At practically all levels, societie

At practically all levels, societies face severe costs from dishonest behavior, fraud, and the like. It is therefore an important quest to understand the determinants of dishonesty and the underlying psychological mechanisms. So far, research has consistently suggested that people are typically willing to tweak the circumstances in order to increase their gains, but that most avoid major lies — presumably because the latter pose a severe threat to one's self-image as a moral individual (Mazar et al., 2008). However, since all previous investigations we are aware of have associated larger payoffs with larger lies (see Table 1), it has remained unclear whether people actually (i) avoid major lies, (ii) avoid overly large unjustified gains (e.g. because these will typically raise more suspicion), or (iii) both. To tease apart these different notions,we herein developed a variant of the die-under-cup task (Shalvi, Dana et al., 2011; Shalvi, Handgraaf et al., 2011) in which the distance between truth and lie was varied (probabilistically), whereas the payoff was constant. Replicating previous research (Fischbacher & Heusi, 2008; Shalvi, Handgraaf et al., 2011), we found an intermediate degree of dishonesty: About half of those participants who claimed to have rolled the target outcome (and about one fifth of the entire sample) did so dishonestly.More importantly, results confirmed that people are indeed more willing to misreport if relatively small distortions of the truth suffice (as is probabilistically more often the case for intermediate target numbers on a die). In other words, people's willingness to tell a gain-increasing lie decreased with the degree to which this required distorting the facts: Intermediate target outcomes yielded most dishonesty (with up to 63% unjustified winners),whereas extreme outcomes triggered much fewer lies (just over 30% unjustified winners). Note, that these findings also imply that participants assumed the numbers on the die to be ordered; that is, a 6 was perceived to be more distant from 2 than 3 was. This is somewhat ironic seeing as all three numbers lie on adjacent sides of the die and all are equally likely. Thus, the variation in distance between truth and lie was actually an interpretation formed by participants, rather than an incontrovertible fact. Nonetheless, the overall findings confirm previous assertions that people want to retain a sufficiently large grain of truth—in line with the idea that severe distortions of the truth are avoided because they threaten people's self-image.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่จริงทุกระดับ สังคมเผชิญกับต้นทุนอย่างรุนแรง จากพฤติกรรมที่ไม่ซื่อสัตย์สุจริต ทุจริต เช่น จึงเป็นการแสวงหาสำคัญเข้าใจดีเทอร์มิแนนต์ของซื่อสัตย์และกลไกทางจิตวิทยาที่อยู่ภายใต้ ฉะนี้ งานวิจัยได้อย่างต่อเนื่องแนะนำคนจะยินดีปรับสถานการณ์เพื่อเพิ่มกำไรของพวกเขา แต่ว่า ส่วนใหญ่หลีกเลี่ยงหลักอยู่ซึ่งสันนิษฐานว่าเนื่องจากจะก่อให้เกิดภัยคุกคามรุนแรงของภาพตัวเองเป็นบุคคลคุณธรรม (Mazar et al., 2008) อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการตรวจสอบก่อนหน้านี้ทั้งหมด