Once upon a midnight dreary, while

Once upon a midnight dreary, while I pondered weak and weary,
Over many a quaint and curious volume of forgotten lore,
While I nodded, nearly napping, suddenly there came a tapping,
As of some one gently rapping, rapping at my chamber door.
`'Tis some visitor,' I muttered, `tapping at my chamber door -
Only this, and nothing more.'

Ah, distinctly I remember it was in the bleak December,
And each separate dying ember wrought its ghost upon the floor.
Eagerly I wished the morrow; - vainly I had sought to borrow
From my books surcease of sorrow - sorrow for the lost Lenore -
For the rare and radiant maiden whom the angels name Lenore -
Nameless here for evermore.

And the silken sad uncertain rustling of each purple curtain
Thrilled me - filled me with fantastic terrors never felt before;
So that now, to still the beating of my heart, I stood repeating
`'Tis some visitor entreating entrance at my chamber door -
Some late visitor entreating entrance at my chamber door; -
This it is, and nothing more,'

Presently my soul grew stronger; hesitating then no longer,
`Sir,' said I, `or Madam, truly your forgiveness I implore;
But the fact is I was napping, and so gently you came rapping,
And so faintly you came tapping, tapping at my chamber door,
That I scarce was sure I heard you' - here I opened wide the door; -
Darkness there, and nothing more.

Deep into that darkness peering, long I stood there wondering, fearing,
Doubting, dreaming dreams no mortal ever dared to dream before;
But the silence was unbroken, and the darkness gave no token,
And the only word there spoken was the whispered word, `Lenore!'
This I whispered, and an echo murmured back the word, `Lenore!'
Merely this and nothing more.

Back into the chamber turning, all my soul within me burning,
Soon again I heard a tapping somewhat louder than before.
`Surely,' said I, `surely that is something at my window lattice;
Let me see then, what thereat is, and this mystery explore -
Let my heart be still a moment and this mystery explore; -
'Tis the wind and nothing more!'

Open here I flung the shutter, when, with many a flirt and flutter,
In there stepped a stately raven of the saintly days of yore.
Not the least obeisance made he; not a minute stopped or stayed he;
But, with mien of lord or lady, perched above my chamber door -
Perched upon a bust of Pallas just above my chamber door -
Perched, and sat, and nothing more.

Then this ebony bird beguiling my sad fancy into smiling,
By the grave and stern decorum of the countenance it wore,
`Though thy crest be shorn and shaven, thou,' I said, `art sure no craven.
Ghastly grim and ancient raven wandering from the nightly shore -
Tell me what thy lordly name is on the Night's Plutonian shore!'
Quoth the raven, `Nevermore.'

Much I marvelled this ungainly fowl to hear discourse so plainly,
Though its answer little meaning - little relevancy bore;
For we cannot help agreeing that no living human being
Ever yet was blessed with seeing bird above his chamber door -
Bird or beast above the sculptured bust above his chamber door,
With such name as `Nevermore.'

But the raven, sitting lonely on the placid bust, spoke only,
That one word, as if his soul in that one word he did outpour.
Nothing further then he uttered - not a feather then he fluttered -
Till I scarcely more than muttered `Other friends have flown before -
On the morrow he will leave me, as my hopes have flown before.'
Then the bird said, `Nevermore.'

Startled at the stillness broken by reply so aptly spoken,
`Doubtless,' said I, `what it utters is its only stock and store,
Caught from some unhappy master whom unmerciful disaster
Followed fast and followed faster till his songs one burden bore -
Till the dirges of his hope that melancholy burden bore
Of "Never-nevermore."'

But the raven still beguiling all my sad soul into smiling,
Straight I wheeled a cushioned seat in front of bird and bust and door;
Then, upon the velvet sinking, I betook myself to linking
Fancy unto fancy, thinking what this ominous bird of yore -
What this grim, ungainly, ghastly, gaunt, and ominous bird of yore
Meant in croaking `Nevermore.'

This I sat engaged in guessing, but no syllable expressing
To the fowl whose fiery eyes now burned into my bosom's core;
This and more I sat divining, with my head at ease reclining
On the cushion's velvet lining that the lamp-light gloated o'er,
But whose velvet violet lining with the lamp-light gloating o'er,
She shall press, ah, nevermore!

Then, methought, the air grew denser, perfumed from an unseen censer
Swung by Seraphim whose foot-falls tinkled on the tufted floor.
`Wretch,' I cried, `thy God hath lent thee - by these angels he has sent thee
Respite - respite and nepenthe from thy memories of Lenore!
Quaff, oh quaff this kind nepenthe, and forget this lost Lenore!'
Quoth the raven, `Nevermore.'

`Prophet!' said I, `thing of evil! - prophet still, if bird or devil! -
Whether tempter sent, or whether tempest tossed thee here ashore,
Desolate yet all undaunted, on this desert land enchanted -
On this home by horror haunted - tell me truly, I implore -
Is there - is there balm in Gilead? - tell me - tell me, I implore!'
Quoth the raven, `Nevermore.'

`Prophet!' said I, `thing of evil! - prophet still, if bird or devil!
By that Heaven that bends above us - by that God we both adore -
Tell this soul with sorrow laden if, within the distant Aidenn,
It shall clasp a sainted maiden whom the angels name Lenore -
Clasp a rare and radiant maiden, whom the angels name Lenore?'
Quoth the raven, `Nevermore.'

