Taksin (Thai: สมเด็จพระเจ้าตากสินมห

Taksin (Thai: สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช, rtgs: Somdet Phra Chao Taksin Maha Rat, About this sound listen (help·info)) or the King of Thonburi (Thai: สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี, rtgs: Somdet Phra Chao Krung Thon Buri; Chinese: 鄭信; pinyin: Zhèng Xin; Teochew: Dên Chao; Vietnamese: Trịnh Quốc Anh) (April 17, 1734 – April 7, 1782) was the only King of the Thonburi Kingdom and was of Thai Chinese heritage. He was a leader in the liberation of Siam from Burmese occupation after the Second Fall of Ayutthaya in 1767, and the subsequent unification of Siam after it fell under various warlords. He established the city Thonburi as the new capital, as the city Ayutthaya had been almost completely destroyed by the invaders. His reign was characterized by numerous wars, fought to repel new Burmese invasions and to subjugate the northern Thai kingdom of Lanna, the Laotian principalities, and a threatening Cambodia. He was executed and succeeded by his long-time friend Maha Ksatriyaseuk who then assumed the throne, founding the Rattanakosin Kingdom and the Chakri dynasty, which rules Thailand to this day.

Although warfare took up most of King Taksin's time, he paid a great deal of attention to politics, administration, economy, and the welfare of the country. He promoted trade and fostered relations with foreign countries including China, Britain, and the Netherlands. He had roads built and canals dug. Apart from restoring and renovating temples, the king attempted to revive literature, and various branches of the arts such as drama, painting, architecture and handicrafts. He also issued regulations for the collection and arrangement of various texts to promote education and religious studies. In recognition for what he did for the Thais, he was later awarded the title of Maharaj (The Great).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตากสิน (ไทย: สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช rtgs: สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราษฎร์ เกี่ยวกับนี้ฟังเสียง (help·info)) หรือคิงธนบุรี (ไทย: สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี rtgs: สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี จีน: 鄭信 pinyin: Zhèng Xin Teochew: เจ้า Dên เวียดนาม: Trịnh Quốc Anh) (17 เมษายน 1734 – 7 เมษายน 1782) เป็นกษัตริย์ของอาณาจักรธนบุรีเท่านั้น และมีมรดกไทยจีน เขาเป็นผู้นำในการปลดปล่อยของสยามจากพม่ายึดครองหลังจากสองตกของอยุธยาในปีพ.ศ. 2310 และรวมกันต่อมาสยามหลังจากทารกภายใต้ขุนศึกต่าง ๆ เขาสร้างเมืองธนบุรีเป็นเมืองหลวงใหม่ เป็นอยุธยาซิตี้ได้รับการทำลายเกือบหมด โดยผู้บุกรุก พระองค์ถูกลักษณะ โดยสงครามจำนวนมาก สู้ เพื่อขับไล่การรุกรานพม่าใหม่ และ subjugate ราชอาณาจักรไทยทางตอนเหนือของล้านนา ราชรัฐลาว และกัมพูชาคุกคาม เขาถูกดำเนินการ และประสบความสำเร็จ โดยเพื่อนของเขานานมาฮา Ksatriyaseuk ที่แล้ว สมมติราชบัลลังก์ ก่อตั้งอาณาจักรรัตนโกสินทร์และราชวงศ์จักรี ซึ่งกฎไทยนี้แม้ว่าสงครามใช้เวลาส่วนใหญ่ของเวลาสมเด็จพระเจ้าตากสิน เขาจ่ายมากสนใจการเมือง การจัดการ เศรษฐกิจ และสวัสดิการของประเทศ เขาส่งเสริมการค้า และเด็ก ๆ ความสัมพันธ์กับต่างประเทศได้แก่จีน อังกฤษ และเนเธอร์แลนด์ เขาได้สร้างถนนและขุดคลอง นอกจากการคืนค่า และ renovating วัด กษัตริย์พยายามฟื้นฟูวรรณคดี และสาขาต่าง ๆ ของศิลปะเช่นการละคร จิตรกรรม สถาปัตยกรรมและงานหัตถกรรม นอกจากนี้เขายังออกกฎระเบียบในการเก็บรวบรวมและจัดเรียงข้อความต่าง ๆ เพื่อส่งเสริมการศึกษาและศาสนา ในการรับรู้ในสิ่งที่เขาไม่ได้สำหรับคนไทย