Inductee: Louis Armstrong (trumpet,

Inductee: Louis Armstrong (trumpet, vocals; born August 4, 1901, died July 6, 1971)

One of the greatest jazz musicians of all time, Louis Armstrong was responsible for innovations that filtered down through popular music to rock and roll. Armstrong himself put it like this: “If it hadn’t been for jazz, there wouldn’t be no rock and roll.” If it hadn’t been for Armstrong, popular music of all kinds – from jazz and blues to rock and roll – would be considerably poorer. As a trumpet player, Armstrong was a pioneering soloist and one of the first true virtuosos in jazz. As a singer, he was one of the originators of scat singing, and his warm, ebullient vocal style had a big impact on the way all pop music was sung. As an entertainer, his charismatic presence allowed him to break through race barriers to become one of the first black superstars – a figure who would eventually become known as America’s Jazz Ambassador.

Louis Armstrong was born in New Orleans on August 4, 1901. While still a teenager, he and three friends formed a vocal quartet. “I used to sing tenor,” he recalled. “Had a real light voice, and played a little slide whistle, like a trombone.” On New Year’s Eve 1912, he was arrested after he fired some shots from his stepfather’s gun. He was sent to the Colored Waifs’ Home. There, he began playing cornet in a brass band. Five years later, he was playing honky-tonks. Another cornetist, Joe “King” Oliver, took a liking to him, and in 1922, he brought Armstrong to Chicago.

Armstrong joined Oliver’s Creole Jazz Band, which enabled him to make a sufficient salary, so he would no longer need to supplement his music income with day labor jobs. Oliver’s band was the best and most influential hot jazz band in Chicago at the time. Armstrong lived like a king, in his own apartment with its own private bath. Armstrong made his first recordings on the Gennett and Okeh labels (jazz records were starting to boom across the country), including taking some solos and breaks, while playing second cornet in Oliver's band in 1923. At this time, he met Hoagy Carmichael (with whom he would collaborate later), who was introduced by friend Bix Beiderbecke, who now had his own Chicago band.

Armstrong enjoyed working with Oliver, but his second wife, pianist Lil Hardin Armstrong, urged him to seek more prominent billing and develop his newer style away from the influence of Oliver. Armstrong took the advice of his wife and left Oliver's band. For a year Armstrong played in Fletcher Henderson's band in New York on many recordings. After playing in New York, Armstrong returned to Chicago, where he played in large orchestras.

He then began recording under his own name for Okeh with his famous Hot Five and Hot Seven groups, producing such hits as "Potato Head Blues," "Muggles" (a reference to marijuana, for which Armstrong had a lifelong fondness) and "West End Blues," the music of which set the standard and the agenda for jazz for many years to come.

Armstrong was truly a superb musician, but he was also an entertainer of great wit and immense charisma – something that became evident in the late Twenties and early Thirties, when he emerged as a vocalist. Widely imitated, he defined the art of jazz singing, and he had a profound effect on the likes of Billie Holiday, Ella Fitzgerald and Sarah Vaughan. “He put real fun into singing,” said blues singer and songwriter Alberta Hunter. “He really showed us all how to take a song and go with it – you know, improvise on it. And don’t forget scat singing, which Louis invented.”

Armstrong continued to play jazz brilliantly into the Fifties. He also made a successful crossover to pop with such songs as “Blueberry Hill” and “C’est Si Bon.” In the late Fifties and early Sixties, he had even more pop success with “Mack the Knife” and “Hello, Dolly!” The latter song managed to unseat the Beatles from the top of the charts in 1964. That feat made him the oldest musician in Billboard history to have a Number One song.

