system to provide content and commu

system to provide content and communication. Rovai and Jordan’s analysis consisted of a 20-point Likert scale survey with items such as “I feel isolated in this course” and “I feel that this course is like a family.” Each item was self-reported by the participants consisting of 68 graduate students each enrolled in a graduate-level education course. All participants were full-time K-12 teachers seeking a master’s degree in education. Their findings suggested that the SOC was strongest in the blended course, with traditional courses having the next strongest community.
Though Rovai and Jordan’s results were promising, they are not easily applied to all contexts. In this study, the courses were independent from one another. The traditional, blended, and online courses each focused on different subjects and were established in their respective educational modes, leaving the possibility open that differences in the data could have been due to the type of course the students participated in. Another possible difference in the data could come from where the students resided related to one another. In both the traditional and blended courses students resided in the same geographic area, while the online course had a student population dispersed throughout the country. Finally, Rovai and Jordan’s work was published nearly a decade ago, and many technologies (such as video-based technologies and course management systems) have emerged and evolved to provide powerful new ways of supporting human interactions in blended learning environments. Thus, it is important to update the work of these scholars and understand the nature of supporting students’ SOC in today’s learning environments.
In particular, there is very little literature available that explains the nature of transitioning a course from traditional to blended learning, and how this transition affects students’ feelings of being connected to their instructors and peers in the various iterations of the course. This is an important issue, because as online learning grows, more instructors and instructional institutions are transitioning courses to online and blended settings. More research using approaches such as design-based research is needed to understand the iterative effects of these transitions. Design-based research (DBR) is a method of inquiry that is especially suited to this type of project because DBR strives to improve practice through designed interventions while increasing local and generalizable theory (Barab & Squire, 2004).
Research Questions
Thus, the purpose of this study was to carry out a design-based research agenda of producing an improved course for teaching preservice teachers technology integration skills in a blended learning environment while simultaneously seeking to understand the impact on SOC and student satisfaction. In line with design-based research, we began our study with loosely formed research questions supported by clear pedagogical expectations (Edelson, 2002, p. 106). Thus, our primary research question was how we could design the course so it would