เราจะทราบได้เชื่อมโยง payoffs ใหญ่กับใหญ่อยู่ (ดูตารางที่ 1), ยังคงไม่ชัดเจนว่าคนจริง (i) หลีกเลี่ยงหลักอยู่, (ii) หลีกเลี่ยงการ unjustified กำไรขนาดใหญ่เกินไป (เช่นเนื่องจากเหล่านี้โดยทั่วไปจะเพิ่มความสงสัยเพิ่มเติม), หรือ (iii) ทั้งสอง หยอกเย้ากันความเข้าใจเหล่านี้แตกต่างกัน เราซึ่งพัฒนาตัวแปรของงานตายภายใต้คัพ (Shalvi, al. ดาร้อยเอ็ด 2011 Shalvi, Handgraaf และ al., 2011) ในซึ่ง ระยะห่างระหว่างความจริงและโกหกแตกต่างกัน (probabilistically), ในขณะผลตอบแทนที่คง สถานการณ์งานวิจัยก่อนหน้านี้ (Fischbacher & Heusi, 2008 Shalvi, Handgraaf และ al., 2011), เราพบการซื่อสัตย์ระดับปานกลาง: ประมาณครึ่งหนึ่งของคนเหล่านั้นที่อ้างว่า มีสะสมเป้าหมาย ผลลัพธ์ (และประมาณหนึ่งในห้าของตัวอย่างทั้งหมด) ไม่ให้ปิด ที่สำคัญ ผลยืนยันคนมากจริง ๆ ยินดี misreport ถ้าค่อนข้างเล็กบิดเบือนความจริงพอเพียง (เป็น probabilistically บ่อยกรณีตัวเลขเป้าหมายระดับกลางบนความตาย) ในคำอื่น ๆ ความตั้งใจของคนโกหกเพิ่มกำไรลดลง ด้วยองศาที่นี้ต้อง distorting ข้อเท็จจริง: ผลกลางเป้าหมายเต็มซื่อสัตย์มากที่สุด (มีถึง 63% unjustified ผู้ชนะ), ในขณะที่ผลมากทริกเกอร์อยู่น้อยมาก (เพียง 30% unjustified ผู้ชนะ) หมายเหตุ ที่ค้นพบเหล่านี้ยังเป็นสิทธิ์แบบที่ผู้เข้าร่วมถือว่าเลขบนตายเพื่อสั่ง นั่นคือ 6 ถูกมองเห็นห่างเหินมากขึ้นจาก 2 กว่า 3 ได้ นี้เป็นเรื่องค่อนข้างเห็นเป็นเลขสามทั้งหมดนอนตายด้านอยู่ติดกัน และมีโอกาสเท่า ๆ กัน ดังนั้น ความผันแปรในระยะห่างระหว่างความจริงและโกหกเป็นความจริงที่เกิดขึ้น โดยผู้เข้าร่วม มากกว่าความจริง incontrovertible กระนั้น โดยรวมผลการวิจัยยืนยัน assertions ก่อนหน้าว่า คนต้องรักษาความจริงเม็ดใหญ่พอตัวกับความคิดรุนแรงบิดเบือนความจริงหลีกเลี่ยงได้เนื่องจากพวกเขาคุกคามประชาชนภาพตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่จริงทุกระดับสังคมต้องเผชิญกับค่าใช้จ่ายที่รุนแรงจากพฤติกรรมทุจริตฉ้อโกงและไม่ชอบ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องการแสวงหาสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจปัจจัยของความไม่ซื่อสัตย์และกลไกทางจิตวิทยาพื้นฐาน เพื่อให้ห่างไกลมีงานวิจัยที่ชี้ให้เห็นอย่างต่อเนื่องที่ผู้คนมักจะยินดีที่จะปรับแต่งสถานการณ์เพื่อเพิ่มกำไรของพวกเขา แต่ส่วนใหญ่หลีกเลี่ยงการอยู่ที่สำคัญ - คงเพราะหลังเป็นภัยคุกคามอย่างรุนแรงต่อภาพตัวเองเป็นบุคคลที่มีคุณธรรม (Mazar et al., 2008) อย่างไรก็ตามเนื่องจากการตรวจสอบก่อนหน้านี้ทั้งหมดที่เรามีความตระหนักมีความสัมพันธ์สินบนขนาดใหญ่ที่มีอยู่ขนาดใหญ่ (ดูตารางที่ 1) ก็ยังคงไม่มีความชัดเจนว่าผู้คน (i) การหลีกเลี่ยงการอยู่ที่สำคัญ (ii) หลีกเลี่ยงกำไรไม่ยุติธรรมที่มีขนาดใหญ่มากเกินไป (เช่นเพราะเหล่านี้จะ โดยทั่วไปแล้วจะเพิ่มความสงสัยมากขึ้น) หรือ (iii) ทั้งสอง ที่จะหยอกล้อออกจากกันความคิดที่แตกต่างกันเหล่านี้เราในที่นี้การพัฒนาแตกต่างจากตายภายใต้ถ้วยงาน (Shalvi ดา et al, 2011;.. Shalvi, Handgraaf et al, 2011) ซึ่งระยะห่างระหว่างความจริงและความเท็จแปรผัน ( probabilistically) ในขณะที่ผลตอบแทนคงที่ จำลองวิจัยก่อนหน้านี้ (. Fischbacher และ Heusi 2008; Shalvi, Handgraaf et al, 2011) เราพบว่าระดับกลางของการทุจริต: ประมาณครึ่งหนึ่งของผู้เข้าร่วมผู้ที่อ้างว่าได้รีดผลเป้าหมาย (ประมาณหนึ่งในห้าของกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด ) จึงไม่ dishonestly.More ที่สำคัญผลการยืนยันว่ามีแน่นอนคนเต็มใจที่จะ misreport ถ้าบิดเบือนค่อนข้างเล็กของความจริงพอเพียง (เป็น