Oelker et al. (2009) reported simil

Oelker et al. (2009) reported similar effect of molasses on DM, NDF, and CP digestibility with alfalfa hay as a forage source. With the exception of improved NDF digestibility,
feeding molasses up to 6% of the diet DM had no effect on total-tract nutrient utilization of lactating cows fed alfalfa silage-based diets (Broderick and
Radloff, 2004).
Ruminal pH, NH3-N, and total Volatile fatty acid were not influenced by dietary treatments (Table 3).
Feeding molasses with high-forage diets usually had no major effect on ruminal pH or total Volatile fatty acid concentrations (Broderick and Radloff, 2004; Oelker et al., 2009). The molarproportion of acetate linearly increased (P < 0.05), whereas the molar proportion of propionate linearly (P
< 0.05) decreased as the level of dried molasses increased
(Table 3).
Consequently,

the acetate:propionate ratio linearly increased (P < 0.05) as the level of dried
molasses increased. The higher molar proportion of propionate for the cows fed the control diet is likely due to the greater starch content for the control diet relative to the other 2 diets.
Inclusion of dried molasses failed to improve the performance of lactating dairy cows fed high-alfalfa silage diets.


Furthermore, both levels of dietary molasses resulted in a significant increase in MUN concentration.
This can be attributed to the higher soluble protein and lower energy content of molasses relative to highmoisture
corn.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Oelker et al. (2009) รายงานผลคล้ายของกากน้ำตาลใน digestibility DM, NDF และ CP กับ alfalfa hay เป็นแหล่งอาหารสัตว์ ยกเว้นปรับปรุง digestibility NDFอาหารกากน้ำตาลถึง 6% ของอาหาร DM ได้ไม่มีผลต่อการใช้ประโยชน์ธาตุอาหารรวมทางเดินของการศึกษาเลี้ยงอาหารตามไซเลจต่อ alfalfa (ทิวบรอเดริก และRadloff, 2004) ค่า pH ruminal, NH3 N และกรดไขมันระเหยทั้งหมดมีอิทธิพล โดยอาหารบำบัด (ตาราง 3) อาหารกากน้ำตาลกับอาหารอาหารสัตว์สูงมักจะมีผลไม่ใหญ่ ruminal ค่า pH หรือความเข้มข้นของกรดไขมันระเหยทั้งหมด (บรอเดและ Radloff, 2004 Oelker et al., 2009) Molarproportion ของ acetate เชิงเส้นเพิ่มขึ้น (P < 0.05), ขณะที่กรามสัดส่วนของ propionate เชิงเส้น (P< 0.05) ลดลงตามระดับของกากน้ำตาลแห้งเพิ่มขึ้น(ตาราง 3)ดังนั้น อัตราส่วน acetate: propionate เชิงเส้นเพิ่มขึ้น (P < 0.05) เป็นระดับของแห้งกากน้ำตาลที่เพิ่มขึ้น สัดส่วนสบสูงของ propionate สำหรับวัวที่เลี้ยงอาหารควบคุมเป็นไปได้เนื่องจากเนื้อแป้งมากกว่าหาอาหารควบคุมสัมพันธ์กับอาหารอื่น ๆ 2รวมกากน้ำตาลแห้งล้มเหลวในการเพิ่มประสิทธิภาพของการศึกษานมเลี้ยงอาหารไซเลจต่อ alfalfa สูงนอกจากนี้ ทั้งระดับของกากน้ำตาลกากผลในการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในความเข้มข้นมันนี้สามารถเกิดจากโปรตีนที่ละลายน้ำสูงและเนื้อหาพลังงานต่ำกว่ากากน้ำตาลสัมพันธ์ highmoistureข้าวโพด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Oelker และคณะ (2009) รายงานผลที่คล้ายกันของกากน้ำตาลใน DM, NDF และการย่อย CP ด้วยหญ้าแห้งหญ้าชนิตเป็นแหล่งอาหารสัตว์ ด้วยข้อยกเว้นของการปรับปรุงการย่อย NDF,
อาหารกากน้ำตาลได้ถึง 6% ของ DM อาหารที่ไม่มีผลกระทบต่อการใช้สารอาหารทั้งหมด-ทางเดินของวัวให้นมบุตรเลี้ยงหญ้าชนิตอาหารหมักที่ใช้ (เดอริคและ
RADLOFF, 2004).
ค่าความเป็นกรดในกระเพาะรูเมน, NH3-N . และรวมของกรดไขมันระเหยที่ไม่ได้รับอิทธิพลจากการรักษาอาหาร (ตารางที่ 3)
การให้อาหารกากน้ำตาลที่มีอาหารสูงอาหารสัตว์มักจะไม่มีผลกระทบที่สำคัญต่อความเป็นกรดด่างในกระเพาะรูเมนหรือรวมความเข้มข้นของกรดไขมันระเหยง่าย (เดอริคและ RADLOFF 2004;. Oelker และคณะ, 2009) molarproportion ของอะซิเตทที่เพิ่มขึ้นเป็นเส้นตรง (p <0.05) ในขณะที่สัดส่วนโมลของ propionate เป็นเส้นตรง (P
<0.05) ลดลงตามระดับของกากน้ำตาลแห้งเพิ่มขึ้น
(ตารางที่ 3).
ดังนั้นacetate อัตราส่วน propionate เพิ่มขึ้นเป็นเส้นตรง (p <0.05 ) ในขณะที่ระดับของแห้งกากน้ำตาลที่เพิ่มขึ้น สัดส่วนที่สูงขึ้นของฟันกราม propionate วัวที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มีการควบคุมเป็นไปได้เนื่องจากปริมาณแป้งมากขึ้นสำหรับการควบคุมอาหารเมื่อเทียบกับอีก 2 อาหาร. รวมของกากน้ำตาลแห้งล้มเหลวในการปรับปรุงประสิทธิภาพของนมบุตรโคนมที่ได้รับอาหารหมักสูงหญ้าชนิต อาหาร. นอกจากนี้ทั้งสองระดับของกากน้ำตาลอาหารที่มีผลในการเพิ่มขึ้นอย่างมากในความเข้มข้น MUN. นี้สามารถนำมาประกอบกับโปรตีนที่ละลายน้ำสูงขึ้นและปริมาณพลังงานที่ต่ำกว่าเมื่อเทียบกับกากน้ำตาล highmoisture ข้าวโพด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