`Be that word our sign of parting, bird or fiend!' I shrieked upstarting -
`Get thee back into the tempest and the Night's Plutonian shore!
Leave no black plume as a token of that lie thy soul hath spoken!
Leave my loneliness unbroken! - quit the bust above my door!
Take thy beak from out my heart, and take thy form from off my door!'
Quoth the raven, `Nevermore.'

And the raven, never flitting, still is sitting, still is sitting
On the pallid bust of Pallas just above my chamber door;
And his eyes have all the seeming of a demon's that is dreaming,
And the lamp-light o'er him streaming throws his shadow on the floor;
And my soul from out that shadow that lies floating on the floor
Shall be lifted - nevermore!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กาลครั้งหนึ่งเที่ยงคืนน่าเบื่อในขณะที่ฉันครุ่นคิดอ่อนแอและเหนื่อยล้า
กว่าหลายเล่มแปลกตาและอยากรู้อยากเห็นของตำนานลืม
ในขณะที่ฉันพยักหน้าเกือบหลับก็มีเคาะมา
เป็นบางส่วนหนึ่งเบา ๆ เคาะเคาะที่ . ประตูห้องของฉัน
`'tis ผู้เข้าชมบาง' i พึมพำ,` เคาะที่ประตูห้องของฉัน -.
เพียงแค่นี้ไม่มีอะไรและอื่น ๆ '

อาเจนผมจำได้ว่ามันอยู่ในเยือกเย็นธันวาคม,
และแต่ละคนแยกกันตายถ่านที่ยังไม่มอดกระทำของผีบนพื้น
กระหายฉันปรารถนาพรุ่งนี้; -. ไม่จำเป็นต้องฉันได้พยายามที่จะยืม
จากการยุติหนังสือของฉันของความเศร้าโศก - เสียใจสำหรับเลนอเร่หายไป -
สำหรับที่หายากและสดใสของหญิงสาวคนเทวดา ชื่อเลนอเร่ -.
นิรนามที่นี่ตลอดไป

และความไม่แน่นอนทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบไหมเศร้าของผ้าม่านสีม่วงแต่ละ
ตื่นเต้นฉัน - เต็มไปด้วยความหวาดกลัวที่ยอดเยี่ยมไม่เคยรู้สึกมาก่อน
เพื่อที่ว่าในขณะนี้ยังคงมีการเต้นของหัวใจของฉันที่ฉันยืนทำซ้ำ
`'มอก. ผู้เข้าชมบางขอร้องทางเข้าที่ประตูห้องของฉัน -
บางส่วนของผู้เข้าชมเข้าปลายขอร้องที่ห้องของฉัน ประตู -
นี้มันเป็นและไม่มีอะไรเพิ่มเติม, '

ปัจจุบันจิตวิญญาณของฉันเติบโตที่แข็งแกร่ง; แล้วลังเลอีกต่อไป
`คุณชาย' กล่าวว่า i,` หรือแหม่ม,อย่างแท้จริงให้อภัยผมขอร้องของคุณ
แต่ความจริงก็คือผมหลับและอื่น ๆ ที่คุณมา
เคาะและแผ่วเบาที่คุณมาเคาะเคาะที่ประตูห้องของฉัน
ที่ฉันหายากก็แน่ใจว่าฉันได้ยินคุณ - ที่นี่ฉันเปิด กว้างประตู -
มีความมืดและไม่มีอะไรมากขึ้น

ลึกเข้าไปในความมืดที่มองยาวผมยืนอยู่ที่นั่นสงสัยกลัวไม่ลังเลใจ
ฝันความฝันของมนุษย์ที่ไม่เคยมีใครกล้าที่จะฝันมาก่อน
.แต่ความเงียบเป็นทิวและความมืดให้ token ไม่มี
และคำพูดเพียงมีคำกระซิบ, `เลนอเร่เป็น! '
นี้ฉันกระซิบและเสียงสะท้อนกลับบ่นคำว่า` เลนอเร่!'
แค่นี้และ ไม่มีอะไรมากไป.

กลับเข้ามาในห้องเปลี่ยนทุกจิตวิญญาณของฉันอยู่ภายในข้าเผาไหม้อีกครั้งในเร็ว ๆ นี้
ผมได้ยินมาแตะที่ค่อนข้างดังกว่าก่อน.
`แน่นอน 'i กล่าวว่า`แน่นอนว่าเป็นสิ่งที่ขัดแตะหน้าต่างของฉัน
ให้ฉันก็เห็นแล้วสิ่งที่นั้นคือและความลึกลับนี้สำรวจ -
ให้หัวใจของฉันจะยังคงช่วงเวลาและความลึกลับนี้สำรวจ; -
! มอก. ลมและไม่มีอะไรเพิ่มเติม '

เปิดที่นี่ฉันเหวี่ยงชัตเตอร์เมื่อมีหลายเจ้าชู้และกระพือ
ในการมีก้าวสง่างามดำขลับของวันศักดิ์สิทธิ์ของสมัยก่อน
ไม่ได้กราบไหว้อย่างน้อยเขาทำ.นาทีไม่ได้หยุดหรือพักเขา;
แต่ด้วยท่าทางของพระเจ้าหรือผู้หญิงเกาะอยู่เหนือประตูห้องของฉัน -
ที่เกาะอยู่บนหน้าอกของ Pallas เพียงเหนือประตูห้องของฉัน -
เกาะและนั่งและไม่มีอะไรมากไป

