Habitat conservation, and hence con

Habitat conservation, and hence conservation of biodiversity hinges on knowledge of the spatial distribution of habitats, not least those that are particularly valuable or vulnerable. In offshore Norway, benthic habitats are systematically surveyed and described by the national programme MAREANO (Marine AREAl database for NOrwegian waters). Benthic habitats and biotopes are defined in terms of the species composition of their epibenthic megafauna. Some habitats are of special conservation interest on account of their intrinsic value and/or vulnerability (e.g., long-lived species, rareness, to comply with international regulations such as OSPAR). In Norway, off Nordland and Troms, the following habitats of special interest can be found: Umbellula encrinus Stands, Radicipes sp. Meadows, Deep Sea Sponge Aggregations, Seapen and Burrowing Megafauna Communities, Hard Bottom Coral Gardens. In this paper, we used underwater video data collected within the MAREANO programme to define and describe benthic habitats and biotopes of special interest, and to map the geographic distribution thereof by means of habitat modelling.

We first evaluated the community structure of each habitat in the list using a SIMPROF test. We determined that the class Deep Sea Sponge Aggregations, as defined by OSPAR, had to be split into at least three classes. We then re-defined seven new types of ecological features, including habitats and biotopes that were sufficiently homogeneous. Then we modelled the spatial distributions of these habitats and biotopes using Conditional Inference Forests. Since the purpose of the distribution maps is to support spatial planning we classified the heat maps using density thresholds.

The accuracy of models ranged from fair to excellent. Hard Bottom Coral Gardens were the most rare habitat in terms of total area predicted (224 km2, 0.3% of the area modelled), closely followed by Radicipes Meadows (391 km2, 0.6%). Soft Bottom Demosponges (Geodid sponges and other taxa) represent the largest habitat, with a predicted area of 9288 km2 (14%). Distribution maps of classes defined by habitat-forming species (Hard Bottom Coral Gardens) were more reliable than those defined by a host of species, or where no single species was a clear habitat provider (e.g. Seapen and Burrowing Megafauna Communities). We also put forward that a scale of patchiness larger than the scale of observation, and homogeneity of the community both play a role in