the slope of each test group agains

the slope of each test group against the slope of the control group.
According to Wagner’s criteria (1991), a substance is considered to have no immunostimulation effect or possess
an immunosuppressive effect if the ratio of the mean regression of the substance to the regression coefficient (kr) of
the control (phagocytic or clearance index: k) is less than 1, possess a medium immunostimulation effect if the k
value is in between 1.0-1.5 and a strong immunostimulation effect if the k value is more than 1.5.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความชันของแต่ละกลุ่มทดสอบกับความชันของกลุ่มควบคุมตามเงื่อนไขของวากเนอร์ (1991), สารจะถือว่าไม่มีผลต่อ immunostimulation หรือมีผล immunosuppressive ถ้าอัตราส่วนของการถดถอยเฉลี่ยของค่าสัมประสิทธิ์ถดถอย (kr) ของสารการควบคุม (phagocytic หรือดัชนีเคลียร์: k) คือน้อยกว่า 1 มีผลปานกลาง immunostimulation ถ้า kค่าอยู่ระหว่าง 1.0-1.5 และผล immunostimulation แข็งแรงถ้าค่า k มากกว่า 1.5

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความลาดชันของแต่ละกลุ่มการทดสอบกับความลาดเอียงของกลุ่มควบคุม.
ตามเกณฑ์วากเนอร์ (1991) ซึ่งเป็นสารที่ได้รับการพิจารณาจะมีผลกระตุ้นภูมิคุ้มกันหรือมี
ผลกระทบภูมิคุ้มกันถ้าอัตราส่วนของการถดถอยเฉลี่ยของสารที่มีค่าสัมประสิทธิ์การถดถอย (KR) ของ
การควบคุม (phagocytic หรือดัชนีการกวาดล้าง: k) น้อยกว่า 1, มีผลต่อการกระตุ้นภูมิคุ้มกันกลางถ้า k
ค่าอยู่ในระหว่าง 1.0-1.5 และมีผลต่อการกระตุ้นภูมิคุ้มกันที่แข็งแกร่งถ้าค่า k เป็นมากกว่า 1.5

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความลาดชันของแต่ละกลุ่มทดสอบกับความลาดชันของกลุ่มควบคุม
ตาม เกณฑ์ ( 1991 ) สารจะถือว่าไม่มีผล หรือมี immunostimulation
ผลกระทบทั้งหมด ถ้าอัตราส่วนของหมายถึงการถดถอยของสารที่จะวิเคราะห์ค่าสัมประสิทธิ์ ( KR )
ควบคุมสิ่งแปลกปลอมหรือดัชนี : โปรโมชั่น K ) น้อยกว่า 1มีสื่อ immunostimulation ผลถ้า k
ค่าอยู่ระหว่างปรับและผล immunostimulation แข็งแรง ถ้าค่า K มากกว่า 1.5