1.2. Preferential exclusion of coso

1.2. Preferential exclusion of cosolvents from polysaccharide chains
This hypothesis also originates from biomolecular hydration
thermodynamics; the enhancement of biomolecular association in
the presence of cosolvents can be rationalised by the preferential
exclusion of cosolvents (or equivalently, preferential hydration)
from the biomolecular surface which has been supported by experiments.
The notion of preferential cosolvent exclusion has sometimes
been invoked to rationalise the cosolvent-induced enhancement of
biopolymer properties. Shimizu and Matubayasi have recently
extended the rigorous statistical thermodynamic theory of the
cosolvent effect to gelation equilibria, which afforded a rationalisation for the sugar- and
polyol-induced enhancement of gelatin and agarose gelation in
terms of cosolvent preferential exclusion. What has emerged from
this rigorous statistical thermodynamic theory is the clarification
that preferential exclusion is actually caused not by the increased
hydration but by the exclusion of cosolvents from biomolecular
surfaces. Hence this hypothesis is actually about the exclusion of cosolvents. Whether this is the case also for k-carrageenan remains to be examined.
1.3. Binding of cosolvents on polysaccharide gels
Sugars and polyols bind directly to k-carrageenan, increasing
the number of junction zones, with shorter average length, per unit
volume. This is attributed to the stabilization of the characteristic intermolecular
hydrogen bonding between individual k-carrageenan strands in a
typical junction zone by the formation of intermolecular, crosslinking
hydrogen bonds between the OH-groups of the sugar/polyol
cosolvent and k-carrageenan. Such a change in cross-linking came originally from rheological
evidence, as well as the cosolvent-induced elevation of the gel denaturation temperature
for agarose gels and kcarrageenan gels. Such evidence, more specifically, includes:
i) the shorter average length, and therefore increased number per
unit volume, of junction zones for k-carrageenan gels in the presence
of sugars/polyol cosolvents; ii) the decreased free energy of junction zone
formation; due to stabilisation of intermolecular cross-linking of
individual k-carrageenan molecules in the junction zones by
intermolecular hydrogen-bonding between cosolvent OH-groups
and individual k-carrageenan strands; iii) the increased setting and melting temperature of k-carrageenan gels in the presence of sugars; iv) the increased rigidity
of k-carrageenan gels with increasing sugar/polyol concentration ; v) the change in rheological properties of k-carrageenan gels above a critical sugar concentration (Loret et al.,
2009); and vi) the positive correlation between the number of
equatorial-OH groups on a sugar and the increased thermal stability
of k-carrageenan gels as equatorial groups are suspect to form