แล้ว. นกไม้มะเกลือนี้ล่อลวงแฟนซีเศร้าของฉันเป็น
ยิ้มตามมารยาทหลุมฝังศพและท้ายของสีหน้ามันสวม
`แม้ว่ายอดของเจ้าจะถูกตัดและโกนเจ้า 'i กล่าวว่า` ศิลปะแน่ใจว่าขี้ขลาดตาขาวไม่.
กาน่ากลัวโบราณและน่ากลัวหลงทางจากฝั่งยามค่ำ​​คืน -
บอกฉันว่าชื่อขุนนางของเจ้าคือบนฝั่งพิภพคืน '.
กา quoth, `อีกแล้ว'

มากฉันประหลาดใจนี้ไก่เทอะทะที่จะได้ยินวาทกรรมเพื่อให้ชัดถ้อยชัดคำ
แม้ว่าคำตอบที่ความหมายของมันเล็ก ๆ น้อย ๆ - เกี่ยวข้องน้อยเบื่อ;
สำหรับเราไม่สามารถช่วยยอมรับว่ามนุษย์มีชีวิตอยู่ไม่เป็น
เคย แต่ก็มีความสุขกับการที่ได้เห็นนกเหนือประตูห้องของเขา -.
นกหรือสัตว์บนหน้าอกแกะสลักเหนือประตูห้องของเขา
ที่มีชื่อเช่น `อีกแล้ว '

แต่กานั่งอยู่โดดเดี่ยวบนหน้าอกสงบ, เพียง แต่พูด,
ที่หนึ่งคำว่าจิตวิญญาณของเขาในการที่หนึ่งคำที่เขาทำอะไร outpour
ต่อไปแล้วเขาพูด -. ไม่ขนแล้วเขา fluttered -
จนฉันแทบจะไม่มากกว่าพึมพำ `เพื่อนคนอื่น ๆ ได้ก่อนที่จะบิน -
วันรุ่งขึ้นเขาจะไม่ปล่อยให้ฉันเป็นความหวังของฉันได้ก่อนที่จะบิน '
แล้วนกกล่าวว่า` อีกแล้ว.'

ตกใจที่ความนิ่งทำลายโดยตอบดังนั้น. พูดเหมาะเจาะอย่างไม่ต้องสงสัย
`, 'i กล่าวว่า` อะไรเอ่ยมันเป็นสต็อกของร้านค้าและของ
จับจากต้นแบบที่ไม่มีความสุขบางคนภัยพิบัติเมตตา
ตามที่รวดเร็วและปฏิบัติตามได้เร็วขึ้นจนถึงเพลงของเขาคนหนึ่งเจาะภาระ - ". ไม่เคยอีกแล้ว"
จนถึงไว้อาลัยแห่งความหวังของเขาว่าภาระเศร้าเบื่อ
จาก '

แต่กาล่อลวงทั้งหมดยังคงเศร้าจิตวิญญาณของฉันเป็นยิ้ม
ตรงผมล้อ เบาะที่นั่งด้านหน้าของนกและหน้าอกและประตู
แล้วเมื่อจมกำมะหยี่, i นำพาตัวเองให้เชื่อมโยงแฟนซี
แก่แฟนซีคิดสิ่งนี้นกเป็นลางไม่ดีของสมัยก่อน -
สิ่งนี้น่ากลัว, เทอะทะนกอย่างน่ากลัวผอมแห้งและเป็นลางไม่ดีของ
สมัยก่อนมีความหมายในการทำนาย `อีกแล้ว '

นี้ผมนั่งร่วมในการคาดเดา แต่ไม่มี
แสดงพยางค์ที่นกที่มีไฟตาเผาตอนนี้เป็นแกนกลางอกของฉัน.
นี้และอื่น ๆ ฉันนั่ง divining กับหัวของฉันที่
นอนได้อย่างง่ายดายบนเยื่อบุกำมะหยี่เบาะที่ว่าโคมไฟแสง gloated เอ่อ
แต่กำมะหยี่สีม่วงที่มีซับในด้วยโคมไฟแสงมองด้วยความละโมบเอ่อ
เธอจะกด ah, อีกแล้ว

แล้ว methought, อากาศขยายตัวทึบ, น้ำหอมจากกระถางไฟที่มองไม่เห็น
เหวี่ยงโดยเทวดาที่มีเท้าตก tinkled เมื่อ ชั้นกระจุก
เลว `, 'i ร้องไห้` ของเจ้าทรงยืมเจ้า -. เทวดานางฟ้าเหล่านี้เขาได้ส่งเจ้าทุเลา
- ทุเลาและ Nepenthe จากความทรงจำของเจ้าเลนอเร่
ขยอก,อ้างขยอก Nepenthe ชนิดนี้และลืมนี้เลนอเร่หายไป! '
กา quoth, `อีกแล้ว.'

` ศาสดา ' ข้าพเจ้าว่า `สิ่งที่ชั่วร้าย! - ผู้เผยพระวจนะยังถ้านกหรือปีศาจ! -
ว่าซาตานส่งหรือไม่ว่าพายุโยนเจ้านี่ขึ้นฝั่ง
รกร้างว่างเปล่ายังไม่สะทกสะท้านทั้งหมดบนทะเลทรายแผ่นดินนี้หลงเสน่ห์ -
ในบ้านผีสิงสยองขวัญตามนี้ - บอกฉันอย่างแท้จริงขอร้อง I -
มี - บาล์มที่มีในกิเลอาด ?- บอกฉัน - บอกฉันฉันวิงวอน '
กา quoth, `อีกแล้ว.'

