Epidemiology Studies from Western A

Epidemiology Studies from Western Australia (Stanley
and Watson 1992), Sweden (Hagberg et al 1993), the
United Kingdom (MacGillivray and Campbell 1995,
Pharoah et al 1987) and the United States (Murphy et al
1993) have reported cerebral palsy rates of between 2.0 and
2.5 per 1,000 live births. While the total number of children
with cerebral palsy has remained stable (Pharoah et al
1990, Stanley and Watson 1992) or increased since 1970
(Hagberg et al 1993, MacGillivray and Campbell 1995,
Murphy et al 1993), there has been a consistent rise in the
risk of cerebral palsy associated with preterm and very
preterm infants (Hagberg et al 1993, MacGillivray and
Campbell 1995, Murphy et al 1993, Pharoah et al 1996,
Stanley and Watson 1992). The overall increase in cerebral
palsy reflects the increased survival rates of these infants
(Mutch et al 1992, Paneth 1993, Pharoah et al 1996,
Stanley and Watson 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาระบาดวิทยาจากออสเตรเลียตะวันตก (Stanleyและ Watson 1992), สวีเดน (Hagberg et al 1993), การสหราชอาณาจักร (MacGillivray และ Campbell 1995Pharoah et al 1987) และสหรัฐอเมริกา (เมอร์ฟี et alปี 1993) มีรายงานสมองอัตราระหว่าง 2.0 และ2.5 ต่อ 1000 เกิด live ขณะที่จำนวนเด็กทั้งหมดมีสมองมียังคงมีเสถียรภาพ (Pharoah et al1990 สแตนลีย์และ Watson 1992) หรือเพิ่มขึ้นตั้งแต่ปี 1970(Hagberg et al 1993, MacGillivray และ Campbell 1995เมอร์ฟี่ et al 1993), แล้วเพิ่มขึ้นสอดคล้องกันในการความเสี่ยงของสมองที่เกี่ยวข้อง กับ preterm และมากทารก preterm (Hagberg et al 1993, MacGillivray และCampbell 1995 เมอร์ฟี่ et al 1993, Pharoah et al, 1996สแตนเลย์และ Watson 1992) โดยรวมเพิ่มขึ้นในสมองpalsy สะท้อนให้เห็นถึงอัตราการอยู่รอดเพิ่มขึ้นของทารกเหล่านี้(Mutch et al 1992, Paneth 1993, Pharoah et al, 1996สแตนเลย์และ Watson 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบาดวิทยาการศึกษาจากออสเตรเลียตะวันตก
(สแตนเลย์และวัตสัน1992), สวีเดน (Hagberg et al, 1993)
ที่สหราชอาณาจักร(MacGillivray และแคมป์เบลปี 1995
ฟาโรห์ et al, 1987) และสหรัฐอเมริกา (เมอร์ฟี่ et al,
1993) ได้มีการรายงานอัตราสมองพิการของ ระหว่าง 2.0 และ
2.5 ต่อการเกิดมีชีพ 1,000 ในขณะที่จำนวนของเด็กที่มีสมองพิการยังคงมีเสถียรภาพ (ฟาโรห์ et al, 1990 สแตนลี่ย์และวัตสัน 1992) หรือเพิ่มขึ้นตั้งแต่ปี 1970 (Hagberg et al, 1993 MacGillivray และแคมป์เบลปี 1995 เมอร์ฟี่ et al, 1993) ได้มีการเพิ่มขึ้นอย่างสม่ำเสมอ ในความเสี่ยงของสมองพิการที่เกี่ยวข้องกับการคลอดก่อนกำหนดมากและคลอดก่อนกำหนดทารก(Hagberg et al, 1993 MacGillivray และแคมป์เบลปี1995 เมอร์ฟี่, et al 1993 ฟาโรห์ et al, 1996 สแตนเลย์และวัตสัน 1992) เพิ่มขึ้นโดยรวมในสมองพิการที่เพิ่มขึ้นสะท้อนให้เห็นถึงอัตราการรอดชีวิตของทารกเหล่านี้(Mutch et al, 1992 Paneth 1993 ฟาโรห์ et al, 1996 สแตนเลย์และวัตสัน 1992)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบาดวิทยาการศึกษาจากออสเตรเลียตะวันตก ( Stanley
วัตสัน 1992 ) , สวีเดน ( แฮ็คเบิร์ก et al 1993 ) ,
สหราชอาณาจักร ( และเมิ่กกีเลิฟเรย์แคมป์เบล 1995
ฟาโรห์ et al , 1987 ) และสหรัฐอเมริกา ( Murphy et al
1993 ) ได้รายงานสมองพิการอัตราระหว่าง 2.0 และ 2.5 ต่อ 1000
อยู่เกิด ในขณะที่จำนวนของเด็ก
สมองพิการมียังคงมีเสถียรภาพ ( ฟาโรห์ et al
1990สแตนลี่ย์ วัตสัน 1992 ) หรือเพิ่มขึ้นตั้งแต่ปี 1970
( แฮ็คเบิร์กเมิ่กกีเลิฟเรย์แคมป์เบล et al 1993 และ 1995
Murphy et al 1993 ) , ได้มีการเพิ่มขึ้นที่สอดคล้องกันใน
ความเสี่ยงของสมองพิการที่คลอดก่อนกำหนดและทารกคลอดก่อนกำหนดมาก
( แฮ็คเบิร์ก et al 1993 เมิ่กกีเลิฟเรย์และ
แคมป์เบล 1995 Murphy et al , 1993 ฟาโรห์ et al 1996
สแตนวัตสัน 1992 ) เพิ่มขึ้นโดยรวมในสมอง
สะท้อนให้เห็นถึงการเพิ่มอัตรารอดของคนเหล่านี้ทารก
( มัช et al 1992 paneth 1993 ฟาโรห์ et al 1996
สแตนวัตสัน 1992 )