I start with an outline of the cent

I start with an outline of the central Yogācārin doctrine of the ineffability of
ultimate truth and explain this with reference to the doctrine of Three Self-Natures
(trisvabhāva).

The generally positive flavour of Yogācārin thought will emerge in their
reinstatement of svabhāva as ultimate reality, while their agreement with Madhyamaka
can be seen in the belief that this cannot be captured with words.

While Yogācārin philosophers seem reluctant, at times, to assert either existence or nonexistence, a central,although rather cryptic phrase in Vasubandhu‘s works talks about the existence, the nonexistence, and finally, the existence of that nonexistence. Therefore, as we also see in the doctrine of the Three Self-Natures, instead of using a dual system, like Nāgārjuna does with his Two Truths, the Yogācāra resort to a triad. I argue that in this way, the Yogācāra is able to bring out the positive aspect of the experience of emptiness; rather than making an ontological claim, the phrase is to be understood as emphasizing an encounter with ultimate reality.

I then turn to a common misinterpretation of the Yogācāra that construes them as
idealists; as arguing for the reality of the mind, or for the nonexistence of external
objects. I argue that this reading arises through misunderstanding Vasubandhu‘s
arguments to be ontological claims, rather than instructions on how to realize emptiness.

Vasubandhu, it has been argued, often sets up provisional constructs, which he then
dissolves, and to grasp at these as implying either existence or nonexistence is to misread his intentions altogether. I hope to show that, in general, Mādhyamika and Yogācārin philosophy tend to cohere well, and therefore, if it is true that Nāgārjuna‘s thought is consistent with the Buddha‘s original message, as suggested in the previous section, it will also be true of the Yogācāra.

Yogācāra and the Ineffable Self-Nature

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันเริ่ม มีเค้าของคำสอน Yogācārin กลางของ ineffability ของความจริงที่ดีที่สุด และอธิบายนี้โดยอ้างอิงหลักคำสอนของสามตนเองธรรมชาติ(trisvabhāva) รสชาติโดยทั่วไปบวกความคิด Yogācārin จะเกิดในตนreinstatement ของ svabhāva เป็นความเป็นจริงที่ดีที่สุด ในขณะที่ข้อตกลงของตนกับมัธยมกะสามารถมองเห็นในความเชื่อที่ว่า นี้ไม่สามารถจับกับคำ ในขณะที่ปรัชญา Yogācārin ดูเหมือนเกรงใจ ครั้ง ยืนยันรูปดำรงอยู่อย่างใดอย่างหนึ่ง หรือ nonexistence เซ็นทรัล แม้ว่าการเจรจาเกี่ยวกับการดำรงอยู่ การ nonexistence และสุดท้าย การดำรงอยู่ของ nonexistence ที่ทำงานค่อนข้างคลุมเครือวลีในของ Vasubandhu ดังนั้น เรายังเห็นในหลักคำสอนของสามตนเองธรรมชาติ แทนที่จะใช้ระบบแบบ dual เช่น Nāgārjuna มีเว็บของเขาสอง Yogācāra รีสอร์ทเพื่อเป็น triad ผมกล่าวว่า ด้วยวิธีนี้ Yogācāra ที่จะสามารถนำออกด้านบวกประสบการณ์ของความว่างเปล่า แทนที่จะทำการเรียกร้องโต้ วลีจะเข้าใจเป็นการเน้นการเผชิญหน้ากับความเป็นจริงที่ดีที่สุดแล้วเปิดให้ misinterpretation ทั่วไปของ Yogācāra ที่ construes พวกเขาเป็นidealists เป็นการโต้เถียง ในความเป็นจริงของจิตใจ หรือ nonexistence ของภายนอกวัตถุ ผมกล่าวว่า อ่านหนังสือนี้เกิดขึ้นผ่านเข้าใจผิดของ Vasubandhuอาร์กิวเมนต์จะ ร้องโต้ แทนที่คำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการรับรู้ความว่างเปล่าVasubandhu จะมีการโต้เถียง มักจะตั้งค่าโครงสร้างชั่วคราว ที่เขาแล้วละลาย และเข้าใจที่ เหล่านี้เป็นหน้าที่ที่มีอยู่หรือ nonexistence จะขนบความตั้งใจของเขาทั้งหมด หวังแสดงว่า ทั่วไป ปรัชญา Mādhyamika และ Yogācārin มักจะ cohere ดี และดังนั้น ถ้ามันเป็นความจริงว่าความคิดของ Nāgārjuna สอดคล้องกับของพระพุทธเจ้าข้อความต้นฉบับ เป็นข้อเสนอแนะในส่วนก่อนหน้านี้ มันจะเกิดขึ้นของ YogācāraYogācāra และ Ineffable ตัวเองธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันเริ่มต้นด้วยร่างของกลาง ā คā รินหลักคำสอนของ
ความจริงที่ดีที่สุดและอธิบายเรื่องนี้มีการอ้างอิงถึงหลักคำสอนของสามตัวเองธรรมชาติ
( ā VA). รสบวกของ ā c ā rin สถานะของ ā VA สามารถเห็นได้ในความเชื่อที่ว่านี้ไม่สามารถจับภาพด้วยคำพูดในขณะที่ ā c ā ปรัชญา ' s ดังนั้นในขณะที่เรายังเห็นในหลักคำสอนของตนเองสาม- ธรรมชาติแทนการใช้ระบบคู่เหมือนไม่มีā กรัมā rjuna ā คā รีสอร์ท ผมยืนยันว่าในวิธีนี้ ā คā RA มากกว่าการเรียกร้อง จากนั้นผมก็หันไปเข้าใจผิดที่พบบ่อยของ ā คā RA อุดมการณ์ เป็นเถียงสำหรับความเป็นจริงของใจหรือ วัตถุ ผมยืนยันว่าการอ่านนี้เกิดขึ้นผ่านความเข้าใจผิด ' S ข้อโต้แย้งที่จะมีการเรียกร้อง Vasubandhu ละลายและจะเข้าใจที่เหล่านี้เป็น นัยว่าทั้งการดำรงอยู่หรือ ฉันหวังว่าจะแสดงให้เห็นว่าโดยทั่วไป ā dhyamika ā คā ปรัชญารินมีแนวโน้มที่จะเชื่อมโยงกันได้ดีและดังนั้นถ้ามันเป็นความจริงที่ไม่มีā กรัมā rjuna ' S ' ข้อความต้นฉบับวินาทีā คā RA. Yog ā คā RA - ธรรมชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผมเริ่มต้นด้วยร่างกลางใช่อุบาสกอุบาสก C รินคำสอนของ ineffability ของ
ความจริงและอธิบายเรื่องนี้มีการอ้างอิงถึงหลักสามตัวธรรมชาติ
( trisvabh อุบาสก VA )