` ศาสดา '! ข้าพเจ้าว่า `สิ่งที่ชั่วร้าย! - ผู้เผยพระวจนะยังถ้านกหรือปีศาจ
สวรรค์ว่าโค้งข้างต้นเรา - โดยพระเจ้าที่เราทั้งสองรัก -
บอกวิญญาณนี้ด้วยความเศร้าโศกหนักถ้าภายใน aidenn ไกล
มันจะจับมือนักบุญหญิงสาวคนที่ชื่อเทวดา เลนอเร่ - กลัด
หญิงสาวที่หายากและกระจ่างใสซึ่ง Lenore ชื่อเทวดา '
?quoth กา, `อีกแล้ว. '

` เป็นคำที่สัญญาณของเราพรากจากกันนกหรืออสูร! ผมร้อง upstarting -
`เจ้าจงกลับไปสู่​​ความวุ่นวายและชายฝั่งพิภพคืน
ไม่ทิ้งขนนกสีดำเป็นสัญลักษณ์ของการโกหกว่าจิตวิญญาณของเจ้าพูดทรง
ออกจากความเหงาของฉันแตก! -! ออกจากหน้าอกเหนือประตูของฉัน
ใช้จะงอยปากของเจ้าออกมาจากหัวใจของฉันและจะอยู่ในรูปของเจ้าออกจากประตูของฉัน '.
กา quoth, `อีกแล้ว'

และดำขลับที่ไม่เคย flitting ยังคงนั่งอยู่ยังคงนั่งอยู่
บนหน้าอกซีดจาก Pallas เพียงเหนือประตูห้องของฉัน
และดวงตาของเขามีทั้งหมดตามที่ปรากฏจากปีศาจที่มีความฝันและ
โคมไฟแสง o ' เอ้อเขาสตรีมมิ่งพ่นเงาของเขาอยู่บนพื้น;
และจิตวิญญาณของฉันออกมาจากเงาที่อยู่ที่ลอยอยู่บน
ชั้นที่จะต้องยกขึ้น - อีกแล้ว!

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครั้งเมื่อเที่ยงคืนที่เศร้าซึม ในขณะที่ pondered อ่อนแอ และอ่อน เปลี้ย,
ผ่านหลายไดรฟ์ข้อมูลที่อยากรู้อยากเห็น และความแปลกใหม่ของตำนานลืม,
ขณะฉัน nodded เกือบ napping ก็มีมาแตะ,
ณคนเบา ๆ แร็ป แร็ปที่ประตูห้องของฉัน.
'' มอก.ชมบาง ฉัน muttered, ' เคาะที่ประตูห้องของฉัน-
เท่านี้ และไม่มีอะไรเพิ่มเติม'

Ah อย่างเห็นได้ชัดผมจำได้ว่า ในเดือนธันวาคมเยือกเย็น,
และ ember ตายแต่ละแยก wrought ผีของขึ้นชั้น
วันฉันปรารถนาเหล่า -vainly ฉันได้ขอยืม
จาก surcease หนังสือของฉันของความเสียใจ - sorrow สำหรับ Lenore สูญหาย-
สำหรับหญิงสาวสดใส และหายากซึ่งเทวดาชื่อ Lenore-
Nameless นี่ตลอด

และ rustling เศร้าแน่ที่ซิลค์เค่นของม่านแต่ละสีม่วง
ตื่นเต้นฉัน - เติมฉัน terrors ยอดเยี่ยมที่ไม่เคยรู้สึกก่อน;
นั้นตอนนี้ จะยังคงเต้นของหัวใจ ยืนซ้ำ
'' มอก.เข้าเยี่ยมชมบาง entreating ที่ประตูห้องของฉัน-
entreating เข้าที่ประตูห้องของฉัน ผู้เข้าชมบางสาย -
นี้เป็น และอะไรอื่น ๆ
ปัจจุบันจิตวิญญาณของฉันโตแข็งแกร่ง hesitating นั้นไม่,
กล่าวว่า 'รัก ' หรือท่าน ผู้หญิง ล้างบาปอย่างแท้จริงของคุณผมขอร้อง;
แต่ความจริง ฉันถูก napping และดังนั้นเบา ๆ คุณมาแร็ป,
และให้รวย ๆ คุณมาเคาะ เคาะที่ประตูห้องของฉัน,
ว่า แคลนผมแน่ผมได้ยินคุณ ' -ที่นี่เปิดกว้างประตู -
มีความมืด และไม่มีอะไรเพิ่มเติม

ลึกเข้าไปในที่มืดทุกที ยาวยืนมีสงสัย โกง,
แคลง ฝันฝันที่มนุษย์ไม่เคยกล้าฝันก่อน;
แต่ความเงียบไม่เสียหาย และความมืดให้โทเค็นไม่,
และคำเดียวที่พูดมี คำ whispered, 'Lenore '
นี้ฉันกระซิบ และเสียงก้อง murmured กลับคำ 'Lenore '
แค่นี้และไม่มีอะไรเพิ่มเติม

กลับเข้าไปในห้องที่เปิด จิตวิญญาณของฉันภายในฉันเขียน,
อีกเร็ว ๆ นี้ ผมได้ยินแตะที่ค่อนข้างเบาก่อน
'ย่อม กล่าวว่า ' ย่อม เป็นเรื่องที่ฉันโครงตาข่ายประกอบหน้าต่าง;
ผมดูแล้ว thereat คืออะไร และลึกลับนี้สำรวจ-
ให้หัวใจของฉันจะยังคงครู่ และลึกลับนี้ ได้ -
'Tis ลมและไม่มีอะไรเพิ่มเติม!'