เขาได้รับรางวัลชื่อของมหาราช (ดี) ในภายหลัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตากสิน (ไทย: สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช, RTGs: สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช, เกี่ยวกับเสียงนี้ฟัง (ช่วย·ข้อมูล)) หรือกษัตริย์แห่งธนบุรี (ไทย: สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี, RTGs: สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี; จีน:鄭信; พินอิน: Zhèngซิน; แต้จิ๋ว: Den เจ้า; เวียดนาม: TrịnhQuốc Anh) (17 เมษายน 1734 - 7 เมษายน 1782) เป็นคนเดียวที่พระมหากษัตริย์ของอาณาจักรธนบุรีและเป็นมรดกทางวัฒนธรรมไทยจีน เขาเป็นผู้นำในการปลดปล่อยของสยามจากการยึดครองของพม่าหลังจากการล่มสลายของกรุงศรีอยุธยาครั้งที่สองในปี 1767 และการรวมกันที่ตามมาของสยามหลังจากที่มันตกอยู่ภายใต้ขุนศึกต่างๆ เขาสร้างเมืองธนบุรีเป็นเมืองหลวงใหม่เป็นเมืองอยุธยาได้ถูกทำลายเกือบสมบูรณ์โดยผู้บุกรุก รัชสมัยของพระองค์ก็มีลักษณะสงครามจำนวนมากต่อสู้เพื่อขับไล่การรุกรานของพม่าและใหม่ที่จะพิชิตอาณาจักรไทยทางตอนเหนือของล้านนาอาณาเขตลาวและกัมพูชาขู่ เขาได้รับการดำเนินการและประสบความสำเร็จโดยเป็นเวลานานเพื่อนของเขามหา Ksatriyaseuk ที่แล้วสันนิษฐานบัลลังก์ก่อตั้งกรุงรัตนโกสินทร์ราชอาณาจักรและราชวงศ์จักรีซึ่งกฎประเทศไทยมาจนถึงทุกวันนี้. แม้ว่าสงครามเอาขึ้นเวลาส่วนใหญ่ของสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชของเขาจ่ายการจัดการที่ดี ให้ความสนใจกับการเมืองการปกครองเศรษฐกิจและสวัสดิการของประเทศ เขามีการติดต่อค้าขายกับความสัมพันธ์กับต่างประเทศรวมทั้งจีนอังกฤษและเนเธอร์แลนด์ เขาได้สร้างถนนและคลองขุด นอกเหนือจากการฟื้นฟูและซ่อมแซมวัดพระราชาพยายามที่จะฟื้นฟูวรรณกรรมและสาขาต่างๆของศิลปะเช่นละคร, ภาพวาดสถาปัตยกรรมและงานหัตถกรรม นอกจากนี้เขายังออกกฎระเบียบสำหรับการเก็บรวบรวมและการจัดเรียงของตำราต่าง ๆ เพื่อส่งเสริมการศึกษาและการศึกษาทางศาสนา ในการรับรู้ในสิ่งที่เขาทำเพื่อคนไทยเขาได้รับรางวัลต่อมาชื่อของมหาราช (เกรท)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตากสิน ( ไทย : สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช rtgs : สมเด็จพระเจ้าตากสิน , มหาราช , เกี่ยวกับเสียงนี้ฟัง ( ช่วยให้ข้อมูลด้วย ) หรือกษัตริย์แห่งกรุงธนบุรี ( ไทย : สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี rtgs : , สมเด็จพระเจ้ากรุงธนบุรี ; จีน : 鄭信 ; พินอิน : Lang-fr è ng ซิน ; แต้จิ๋ว : D ê N เจ้า ; เวียดนาม : TR ị NH คูố c Anh ) ( 17 เมษายน 1951 – 7 เมษายน1 ) เป็นกษัตริย์ของอาณาจักรนังนังและมรดกวัฒนธรรมจีนไทย เขาคือผู้นำในการปลดปล่อยสยามจากการยึดครองพม่าหลังจากที่ตกอยู่ที่สองของอยุธยาในการผลิต และต่อมาการรวมกันของสยามหลังจากตกอยู่ภายใต้ขุนศึกต่าง ๆ พระองค์ทรงสถาปนาเมืองธนบุรีเป็นราชธานีใหม่ที่เมืองอยุธยาถูกทำลายจนเกือบหมด โดยผู้บุกรุกรัชสมัยของพระองค์เป็นลักษณะสงครามมากมาย สู้เพื่อขับไล่การรุกรานพม่าใหม่และปราบภาคเหนือราชอาณาจักรล้านนา อาณาเขตลาวและขู่เขมร เขาถูกประหารชีวิต และประสบความสำเร็จของเขานานเพื่อนมหา ksatriyaseuk ที่สันนิษฐานบัลลังก์ ผู้ก่อตั้งอาณาจักรรัตนโกสินทร์ และ ราชวงศ์จักรี ซึ่งกฎประเทศไทยวันนี้

แม้ว่าสงครามเอาที่สุดของสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช เวลา เขาจ่ายการจัดการที่ดีของความสนใจ การเมือง การปกครอง เศรษฐกิจ และสังคมของประเทศ เขาส่งเสริมการค้าและการเสริมสร้างความสัมพันธ์กับต่างประเทศ ได้แก่ จีน อังกฤษ และเนเธอร์แลนด์ เขามีถนนที่สร้างขึ้นและคลองขุด นอกเหนือจากการฟื้นฟูและบูรณะวัด พระราชาพยายามที่จะฟื้นฟูวรรณกรรมและสาขาต่างๆของศิลปะ เช่น ละคร จิตรกรรม สถาปัตยกรรม และงานหัตถกรรม เขายังได้ออกระเบียบเพื่อรวบรวม และเรียบเรียงข้อความต่าง ๆ เพื่อส่งเสริมการศึกษา และการศึกษาทางศาสนา ในการรับรู้ในสิ่งที่เขาทำเพื่อคนไทย ภายหลังเขาได้รางวัลชื่อของมหาราช ( ที่ดี )