National security is unlikely to be

National security is unlikely to become an issue when discussing disaster assistance if
disaster management measures are addressed proactively during a time of normalcy, and not only during a crisis. Completing risk assessment and disaster research ahead of time
is a good countermeasure to the risks a nation is already prone to. To do so,
collaborative efforts have to be made across national jurisdictions. Nations will need a
transboundary perspective to deploy data collecting technologies and attain
interoperability amongst regional knowledge systems. Most often, countries are less
committed to regional declarations and policies due to deeper concerns about their own
internal exigencies. Additionally, from the military's perspective, there exist serious
concerns regarding national security when information sharing across jurisdictions is
considered. This can be viewed as a national security risk in itself. This fear of
rendering a nation vulnerable through information sharing is the military's chief
discomfort with military-civilian cooperation efforts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชาติไม่น่าจะกลาย เป็นปัญหาเมื่อพูดถึงความช่วยเหลือภัยพิบัติถ้ามาตรการบริหารจัดการภัยพิบัติจะแก้ไขเชิงรุกใน ช่วงเวลาของการชุมนุม และไม่เฉพาะใน ช่วงวิกฤต ดำเนินการวิจัยประเมินและภัยพิบัติความเสี่ยงล่วงหน้ามีมาตรการป้องกันที่ดีความเสี่ยงประเทศมีแนวโน้มที่จะอยู่แล้ว การทำเช่นนั้นความร่วมมือต้องทำระหว่างประเทศชาติ ประชาชาติจะต้องมีมุมมองหรือการปรับใช้ข้อมูลที่รวบรวมเทคโนโลยี และบรรลุทำงานร่วมกันในภูมิภาครู้ระบบ บ่อย ประเทศมีน้อยลงมุ่งมั่นที่จะประกาศในภูมิภาคและนโยบายเนื่องจากความกังวลมากขึ้นเกี่ยวกับตัวเองภายใน exigencies นอกจากนี้ จากมุมมองของทหาร มีอยู่จริงจังความกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยแห่งชาติเมื่อมีข้อมูลที่ใช้ร่วมกันระหว่างประเทศถือว่า สามารถดูได้เป็นการรักษาความปลอดภัยแห่งชาติในตัวเอง ความกลัวนี้แสดงผลประเทศเสี่ยงผ่านการใช้ข้อมูลร่วมกันเป็นหัวหน้าของทหารไม่สบาย ด้วยความพยายามร่วมมือทหารพลเรือน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การรักษาความปลอดภัยแห่งชาติไม่น่าจะเป็นปัญหาเมื่อพูดถึงช่วยเหลือภัยพิบัติหาก
มาตรการการจัดการภัยพิบัติได้รับการแก้ไขในเชิงรุกในช่วงเวลาของธรรมดาและไม่เพียง แต่ในช่วงวิกฤต เสร็จสิ้นการประเมินความเสี่ยงและการวิจัยภัยพิบัติก่อนเวลา
เป็นตอบโต้ที่ดีในการป้องกันความเสี่ยงที่เป็นประเทศที่มีอยู่แล้วมีแนวโน้มที่จะ จะทำเช่นนั้น
ความพยายามร่วมกันจะต้องมีการทำทั่วเขตอำนาจแห่งชาติ สหประชาชาติจะต้องมี
มุมมองข้ามแดนในการปรับใช้เทคโนโลยีการเก็บรวบรวมข้อมูลและบรรลุ
การทำงานร่วมกันในหมู่ระบบความรู้ในระดับภูมิภาค ส่วนใหญ่มักจะมีน้อยประเทศที่
มุ่งมั่นในการประกาศและนโยบายในภูมิภาคเนื่องจากความกังวลเกี่ยวกับความลึกของตัวเอง
ยกระดับภายใน นอกจากนี้จากมุมมองของทหารที่มีอยู่อย่างจริงจัง
กังวลเกี่ยวกับความมั่นคงแห่งชาติเมื่อใช้ข้อมูลร่วมกันข้ามเขตอำนาจศาลจะ
พิจารณา นี้สามารถดูได้ว่าเป็นความเสี่ยงด้านความปลอดภัยแห่งชาติในตัวเอง ความกลัวของการนี้
แสดงผลเป็นประเทศที่มีความเสี่ยงผ่านการแบ่งปันข้อมูลที่เป็นหัวหน้าทหารของ
ความรู้สึกไม่สบายกับความพยายามร่วมมือทางทหารพลเรือน