oelker et al . ( 2009 ) รายงานผลที่คล้ายกันของกากน้ำตาลใน DM , NDF และ CP ได้ด้วยหญ้าฟางเป็นแหล่งอาหารสัตว์ . ด้วยข้อยกเว้นของการย่อย NDF ดีขึ้น
อาหารกากน้ำตาลถึง 6 % ของอาหารและไม่มีผลต่อระบบทั้งหมดสารอาหารที่ใช้เลี้ยงโครีดนมป้อนหญ้าหมัก อาหารหลัก ( ที่ตั้งและ
radloff , 2004 )
4 cluster และพีเอชและ กรดไขมันที่ระเหยได้ทั้งหมดไม่ได้มาจากกลุ่มทดลอง ( ตารางที่ 3 )
อาหารกากน้ำตาลกับอาหารอาหารสัตว์สูง มักจะไม่มีหลักมีผลต่อค่าพีเอชและความเข้มข้นหรือกรดไขมันที่ระเหยได้ทั้งหมด ( และที่ตั้ง radloff , 2004 ; oelker et al . , 2009 ) การ molarproportion acetate น้ำหนักเพิ่มขึ้น ( P < 0.05 ) ในขณะที่สัดส่วนโมลของกรดโพรพิโอนิกเส้นตรง ( P
< 005 ) ลดลงเป็นระดับกากน้ำตาลแห้งเพิ่มขึ้น ( ตารางที่ 3 )
.
ดังนั้น

อะซิเตท : อัตราส่วน propionate น้ำหนักเพิ่มขึ้น ( P < 0.05 ) โดยระดับของกากแห้ง
เพิ่มขึ้น สูงกว่าสัดส่วนโมลของกรดโพรพิโอนิกให้วัวกินเป็นอาหารควบคุม อาจเนื่องจากการมากกว่าปริมาณแป้งสำหรับควบคุมน้ำหนัก เทียบกับอาหารอื่น ๆ 2 .
รวมกากแห้งล้มเหลวในการปรับปรุงประสิทธิภาพของโคนมอาหารหมักหญ้าสูง


นอกจากนี้ ทั้งระดับของการบริโภคน้ำตาลมีผลในการเพิ่มขึ้นอย่างมากในมุนความเข้มข้น .
นี้สามารถนำมาประกอบกับปริมาณโปรตีนและพลังงานที่สูงกว่าของกากน้ำตาลที่สัมพันธ์กับ highmoisture
ข้าวโพด