เปิดนี่ฉันส่วนใหญ่ชัตเตอร์ เมื่อ มีจำนวนมากเจ้าชู้และกระพือ,
มีก้าว raven สูง ๆ ของ saintly ของกาล
obeisance อย่างน้อยไม่ทำเขา นาทีไม่หยุด หรือพักเขา;
แต่ กับ mien พระหรือเลดี้ บรอเวณเหนือประตูห้องของฉัน-
สวยหน้าอกของพัลลัสเหนือประตูห้องของฉัน-
เพียง และ เสาร์ และไม่มีอะไรเพิ่มเติม

แล้วนกไม้มะเกลือนี้ฉันนึกคิดเศร้าเป็นยิ้ม beguiling
โดยผู้ดีภัย และตรง ๆ ของสนับสนุนมันสวม,
' ว่าเจ้าหงอนจะ shorn shaven และพระองค์ ฉันกล่าวว่า, ' ศิลปะแน่ craven ไม่
ส่วนโบราณ และน่ากลัวนกหลงจากฝั่งคืน-
บอกพระองค์ชื่อโรงแรมที่อยู่บนฝั่งของคืน Plutonian !'
Quoth ราเวน 'Nevermore'

มากฉัน marvelled ไก่นี้ ungainly ฟังวาทกรรมนั้นเถิด,
ว่ามันตอบความหมายน้อย - ราน้อยแบก;
สำหรับเราไม่ช่วยให้เห็นที่ชีวิตมนุษย์ไม่
ยังเคย มีความสุขดูนกบนเขาหอประตู-
นกหรือสัตว์เหนือหน้าอก sculptured เหนือประตูห้องพระ,
ด้วยเช่นชื่อ 'Nevermore'

แต่ราเวน นั่งโดดเดี่ยวอยู่บนหน้าอกพลาซิด เท่านั้น พูด
หนึ่งคำ เหมือนกับว่าวิญญาณของเขาในคำหนึ่งที่เขาไม่ outpour.
อะไรเพิ่มเติมแล้วเขาพูด - ไม่มีขน แล้วเขา fluttered-
จนฉันแทบมากกว่า muttered ' ว่าจะได้บินก่อน-
บนเหล่านี้ เขาจะทิ้งฉัน เป็นที่หวังได้บินก่อน '
แล้ว นกว่า 'Nevermore'

Startled ที่ความนิ่งโดยตอบพูดมาก aptly,
กล่าว 'อย่างไม่ต้องสงสัย ' มัน utters เป็นเพียงสินค้าและร้านค้า,
Caught จากเศร้าบางหลักซึ่งความเสียหาย unmerciful
ตามอย่างรวดเร็ว และเร็วขึ้นตามจนถึงกระบอกของเขาเพลงหนึ่งภาระสูบ-
จน dirges ของเขาหวังว่าภาระนั้นทันทีเจาะ
ของ "ไม่-nevermore " '

แต่นกยัง beguiling วิญญาณของฉันเศร้าเป็นยิ้ม,
ตรงฉันล้อท่านนั่งหน้านก และหน้าอก และ ประตู;
แล้ว เมื่อกำมะหยี่จม ฉัน betook ตัวเองไปเชื่อมโยง
แฟนซีว่านึกคิด คิดสิ่งนี้ดคิลนกกาล-
สิ่งนี้น่ากลัว ungainly ส่วน อนต์ และดคิลนกกาล
หมายถึงใน croaking 'Nevermore'

นี่ทนนั่งหมกมุ่นคาดเดา แต่ไม่มีเสียงแสดง
กับไก่ตาคะนองตอนนี้เขียนเป็นคู่หูของฉันหลัก;
นี้และอื่น ๆ ฉันนั่ง divining กับศีรษะของฉันที่นอนง่าย
บนกำมะหยี่ของเบาะซับว่า โคมไฟไฟ gloated o'er,
แต่กำมะหยี่ไวโอเลทซับกับ gloating โคมไฟ o'er,
เธอจะกด อา nevermore !

แล้ว methought อากาศโต denser, perfumed จากการ censer unseen
Swung โดย Seraphim เท้าตก tinkled บนที่ tufted ชั้น
'ท™องขนาดใหญ ข้า, ' พระเจ้าพระองค์ทรงยืมเงินทั้งหลาย - โดยทูตสวรรค์เหล่านี้ เขาได้ส่งทั้งหลาย
ลูกค้า - ลูกค้าและ nepenthe จากพระองค์ทรง Lenore !
Quaff, โอ้ quaff nepenthe ชนิดนี้ และลืมนี้หาย Lenore !'
Quoth ราเวน 'Nevermore'

กล่าวว่า "ผู้เผยพระวจนะ ' ' สิ่งที่ชั่วร้าย -ผู้เผยพระวจนะยังคง ถ้านกหรือปีศาจ -
ว่าส่ง tempter หรือว่าความวุ่นวายเพราะทั้งหลายนี่ตาย,
อ้างว้าง ยัง undaunted ทั้งหมด ในทะเลทรายหลง-
บนบ้านโดยบ้านผี - สยองขวัญบอกอย่างแท้จริง ฉันขอร้อง-
มี - มีบาล์มในยา -บอก - บอกฉัน ฉันขอร้อง!'
Quoth ราเวน 'Nevermore'