probabilistically บ่อยขึ้นกรณีสำหรับตัวเลขเป้าหมายระดับกลางบนตาย) ในคำอื่น ๆ ความตั้งใจของผู้คนที่จะบอกโกหกกำไรที่เพิ่มขึ้นลดลงตามระดับที่นี้ต้องบิดเบือนข้อเท็จจริง: ผลเป้าหมายระดับกลางให้ผลการทุจริตมากที่สุด (ที่มีมากถึง 63% ผู้ชนะไม่ยุติธรรม) ในขณะที่ผลที่รุนแรงเรียกอยู่มากน้อย (เพียง กว่า 30% ผู้ชนะไม่ยุติธรรม) โปรดทราบว่าการค้นพบเหล่านี้บ่งบอกว่าผู้เข้าร่วมการสันนิษฐานว่าตัวเลขบนตายที่จะสั่งซื้อ; ว่ามีที่ 6 ได้รับการรับรู้ที่จะห่างไกลมากขึ้นจาก 2 กว่า 3 นี้เป็นเรื่องน่าขันค่อนข้างเห็นเป็นตัวเลขทั้งสามอยู่ที่ด้านข้างของที่อยู่ติดกันตายและมีแนวโน้มที่เท่าเทียมกัน ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงในระยะห่างระหว่างความจริงและความเท็จเป็นจริงการตีความที่เกิดขึ้นโดยผู้เข้าร่วมมากกว่าความจริงที่เถียงไม่ได้ อย่างไรก็ตามผลการวิจัยโดยรวมยืนยันการยืนยันก่อนหน้านี้ที่ผู้คนต้องการที่จะเก็บเมล็ดมากพอของความจริงที่สอดคล้องกับความคิดที่ว่าบิดเบือนอย่างรุนแรงของความจริงจะหลีกเลี่ยงเพราะพวกเขาเป็นภัยคุกคามต่อผู้คนภาพตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่ระดับเกือบทั้งหมด สังคมหน้ารุนแรงต้นทุนจากพฤติกรรม ทุจริต ฉ้อโกง และชอบ จึงมีภารกิจสำคัญที่จะเข้าใจปัจจัยของความไม่ซื่อสัตย์ และ พื้นฐานจิตกลไก เพื่อให้ห่างไกลได้มีการวิจัยอย่างต่อเนื่อง ชี้ให้เห็นว่าผู้คนมักจะยินดีที่จะปรับแต่งสถานการณ์เพื่อเพิ่มผลกำไรของพวกเขาแต่ส่วนใหญ่หลีกเลี่ยงการโกหก - หลักน่าจะเพราะหลังเป็นภัยคุกคามที่รุนแรง มีภาพลักษณ์เป็นบุคคลคุณธรรม ( มาซ่า et al . , 2008 ) อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการตรวจสอบที่ผ่านมาเราทราบเกี่ยวข้องสินบนขนาดใหญ่ที่มีขนาดใหญ่ ( ดูตารางที่ 1 ) อยู่ มันยังคงชัดเจนว่าคนที่ผมหลีกเลี่ยงอยู่สาขา ( 2 ) หลีกเลี่ยงกำไรโคมลอยขนาดใหญ่เกินไป ( เช่นเพราะเหล่านี้มักจะเพิ่มความสงสัยมากขึ้น ) หรือ ( iii ) ทั้งคู่ แซวกัน ความคิดที่แตกต่างกันเหล่านี้ ในที่นี้เราพัฒนาแตกต่างจากตายภายใต้ถ้วยงาน ( shalvi , Dana et al . , 2011 ; shalvi handgraaf , et al . , 2011 ) ที่ระยะห่างระหว่างความจริงและโกหกหลากหลาย ( probabilistically ) ในขณะที่จ่ายเงินเป็นค่าคงที่ คัดลอกงานวิจัยก่อนหน้านี้ ( fischbacher & heusi 2008 ; shalvi , ,handgraaf et al . , 2011 ) , เราพบว่าระดับของความไม่ซื่อสัตย์ : ประมาณครึ่งหนึ่งของผู้เข้าร่วมที่อ้างว่าได้ผลเป้าหมาย รีด ( และเกี่ยวกับหนึ่งในห้าของกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด ) จึงมิชอบ ยิ่งกว่ายืนยันว่า คนก็ยิ่งยินดีรายงานผิดถ้าค่อนข้างเล็ก การบิดเบือนความจริงพอเพียง ( เป็น probabilistically บ่อยกรณีกลางเป้าตัวเลขบนแม่พิมพ์ ) ในคำอื่น ๆที่ผู้คนเต็มใจที่จะบอกได้รับการลดลงในระดับที่โกหก บิดเบือน ข้อเท็จจริงนี้ที่ต้องการผลจากความไม่ซื่อสัตย์ที่สุด ( กับเป้าหมายระดับกลางถึง 63 % ชนะโคมลอย ) ส่วนผล extreme เรียกอยู่มากน้อย ( เพียง 30 % ชนะโคมลอย ) หมายเหตุ ที่ค้นพบนี้ยังบ่งบอกว่าผู้ที่ถือว่าตัวเลขที่ตายจะสั่ง นั่นคือ การเป็น 6 ไกลมากขึ้นจาก 2 กว่า 3 .มันค่อนข้างแดกดันเห็นทั้งสามตัวเลขโกหกบนด้านข้างติดกันตายและทุกคนมีโอกาสเท่าเทียมกัน ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงระยะห่างระหว่างความจริงและเท็จคือจริงตีความรูปแบบโดยผู้เข้าร่วมมากกว่าความเป็นจริงเถียงไม่ได้ . อย่างไรก็ตามสรุปโดยรวม ยืนยัน ยืนยันก่อนหน้านี้ว่า คนต้องการที่จะรักษาใหญ่พอสมควรเมล็ดของความจริงในบรรทัดกับความคิดที่รุนแรง บิดเบือนไปจากความจริงจะหลีกเลี่ยงเพราะพวกเขาเป็นภัยคุกคามต่อภาพพจน์ของคน