model performance, and hence in map usefulness. These along with density threshold values based on observed data should all be taken into account in marine classifications and habitat definitions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อนุรักษ์อยู่อาศัย และดังนั้น การอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพแต่การกระจายของที่อยู่อาศัย ไม่น้อยทั้งที่มีคุณค่า หรือมีความเสี่ยงโดยเฉพาะอย่างยิ่งความรู้ ในต่างประเทศนอร์เวย์ อยู่อาศัยธรรมชาติระบบสำรวจ และอธิบายหลักสูตรแห่งชาติ MAREANO (AREAl ทะเลฐานข้อมูลสำหรับน่านน้ำนอร์เวย์) อยู่อาศัยธรรมชาติและ biotopes มีกำหนดในองค์ประกอบชนิดของ megafauna epibenthic ของพวกเขา อยู่อาศัยบางน่าสนใจอนุรักษ์พิเศษในบัญชีค่า intrinsic หรือช่องโหว่ (เช่น long-lived พันธุ์ rareness เพื่อให้สอดคล้องกับกฎระเบียบสากลเช่น OSPAR) ของพวกเขา ในนอร์เวย์ Nordland และ Troms สามารถพบอยู่อาศัยต่อไปนี้ความสนใจเป็นพิเศษ: ยืน Umbellula encrinus, Radicipes sp.หญ้า รวมฟองน้ำทะเลลึก Seapen และ Burrowing Megafauna ชุมชน สวนปะการังด้านล่างของฮาร์ดดิสก์ได้ ในเอกสารนี้ เราใช้ข้อมูลวิดีโอใต้น้ำที่รวบรวมไว้ในโปรแกรม MAREANO เพื่อกำหนด และอธิบายอยู่อาศัยธรรมชาติและ biotopes ความสนใจเป็นพิเศษ และแผนที่การกระจายทางภูมิศาสตร์ โดยการอยู่อาศัยแบบจำลองดังกล่าวเราต้องประเมินโครงสร้างของชุมชนแต่ละถิ่นที่อยู่ในรายการที่ใช้ทดสอบ SIMPROF เราพบว่า คลาสรวมฟองน้ำทะเลลึก ตามที่กำหนด โดย OSPAR มีการแบ่งออกเป็นชั้นที่สาม เราแล้วอีกกำหนดเจ็ดชนิดใหม่ของระบบนิเวศ รวมทั้งอยู่อาศัยและ biotopes ที่ไม่เพียงพอเหมือนกัน แล้ว เรา modelled กระจายพื้นที่อยู่อาศัยและ biotopes ที่ใช้มีเงื่อนไขข้อป่าเหล่านี้ เนื่องจากวัตถุประสงค์ของแผนผังการแจกจ่ายเพื่อ สนับสนุนการวางแผนพื้นที่ เราจัดแผนที่ความร้อนโดยใช้ขีดจำกัดความหนาแน่นความถูกต้องของแบบจำลองที่อยู่ในช่วงจากธรรมยอดเยี่ยม สวนปะการังด้านล่างยากได้อยู่อาศัยที่หายากที่สุดในแง่ของพื้นที่คาดการณ์ (224 km2, 0.3% ของพื้นที่คือ แบบจำลอง), ไปมาแล้วอย่างใกล้ชิด โดย Radicipes โดวส์ (391 km2, 0.6%) Demosponges ล่างอ่อน (Geodid ฟองน้ำและอื่น ๆ taxa) แทนอยู่อาศัยที่ใหญ่ที่สุด กับพื้นที่การคาดการณ์ของ 9288 km2 (14%) คลาสที่กำหนด โดยขึ้นอยู่อาศัยแผนที่การกระจายพันธุ์ (ฮาร์ดดิสก์สวนปะการังด้านล่าง) มีความน่าเชื่อถือมากขึ้นกว่าที่กำหนด โดยโฮสต์พันธุ์ หรือที่ชนิดเดียวไม่มีผู้อยู่อาศัยที่ชัดเจน (เช่น Seapen และชุมชน Burrowing Megafauna) เรายังนำว่าสเกลของ patchiness ที่มีขนาดใหญ่กว่าขนาดเก็บข้อมูล และ homogeneity ของชุมชนทั้งสองมีบทบาทในประสิทธิภาพการทำงานแบบจำลอง และดังนั้นในแผนที่ประโยชน์ เหล่านี้พร้อมกับค่าขีดจำกัดความหนาแน่นตามสังเกตข้อมูลควรทั้งหมดถูกนำมาพิจารณาในทะเลการจัดประเภทและข้อกำหนดในการอยู่อาศัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การอนุรักษ์แหล่งที่อยู่อาศัยและด้วยเหตุนี้การอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพขึ้นอยู่กับความรู้เกี่ยวกับการกระจายของแหล่งที่อยู่อาศัยไม่น้อยที่โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่มีคุณค่าหรือความเสี่ยง ในต่างประเทศนอร์เวย์ที่อยู่อาศัยของสัตว์หน้าดินมีการสำรวจระบบและอธิบายโดยโครงการระดับชาติ MAREANO (ฐานข้อมูลทางทะเลขนหัวลุกน้ำนอร์เวย์) ที่อยู่อาศัยของสัตว์หน้าดินและ biotopes ที่กำหนดไว้ในแง่ขององค์ประกอบชนิดเมกา epibenthic ของพวกเขา แหล่งที่อยู่อาศัยบางคนมีความสนใจการอนุรักษ์พิเศษในบัญชีของมูลค่าที่แท้จริงของพวกเขาและ / หรือช่องโหว่ (เช่นสายพันธุ์ระยะยาว, หายากเพื่อให้สอดคล้องกับกฎระเบียบระหว่างประเทศเช่น OSPAR) ในประเทศนอร์เวย์และนอร์ดออก Troms ที่อยู่อาศัยต่อไปนี้น่าสนใจเป็นพิเศษสามารถพบได้: Umbellula encrinus ยืน Radicipes SP ทุ่งหญ้าทะเลลึกรวมตัวฟองน้ำ, Seapen และขุดเมกาชุมชนฮาร์ดล่าง Coral Gardens ในบทความนี้เราใช้ข้อมูลวิดีโอใต้น้ำที่เก็บรวบรวมภายในโปรแกรม MAREANO การกำหนดและอธิบายแหล่งที่อยู่อาศัยสัตว์หน้าดินและ biotopes น่าสนใจเป็นพิเศษและแผนที่การกระจายทางภูมิศาสตร์ดังกล่าวโดยวิธีการของการสร้างแบบจำลองที่อยู่อาศัย. ก่อนอื่นเราประเมินโครงสร้างชุมชนที่อยู่อาศัยในแต่ละ รายชื่อโดยใช้การทดสอบ SIMPROF เราพิจารณาแล้วว่าระดับน้ำลึกฟองน้ำรวมตัวที่กำหนดไว้โดย OSPAR ก็จะถูกแบ่งออกเป็นอย่างน้อยสามชั้น จากนั้นเราจะกำหนดอีกครั้งเจ็ดชนิดใหม่ของคุณสมบัติของระบบนิเวศรวมทั้งที่อยู่อาศัยและ biotopes ที่เป็นเนื้อเดียวกันอย่างพอเพียง จากนั้นเราสร้างแบบจำลองการกระจายเชิงพื้นที่ที่อยู่อาศัยเหล่านี้และใช้ biotopes ป่าอนุมานเงื่อนไข เนื่องจากวัตถุประสงค์ของแผนที่การกระจายที่จะให้การสนับสนุนการวางแผนเชิงพื้นที่ที่เราจัดแผนที่ความร้อนโดยใช้เกณฑ์ความหนาแน่น. ความถูกต้องของรูปแบบตั้งแต่ยุติธรรมที่จะยอดเยี่ยม ฮาร์ดล่างสวนปะการังเป็นที่อยู่อาศัยที่หายากที่สุดในแง่ของพื้นที่ทั้งหมดที่คาดการณ์ (224 กิโลเมตร 2, 0.3% ของพื้นที่จำลอง) ตามอย่างใกล้ชิดโดย Radicipes ทุ่งหญ้า (391 กิโลเมตร 2, 0.6%) Demosponges ล่างซอฟท์ (ฟองน้ำ Geodid แท็กซ่าและอื่น ๆ ) เป็นตัวแทนของที่อยู่อาศัยที่ใหญ่ที่สุดมีพื้นที่ที่คาดการณ์ของ 9,288 กิโลเมตร 2 (14%) แผนที่การกระจายของการเรียนที่กำหนดโดยสายพันธุ์ที่อยู่อาศัยขึ้นรูป (ฮาร์ดล่าง Coral Gardens) เป็นที่น่าเชื่อถือมากขึ้นกว่าที่กำหนดโดยโฮสต์ของสายพันธุ์หรือที่ไม่มีชนิดเดียวเป็นผู้ให้บริการที่อยู่อาศัยที่ชัดเจน (เช่น Seapen และขุดเมกาชุมชน) นอกจากนี้เรายังนำมาที่ขนาดของ patchiness มีขนาดใหญ่กว่าขนาดของการสังเกตและความสม่ำเสมอของชุมชนทั้งมีบทบาทในการทำงานรูปแบบและด้วยเหตุนี้ในแผนที่ประโยชน์ เหล่านี้พร้อมกับค่าเกณฑ์ความหนาแน่นบนพื้นฐานของข้อมูลที่สังเกตทุกคนควรจะนำมาพิจารณาในการจำแนกประเภททางทะเลและคำนิยามที่อยู่อาศัย