Louis Armstrong died of a heart attack in his sleep on July 6, 1971, a month before his 70th birthday. The honorary pallbearers at his funeral include Bing Crosby, Ella Fitzgerald, Dizzy Gillespie, Pearl Bailey, Count Basie, Ed Sullivan, Johnny Carson and David Frost. Louis Armstrong was inducted into the Rock and Roll Hall of Fame in 1990.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Inductee: Louis อาร์มสตรอง (ทรัมเป็ต ร้อง เกิด 4 สิงหาคม 1901 ตาย 6 ก.ค. 2514)หนึ่งของดนตรีแจ๊สมากที่สุดตลอดกาล Louis อาร์มสตรองถูกชอบนวัตกรรมที่กรองลงผ่านเพลงยอดนิยมร็อกแอนด์โรล อาร์มสตรองเองทำเช่นนี้: "ถ้ามันไม่ได้ถูกสำหรับแจ๊ส มีไม่ได้ไม่มีร็อกแอนด์โรล" ถ้ามันไม่ได้รับอาร์มสตรอง เพลงยอดนิยมทุกชนิด – แจ๊สและบลูส์กับร็อกแอนด์โรล – จะย่อมมาก เป็นเครื่องเล่นทรัมเป็ต อาร์มสตรองเป็น soloist บุกเบิกและหนึ่ง virtuosos จริงแรกในดนตรีแจ๊ส เป็นนักร้อง เขาเป็นหนึ่งในผู้ริเริ่มของท่านร้อง และสไตล์ vocal ของเขาอบอุ่น ebullient มีผลกระทบใหญ่มาทุกเพลงป๊อปได้สูง เป็นเป็นนักร้อง สถานะของเขานี่ให้เขาทะลวงอุปสรรคแข่งขันเป็นหนึ่งในแรกดำนอกสนามตัวเลขที่จะในที่สุดกลายเป็นที่รู้จักกันเป็นแอมบาสเดอร์แจ๊สของอเมริกา อาร์มสตรอง Louis เกิดในนิวออร์ลีนส์บน 4 สิงหาคม 1901 ในขณะที่ยังวัยรุ่น เขาและเพื่อนทั้งสามรูปแบบเสียง vocal "เคยร้องเทเนอร์ เขายกเลิก "มีเสียงเบาจริง และเล่นน้อยนิ่งนกหวีด เช่นทรอมโบนเป็น" เขาถูกจับกุมหลังจากที่เขายิงบางภาพจากปืนของพ่อของเขาในซาวน่าวันปีใหม่ เขาถูกส่งไปที่บ้านของ Waifs สี มี เขาเริ่มเล่นคอร์เนตในแตรวง ห้าปีต่อมา เขาถูกเล่น honky-tonks อีก cornetist โจ "คิง" Oliver เอาความชื่นชอบที่เขา และในค.ศ. 1922 เขานำอาร์มสตรองไปชิคาโกอาร์มสตรองร่วมของ Oliver เฮติแจ๊สวงดนตรี ที่เปิดใช้งานเขาให้เงินเดือนเพียงพอ ดังนั้นเขาจะไม่ต้องเสริมรายได้ของเขาเพลงกับวันแรงงาน วงของ Oliver ถูกสุด และมีอิทธิพลมากที่สุดพร้อมวงดนตรีแจ๊สในชิคาโกเมื่อ อาร์มสตรองอยู่เช่นกษัตริย์ ในอพาร์ทเมนท์ของเขาเองกับห้องน้ำส่วนตัวของตนเอง อาร์มสตรองได้บันทึกแรกของเขาใน Gennett และ Okeh ป้ายชื่อ (คอร์ดแจ๊สเริ่มจะบูมทั่วประเทศ), รวมทั้งการ solos และแบ่ง บางขณะเล่นคอร์เนตสองในแถบของ Oliver พี่ ตอนนี้ เขาได้พบ Carmichael Hoagy (กับใครเขาจะทำงานร่วมกันในภายหลัง), ซึ่งถูกนำมาใช้ โดยเพื่อน Beiderbecke มือหนึ่ง ที่ตอนนี้ มีวงดนตรีของเขาเองชิคาโก อาร์มสตรองชอบทำงานกับ Oliver แต่สองภรรยา เปียโน Lil Hardin อาร์มสตรอง กระตุ้นให้เขาแสวงหาเรียกเก็บเงินที่โดดเด่นมาก และพัฒนาสไตล์ใหม่ของเขาจากอิทธิพลของ Oliver อาร์มสตรองเอาคำแนะนำของภรรยาของเขา และออกจากวงของ Oliver สำหรับปี อาร์มสตรองเล่นในวงเฟล็ทเชอร์ Henderson ในนิวยอร์กในหลายบันทึก หลังจากเล่นในนิวยอร์ก อาร์มสตรองกลับไปชิคาโก ที่เขาเล่นใน orchestras ขนาดใหญ่เขาแล้วเริ่มบันทึกภายใต้ชื่อของเขาเองสำหรับ Okeh ของเขามีชื่อเสียงร้อนห้าและเจ็ดร้อนกลุ่ม ผลิตปริมาณดังกล่าวเป็น "มันฝรั่งหัว Blues," "Muggles" (การอ้างอิงถึงกัญชา ซึ่งอาร์มสตรองได้ fondness รอง) และ "เวสต์เอ็นด์ Blues เพลงชุดใดมาตรฐานและวาระการประชุมสำหรับแจ๊สหลายปีมาอาร์มสตรองเป็นนักดนตรียอดเยี่ยมอย่างแท้จริง แต่เขายังเป็นนักร้องของปัญญาที่ดีและใหญ่คาริสม่าสิ่งที่เป็นในยี่สายและ Thirties แรก เมื่อเขาเกิดเป็น vocalist เป็น เลียนแบบกันอย่างแพร่หลาย เขากำหนดศิลปะการร้องเพลงแจ๊ส และเขามีผลอย่างยิ่งในน้ำหน้าอย่างบิลลีฮอลิเดย์ ห้อง Ella และซาราห์วอห์น "เขาใส่สนุกจริงเป็นร้องเพลง กล่าวว่า บลูส์นักร้องและนักแต่งเพลงฮันเตอร์อัลเบอร์ตา "เขาจริง ๆ แสดงให้เห็นว่าเราทั้งหมดว่าเพลง และไปกับมัน – คุณทราบ improvise มัน และอย่าลืมร้องเพลงท่าน ซึ่งคิดค้น Louis"อาร์มสตรองยังคงเล่นแจ๊สเก่งใน Fifties เขายังทำแบบไขว้ที่ประสบความสำเร็จจะปรากฏ ด้วยเช่นเพลง "บลูเบอรี่ฮิลล์" และ "ลิฟท์บอนศรี" ใน Fifties ปลายและอายุ เขามีสำเร็จยิ่งป๊อบ "Mack มีด" และ "สวัสดี ดอลลี่ในปัจจุบัน" เพลงหลังจัดการกับ unseat เดอะบีเทิลส์จากด้านบนของแผนภูมิในปี 1964 ความสำเร็จครั้งนั้นได้เขานักดนตรีเก่าแก่ที่สุดในประวัติบิลบอร์ดมีเพลงจำนวนหนึ่ง อาร์มสตรอง Louis ตายของหัวใจวายในการนอนหลับของเขาบน 6 กรกฎาคม 1971 เดือนก่อนวันเกิดงานของเขา Pallbearers กิตติมศักดิ์ในงานศพของเขามี Bing Crosby ห้อง Ella, Gillespie เวียนหัว เพิร์ล Bailey เคาท์ Ed ซัลลิแวน จอห์นนี่คาร์สัน และ David Frost อาร์มสตรอง Louis ที่ได้รับเข้าเป็นร็อกแอนด์โรลหอเกียรติยศในปี 1990

