Originally from Indonesia, the keba

Originally from Indonesia, the kebaya was adopted by both Malay and Peranakan women but with important differences. The Malay kebaya is a loose-fitting long blouse made of opaque cotton or silk with little or no lace embroidery. On the other hand, the nonya kebaya is a shorter, tighter-fitting sheer fabric blouse that is often decorated with embroidered motifs (known as sulam) such as roses, peonies, orchids, daisies, butterflies, bees, fish and chickens. Being semi-transparent, the kebaya is usually worn over a camisole and secured with a kerosang (spelt as kerongsang in Malay), which is a set of three interlinked brooches.

The kebaya top is traditionally worn together with a batik sarong skirt and paired with intricately hand-beaded slippers known as kasut manek. However, in recent times, the younger generations of Peranakan ladies have experimented pairing the nonya kebaya with Western dresses, skirts and even jeans.
Another distinct element of Peranakan culture is the practice of dondang sayang, which involves the singing of verses in the Malay poetic form known as pantun. The singing is accompanied with music from an orchestra that usually comprises a rebana (Malay drum), biola (Western violin) and a gong. In the 19th century, the Peranakans in Malacca adopted this originally Malay cultural practice when they performed dondang sayang as a form of entertainment during informal social gatherings at their homes.
In February 1910, the Gunong Sayang Association, also known as Persatuan Gunong Sayang, was established in Singapore by the local Peranakan community to promote the performance of dondang sayang in the public domain. The association continues to help preserve this art form as well as generate greater awareness of Peranakan culture through its wayang (theatre) performances.
The Main Wayang Company is another institution that is involved in spreading awareness of Peranakan culture through arts performances. Formed in 2004, the arts and community theatre company specialises in staging entertainment shows, concerts and musical plays both in Singapore and overseas to help promote Peranakan culture.
Although the Peranakans historically practised elements of Malay culture, not many of them adopted the Islamic faith. Instead, many Peranakan families retained the Chinese practice of ancestor worship, although some embraced Christianity or Catholicism. A notable Peranakan Christian was Sir Song Ong Siang. His father, Song Hoot Kiam, was the founder of the Prinsep Street Presbyterian Church. The younger Song served as the church’s deacon and elder for 41 years.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เดิม จากอินโดนีเซีย kebaya การนำผู้หญิงทั้งมาเลย์และ Peranakan แต่ มีความแตกต่างที่สำคัญ Kebaya มาเลย์เป็นเสื้อยาวหลวมกระชับทำทึบผ้าฝ้ายหรือผ้าไหม มีลายปักลูกไม้ หรือไม่ บนมืออื่น ๆ kebaya นอนเป็นเสื้อผ้าโปร่งสั้น เต่งกระชับซึ่งมักจะตกแต่ง ด้วยลวดลายปัก (เรียกว่า sulam) เช่นดอกกุหลาบ โบตั๋น กล้วยไม้ ดอกเดซี่ ผีเสื้อ ผึ้ง ปลา และไก่ เป็นกึ่งโปร่งใส kebaya มักสวมยกทรงชุด และความปลอดภัย ด้วยการ kerosang (spelt เป็น kerongsang ในมาเลย์), ซึ่งเป็นชุดของเข็มกลัดคนเชื่อมโยงที่สามด้านบน kebaya เป็นสวมใส่กับกระโปรงโสร่งบาติกแบบดั้งเดิม และจับคู่กับรองเท้าลูกปัดมือประณีตเป็น kasut manek อย่างไรก็ตาม ในครั้งล่าสุด รุ่นน้องของผู้หญิง Peranakan ได้ทดลองจับคู่ kebaya นอนกับชุดตะวันตก กระโปรง และกางเกงยีนส์แม้อีกหนึ่งองค์ประกอบที่แตกต่างของวัฒนธรรม Peranakan คือซา dondang ซึ่งเกี่ยวข้องกับการร้องเพลงของข้อในรูปแบบบทกวีมาเลย์ที่เรียกว่าไร pantun ร้องเพลงจะมาพร้อมกับเพลงจากวงดนตรีที่มักจะประกอบด้วย rebana (กลองมลายู), biola (ไวโอลินตะวันตก) และฆ้อง ในศตวรรษที่ 