3.3. Water extractThere was no sign

3.3. Water extract
There was no significant difference in the total phenolic contents
of water extract between green and red lentils from the whole seed,
hull and residue (Table 3). Furthermore, only the hull and residue
extracts showed significant differences in phenolic components when
comparing green and red lentils. Lentil hulls contained over three
times the total phenolic content and over twelve-fold the antioxidant
activity of the whole seed. The total phenolic content of hot water and
water extracts of the lentil hull were comparable to those extracted
from the lentil seed coat with methanol–water (1:1 v/v) (Ronzio et al.,
1998) (38–52 mg catechin equivalent/g sample dry weight). The
water extract of yellow pea hull, similar to its hot water extract, had
the lowest total phenolic, flavonol and anthocyanin contents.
Moreover, the yellow pea hull had only half the total phenolic
content, but exhibited antioxidant activity not different from those of
the whole seed or residue. The total phenolic content of pulse residue
was significantly (Pb0.0001) higher than those of the whole seed,
although that difference was not reflected in the antioxidant activity.
The high phenolic content of the residue corresponds to the higher
tannin content in the powder fraction compared to the raw seed
observed in dehulling the red lentil (Wang, 2008). Therefore, water
can be considered a viable solvent for extracting antioxidant
components only from the lentil hull.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.3 สารสกัดน้ำมีไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในเนื้อหาฟีนอรวมของสารสกัดน้ำระหว่างสีเขียว และสีแดง lentils จากเมล็ดทั้งหมดตัวเรือและสารตกค้าง (ตาราง 3) นอกจากนี้ เฉพาะตัวเรือและสารตกค้างสารสกัดจากแสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในส่วนประกอบของฟีนอเมื่อเปรียบเทียบ lentils สีเขียว และสีแดง Hulls ถั่วเลนทิลใส่อยู่กว่าสามเวลาเนื้อหาฟีนอรวมและ twelve-fold กว่าสารต้านอนุมูลอิสระกิจกรรมของเมล็ดทั้งหมด ฟีนอเนื้อหาทั้งหมดของเครื่องทำน้ำอุ่น และสารสกัดน้ำของฮัลล์ถั่วเลนทิลใส่ได้เปรียบเทียบได้กับสกัดจากเสื้อคลุมเมล็ดถั่วเลนทิลใส่กับเมทานอลน้ำ (1:1 v/v) (Ronzio et al.,ปี 1998) (38-52 มิลลิกรัมสารสกัดจากเทียบ เท่า/g ตัวอย่างน้ำหนักรถ) ที่สารสกัดน้ำสารสกัดของถั่วเหลืองฮัลล์ คล้ายกับของเครื่องทำน้ำอุ่น มีต่ำสุดรวมฟีนอ flavonol และมีโฟเลทสูงเนื้อหานอกจากนี้ ฮัลล์ถั่วเหลืองได้เพียงครึ่งรวมฟีนอไม่แตกต่างจากของสารต้านอนุมูลอิสระเนื้อหา แต่จัดแสดงกิจกรรมทั้งหมดเมล็ดหรือสารตกค้าง สารตกค้างชีพจรฟีนอเนื้อหาทั้งหมดได้อย่างมีนัยสำคัญ (Pb0.0001) สูงกว่าของเมล็ดทั้งหมดแม้ว่าความแตกต่างที่ไม่ส่งผลในกิจกรรมต้านอนุมูลอิสระเนื้อหาฟีนอสูงของสารตกค้างสอดคล้องกับสูงเนื้อหาแทนนินจากเศษผงเมื่อเทียบกับเมล็ดดิบสังเกตใน dehulling แดงถั่วเลนทิลใส่ (วัง 2008) ดังนั้น น้ำสามารถเป็นตัวทำละลายได้สำหรับแยกสารต้านอนุมูลอิสระคอมโพเนนต์จากฮัลล์ถั่วเลนทิลใส่เท่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.3 สารสกัดจากน้ำ
ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในเนื้อหาฟีนอลรวม
ของสารสกัดจากน้ำระหว่างถั่วเขียวและสีแดงจากทั้งเมล็ด
และกากเรือ (ตารางที่ 3) นอกจากนี้เพียงเรือและกาก
สารสกัดที่แสดงให้เห็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในส่วนฟีนอลเมื่อ
เปรียบเทียบถั่วเขียวและสีแดง เปลือกถั่วที่มีอยู่กว่าสาม
เท่าของเนื้อหาฟีนอลรวมและสิบสองเท่าสารต้านอนุมูลอิสระ
การทำงานของทั้งเมล็ด เนื้อหาฟีนอลรวมของน้ำร้อนและ
สารสกัดน้ำของลำเรือถั่วถูกเปรียบเทียบกับผู้ที่สกัด
จากเปลือกหุ้มเมล็ดถั่วที่มีเมทานอลน้ำ (1: 1 v / v) (. Ronzio, et al,
1998) (38-52 มิลลิกรัม catechin เทียบเท่า / g ตัวอย่างน้ำหนักแห้ง)
สารสกัดน้ำของลำเรือถั่วสีเหลืองคล้ายกับสารสกัดจากน้ำร้อนที่มี
ฟีนอลรวมต่ำสุด flavonol และเนื้อหา anthocyanin.