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกณฑ์ทหาร: หลุยส์อาร์มสตรอง (ทรัมเป็ตร้อง; ประสูติ 4 สิงหาคม 1901 เสียชีวิต 6 กรกฎาคม 1971) หนึ่งในนักดนตรีแจ๊สที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาลของหลุยส์อาร์มสตรองเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับนวัตกรรมที่กรองลงไปถึงเพลงฮิตร็อคแอนด์โรล อาร์มสตรองตัวเองวางไว้เช่นนี้ "ถ้ามันไม่ได้รับสำหรับแจ๊สจะไม่มีไม่มีร็อกแอนด์โรล." ถ้ามันไม่ได้รับได้สำหรับอาร์มสตรอง, เพลงยอดนิยมทุกชนิด - จากดนตรีแจ๊สและบลูส์ร็อคและ ม้วน - จะเป็นอย่างมากที่ยากจนกว่า ในฐานะผู้เล่นทรัมเป็ตอาร์มสตรองเป็นศิลปินเดี่ยวเป็นผู้บุกเบิกและเป็นหนึ่งใน virtuosos จริงครั้งแรกในดนตรีแจ๊ส ในฐานะที่เป็นนักร้องเขาเป็นหนึ่งในผู้สร้างของซิร้องเพลงและอบอุ่นของเขาเพลงสไตล์เดือดพ่ลานมีผลกระทบอย่างมากในทางเพลงป๊อปทั้งหมดร้องเพลง ในฐานะที่เป็นนักร้องปรากฏเสน่ห์ของเขาอนุญาตให้เขาทำลายอุปสรรคการแข่งขันที่จะกลายเป็นหนึ่งในซูเปอร์สตาผิวดำคนแรก - รูปที่ที่สุดจะกลายเป็นที่รู้จักในฐานะของอเมริกาแจ๊สเอกอัครราชทูต. หลุยส์อาร์มสตรองเกิดในนิวออร์เมื่อวันที่ 4 สิงหาคม 1901 ขณะที่ยังคง วัยรุ่นเขาและเพื่อนทั้งสามรูปแบบสี่แกนนำ "ผมใช้ในการร้องเพลงอายุ" เขาเล่า "มีแสงเสียงจริงและเล่นนกหวีดสไลด์เล็ก ๆ น้อย ๆ เช่นทรอมโบน." ในวันส่งท้ายปีเก่า 1912 เขาถูกจับกุมหลังจากที่เขายิงจากปืนพ่อเลี้ยงของเขา เขาถูกส่งไปสีพเนจร 'Home ที่นั่นเขาเริ่มเล่นในวงดนตรีทองเหลืองทองเหลือง ห้าปีต่อมาเขาได้รับการเล่นซ่องท็องส์ อีกหรี่, โจ "กษัตริย์" โอลิเวอร์เอาความชอบให้กับเขาและในปี 1922 เขานำอาร์มสตรองไปชิคาโก. อาร์มสตรองเข้าร่วมของโอลิเวอร์ครีโอวงดนตรีแจ๊สซึ่งทำให้เขาสามารถให้เงินเดือนเพียงพอดังนั้นเขาจะไม่จำเป็นต้องเสริมของเขา รายได้เพลงที่มีงานวันแรงงาน วงดนตรีของโอลิเวอร์เป็นที่ดีที่สุดและมีอิทธิพลมากที่สุดวงดนตรีแจ๊สร้อนในชิคาโกในเวลา อาร์มสตรองอาศัยอยู่เช่นกษัตริย์ในอพาร์ตเมนต์ของเขาเองที่มีห้องน้ำส่วนตัวของตัวเอง อาร์มสตรองทำบันทึกครั้งแรกของเขาบนฉลาก Gennett และรับทราบ (บันทึกแจ๊สได้เริ่มบูมทั่วประเทศ) รวมทั้งการบางเดี่ยวและแบ่งในขณะที่เล่นทองเหลืองที่สองในวงดนตรีของโอลิเวอร์ในปี 1923 ในเวลานี้เขาได้พบกับซิงส์คาร์ไมเคิ (กับ ซึ่งเขาจะทำงานร่วมกันในภายหลัง) ที่ได้รับการแนะนำจากเพื่อน Bix Beiderbecke