กล่าวว่า "ผู้เผยพระวจนะ ' ' สิ่งที่ชั่วร้าย -ผู้เผยพระวจนะยังคง ถ้านกหรือปีศาจ!
ชื่น โดยสวรรค์ที่ฟันเหนือ - พระเจ้าที่ เราทั้งสองชอบ-
บอกจิตวิญญาณนี้ มีความเสียใจลาเดนว่า ภายใน Aidenn ไกล,
มันจะลัดหญิงสาว sainted ซึ่งเทวดาชื่อ Lenore-
ลัดหญิงหายาก และสดใสสาว ที่เทวดาชื่อ Lenore ?'
Quoth ราเวน 'Nevermore'

'เป็นคำที่ทางเข้าของอวย นก หรือมาร ' ฉัน shrieked upstarting-
' กลับท่านกล่าวความวุ่นวายนี้และคืนของฝั่ง Plutonian !
ออกเบิ้ลพลูมไม่ดำเป็นโทเค็นของโกหกว่าชีวิตพระองค์ทรงพูด!
ปล่อยให้ความเหงาของฉันไม่เสียหาย -ออกจากหน้าอกข้างประตูของฉัน!
พระองค์จะงอยปากจากออกหัวใจของฉัน และแบบฟอร์มพระองค์เสียประตูของฉัน!'
Quoth ราเวน 'Nevermore'

และยังคง นั่งนก flitting ไม่เคย ยังคง นั่ง
บนหน้าอกสคลาของพัลลัสเหนือประตูห้องของฉัน;
และตาของเขามี seeming ทั้งหมดของเป็นอสูรที่มีฝัน,
และโคมไฟไฟ o'er เขาส่งกระแสข้อมูลพ่นเงาของเขาบนชั้น;
และจิตใจของฉันจาก ออก shadow ที่อยู่ลอยบนชั้น
จะยก - nevermore

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อเมื่อเวลาเที่ยงคืนไม่สนุก,ในขณะที่ผมครุ่นคิดอ่อนแอและเหนื่อยล้า,
มากกว่าจำนวนมากที่มีเสน่ห์น่าดึงดูดใจและน่าสนใจระดับเสียงของคนที่ถูกลืมเรื่อง,
ในขณะที่ผมพยักหน้า,เกือบอ็อกซิเจน,แล้วจู่ๆก็มีเข้ามาแตะ,
เป็นของใครบางคนอย่างนุ่มนวลอาการต่างๆของ,อาการต่างๆของของฉันในช่องเก็บเศษหนวดประตู. N "มอก.บางส่วนนักท่องเที่ยว,"ผมบ่น,'การเก็บ ภาษี จากของฉันในช่องประตู -
นี้เท่านั้นและไม่มีอะไรมากกว่า"

AH ,อย่างชัดเจนผมจำได้ว่ามันอยู่ในความเงียบสงัดธันวาคม,
และในแต่ละห้องแยกออกจากกันจะตายไม่ไหวติงดัดของผีที่ชั้น.
อย่างกระตือรือร้นผมอยากจะให้วันพรุ่งนี้; - หลงละเมอผมก็จะขอยืม
จากหนังสือการหยุดแห่งความทุกข์ - ความเศร้าสำหรับที่หายไป lenore -
สำหรับที่หายากและเปล่งปลั่งหญิงสาวคนหนึ่งที่ชื่อเทพ lenore -
ไม่มีชื่อนี้อยู่เป็นนิตย์.

และที่ทำด้วยไหมเศร้าความไม่แน่นอนของแต่ละพุ่มผ้าม่านสีม่วง
ตื่นตาตื่นใจ - น่ามหัศจรรย์ใจให้ผมด้วยความกลัวไม่เคยรู้สึกมาก่อน;
ดังนั้นตอนนี้,การนี้ก็ยังเต้นของหัวใจของฉัน,ผมยืนอยู่ซ้ำ
"มอก.บางส่วนเข้าชมศูนย์บริการนักท่องเที่ยวอ้อนวอนของฉันในช่องเก็บเศษหนวดประตู -
บางช่วงดึกนักท่องเที่ยวเข้าชมอ้อนวอนของฉันในช่องเก็บเศษหนวดประตู; -
นี้เป็นและไม่มีอะไรเพิ่มเติม,'

ปัจจุบันของข้าขยายตัวมากขึ้น;ลังเลแล้วไม่มีอีกต่อไป,
'," I ,'หรือแหม่ม,อโหสิกรรมของคุณอย่างแท้จริงผมวิงวอน;
แต่ความเป็นจริงแล้วผมเป็นอ็อกซิเจนและค่อยๆคุณมาอาการต่างๆของ,
และดังนั้นจึงไม่เต็มใจมาแตะ,การเก็บ ภาษี จากของฉันในช่องเก็บเศษหนวดประตู,
ที่ผมก็แทบจะไม่แน่ใจว่าผมได้ยินเสียงคุณ' - ที่นี่ผมเปิดกว้างที่ประตู; -
ความมืดและไม่มีอะไรมากกว่า.

