Behaviour The number of vocalizatio

Behaviour The number of vocalizations during the first 3 days following weaning was affected by the castration ( P < 0.01) and weaning group ( P < 0.001), its interaction ( P < 0.01) as well as the interaction between castration and day ( P < 0.001) (Table 2). Onday1 after weaning, the number was higher in the CAS-WEA and BUL-WEA groups than in the CON groups that were weaned in week 4. From days 1 to 3, the vocalizations decreased steadily in all groups and nearly reached zero after this period. Only day affected time spent feeding ( P < 0.05). Feeding duration decreased from days 1 to 2 and increased again towards day 3 in all groups. The proportion of animals standing/walking was lower on days 1 and 2 in the WEA groups compared with the CON groups. On day 3, the calves of all groups spent about 30% of their time standing/walking. Weaning affected lying duration, too ( P

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พฤติกรรมจำนวนของการเปล่งเสียงในช่วงแรก 3 วันหย่านมต่อไปนี้ได้รับผลจากการ castration (P < 0.01) และกลุ่มถอด (P < 0.001), การโต้ตอบ (P < 0.01) เช่นเดียวกับการโต้ตอบระหว่าง castration และวัน (P < 0.001) (ตารางที่ 2) Onday1 หลังจากหย่านม หมายเลขได้สูงกว่าในกลุ่มเสื้อบาสเก็ตส-CAS และเสื้อบาสเก็ตสวบุกว่าในกลุ่ม CON ที่ถูกหย่าในสัปดาห์ที่ 4 จากวันที่ 1-3 การเปล่งเสียงที่ลดลงอย่างต่อเนื่องในกลุ่มทั้งหมด และเกือบถึงศูนย์หลังรอบระยะเวลานี้ เพียงใช้เวลาวันที่ได้รับผลกระทบให้อาหาร (P < 0.05) ระยะเวลาการให้อาหารลดลงจากวันที่ 1-2 และเพิ่มขึ้นอีกไปวันที่ 3 ในกลุ่มทั้งหมด สัดส่วนของสัตว์ยืนเดินถูกล่างวันที่ 1 และ 2 ในกลุ่มเสื้อบาสเก็ตสเปรียบเทียบกับกลุ่ม CON ในวันที่ 3 วัวของกลุ่มทั้งหมดใช้เวลาประมาณ 30% ของของพวกเขาเวลายืนหรือการเดิน หย่านมได้รับผลกระทบระยะเวลานอน เกินไป (P < 0.001) กลุ่ม CAS-CON และวบุปรับใช้เวลา 20% ของเวลานอนในวัน 1 หลังจากหย่านมเมื่อเทียบกับ 40% เสื้อบาสเก็ตส-CAS และสัตว์วบุเสื้อบาสเก็ตส แม้ว่าระยะเวลานอนเพิ่มขึ้นในอัตราสูงกว่าภายใน 3 วันหลังจากหย่านมในกลุ่มอดีต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พฤติกรรมจำนวนการเปล่งเสียงในช่วงแรก Fi 3 วันต่อไปนี้หย่านมรับผลกระทบจากการตัดอัณฑะ (p <0.01) และหย่านมกลุ่ม (p <0.001) ปฏิสัมพันธ์ (p <0.01) เช่นเดียวกับการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างการตัดอัณฑะและวัน (p < 0.001) (ตารางที่ 2) Onday1 หลังจากหย่านมเป็นจำนวนที่สูงขึ้นในหมายเลข CAS WEA และ BUL-WEA กลุ่มกว่าในกลุ่ม CON ที่ถูกหย่านมในสัปดาห์ 4. จากวันที่ 1-3, เปล่งเสียงลดลงอย่างต่อเนื่องในทุกกลุ่มและเกือบถึงศูนย์หลังจากเวลานี้ . วันเวลาเท่านั้นที่ได้รับผลกระทบการใช้จ่ายให้อาหาร (P <0.05) ระยะเวลาการให้อาหารลดลงจากวันที่ 1-2 และเพิ่มขึ้นอีกครั้งต่อวันที่ 3 ในกลุ่มทั้งหมด สัดส่วนของสัตว์ยืน / เดินลดลงในวันที่ 1 และ 2 ในกลุ่ม WEA เมื่อเทียบกับกลุ่มต่อต้าน ในวันที่ 3, น่องของทุกกลุ่มที่ใช้ประมาณ 30% ของเวลายืน / เดิน หย่านมระยะเวลานอนได้รับผลกระทบมากเกินไป (p <0.001) กลุ่ม CAS-CON และ BUL-CON ใช้เวลา 20% ของเวลานอนในวันที่ 1 หลังจากหย่านมเมื่อเทียบกับ 40% ในหมายเลข CAS WEA และสัตว์ BUL-WEA แม้ว่าระยะเวลานอนเพิ่มขึ้นในอัตราที่สูงภายใน 3 วันหลังจากหย่านมใน อดีตกลุ่ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พฤติกรรมของนกหว้าในหมายเลข 3 วัน จึงตัดสินใจเดินทางต่อไปโดยได้รับผลกระทบจากความเย็นและหย่านม ( P < 0.01 ) อย่างมีนัยสำคัญ ( p < 0.001 ) , การปฏิสัมพันธ์ของ ( P < 0.01 ) รวมทั้งปฏิสัมพันธ์ระหว่างการทำหมันและวัน ( p < 0.05 ) ( ตารางที่ 2 ) onday1 หลังหย่านมจำนวนสูงใน cas-wea และกลุ่ม bul-wea มากกว่าในกลุ่มที่ใช้กันในสัปดาห์ที่ 4 จากวันที่ 1 ถึง 3 , การเปล่งเสียงลดลงอย่างต่อเนื่องในทุกกลุ่ม และเกือบถึงศูนย์ หลังจากช่วงเวลานี้ ได้รับผลกระทบเพียงวันเวลาอาหาร ( P < 0.05 ) การให้อาหาร ระยะเวลาลดลงจากวันที่ 1 ถึง 2 และเพิ่มขึ้นอีกครั้งในวันที่ 3 ในกลุ่มทั้งหมด สัดส่วนของสัตว์ยืน / เดินลดลงในวันที่ 1 และ 2 ในกลุ่มเมื่อเทียบกับคอนเวย์กลุ่ม ในวันที่ 3 น่อง ทุกกลุ่มใช้เวลาประมาณ 30 % ของเวลาของพวกเขายืน / เดิน การหย่ามีผลต่อระยะเวลาที่โกหกเช่นกัน ( p < 0.001 ) และกลุ่ม cas-con bul-con ใช้จ่าย 20% ของเวลาโกหก ในวันแรกหลังจากหย่านมเมื่อเทียบกับ 40% ใน cas-wea และสัตว์ bul-wea แม้ว่าโกหกระยะเวลาเพิ่มขึ้นในอัตราที่สูง ภายใน 3 วัน หลังจากหย่านมในกลุ่มเดิม