ซึ่งตอนนี้มีวงชิคาโกของเขาเอง. อาร์มสตรองมีความสุขกับการทำงานร่วมกับโอลิเวอร์ แต่ภรรยาคนที่สองของเขานักเปียโนลิฮาร์ดินอาร์มสตรองคะยั้นคะยอให้เขาที่จะแสวงหาการเรียกเก็บเงินที่โดดเด่นมากขึ้นและการพัฒนาของเขาใหม่ สไตล์ห่างจากอิทธิพลของโอลิเวอร์ อาร์มสตรองเอาคำแนะนำของภรรยาของเขาและออกจากวงของโอลิเวอร์ สำหรับปีที่อาร์มสตรองเล่นในวงเฟลทเชอร์เดอร์สันในนิวยอร์กในการบันทึกจำนวนมาก หลังจากที่เล่นใน New York, อาร์มสตรองกลับไปชิคาโกที่เขาเล่นในออเคสตร้าขนาดใหญ่. จากนั้นเขาก็เริ่มบันทึกภายใต้ชื่อของตัวเองเพื่อรับทราบด้วยห้าร้อนของเขาที่มีชื่อเสียงและน่าสนใจเจ็ดกลุ่มผลิตฮิตเช่น "เรือใบสีฟ้าหัวมันฝรั่ง", "มักเกิ้ล "(อ้างอิงถึงกัญชาซึ่งอาร์มสตรองมีความรักตลอดชีวิต) และ" บลูส์เวสต์เอน "เพลงซึ่งกำหนดมาตรฐานและวาระการประชุมสำหรับแจ๊สเป็นเวลาหลายปีที่จะมา. อาร์มสตรองเป็นอย่างแท้จริงเป็นนักดนตรีที่ยอดเยี่ยม แต่เขาก็ นอกจากนี้ยังให้ความบันเทิงของปัญญาที่ดีและความสามารถพิเศษอันยิ่งใหญ่ - บางสิ่งบางอย่างที่กลายเป็นที่เห็นได้ชัดในช่วงปลายกลางและวัยสามสิบต้นเมื่อเขากลายเป็นนักร้อง เลียนแบบกันอย่างแพร่หลายเขากำหนดศิลปะของการร้องเพลงแจ๊สและเขาก็มีผลอย่างยิ่งในชอบของบิลลีฮอลิเดย์, Ella Fitzgerald และซาราห์วอห์น "เขาวางสนุกจริงเสียงร้องเพลง" นักร้องและนักแต่งเพลงบลูส์อัลเบอร์ต้าฮันเตอร์กล่าวว่า "เขาแสดงให้เห็นว่าจริงๆเราทุกคนวิธีการใช้เพลงและไปกับมัน - คุณรู้ว่ากลอนสดเกี่ยวกับมัน และอย่าลืมซิร้องเพลงซึ่งหลุยส์คิดค้น. " อาร์มสตรองยังคงเล่นดนตรีแจ๊สเก่งเข้าสู่ยุค นอกจากนี้เขายังทำครอสโอเวอร์ที่ประสบความสำเร็จจะปรากฏกับเพลงเช่น "บลูเบอร์รี่ฮิลล์" และ "C'est Si Bon." ในช่วงปลายยุคและวัยหกสิบต้นเขามีความสำเร็จที่ยิ่งป๊อปมากขึ้นด้วย "แม็ด" และ "สวัสดีตุ๊กตา ! "เพลงหลังที่มีการจัดการที่จะปลดบีทเทิลจากด้านบนของแผนภูมิในปี 1964 ความสำเร็จที่ทำให้เขาเป็นนักดนตรีที่เก่าแก่ที่สุดในประวัติศาสตร์บิลบอร์ดที่จะมีจำนวนเพลงหนึ่ง. หลุยส์อาร์มสตรองเสียชีวิตจากอาการหัวใจวายในการนอนหลับของเขาเมื่อวันที่ 6 กรกฏาคม ปี 1971 เดือนก่อนวันเกิดครบรอบ 70 ปีของเขา แบกกิตติมศักดิ์ในงานศพของเขารวมถึงปิงแพนด้า Ella Fitzgerald, เอดส์, เพิร์ลเบลีย์เคาท์เอ็ดซัลลิแวน, จอห์นนี่คาร์สันและเดวิดฟรอสต์ หลุยส์อาร์มสตรองถูกแต่งตั้งให้เข้าร็อกแอนด์โรลฮอลล์ออฟเฟมในปี 1990