19, Peranakans ในนำปฏิบัติวัฒนธรรมมลายูเดิมนี้เมื่อพวกเขาทำซา dondang เป็นรูปแบบของบันเทิงพบปะสังคมที่บ้านIn February 1910, the Gunong Sayang Association, also known as Persatuan Gunong Sayang, was established in Singapore by the local Peranakan community to promote the performance of dondang sayang in the public domain. The association continues to help preserve this art form as well as generate greater awareness of Peranakan culture through its wayang (theatre) performances.The Main Wayang Company is another institution that is involved in spreading awareness of Peranakan culture through arts performances. Formed in 2004, the arts and community theatre company specialises in staging entertainment shows, concerts and musical plays both in Singapore and overseas to help promote Peranakan culture.Although the Peranakans historically practised elements of Malay culture, not many of them adopted the Islamic faith. Instead, many Peranakan families retained the Chinese practice of ancestor worship, although some embraced Christianity or Catholicism. A notable Peranakan Christian was Sir Song Ong Siang. His father, Song Hoot Kiam, was the founder of the Prinsep Street Presbyterian Church. The younger Song served as the church’s deacon and elder for 41 years.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีพื้นเพมาจากอินโดนีเซีย kebaya ที่ถูกนำมาใช้โดยผู้หญิงทั้งสองคนมาเลย์และชาวเปรานากัน แต่มีความแตกต่างที่สำคัญ kebaya มาเลย์เป็นหลวมกระชับเสื้อยาวทำจากผ้าฝ้ายสีขาวขุ่นหรือผ้าไหมโดยไม่มีการเย็บปักถักร้อยลูกไม้น้อยหรือ บนมืออื่น ๆ , kebaya Nonya เป็นสั้นแน่นกระชับเสื้อผ้าที่แท้จริงที่มักจะได้รับการตกแต่งด้วยลวดลายปัก (ที่รู้จักกัน Sulam) เช่นกุหลาบ, ดอกโบตั๋น, กล้วยไม้, ดอกเดซี่, ผีเสื้อ, ผึ้ง, ปลาและไก่ เป็นกึ่งโปร่งใส kebaya มักจะสวมทับเสื้อชั้นในสตรีและรักษาความปลอดภัยด้วย kerosang (สะกดคำว่า kerongsang ในมาเลย์) ซึ่งเป็นชุดของสามเข็มกลัดเชื่อมโยงกันได้. ด้านบน kebaya เป็นประเพณีเก่าแก่ร่วมกันกับกระโปรงผ้าบาติกผ้าซิ่นและจับคู่กับ ประณีตรองเท้าแตะมือลูกปัดที่รู้จักในฐานะ kasut Manek แต่ในครั้งที่ผ่านมารุ่นน้องของผู้หญิงเปรานากันได้ทดลองจับคู่ kebaya Nonya กับชุดเวสเทิร์, กระโปรงและแม้กระทั่งกางเกงยีนส์. อีกหนึ่งองค์ประกอบที่แตกต่างกันของวัฒนธรรมเปรานากันคือการปฏิบัติของ Dondang Sayang ที่เกี่ยวข้องกับการร้องเพลงของโองการในบทกวีภาษามลายู รูปแบบที่รู้จักในฐานะปันตุน ร้องเพลงพร้อมกับเพลงจากวงออเคสตราที่มักจะประกอบด้วย Rebana (กลองมลายู) Biola (ไวโอลินตะวันตก) และฆ้องหนึ่ง ในศตวรรษที่ 19, เปรานากันในมะละกาที่นำมานี้การปฏิบัติทางวัฒนธรรมมลายูเดิมเมื่อพวกเขาดำเนินการ Sayang Dondang เป็นรูปแบบของความบันเทิงในช่วงการชุมนุมทางสังคมอย่างไม่เป็นทางการที่บ้านของพวกเขา. ในเดือนกุมภาพันธ์ 1910 Gunong Sayang สมาคมยังเป็นที่รู้จัก Persatuan Gunong ซายังเป็น ที่จัดตั้งขึ้นในประเทศสิงคโปร์โดยชุมชนท้องถิ่นเปรานากันเพื่อส่งเสริมประสิทธิภาพการทำงานของ Dondang Sayang ในโดเมนสาธารณะ สมาคมยังคงที่จะช่วยรักษารูปแบบศิลปะนี้เช่นเดียวกับการสร้างความตระหนักมากขึ้นของวัฒนธรรมเปรานากันผ่าน Wayang มัน (โรงละคร) การแสดง. Wayang หลักของ บริษัท เป็นสถาบันการศึกษาที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการกระจายความรู้ของวัฒนธรรมเปรานากันผ่านการแสดงศิลปะอื่น ที่เกิดขึ้นในปี 2004 ศิลปะและโรงละครชุมชน บริษัท มีความเชี่ยวชาญในการแสดงละครการแสดงเพื่อความบันเทิง, การแสดงคอนเสิร์ตและเล่นดนตรีทั้งในสิงคโปร์และต่างประเทศที่จะช่วยส่งเสริมวัฒนธรรม Peranakan. แม้ว่าเปรานากันในอดีตได้รับการฝึกฝนองค์ประกอบของวัฒนธรรมมาเลย์ไม่มากของพวกเขานำเชื่อของศาสนาอิสลาม แต่ครอบครัวเปรานากันหลายไว้ที่การปฏิบัติของจีนบูชาบรรพบุรุษแม้ว่าบางคนกอดคริสต์ศาสนานิกายโรมันคาทอลิกหรือ เด่น Peranakan คริสเตียนเซอร์เพลงองค์เซียง พ่อของเขาเพลง Hoot Kiam เป็นผู้ก่อตั้งคริสตจักร Prinsep ถนนเพรสไบที น้องเพลงทำหน้าที่เป็นมัคนายกของคริสตจักรและผู้สูงอายุ 41 ปี