cross-linking hydrogen bonds between biopolymers.
Similar observation and explanations have been reported for

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1.2. ตัดต้อง cosolvents จาก polysaccharide โซ่สมมติฐานนี้ยังมาไล่น้ำวทคร ๕๐๘อุณหพลศาสตร์ ของสมาคมวทคร ๕๐๘ ในของ cosolvents ที่สามารถ rationalised โดยจะต้องตัด cosolvents (หรือ equivalently ต้องการไล่น้ำ)จากพื้นผิววทคร ๕๐๘ ซึ่งสนับสนุน โดยการทดลองแนวคิดของ cosolvent ต้องแยกได้บางครั้งการเรียกใช้การ rationalise เกิด cosolvent เพิ่มประสิทธิภาพของคุณสมบัติ biopolymer ชิมิซุและ Matubayasi มีเมื่อเร็ว ๆ นี้ขยายทฤษฎีสถิติทางอุณหพลศาสตร์เข้มงวดของการลักษณะพิเศษ cosolvent gelation equilibria ที่นี่ rationalisation สำหรับน้ำตาล - และเกิดโพลิออลน้ำตาลเพิ่มประสิทธิภาพของตุ๋นและ agarose gelation ในเงื่อนไขของ cosolvent ต้องแยก สิ่งที่ได้เกิดขึ้นจากทฤษฎีทางอุณหพลศาสตร์สถิตินี้อย่างเข้มงวดจะชี้แจงต้องแยกว่าจริงเกิดไม่ใช่ โดยการเพิ่มไล่น้ำ แต่ตัด cosolvents จากวทคร ๕๐๘พื้นผิว ดังนั้น สมมติฐานนี้เป็นจริงเกี่ยวกับข้อยกเว้นของ cosolvents ว่ากรณีนี้ยัง k carrageenan ยังคงจะต้องถูกตรวจสอบ1.3 การผูกของ cosolvents บน polysaccharideน้ำตาลและ polyols ผูกตรงกับ k-carrageenan เพิ่มหมายเลขเชื่อมต่อโซน สั้นยาวเฉลี่ย ต่อหน่วยไดรฟ์ข้อมูล นี้คือบันทึกเสถียรภาพของลักษณะ intermolecularไฮโดรเจนที่ยึดระหว่าง strands carrageenan k แต่ละในการโซนเชื่อมต่อทั่วไป โดยการก่อตัวของ intermolecular, crosslinkingพันธบัตรไฮโดรเจนระหว่างกลุ่ม OH ของน้ำตาล/โพลิออลน้ำตาลcosolvent และ k carrageenan เปลี่ยน cross-linking เดิมมาจาก rheologicalหลักฐาน เช่นยก cosolvent เกิดของเจ denaturation อุณหภูมิagarose เจและเจ kcarrageenan หลักฐานดังกล่าว อื่น ๆ โดยเฉพาะ รวมถึง:i)ความยาวโดยเฉลี่ยสั้นกว่า และหมายเลขที่เพิ่มขึ้นดังนั้นต่อหน่วยปริมาตร โซนเชื่อมต่อสำหรับเจเค-carrageenan ในสถานะของน้ำตาล/โพลิออลน้ำตาล cosolvents ii) พลังงานฟรีการลดลงของโซนเชื่อมต่อผู้แต่ง จาก stabilisation ของ cross-linking intermolecular ของโมเลกุลแต่ละ k-carrageenan ในโซนเชื่อมต่อด้วยไฮโดรเจนยึด intermolecular ระหว่าง cosolvent กลุ่ม OHและแต่ละ k-carrageenan strands iii) เพิ่มค่า การละลายอุณหภูมิของเจเค-carrageenan ในต่อหน้าของน้ำตาล iv)ความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นของเจเค-carrageenan ด้วยเพิ่มความเข้มข้นของน้ำตาล/โพลิออลน้ำตาล v) การเปลี่ยนแปลงในคุณสมบัติ rheological ของเจเค-carrageenan ข้างต้นเป็นความเข้มข้นของน้ำตาลที่สำคัญ (Loret et al.,2009); และ vi) ความสัมพันธ์ในเชิงบวกระหว่างจำนวนกลุ่ม OH ทอเรียลแบบน้ำตาลและความมั่นคงความร้อนเพิ่มขึ้นเจเค-carrageenan เป็นกลุ่มเส้นศูนย์สูตรอยู่สงสัยแบบฟอร์มพันธบัตรไฮโดรเจน cross-linking ระหว่าง biopolymersการสังเกตและคำอธิบายที่คล้ายกันมีการรายงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1.2 ข้อยกเว้นพิเศษของตัวทำละลายร่วมจากไรด์โซ่
สมมติฐานนี้ยังมาจากปฏิกิริยาชีวโมเลกุล
อุณหพลศาสตร์ การเพิ่มประสิทธิภาพของชีวโมเลกุลสมาคม
สถานะของการทําสามารถ rationalised โดยการยกเว้นพิเศษ
ของตัวทำละลายร่วม ( หรือก้องพิเศษ hydration )
จากชีวโมเลกุล พื้นผิวซึ่งได้รับการสนับสนุนโดยการทดลอง .