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

inductee : หลุยส์ อาร์มสตรอง ( ทรัมเป็ต , เสียงร้อง ; เกิด 4 สิงหาคม 1901 เสียชีวิตวันที่ 6 กรกฎาคม 2514 )

หนึ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของนักดนตรีแจ๊สของเวลาทั้งหมด หลุยส์ อาร์มสตรอง เป็นผู้รับผิดชอบสำหรับนวัตกรรมที่กรองลงผ่านเพลงฮิตร็อกแอนด์โรล . อาร์มสตรองเองใส่อย่างนี้ : " ถ้ามันไม่ได้สำหรับแจ๊ส คงไม่มีหินกลิ้ง " ถ้ามันไม่ได้สำหรับอาร์มสตรองเพลงยอดนิยมทุกชนิด - จากแจ๊สและบลูส์ร็อกแอนด์โรล–จะมากจนลง เป็นแตรคู่ ผู้เล่น อาร์มสตรอง เป็นผู้บุกเบิกและเป็นหนึ่งใน virtuosos จริงครั้งแรกในแจ๊ส ในฐานะนักร้อง เขาเป็นหนึ่งในผู้สร้างของซิร้องเพลง และ อบอุ่น สไตล์เสียงกระตือรือร้นมากมีผลกระทบใหญ่บนทางทุกเพลงที่ร้อง . ในวงการบันเทิงการแสดงความสามารถพิเศษของเขาให้เขาทำลายผ่านอุปสรรคการแข่งขันที่จะกลายเป็นหนึ่งในดาราผิวดำคนแรก–รูปที่ในที่สุดจะกลายเป็นที่รู้จักในฐานะทูตแจ๊สของอเมริกา

นิว ออร์ลีนส์ หลุยส์ อาร์มสตรอง เกิดเมื่อ 4 สิงหาคม 1901 . ในขณะที่ยังเป็นวัยรุ่น เขาและเพื่อนทั้งสามรูปแบบที่สี่เสียง " ผมเคยร้องเทเนอร์ , " เขากล่าว . " มีแสงจริงเสียงและ เล่นนกหวีดสไลด์เล็กน้อย เหมือนทรอมโบน " ในวันส่งท้ายปีเก่า 1912 เขาถูกจับกุมหลังจากที่เขายิงปืนหลายนัดจากปืนของพ่อเลี้ยงของเขา เขาถูกส่งไปพเนจรสีบ้าน มี เขาเริ่มเล่นคอร์เน็ตในทองเหลืองวงดนตรี ห้าปีต่อมาเขาเล่นคนเผือกท็องส์ . cornetist อื่น โจ " กษัตริย์ " โอลิเวอร์ ก็ชอบเขา และในปี 1922 เขาเอาอะ

ไปชิคาโกอาร์มสตรองเข้าร่วมโอลิเวอร์ภาษาครีโอลวงดนตรีแจ๊สซึ่งก็ทำให้เงินเดือนที่เพียงพอ ดังนั้น เขาจะไม่ต้องเสริมรายได้ดนตรีของเขากับงานแรงงานวัน โอลิเวอร์วงดนตรีที่ดีที่สุดคือร้อนวงดนตรีแจ๊สในชิคาโกในเวลาและมีอิทธิพลมากที่สุด อาร์มสตรองอยู่อย่างราชา ในอพาร์ตเมนต์ของเขาเองพร้อมอ่างอาบน้ำส่วนตัวอาร์มสตรองทำให้การบันทึกครั้งแรกของเขาใน gennett และการตกลงฉลาก ( ประวัติดนตรีแจ๊สเริ่มบูมข้ามประเทศ ) ได้แก่ การโซโล และแบ่งบางส่วน ในขณะที่เล่น ใน ที่สอง คอร์เน็ท โอลิเวอร์ วงดนตรีใน 1923 . ในเวลานี้ เขาได้พบกับ โฮกี คาร์ไมเคิล ( กับผู้ที่เขาจะกล่าวในภายหลัง ) , ผู้ที่ถูกแนะนำโดยเพื่อนบิ๊ก beiderbecke ซึ่งขณะนี้มีวงดนตรีชิคาโกของเขาเอง