นอกจากนี้ยังมีเรือถั่วสีเหลืองมีเพียงครึ่งหนึ่งของฟีนอลรวม
เนื้อหา แต่แสดงฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระที่ไม่ได้แตกต่างจาก
เมล็ดพันธุ์ทั้งหมดหรือสารตกค้าง เนื้อหาฟีนอลรวมของสารตกค้างชีพจร
อย่างมีนัยสำคัญ (Pb0.0001) สูงกว่าเมล็ดทั้ง
แม้ว่าความแตกต่างที่ไม่ได้สะท้อนให้เห็นในการต้านอนุมูลอิสระ.
เนื้อหาฟีนอลที่สูงของสารตกค้างที่สอดคล้องกับที่สูงกว่า
เนื้อหาแทนนินในส่วนผง เมื่อเทียบกับเมล็ดดิบ
สังเกตใน dehulling ถั่วสีแดง (วัง 2008) ดังนั้นน้ำที่
ได้รับการพิจารณาเป็นตัวทำละลายที่มีศักยภาพสำหรับการสกัดสารต้านอนุมูลอิสระ
ส่วนประกอบจากเรือถั่ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.3 . สารสกัดด้วยน้ำของ
มีความแตกต่างในเนื้อหา
น้ำสกัดรวมฟีนอลระหว่างสีเขียวและสีแดง จากเมล็ดถั่วทั้งเปลือกและกาก
( ตารางที่ 3 ) นอกจากนี้ เพียงเปลือกและกาก
สารสกัดจากเห็นความแตกต่างในองค์ประกอบฟีนเมื่อ
เปรียบเทียบสีเขียวและถั่วแดง ถั่วเปลือกที่มีอยู่กว่า 3
เวลาทั้งหมดและเนื้อหามากกว่าสิบสองพับฟีนอลสารต้านอนุมูลอิสระ
ของเมล็ดพันธุ์ทั้งหมด ปริมาณฟีนอลิกทั้งหมดของน้ำร้อน และสารสกัดน้ำจากเปลือกถั่ว

ถูก เปรียบเทียบกับสารสกัดจากถั่วเมล็ดเคลือบด้วยเมทานอลและน้ำ ( 1 : 1 v / v ) ( ronzio et al . ,
1998 ) ( 38 – 52 มิลลิกรัม / กรัมน้ำหนักแห้ง คาเทชิน เทียบเท่า ตัวอย่าง )
สารสกัดด้วยน้ำของฮัลล์ ถั่วเหลืองคล้ายกับสารสกัดน้ำร้อนของมัน มีทั้งหมด 3
ค่าฟีนอลและแอนโธไซยานิน , .
นอกจากนี้ ถั่วเหลือง ฮัลล์ ได้เพียงครึ่งรวมฟีนอล
เนื้อหา แต่มีสารต้านอนุมูลอิสระไม่แตกต่างจาก
เมล็ดทั้งหมด หรือสารตกค้าง เนื้อหาฟีนอลิกรวม
กากชีพจรอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( pb0.0001 ) สูงกว่าเมล็ดพันธุ์ทั้ง
แม้ว่าความแตกต่างนั้นไม่ได้มีผลในการต้านอนุมูลอิสระ
เนื้อหาฟีนอลสูง ซึ่งสอดคล้องกับอุดม
แทนนิน ในเศษเสี้ยวผงเปรียบเทียบกับวัตถุดิบเมล็ด
สังเกตใน dehulling ถั่วแดง ( วัง , 2008 ) ดังนั้นน้ำ
ถือได้ว่าเป็นตัวทำละลายได้ การสกัดส่วนประกอบสารต้านอนุมูลอิสระ
เท่านั้นจากถั่วเปลือก .