradual increase towards maximal intensity of the exercises may need to be pursued. In future studies, the effectiveness and safety of exercise programmes with higher levels of intensity need to be evaluated.Change in upper leg muscle strength only explained 6 to 12% of the positive effects of exercise therapy in reducing pain and activity limitations. Pain in OA is a poorly under- stood phenomenon with large variations between patients, major fluctuations over time, and a well-known discordance with radiographic severity. Therefore, explaining 6 to 12% of the variance over a period of almost 1 year can be con- sidered a significant finding, especially in a heterogeneous knee OA sample. This study also indicated that mechanisms other than neuromuscular mechanisms play a substantial role in the effectiveness of exercise therapy in patients with knee OA. There is some evidence that exercise can have a posi- tive influence on cartilage quality [41] and inflammation [42]. Furthermore, exercise is likely to have an effect on general health-related components such as aerobic fitness, comor- bidities and general well-being, thereby partly explaining treatment outcome [4]. Future research should focus on each of these potential pathways, as more insight into working mechanisms is useful to optimise the effectiveness of exercise therapy in patients with knee OA.Unexpectedly, this study did not find evidence for an important role of proprioception in the outcome of exercise therapy. Despite an average improvement in proprioceptive accuracy of 36%, this improvement was not associated with any outcome measures. This suggests that exercise-induced effects are not driven through change in proprioception. Another explanation could be that the measure of knee joint

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทางเลือกคำอธิบายที่เป็นไปได้สำหรับผลกระทบของการเสริมสร้างความเข้มแข็งของกล้ามเนื้อลดความเจ็บปวดและข้อ จำกัด กิจกรรมที่อาจจะมีผลกระทบโดยตรงต่อการดำเนินงานของกิจกรรมในชีวิตประจำวัน กล้ามเนื้อแข็งแรงช่วยให้คนที่จะดำเนินกิจกรรมการออกกำลังกายเช่นการเดินและบันไดปีนเขาที่มีปัญหาน้อยลง เช่นการปรับปรุงในการปฏิบัติงานของกิจกรรมประจำวันอาจนำไปสู่การบรรเทาอาการปวดโดยบวก influenc- ไอเอ็นจีปัจจัยทางจิตสังคม (เช่นภาวะซึมเศร้า [37] ด้วยตนเองประสิทธิภาพ [38], หลีกเลี่ยงกิจกรรม [39]) และ / หรือสุขภาพโดยทั่วไป [40] .
สมาคมโดยตรงระหว่างการปรับปรุงความแข็งแรงของขา CLE mus- และผลของการออกกำลังกายบำบัดสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้าสาม [10-12] ในการศึกษาที่สี่ [14], ความสัมพันธ์ระหว่างการปรับปรุงใน quadriceps ความแข็งแรงและการตอบสนองต่อการรักษาเป็นเพียงความสำคัญเส้นเขตแดน (P = 0.06) ซึ่งสามารถนำมาประกอบกับระยะเวลาสั้น (6-8 สัปดาห์) และความถี่ต่ำ (1 ครั้ง / สัปดาห์) ของการแทรกแซงที่มีผลในการปรับปรุงน้อยที่สุดในความแข็งแรง ในทางตรงกันข้ามกับการศึกษาก่อนหน้านี้ความแรงของเอ็นร้อยหวายถูกรวมอยู่ในการวัดความแข็งแรงในการศึกษาปัจจุบันและพบว่าทั้งเสริมสร้างความเข้มแข็งและเสริมสร้างความเข้มแข็งเอ็นร้อยหวาย quadriceps ที่เกี่ยวข้องกับผลของการออกกำลังกายบำบัด การค้นพบนี้เน้นว่าการออกกำลังกายจะต้องได้รับทั้ง tar- quadriceps และ hamstrings น่าแปลกที่ความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งของเขาถูกพบระหว่างขาดีขึ้นแข็งแรงของกล้ามเนื้อและปวดลดลงและข้อ จำกัด ของกิจกรรมในช่วงเวลาหลังการรักษาเมื่อเทียบกับระยะเวลาการรักษาชานเมือง ซึ่งอาจหมายความว่าผลกระทบของการออกกำลังกายบางเกิดขึ้นในระยะต่อมา (เช่นหลังการรักษา) กลุ่มการศึกษาพบว่าเป็นสาวกอย่างมากกับ 78% ของผู้เข้าร่วมอย่างต่อเนื่องเพื่อการออกกำลังกายหลังจากจบโปรแกรมการออกกำลังกาย นี้ระดับสูงของการยึดมั่นอาจมีบทบาทสำาคัญในความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งหลังการรักษา การปรับปรุงมากขึ้นในการได้รับการแข็งแรงของกล้ามเนื้อแสดงให้เห็นว่า associ- ated ลดลงมากกว่าที่มีอยู่ในความเจ็บปวดและข้อ จำกัด กิจกรรม ดังนั้นค่อยๆเพิ่มขึ้นต่อความเข้มสูงสุดของการออกกำลังกายอาจจะต้องมีการติดตาม ในการศึกษาในอนาคตที่มีประสิทธิภาพและความปลอดภัยของโปรแกรมการออกกำลังกายที่มีระดับที่สูงขึ้นของความรุนแรงต้องมีการประเมิน.