กลิ่นบวกโดยทั่วไปของอุบาสกอุบาสกคิดว่า จะใช่ C รินออกมาในสถานะของพวกเขา
ของอุบาสก svabh VA เป็นความเป็นจริงที่สุด ขณะที่ข้อตกลงของนิกายมาธยมิกะ
สามารถเห็นได้ในความเชื่อที่ว่านี้ไม่สามารถจับกับคำพูด

ส่วนอุบาสกอุบาสก yog C รินนักปรัชญาดูเหมือนไม่เต็มใจ ในบางครั้ง เพื่อยืนยันให้คงอยู่หรือการสะกดคำ , กลาง , แม้ว่าค่อนข้างคลุมเครือในงานว พันธุวลีพูดคุยเกี่ยวกับการดำรงอยู่ การขาด และสุดท้าย อยู่ที่การขาด . ดังนั้น เมื่อเรายังเห็นในหลักสามตัวธรรมชาติแทนการใช้ระบบทวิภาค เช่น N rjuna อุบาสกอุบาสก G ไม่กับความจริงสองของเขา ใช่ซี อุบาสกอุบาสกรารีสอร์ทกับแก๊งมังกรดำ ผมยืนยันว่า วิธีนี้ ใช่อุบาสกอุบาสก C รา สามารถ นำ ด้านบวกของประสบการณ์ของความว่างเปล่าออกมา มากกว่าการเรียกร้องภววิทยา , วลีจะเข้าใจเป็น เน้นการเผชิญหน้ากับความเป็นจริงที่สุด

จากนั้นผมก็เปลี่ยนไปเป็นการเข้าใจผิดที่พบโดยทั่วไปของอุบาสกอุบาสกว่า construes yog C ราเป็นพวกมีความคิดแต่
; เถียงความจริงของจิตใจ หรือสำหรับการขาดของวัตถุภายนอก

ผมยืนยันว่า การอ่านนี้เกิดขึ้นผ่านเข้าใจผิดว พันธุอาร์กิวเมนต์เป็นภววิทยาของ
เรียกร้องมากกว่าวิธีที่จะตระหนักถึงความว่างเปล่า

ว พันธุ ได้แย้งว่ามักจะตั้งค่าชั่วคราวโครงสร้างซึ่งเขาแล้ว
ละลายและคว้าเหล่านี้ว่าทั้งการดำรงอยู่หรือการขาดคืออ่านผิดความตั้งใจของเขาทั้งหมด ฉันหวังว่าจะแสดงให้เห็นว่าโดยทั่วไป dhyamika อุบาสกอุบาสกอุบาสก และใช่ C รินปรัชญามักจะติดแน่นดีแล้ว ดังนั้น ถ้ามันเป็นความจริงว่าอุบาสกอุบาสกคิดว่า จี rjuna ก็สอดคล้องกับพุทธเดิมข้อความเป็นข้อเสนอแนะในส่วนก่อนหน้า มันจะยังเป็นจริงของยอคอุบาสกอุบาสกรา C

C ใช่อุบาสกอุบาสก รา และสุดจะพรรณนาธรรมชาติด้วยตนเอง