Premature ovulation due to multi-fo

Premature ovulation due to multi-follicular development became a prevalent problem with the increasing use of hMG for ovulation induction. Approximately 20% of IVF cycles were cancelled due to premature surge of luteinizing hormone (Elter and Nelson 2001). Pituitary desensitization
by administration of gonadotropin releasing hormone agonist (GnRHa) prior to ovarian stimulation with hMG was first reported in 1984 (Porter et al 1984). Effective suppression of the pituitary gonadotrophes with this protocol decreased the incidence of premature ovulation to about 2%
and significantly improved overall pregnancy rates with IVF (Elter and Nelson 2001). However, pituitary suppression with GnRHa also contributed to the rising incidence of potentially life threatening ovarian hyperstimulation syndrome (OHSS) in susceptible individuals by permitting
more aggressive ovarian stimulation protocols without the limitation of premature ovulation (Golan et al 1988; Rizk and Smitz 1992; Nugent et al 2000).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตกไข่ก่อนเวลาอันควรเนื่องจากหลาย follicular พัฒนากลายเป็น ปัญหาที่แพร่หลาย ด้วยการใช้เพิ่มขึ้นของ hMG การเหนี่ยวนำการตกไข่ ประมาณ 20% ของรอบ IVF ถูกยกเลิกเนื่องจากกระแสก่อนวัยของฮอร์โมน luteinizing (Elter และเนลสัน 2001) ใต้สมอง desensitization
โดยบริหาร gonadotropin ปล่อยฮอร์โมนอะโกนิสต์ (GnRHa) ก่อนการกระตุ้นรังไข่ด้วย hMG ก่อนรายงานในปี 1984 (กระเป๋า et al ค.ศ. 1984) ปราบปราม gonadotrophes ใต้สมองกับโพรโทคอลนี้มีผลลดอุบัติการณ์ของการตกไข่ก่อนเวลาอันควรประมาณ 2%
และอย่างมีนัยสำคัญโดยรวมราคาท้อง ด้วย IVF (Elter และเนลสัน 2001) อย่างไรก็ตาม ปราบปรามการค้น ด้วย GnRHa ส่วนอาจอันตรายถึงชีวิตกลุ่มอาการรังไข่ hyperstimulation (OHSS) ในแต่ละบุคคลที่ไวต่อ โดยการอนุญาตเกิดขึ้น
โพรโทคอกระตุ้นรังไข่สูงขึ้น โดยไม่มีข้อจำกัดของการตกไข่ก่อนเวลาอันควร (Golan et al 1988 Rizk และ Smitz 1992 Nugent et al 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การตกไข่เกิดก่อนกำหนดเนื่องจากการพัฒนาหลาย follicular กลายเป็นปัญหาที่แพร่หลายกับการใช้ที่เพิ่มขึ้นของ HMG สำหรับการเหนี่ยวนำการตกไข่ ประมาณ 20% ของรอบผสมเทียมถูกยกเลิกเนื่องจากการเพิ่มขึ้นก่อนวัยอันควรของ luteinizing ฮอร์โมน (Elter และเนลสัน 2001) desensitization ต่อมใต้สมอง
โดยการบริหารของ gonadotropin ปล่อยฮอร์โมนตัวเอก (GnRHa) ก่อนที่จะมีการกระตุ้นรังไข่ด้วย HMG มีรายงานครั้งแรกในปี 1984 (พอร์เตอร์และคณะ 1984) การปราบปรามที่มีประสิทธิภาพของต่อมใต้สมอง gonadotrophes กับโปรโตคอลนี้ลดลงอุบัติการณ์ของการตกไข่เกิดก่อนกำหนดประมาณ 2%
และปรับตัวดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญอัตราการตั้งครรภ์โดยรวมที่มีเด็กหลอดแก้ว (Elter และเนลสัน 2001) อย่างไรก็ตามการปราบปรามต่อมใต้สมองที่มี GnRHa ยังสนับสนุนการเพิ่มขึ้นของอัตราการเกิดที่อาจเป็นอันตรายถึงชีวิตโรครังไข่ (OHSS) ในบุคคลที่อ่อนแอโดยอนุญาตให้
ก้าวร้าวมากขึ้นโปรโตคอลกระตุ้นรังไข่โดยไม่มีข้อ จำกัด ของการตกไข่เกิดก่อนกำหนด (โกลาน et al, 1988; Rizk และ Smitz 1992; นูเจนต์ et al, 2000)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การตกไข่ก่อนกำหนดเนื่องจากการพัฒนาฮอร์โมนหลายกลายเป็นปัญหาแพร่หลายกับการใช้งานที่เพิ่มขึ้นของ hmg สำหรับการเหนี่ยวนำการตกไข่ . ประมาณ 20% ของรอบ IVF ถูกยกเลิกเนื่องจากกระแสก่อนวัยอันควรของลูทิไนซิงฮอร์โมน ( Elter เนลสัน 2001 ) จี้เครื่องบิน
ต่อมใต้สมองโดยการบริหารของ gonadotropin ปล่อยฮอร์โมนอะโกนิสต์ ( gnrha ) ก่อนการกระตุ้นรังไข่ด้วย hmg เป็นครั้งแรกที่รายงานในปี 1984 ( Porter et al , 1984 ) การปราบปรามที่มีประสิทธิภาพของต่อมใต้สมอง gonadotrophes กับโพรโทคอลนี้ลดอุบัติการณ์ก่อนการตกไข่ประมาณ 2% และอัตราการตั้งครรภ์เพิ่มขึ้น
รวมกับ IVF ( Elter เนลสัน 2001 ) อย่างไรก็ตามมีการ gnrha ยังสนับสนุนการเพิ่มขึ้นของอุบัติการณ์ที่อาจคุกคามชีวิตกลุ่มอาการรังไข่ถูกกระตุ้นมากเกินไป ( อาชีวอนามัย ) ในประชาชนที่อ่อนแอ โดยอนุญาตให้
ก้าวร้าวมากขึ้นกระตุ้นรังไข่โปรโตคอลไม่มีข้อจำกัด ก่อนการตกไข่ ( โกลาน et al , 1988 ; ริสก์ และ smitz 1992 ; นูเจนท์ et al , 2000 )