เปลี่ยนแปลงแข็งแรงของกล้ามเนื้อขาท่อนบนเพียงอธิบาย 6-12% ของผลในเชิงบวกของการออกกำลังกายการรักษาในการลดความเจ็บปวดและข้อ จำกัด กิจกรรม ความเจ็บปวดในโอเอเป็นปรากฏการณ์ที่เข้าใจได้ไม่ดียืนอยู่กับรูปแบบขนาดใหญ่ระหว่างผู้ป่วยที่มีความผันผวนในช่วงเวลาที่สำคัญและความบาดหมางกันที่รู้จักกันดีกับความรุนแรงเอ็กซ์เรย์ ดังนั้นการอธิบาย 6-12% ของความแปรปรวนในช่วงเกือบ 1 ปีสามารถจึงดูเสมือนการค้นพบที่สำคัญโดยเฉพาะอย่างยิ่งในข้อเข่าที่แตกต่างกันตัวอย่างโอเอ การศึกษาครั้งนี้ยังชี้ให้เห็นว่ากลไกอื่น ๆ กว่ากลไกประสาทและกล้ามเนื้อมีบทบาทอย่างมากในการออกกำลังกายที่มีประสิทธิภาพของการรักษาในผู้ป่วยที่มีโอเข่า มีหลักฐานว่าการออกกำลังกายเป็นสามารถมีอิทธิพลเชิงบวกต่อคุณภาพของกระดูกอ่อน [41] และการอักเสบ [42] นอกจากนี้การออกกำลังกายมีแนวโน้มที่จะมีผลกระทบต่อส่วนประกอบทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพเช่นการออกกำลังกายแอโรบิก bidities comor- และทั่วไปเป็นอยู่ที่ดีดังนั้นส่วนหนึ่งอธิบายผลการรักษา [4] การวิจัยในอนาคตควรมุ่งเน้นในแต่ละทางเดินที่มีศักยภาพเหล่านี้เป็นความเข้าใจมากยิ่งขึ้นในกลไกการทำงานจะเป็นประโยชน์ในการเพิ่มประสิทธิภาพประสิทธิผลของการออกกำลังกายการรักษาในผู้ป่วยที่มีโอเข่า.
โดยไม่คาดคิดการศึกษาครั้งนี้ไม่พบหลักฐานสำหรับบทบาทที่สำคัญของ proprioception ในผลของการ การรักษาด้วยการออกกำลังกาย แม้จะมีการปรับปรุงค่าเฉลี่ยในความถูกต้องของ proprioceptive 36% การปรับปรุงนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับมาตรการผลใด ๆ นี้แสดงให้เห็นว่าผลกระทบที่เกิดจากการออกกำลังกายไม่ได้ขับรถผ่านการเปลี่ยนแปลงใน proprioception อีกสาเหตุหนึ่งอาจเป็นได้ว่าตัวชี้วัดของข้อเข่า