Holmes smiled at me sweetly My dear

Holmes smiled at me sweetly My dear fellow, he said. I forget.
You know all about fine writing.
How stupid of me to worry about a few careless mistakes! But your friend Mr Doyle has shown that he does not understand how important my work is. He thinks that the criminals I fight against are stupid, miserable little beings.
They are not. I fight against evil itself. He has failed to understand that.
The book is worthless. Away with it, and with your friend the writer!
I wondered what to say to ACD, but there was no need to worry.
A Study in Scarlet was not a success, and he began to write about other things.
Several years later he decided to write about Holmes again, but at that time I had other things to think about.
I had fallen in love with Miss Mary Morstan. When she agreed to become my wife, I hurried to tell Holmes.
I was full of happiness.
I can still hear the cold surprise in his voice as he said,
I cannot pretend to be happy about this. This hurt me terribly, but I tried to laugh Well, Holmes, I said,
I hope you won't be too lonely when

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โฮลมส์ยิ้มทีเพราะเพื่อนรักของฉัน เขากล่าวว่า ฉันลืม คุณทราบเกี่ยวกับการเขียน ว่าโง่ของฉันกังวลเกี่ยวกับข้อผิดพลาดสะเพร่าไม่กี่ แต่เพื่อนนายดอยล์ได้แสดงว่า เขาไม่เข้าใจความสำคัญงานของฉัน เขาคิดอาชญากรฉันต่อสู้กับเทพน้อยโง่ อนาถ พวกเขาไม่ ผมต่อสู้กับความชั่วร้ายตัวเอง เขาไม่สามารถเข้าใจว่า หนังสือเล่มนี้เป็นสามหาว เก็บด้วย และเพื่อนผู้เขียน สงสัยว่า สิ่งที่พูดกับ ACD แต่มีไม่ต้องกังวล แรงพยาบาทไม่ประสบความสำเร็จ และเขาเริ่มที่จะเขียนเกี่ยวกับสิ่งอื่น ๆ หลายปีต่อมาเขาตัดสินใจที่จะเขียนเกี่ยวกับโฮลมส์อีกครั้ง แต่ในเวลาที่ มีการคิด ฉันได้ตกหลุมรักกับมิสแมรี Morstan เมื่อเธอตกลงเป็น ภรรยาของฉัน ฉันรีบบอกโฮลมส์ ผมเต็มไปด้วยความสุข ฉันได้ยินแปลกใจเย็นในเสียงของเขายังคงเป็นเขากล่าว ฉันไม่สามารถทำเป็นให้ความสุขนี้ นี้ทำให้ฉันเจ็บชะมัด แต่ฉันพยายามจะหัวเราะดี โฮลมส์ กล่าวว่า ฉัน ฉันหวังว่า คุณจะไม่เหงาเกินไปเมื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โฮล์มส์ที่ผมยิ้มหวานเพื่อนรักของฉันเขากล่าวว่า ฉันลืม.
คุณรู้ทั้งหมดเกี่ยวกับการเขียนที่ดี.
วิธีโง่ของผมที่จะต้องกังวลเกี่ยวกับความผิดพลาดที่ประมาทไม่กี่! แต่เพื่อนของคุณนายดอยล์ได้แสดงให้เห็นว่าเขาไม่เข้าใจวิธีการที่สำคัญคือการทำงานของฉัน เขาคิดว่าอาชญากรฉันต่อสู้กับโง่, สิ่งมีชีวิตที่มีความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ .
พวกเขาจะไม่ ผมต่อสู้กับความชั่วร้ายของตัวเอง เขาล้มเหลวที่จะเข้าใจว่า.
หนังสือเล่มนี้จะไร้ค่า ไปกับมันและกับเพื่อนของคุณนักเขียน!
ฉันสงสัยว่าสิ่งที่จะพูดกับ ACD แต่มีไม่จำเป็นต้องกังวล.
การศึกษาในสีแดงไม่ประสบความสำเร็จและเขาก็เริ่มที่จะเขียนเกี่ยวกับสิ่งอื่น ๆ .
หลายปีต่อมาเขาตัดสินใจ จะเขียนเกี่ยวกับโฮล์มส์อีกครั้ง แต่ในเวลาที่ฉันมีสิ่งอื่น ๆ ที่จะคิดเกี่ยวกับ.
ฉันได้ตกหลุมรักกับนางสาวแมรี่ Morstan เมื่อเธอตกลงที่จะกลายเป็นภรรยาของฉันฉันรีบไปบอกโฮล์มส์.
ฉันก็เต็มไปด้วยความสุข.
ฉันยังสามารถได้ยินเสียงแปลกใจที่หนาวเย็นในเสียงของเขาในขณะที่เขากล่าวว่า
ฉันไม่สามารถหลอกว่าจะมีความสุขเกี่ยวกับเรื่องนี้ นี้ทำให้ฉันเจ็บชะมัด แต่ผมพยายามที่จะหัวเราะดีโฮล์มส์ที่ผมกล่าวว่า
ฉันหวังว่าคุณจะไม่เหงาเกินไปเมื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โฮล์มส์ยิ้มหวานเพื่อนที่รักของฉันเขากล่าวว่า ฉันลืม .
คุณรู้ทั้งหมดเกี่ยวกับเขียนดี
ทำไมฉันโง่เองที่กังวลเกี่ยวกับความผิดพลาดประมาทไม่กี่ ! แต่เพื่อนนายดอยล์ได้แสดงให้เห็นว่าเขาไม่เข้าใจงานของฉันมันสำคัญมากแค่ไหน เขาคิดว่าฉันต่อสู้กับอาชญากรจะโง่ สิ่งมีชีวิตเล็ก ๆน้อย ๆเป็นทุกข์
ที่พวกเขาจะไม่ ฉันต่อสู้กับความชั่วร้ายนั่นเองเขาล้มเหลวที่จะเข้าใจ
หนังสือ ก็ไร้ค่า ออกไปกับมันและกับเพื่อนนักเขียนของคุณ
ฉันสงสัยในสิ่งที่จะพูดกับ ACD , แต่ไม่ต้องเป็นห่วง
แรงพยาบาทได้สำเร็จ และเขาเริ่มที่จะเขียนเรื่องอื่น
หลายปีต่อมาเขาตัดสินใจที่จะเขียนเกี่ยวกับโฮล์มส์อีกแล้ว แต่ตอนนั้นฉันมีเรื่องอื่นที่ต้องคิด
ผมตกหลุมรักคุณแมรี่ morstan . เมื่อเธอตกลงที่จะเป็นภรรยาของฉัน ฉันรีบบอก โฮล์ม
ผมเต็มไปด้วยความสุข
ผมยังได้ยินเสียงแปลกใจเย็น เสียงของเขา ตามที่เขากล่าวว่า
ผมไม่สามารถแกล้งทำเป็นมีความสุข ประมาณนี้ นี้ผมเจ็บชะมัด แต่ฉันก็พยายามจะหัวเราะดี โฮล์มส์ ฉันบอกว่า
ฉันหวังว่าคุณจะไม่โดดเดี่ยวเกินไปเมื่อ