AbstractAccumulation of ciguatoxins

Abstract


Accumulation of ciguatoxins (CTXs) in tropical reef fish tissues during their life is responsible of the most prevalent human seafood intoxication in the South Pacific called Ciguatera Fish Poisoning (CFP). It has been assumed for a long time that CTXs are transferred and accumulated along the trophic food chain, and consequently that smaller individuals within a given fish species are safer to eat than larger ones. However, the relationship between toxicity and fish size has been studied for a limited number of species only and the conclusions are often contradictory. The toxicity of 856 fishes from 59 different species sampled in six islands in French Polynesia between 2003 and 2011 was assessed by Receptor Binding Assay. Among them, 45 species × island and 32 families × island for which the number of individuals was ≥6 allowed testing the relationship between toxicity and size. Except for six specimens of Lutjanus bohar caught in Fakarava (P < 0.01; R(2) = 0.854), the 44 remaining species × island showed no significant increase of CTXs concentration with fish total length (TL). Moreover, the proportion of toxic individuals decreased significantly for Epinephelus polyphekadion from Fakarava (n = 24; P < 0.05) and Kyphosus cinerascens from Raivavae (n = 29; P < 0.05), while no significant variation was detected for the other 43 species × island. At the family level, only three positive and three negative relationships between size and CTXs concentration were observed among the 32 family × island analyzed. No relationship between the proportion of toxic fish within a family and the relative total length of individuals were observed. The lack of relationship between toxicity and size observed for most of the species and families from the six islands suggests that fish size cannot be used as an efficient predictor of fish toxicity in French Polynesia. These results highlight the need for improving our knowledge about metabolic processes which may play a role in CTXs bio-accumulation and depuration among the different trophic levels of fishes.

Copyright © 2014 Elsevier Ltd. All rights reserved.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อAccumulation of ciguatoxins (CTXs) in tropical reef fish tissues during their life is responsible of the most prevalent human seafood intoxication in the South Pacific called Ciguatera Fish Poisoning (CFP). It has been assumed for a long time that CTXs are transferred and accumulated along the trophic food chain, and consequently that smaller individuals within a given fish species are safer to eat than larger ones. However, the relationship between toxicity and fish size has been studied for a limited number of species only and the conclusions are often contradictory. The toxicity of 856 fishes from 59 different species sampled in six islands in French Polynesia between 2003 and 2011 was assessed by Receptor Binding Assay. Among them, 45 species × island and 32 families × island for which the number of individuals was ≥6 allowed testing the relationship between toxicity and size. Except for six specimens of Lutjanus bohar caught in Fakarava (P < 0.01; R(2) = 0.854), the 44 remaining species × island showed no significant increase of CTXs concentration with fish total length (TL). Moreover, the proportion of toxic individuals decreased significantly for Epinephelus polyphekadion from Fakarava (n = 24; P < 0.05) and Kyphosus cinerascens from Raivavae (n = 29; P < 0.05), while no significant variation was detected for the other 43 species × island. At the family level, only three positive and three negative relationships between size and CTXs concentration were observed among the 32 family × island analyzed. No relationship between the proportion of toxic fish within a family and the relative total length of individuals were observed. The lack of relationship between toxicity and size observed for most of the species and families from the six islands suggests that fish size cannot be used as an efficient predictor of fish toxicity in French Polynesia. These results highlight the need for improving our knowledge about metabolic processes which may play a role in CTXs bio-accumulation and depuration among the different trophic levels of fishes. ลิขสิทธิ์ © ปี 2014 Elsevier จำกัด สงวนลิขสิทธิ์ทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม


การสะสมของซิกัวท็อกซิน ( ซ้ำ ) ในเขตร้อนปลาในแนวปะการังเนื้อเยื่อในระหว่างชีวิตของพวกเขาเป็นความรับผิดชอบของมนุษย์พิษอาหารทะเลที่แพร่หลายมากที่สุดในแปซิฟิกใต้ เรียกว่า ปลาพิษซิกัวเทอรา ( CFP ) มันถูกสันนิษฐานว่าเป็นเวลานานที่ซ้ำจะถูกโอนและสะสมไปตามห่วงโซ่อาหารโภชนาการ ,และจากนั้นที่เล็กกว่าบุคคลภายในให้ปลาชนิดนี้จะปลอดภัยที่จะกินกว่าใหญ่กว่า อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์ระหว่างความเป็นพิษและขนาดของปลา มีการศึกษามีจำนวนจำกัดเพียงชนิดและบทสรุปมักจะขัดแย้งกันความเป็นพิษของปลาสปีชีส์ที่แตกต่างจาก 856 59 ตัวอย่างในหกหมู่เกาะเฟรนช์โพลินีเซียระหว่าง 2003 และปี 2554 ประเมิน โดยตัวรับ binding assay . ในหมู่พวกเขา , 45 ชนิด เกาะ และเกาะ×× 32 ครอบครัว ซึ่งจำนวนของบุคคล คือ≥ 6 อนุญาตการทดสอบความสัมพันธ์ระหว่างความเป็นพิษและขนาด ยกเว้น 6 ตัวอย่างของปลากะพงแดง bohar จับฟาการาวา ( P < 0.01 ;R ( 2 ) = 0.854 ) 44 ที่เหลือไม่พบชนิด×เกาะเพิ่มขึ้นอย่างมากของพอร์ทกับปลาความยาวรวม ( TL ) นอกจากนี้ สัดส่วนของบุคคลที่เป็นพิษลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติสำหรับวิศวกรชาวสวีเดน polyphekadion จากฟาการาวา ( n = 24 ; P < 0.05 ) และ kyphosus cinerascens จาก raivavae ( n = 8 ; p < 0.05 )ในขณะที่ไม่พบการเปลี่ยนแปลงที่ตรวจพบในอีก 43 ชนิด × เกาะ ในระดับครอบครัว เพียง สาม บวก และ ลบสามความสัมพันธ์ระหว่างขนาดและความเข้มข้นที่พบซ้ำในครอบครัว× 32 เกาะ วิเคราะห์ ความสัมพันธ์ระหว่างสัดส่วนของพิษปลาภายในครอบครัว และความยาวทั้งหมดของญาติของบุคคลพบว่าไม่มีความสัมพันธ์ระหว่างความเป็นพิษและขนาด ) ที่สุดของชนิดและครอบครัวจากหกเกาะเห็นว่าไม่สามารถขนาดปลาจะใช้เป็นตัวทำนายประสิทธิภาพความเป็นพิษของปลาเฟรนช์โพลินีเซีย