Manchu women, as well as Mongol and

Manchu women, as well as Mongol and Chinese women in the Eight Banners, did not bind their feet, and the most a Manchu woman might do was to wrap the feet tightly to give it a slender appearance.[25] The Manchus issued a number of edicts to ban the practice, first in 1636 when the Manchu leader Hong Taiji declared the founding of the new Qing dynasty, then in 1638, and another in 1664 by the Kangxi Emperor.[26] However, few Han Chinese complied with the edicts and Kangxi eventually abandoned the effort in 1668. The Manchus, wanting to emulate the particular gait that bound feet necessitated, invented their own type of shoe that caused them to walk in a similar swaying manner. These "flower bowl" (花盆鞋) or "horse-hoof" shoes (馬蹄鞋) have a platform generally made of wood two to six inches in height and fitted to the middle of the sole, or they have a small central tapered pedestal. Although it was reported in the mid-19th century that 50-60% of nonbanner women within the Beijing Inner City did not bind their feet, bound feet became a significant differentiating marker between Han women and Manchu or other banner women.[25]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หญิงแมนจู เป็นผู้หญิงแปดกองธง Mongol และจีนไม่ผูกเท้าของพวกเขา และผู้หญิงแมนมากที่สุดอาจถูกตัดเท้าแน่นเพื่อให้ลักษณะที่สเลนเดอร์ [25] Manchus การออกบทประณามปฏิบัติ ใน 1636 เมื่อนำแมน Hong Taiji ประกาศก่อตั้งราชวงศ์ใหม่ก่อน จาก นั้น ใน 1638 และอีกจำนวน 1664 โดยรดิ [26] อย่างไรก็ตาม จีนฮั่นไม่กำกับกับข และ Kangxi ละทิ้งความพยายามใน 1668 ในที่สุด Manchus อยากจำลองเดียวเฉพาะที่เท้า necessitated คิดค้นตนชนิดของรองเท้าที่เกิดให้เดินในลักษณะต้นคล้ายกัน เหล่านี้ "ดอกไม้ชาม" (花盆鞋) หรือแพลตฟอร์มไม้สองถึงหกนิ้วสูง และพอดีกับตรงกลางของครอบครัวโดยทั่วไปมีรองเท้า "กีบม้า" (馬蹄鞋) หรือมีเชิงกลางเรียวเล็ก ถึงแม้ว่ามันเป็นรายงานในช่วงกลาง 19 ศตวรรษที่ 50-60% ของผู้หญิง nonbanner ภายในปักกิ่งภายในเมืองไม่ได้ผูกเท้าของพวกเขา ผูกเท้ากลายเป็น เครื่องหมายสำคัญ differentiating ระหว่างฮั่นผู้หญิงและหญิงแบนเนอร์แมนจู หรืออื่น ๆ [25]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้หญิงแมนจูเรียเช่นเดียวกับชาวมองโกลและหญิงจีนในแปดกองธงไม่ได้ผูกเท้าของพวกเขาและส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงที่แมนจูเรียอาจจะทำคือการห่อเท้าแน่นที่จะให้มันมีลักษณะเรียว. [25] Manchus ออกจำนวน สิตที่จะห้ามการปฏิบัติครั้งแรกใน 1636 เมื่อผู้นำแมนจูเรียฮ่องกง Taiji ประกาศการก่อตั้งราชวงศ์ชิงใหม่แล้วใน 1638 และอื่น ๆ ใน 1664 โดยจักรพรรดิคังซี. [26] อย่างไรก็ตามไม่กี่จีนฮั่นตามสิต และในที่สุดก็ถูกทอดทิ้ง Kangxi ความพยายามใน 1,668 Manchus ต้องการที่จะเลียนแบบการเดินโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เท้าถูกผูกไว้เพียงพอสำหรับการประดิษฐ์คิดค้นประเภทของตัวเองของรองเท้าที่ทำให้พวกเขาที่จะเดินไปในลักษณะที่คล้ายกันไหว เหล่านี้ "ชามดอกไม้" (花盆鞋) หรือ "สัตว์ที่มีกีบม้า" รองเท้า (馬蹄鞋) มีแพลตฟอร์มที่ทำจากไม้สองโดยทั่วไปจะหกนิ้วความสูงและการติดตั้งที่ตรงกลางของ แต่เพียงผู้เดียวหรือพวกเขามีขนาดเล็กกลางเรียว แท่น. แม้ว่าจะมีรายงานในช่วงกลางศตวรรษที่ 19 ที่ 50-60% ของผู้หญิง nonbanner ในกรุงปักกิ่งในเมืองไม่ได้ผูกเท้าของพวกเขาฟุตที่ถูกผูกไว้กลายเป็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเครื่องหมายระหว่างหญิงฮันและแมนจูหรือหญิงแบนเนอร์อื่น ๆ . [25]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สตรีแมนจูมองโกลและจีน เช่นเดียวกับผู้หญิงในแปดธง ไม่มัดเท้า และส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง อาจจะทำคือแมนจูห่อเท้าไว้แน่นเพื่อให้มันลักษณะเรียว [ 25 ] manchus ออกหมายเลขของต้องห้ามซ้อมครั้งแรกใน 1636 แมนจูเมื่อผู้นำ ฮ่องกง Taiji ประกาศสถาปนาราชวงศ์ชิงใน 1-6 ใหม่แล้ว ,และอีกใน 1664 โดยจักรพรรดิคังซี [ 26 ] แต่น้อย ฮัน จีนปฏิบัติตามต้องถูกยกเลิกในที่สุดคังซีและความพยายามใน 1668 . การ manchus อยากเลียนแบบ โดยเฉพาะการเดินเท้าที่ถูกบังคับ , คิดค้นของตัวเองชนิดของรองเท้าที่ทำให้พวกเขาเดินในที่คล้ายกันแกว่งไปมาอย่างเหล่านี้ " ดอกไม้ชาม " ( 花盆鞋 ) หรือ " รองเท้ากีบม้า " ( 馬蹄鞋 ) มีแพลตฟอร์มโดยทั่วไปที่ทำจากไม้ สองถึงหกนิ้วความสูงและติดตั้งตรงกลางเพียงอย่างเดียว หรือมีขนาดเล็กเรียวกลางแท่น แม้ว่ามันจะมีในกลางศตวรรษที่ 19 ที่ร้อยละ 50-60 ของ nonbanner ผู้หญิงภายในเมืองชั้นในกรุงปักกิ่งไม่มัดเท้าผูกเท้ากลายเป็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญระหว่างผู้หญิงและเครื่องหมายอื่น ๆผู้หญิงแมนจูหรือแบนเนอร์ฮัน [ 25 ]