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบบเพื่อให้เนื้อหาและการสื่อสาร Rovai และของ Jordan วิเคราะห์ประกอบด้วยการสำรวจระดับ Likert 20 จุดกับสินค้าเช่น "ฉันรู้สึกแยกในหลักสูตรนี้" และ "รู้สึกว่า หลักสูตรนี้เป็นเหมือนครอบครัว" สินค้าแต่ละรายการมีรายงานตนเอง โดยผู้เข้าร่วมประกอบด้วยนักศึกษาปริญญาโท 68 ที่แต่ละการลงทะเบียนในหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษา ผู้เข้าร่วมทั้งหมดมีครู K-12 เต็มเวลาแสวงหาปริญญาในสถานศึกษา ผลการวิจัยของพวกเขาแนะนำว่า SOC ที่ไม่แข็งแกร่งในหลักสูตรแบบผสมผสาน มีหลักสูตรแบบดั้งเดิมที่มีชุมชนแข็งแกร่งต่อไปถึงผลของ Jordan Rovai สัญญา พวกเขาไม่ได้ใช้กับบริบททั้งหมด ในการศึกษานี้ หลักสูตรมีอิสระจากกัน หลักสูตรดั้งเดิม ผสม และออนไลน์แต่ละเน้นเรื่องต่าง ๆ และได้ก่อตั้งในผู้เกี่ยวข้องศึกษาโหมด ออกเป็นไปได้ว่า ความแตกต่างในข้อมูลจะได้รับเนื่องจากชนิดของหลักสูตรนักเรียนเข้าร่วมเปิด ความแตกต่างได้อีกในข้อมูลได้มาที่นักเรียนอยู่หนึ่ง ในทั้งแบบดั้งเดิม และผสมผสานหลักสูตรนักเรียนอยู่ในพื้นที่ทางภูมิศาสตร์เดียวกัน ในขณะที่หลักสูตรออนไลน์มีประชากรนักเรียนกระจายทั่วประเทศ สุดท้าย Rovai และของ Jordan ถูกเผยแพร่เกือบทศวรรษที่ผ่านมา และเทคโนโลยีมากมาย (เช่นวิดีโอโดยใช้เทคโนโลยีและระบบการจัดการหลักสูตร) ได้เกิด และพัฒนาให้วิธีการใหม่ที่มีประสิทธิภาพสนับสนุนการโต้ตอบที่มนุษย์ในสภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบผสมผสาน ดังนั้น จะต้องปรับปรุงการทำงานของนักวิชาการเหล่านี้ และเข้าใจธรรมชาติของการสนับสนุนนักเรียน SOC ในวันนี้เรียนรู้สภาพแวดล้อมโดยเฉพาะอย่างยิ่ง มีเล็กน้อยเอกสารประกอบการใช้ที่อธิบายธรรมชาติของการเปลี่ยนหลักสูตรจากเดิมการเรียนรู้แบบผสมผสาน วิธีเปลี่ยนนี้ส่งผลกระทบต่อความรู้สึกของนักเรียนมีการเชื่อมต่อของผู้สอนและเพื่อนในแผนต่าง ๆ ของหลักสูตร นี่คือประเด็นสำคัญ เนื่องจากเป็นการเรียนรู้ออนไลน์เติบโต เพิ่มเติมผู้สอนและสถาบันที่จัดการเรียนการสอนจะเปลี่ยนเพื่อตั้งค่าออนไลน์ และแบบผสมผสาน วิจัยเพิ่มเติมโดยใช้แนวทางเช่นการออกแบบวิจัยต้องเข้าใจผลกระทบของการเปลี่ยนเหล่านี้ซ้ำ การออกแบบการวิจัย (DBR) เป็นวิธีการสอบถามที่เหมาะสมโดยเฉพาะอย่างยิ่งโครงการชนิดนี้เนื่องจาก DBR strives เพื่อปรับปรุงการปฏิบัติผ่านงานออกแบบในขณะที่เพิ่มขึ้นในท้องถิ่น และ generalizable ทฤษฎี (Barab และ Squire, 2004)คำถามวิจัยดังนั้น วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้คือการ ดำเนินการวาระการออกแบบการวิจัยการผลิตหลักสูตรปรับปรุงการสอนครูเน้นทักษะการบูรณาการเทคโนโลยีในสภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบผสมผสานในขณะที่กำลังพร้อมจะเข้าใจผลกระทบ SOC และศึกษาความพึงพอใจ โดยการออกแบบการวิจัย เราเริ่มศึกษาเรากับคำถามวิจัยมีรูปแบบซึ่งโดยความคาดหวังชัดเจนสอน (Edelson, 2002, p. 106) ดังนั้น คำถามวิจัยหลักของเราได้ว่าเราสามารถออกแบบหลักสูตรจึงต้อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบเพื่อให้เนื้อหาและการสื่อสาร rovai และการวิเคราะห์ของจอร์แดน จำนวน 20 จุดสำรวจคนระดับกับรายการเช่น " ฉันรู้สึกโดดเดี่ยวในหลักสูตรนี้ " และ " ผมรู้สึกว่าหลักสูตรนี้เป็นครอบครัวเดียวกัน " แต่ละข้อได้ self-reported โดยผู้เข้าร่วมประชุมประกอบด้วย 68 นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาลงทะเบียนเรียนในแต่ละระดับการศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาหลักสูตรผู้เข้าร่วมทั้งหมดเป็น K-12 ครูเต็มเวลาแสวงหาปริญญาโทในการศึกษา การค้นพบของพวกเขาชี้ให้เห็นว่า สคือจบในหลักสูตรผสมกับแบบดั้งเดิมมักจะมีต่อไปที่ชุมชน .