ลึกเข้าไปซึ่งความมืดจ้องไปที่ฉันยืนอยู่ตรงนั้นนานความสงสัย,เกรงว่า,
แสดงความกังขา,ความฝันความฝันไม่มีมนุษย์คนใดเคยมีมาไม่กล้าฝันก่อน;
แต่ที่เงียบไม่มีใครทำลาย,และความมืดทำให้ไม่มีอุปกรณ์สั่งงานแบบไร้สาย,
และได้เพียงมีคำที่พูดเป็นคำว่ากระซิบบอก,' lenore !'
นี้ผมมากระซิบบอกและที่สะท้อนถึงพึมพำกลับไปที่คำ,' lenore !'
เพียงแค่นี้และไม่มีอะไรมากกว่า.

กลับเข้าไปในช่องเก็บเศษหนวดเปิด,ทั้งหมดของข้า ภายใน ผมกำลังเขียน,
อีกครั้งโดยเร็วผมก็ได้ยินเสียงการแตะค่อนข้างจะดังมากกว่าก่อน.
'แน่นอน," I ,"แน่นอนว่าที่มีบางสิ่งบางอย่างที่ฉันหน้าต่างบานเกล็ด;
ปล่อยให้ผมดูแล้วว่าณที่นั้นมี,และสำรวจความลึกลับแห่งนี้ -
ปล่อยให้หัวใจของฉันอยู่ที่ช่วงเวลานี้และสำรวจความน่ามหัศจรรย์ใจ; -
'มอก.ที่ลมและไม่มีอะไรมาก!'

เปิดให้บริการอยู่ที่นี่ผมโยนที่ชัตเตอร์,เมื่อ,พร้อมด้วยจำนวนมากที่คนเจ้าชู้และทำให้ตื่นเต้น,
ในมีก้าวที่สง่างามของกาที่ถือธรรมะวันของไหม?.
ไม่น้อยประณตทำให้เขา;ไม่ได้เป็นนาทีหยุดหรืออยู่เขา;
แต่ด้วยท่าทางของพระหรือเลดี้,แทรกตัวอยู่เหนือของฉันช่องเก็บเศษหนวดประตู -
แทรกตัวอยู่ในบ้านของแล้วอยู่เหนือของฉันช่องเก็บเศษหนวดประตู -
แทรกตัวอยู่และนั่งอยู่และไม่มีอะไรมากกว่า.

แล้วนี้มะนกลมๆแล้งๆของฉันรู้สึกเศร้าไม่น่าเชื่อว่าเป็นยิ้ม,
โดยที่หลุมศพและท้ายกิริยามารยาทของใบหน้าและสวม,
"แต่ของท่านสมาพันธ์ได้ตัดและขุด,เจ้า,"ผมพูดว่า"ศิลปะแน่ใจว่าไม่มีจ๊อก.
ฟังดูน่ากลัวน่าสยดสยองและที่เก่าแก่การะเหเร่ร่อนมาจากฝั่งในยามค่ำคืน -
บอกว่าของท่านสง่าชื่ออยู่ในยามค่ำคืนของ plutonian ฝั่ง!'
ๆใจเย็นๆกา,'ไม่อีกเลย.'

มากผมพากันประหลาดใจท่านเป็นทุกข์นี้เทอะทะไก่เพื่อได้ยินวาทกรรมให้ชัด,
แม้ว่าจะได้รับน้อยความหมาย - ความเกี่ยวข้องของหน่วยประมวลผลกลางทำให้เบื่อ;
สำหรับเราไม่สามารถช่วยให้ยอมรับว่าไม่มีมนุษย์
แต่แล้วก็ยังไม่เคยเห็นนกพรพร้อมด้วยช่องเก็บเศษหนวดด้านบนของประตู -
นกหรือสัตว์สูงกว่าที่สลักเสลาตายด้านบนของเขาช่องประตู,
ด้วยเช่นว่านั้นชื่อว่า'ไม่อีกเลย.'

แต่กา,นั่งอยู่โดดเดี่ยวในที่สงบนิ่งล้ม,พูดเท่านั้น,
ที่หนึ่งคำ,และถ้าเขาคนที่หนึ่งคำว่าเขาก็ดู gush .
ไม่มีอะไรอีกแล้วเขาก็ร้อง - ไม่ให้ขนนกจากนั้นเขาก็ร่วงหล่น -
จนแทบจะไม่ได้มากกว่าพึมพำออกมาว่า"กันไปก่อน -
ในวันพรุ่งนี้ที่เขาจะทำให้ผมและผมหวังว่าจะบินลงก่อน.'
แล้วนกพูดว่า"ไม่อีกเลย.'

ตระหนกตกใจที่นิ่งหักโดยตอบกลับจึงมักจะพูด,
'ไม่ต้องสงสัยเลยว่า," I ,'สิ่งที่มันเป็นเพียงคำนิ่มนวลและจัดเก็บ,
จับได้จากบางความสุขนายที่ไม่กรุณา ภัยพิบัติ
ตามด้วยความรวดเร็วและตามด้วยเพลงของเขาได้อย่างรวดเร็วจนกว่าหนึ่ง ภาระ เจาะ -
จน dirges ของของเขาหวังว่าความน่าเบื่อ
ซึ่งจะช่วยลด ภาระ ของ"ไม่เคยไม่อีกเลย""

แต่กายังลมๆแล้งๆทั้งหมดของฉันรู้สึกเศร้าจิตวิญญาณในยิ้ม,
ตรงผมล้อเลื่อนสามารถใช้งานได้หลากหลายรูปแบบระบบอัดลมที่นั่งในบริเวณด้านหน้าของนกและตายและประตู;
แล้วเมื่อได้ผ้ากำมะหยี่กำลังจม,ผมนำตัวเองเพื่อเชื่อมโยง
ไม่น่าเชื่อว่า"ไม่น่าเชื่อว่าคิดว่าสิ่งนี้ลางนกของไหม? -
ที่โรงแรมแห่งนี้น่าสยดสยอง,เทอะทะ,ผี,ผอมโซ,และลางนกของไหม?
หมายถึงอยู่ในไอน้ำ'ไม่อีกเลย.'