อาร์มสตรอง มีความสุขที่ได้ทำงานกับ โอลิเวอร์ แต่ภรรยาคนที่สอง นักเปียโนลิล Hardin อาร์มสตรอง กระตุ้นให้เขาแสวงหาการเรียกเก็บเงินที่โดดเด่นมากขึ้นและพัฒนาของเขาใหม่สไตล์ห่างจากอิทธิพลของโอลิเวอร์ อาร์มสตรองได้คําแนะนําของภรรยาของเขาและซ้าย โอลิเวอร์ วงดนตรี สำหรับปีอาร์มสตรองเล่นใน เฟลตเชอร์ เฮนเดอร์สันวงดนตรีในนิวยอร์กบนบันทึกมากมาย หลังจากเล่นในนิวยอร์กอาร์มสตรองกลับไปชิคาโกที่เขาเล่นใน วงใหญ่

จากนั้นเขาก็เริ่มบันทึกภายใต้ชื่อของเขาเองสำหรับการเห็นด้วยกับที่มีชื่อเสียงของเขาร้อนห้าร้อน 7 กลุ่มผลิตเพลงฮิตเช่น " บลูส์หัวมันฝรั่ง " มักเกิ้ล " ( อ้างอิงกัญชาที่อาร์มสตรองมีความชื่นชอบตลอดชีวิต ) และ " ตะวันตก สิ้นสุด Blues ," เพลงที่กำหนดมาตรฐานและวาระแจ๊สมาหลายปี

อาร์มสตรองก็เป็นนักดนตรีที่ยอดเยี่ยม แต่เขายังเป็นนักร้องของปัญญาที่ดีและยิ่งใหญ่เสน่ห์–สิ่งที่กลายเป็นที่เห็นได้ชัดในวัยยี่สิบตอนปลายและ thirties แรก เมื่อเขาเกิดเป็นนักร้องนำวง เลียนแบบกันอย่างแพร่หลาย เขากำหนดศิลปะของการร้องเพลงแจ๊สและเขาได้ผลลึกซึ้งในชอบของ Billie Holiday , Ella Fitzgerald และซาราห์ วอห์น . " เขาใส่สนุกจริงในการร้องเพลง " บลูส์นักร้องและนักแต่งเพลง Alberta Hunter " เขาแสดงให้เราเห็นวิธีการเอาเพลงไปพร้อมกับมัน และคุณรู้ ด้นบนมัน และอย่าลืมซิร้องเพลง ซึ่ง หลุยส์ อาร์มสตรอง คิดค้น "

ยังเล่นแจ๊สเก่งเป็นห้าสิบนอกจากนี้เขายังทำให้ครอสโอเวอร์ที่ประสบความสำเร็จจะปรากฏกับเพลงเช่น " บลูเบอร์รี่ฮิลล์ " และ " C ' est si bon " ใน fifties อายุหกสิบเศษต้นสาย และ เขาก็ยิ่งปรากฏความสำเร็จด้วย " แม็คมีด " และ " สวัสดีตุ๊กตา ! " เพลงหลังจัดการเอาออกจาก The Beatles จากด้านบนของแผนภูมิใน 1964 . เพลงที่ทำให้เค้าแก่นักดนตรีในประวัติศาสตร์บิลบอร์ดที่มีเพลงอันดับหนึ่ง .

หลุยส์ อาร์มสตรอง หัวใจวายตายขณะหลับ เมื่อวันที่ 6 กรกฎาคม 2514 , 1 เดือน ก่อนวันเกิด 70 ปีของเขา pallbearers กิตติมศักดิ์ในงานศพของเขารวมถึง Bing Crosby , Ella Fitzgerald , Dizzy Gillespie , เพิร์ล เบย์ลี่ เคาท์ เอ็ด ซัลลิแวน จอห์นนี่ คาร์สัน และ เดวิด ฟรอสต์ หลุยส์ อาร์มสตรองถูก inducted เป็น Rock และ Roll Hall of Fame ในปี 1990 .