แต่ rovai และจอร์แดนผลมีแนวโน้มที่พวกเขาจะไม่ใช้ง่ายๆกับบริบทของไทย ในการศึกษานี้ หลักสูตรที่เป็นอิสระกัน แบบดั้งเดิมผสมและหลักสูตรออนไลน์แต่ละเน้นวิชาที่แตกต่างกันและก่อตั้งขึ้นในโหมดการศึกษาของตนออกจากความเป็นไปได้เปิดที่แตกต่างกันในข้อมูลที่อาจได้รับเนื่องจากประเภทของหลักสูตรที่นักเรียนมีส่วนร่วมใน อีกหนึ่งความแตกต่างที่เป็นไปได้ในข้อมูลอาจมาจากที่นักเรียนอาศัยอยู่ที่เกี่ยวข้องกันทั้งในแบบดั้งเดิมและการผสมผสานหลักสูตรนักเรียนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ทางภูมิศาสตร์เดียวกัน ในขณะที่หลักสูตรออนไลน์มีประชากรนักศึกษากระจายทั่วประเทศ ในที่สุด rovai และจอร์แดนได้ตีพิมพ์เกือบทศวรรษที่ผ่านมาและ เทคโนโลยี ( เช่นวิดีโอโดยใช้เทคโนโลยีและระบบการจัดการหลักสูตร ) ได้เกิดและวิวัฒนาการมาเพื่อให้วิธีใหม่ที่มีประสิทธิภาพเพื่อสนับสนุนปฏิสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ในสิ่งแวดล้อมการเรียนรู้แบบผสมผสาน . ดังนั้น , มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะปรับปรุงการทำงานของนักวิชาการเหล่านี้ และเข้าใจธรรมชาติของสังคมที่สนับสนุนนักเรียนในวันนี้สภาพแวดล้อม .
โดยเฉพาะมีวรรณกรรมที่มีน้อยมากที่อธิบายธรรมชาติของการเปลี่ยนเส้นทางจากเดิมที่จะเรียนรู้และวิธีการเปลี่ยนแปลงนี้มีผลต่อความรู้สึกของนักเรียนต่อผู้สอนและเพื่อนในรอบต่างๆ ของหลักสูตร ประเด็นนี้เป็นเรื่องที่สำคัญ เพราะเป็นการเรียนออนไลน์เติบโตอาจารย์และสถาบันการสอนหลักสูตรออนไลน์และการตั้งค่าผสม การวิจัยใช้วิธีการ เช่น การออกแบบการวิจัยเป็นสิ่งจำเป็นที่จะเข้าใจผลกระทบของของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้การออกแบบการวิจัย ( DBR ) เป็นวิธีการของการสอบถามที่เหมาะอย่างยิ่งกับโครงการประเภทนี้เพราะ DBR มุ่งมั่นที่จะปรับปรุงการปฏิบัติผ่านการออกแบบการแทรกแซงในขณะที่เพิ่มทฤษฎีท้องถิ่นและ generalizable ( barab &เด็กรับใช้ , 2004 ) .

คำถามการวิจัย ดังนั้นการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อดำเนินการตามวาระการวิจัยการออกแบบการผลิตการปรับปรุงหลักสูตรเพื่อสอนนักศึกษาครูเทคโนโลยีบูรณาการทักษะในสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ที่ผสมผสาน ในขณะเดียวกันก็แสวงหาที่จะเข้าใจผลกระทบต่อส และความพึงพอใจของนักเรียน ให้สอดคล้องกับการออกแบบการวิจัยตามเราเริ่มการศึกษาของเรากับรูปแบบหลวมๆ คำถามการวิจัยสนับสนุนโดยชัดเจนการความคาดหวัง ( เอลเดอร์สัน , 2545 , หน้า 106 ) ดังนั้นการวิจัยหลักของเรา คำถามคือวิธีที่เราสามารถออกแบบหลักสูตรจึงจะ