นี้ผมนั่งอยู่ด้านในการเดา,แต่ไม่มีพยางค์แสดง
ซึ่งจะช่วยในการที่ไก่ซึ่งมีผู้แทนตาแล้วเผาไปในอกของ Core ;
นี้และผมยิ่งนั่งแขนง,พร้อมด้วยหัวได้อย่างง่ายดายไสยาสน์
บนเบาะผ้ากำมะหยี่ผ้าซับในของหลอดไฟที่มีแสง gloated O ' er ,
แต่มีผ้ากำมะหยี่สีม่วงให้ความหวังกับหลอดไฟ - ไฟ(ดวงตา)โปนด้วยความ โลภ O ' er ,
เธอจะต้องกด,อา,ไม่อีกเลย!

จากนั้นให้ข้าคิดว่า,อากาศมัลติยูสเซอร์ขยายตัว,มีกลิ่นหอมจากที่มองไม่เห็นกระถางไฟ
แกว่งโดยเทพดาชั้นสูงสุดในสวรรค์มีเท้า - Falls พลางโคลงแก้วไปมาจนในที่ทอจากฝีมือชั้น.
'เจ้าตัวร้าย,"ผมร้อง,'พระเจ้าของท่านให้ยืมท่าน - โดยทั้งหมดนี้คือเขาได้ส่งเจ้า
การพักผ่อน - การพักผ่อนของท่านและ nepenthe จากความทรงจำของ lenore !
นั่งดื่มน้ำอมฤต,โอนั่งดื่มน้ำอมฤต nepenthe ประเภท นี้และลืมลืม lenore !'
ๆใจเย็นๆนี้กา'ไม่อีกเลย.'

'ผู้พยากรณ์!ผมพูด"เป็นเรื่องของความชั่วร้าย - ผู้พยากรณ์อีกแต่ถ้าปีศาจหรือนก! -
ไม่ว่า tempter ส่งไปหรือไม่ว่าพายุพลิกไปพลิกมาท่านอยู่ที่นี่มาขึ้นฝั่ง,
โดดเดี่ยวแต่ทั้งหมดไม่ท้อถอยในทะเลทรายที่น่าหลงใหลแห่งนี้ -
บนแห่งนี้เป็นบ้านด้วยความสยดสยองตามหลอกหลอนอีก - บอกให้ผมอย่างแท้จริง,ผมวิงวอน -
มี - มีพิมเสนในเลอหรือไม่?- บอกให้ผม - บอกให้ผมว่าเป็นไปได้ที่ผมวิงวอน!'
ๆใจเย็นๆกา'ไม่อีกเลย.'

'ผู้พยากรณ์!ผมพูด"เป็นเรื่องของความชั่วร้าย - ผู้พยากรณ์ยัง,หากนกหรือปิศาจ!
โดยที่ฟ้าที่บังคับเลี้ยวขึ้นไปเรา - โดยที่เราทั้งสองชื่นชม -
บอกนี้จิตวิญญาณพร้อมด้วยความเศร้าสลดหากบินลาเดน, ภายใน ที่อยู่ไกลออกไป aidenn ,
จะแหนบ sainted หญิงสาวคนหนึ่งที่ชื่อเทพ lenore -
แหนบที่หาดูได้ยากและเปล่งปลั่งหญิงสาวผู้ซึ่งที่กรุงเทพฯชื่อ lenore หรือไม่?'
ๆใจเย็นๆกา,'ไม่อีกเลย.'

'จะเป็นไปได้ว่าคำพูดของเราลงชื่อเข้าใช้ของฝ่าย,นกหรือปิศาจ!'ฉันกรีดร้อง upstarting -
'ขอกลับเข้าไปในพายุและคืนของ plutonian ฝั่ง!
ไม่ปล่อยให้สีดำขนนกเป็นโทเค็นของที่นอนของเจ้าชีวิตพระองค์ทรงตรัสไว้!
ออกจากความโดดเดี่ยวของฉันเป็นตัว! - ออกจากบ้านที่อยู่เหนือประตูของฉัน!
นำจะงอยปากของท่านมาจากหัวใจของฉันและนำเอารูปแบบของท่านจากประตูของฉัน!'
ๆใจเย็นๆกา'ไม่อีกเลย.'

กาและเหยาะๆไม่เคยอยู่ยังนั่งอยู่บนที่นั่ง
ซึ่งจะช่วยจับกุมซีดขาวที่อยู่เหนือขึ้นไปแล้วของช่องเก็บเศษหนวดประตู
และสายตาของเขาได้แสดงท่าทางที่ทั้งหมดของของมารที่มีความฝัน
และหลอดไฟ - ไฟ O ' er ที่เขาปรากฎการณ์การสตรีมเงาของตัวเองอยู่บนชั้นที่
และจิตใจของเราออกจากเงามืดว่าที่ทอดตัวอยู่บนชั้นลอยที่
จะถูกยกขึ้น - ไม่อีกเลย