He was again the presidential candi

He was again the presidential candidate of the Democratic party in 1840, but he was defeated in the "log cabin and hard cider" campaign by William Henry Harrison. The Whigs unfairly painted Van Buren as a man of great wealth who was ignorant of, and disdainful toward, the common people. In 1844, Van Buren was the leading possibility as Democratic candidate for the presidency, but he flatly opposed the annexation of Texas because he felt it would provoke war with Mexico and because he opposed the extension of slavery. Although he held a majority in the nominating convention, he was unable (largely as a result of the efforts of Robert J. Walker) to obtain the two-thirds majority necessary to win the nomination. Van Buren, bitterly disappointed, saw James K. Polk elected President.

He remained prominent in Democratic party politics, and helped lead the Barnburners in their violent struggle with the Hunkers. In 1848 he was the presidential candidate of the newly organized Free-Soil party and managed to take enough New York votes away from the Democratic candidate, Lewis Cass, to aid Zachary Taylor, the Whig party candidate, in winning the election. He voted for the Democratic candidate in the elections of 1852, 1856, and 1860, but supported Abraham Lincoln during the secession crisis. An Inquiry into the Origin and Course of Political Parties of the United States (1867) was written by Van Buren, edited by one of his sons, and published posthumously.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขาเป็นอีกผู้สมัครประธานาธิบดีของพรรคประชาธิปัตย์ใน 1840 แต่เขาพ่ายแพ้ในแคมเปญ "ล็อกเคบินและไซเดอร์ฮาร์" โดยวิลเลียมเฮนรีแฮร์ริสัน การ Whigs อวื่คุณได้ทาสี Van Buren เป็นคนมากมายที่ไม่รู้ และ disdainful ต่อ คนทั่วไป ใน 1844, Van Buren เป็นชั้นนำความเป็นประชาธิปไตยผู้สมัครประธานาธิบดี แต่เขา flatly ต้านการผนวกเอาเท็กซัส เพราะเขารู้สึกว่า มันจะกระตุ้นสงครามกับเม็กซิโก และเขาต้านนามสกุลทาส แม้ว่าเขาจัดขึ้นส่วนใหญ่ในการประชุมสรรหา เขาไม่สามารถ (เนื่องจากความพยายามของ Robert J. Walker) เพื่อขอรับส่วนใหญ่สองในสามต้องใช้เพื่อชนะการสรรหา Van Buren ผิดหวัง หนาวเห็นเจมส์เคโพล์คเลือกประธานเขายังคงโดดเด่นในการเมืองของพรรคประชาธิปัตย์ และช่วยนำ Barnburners การดิ้นรนรุนแรง Hunkers นำ เขาผู้สมัครประธานาธิบดีของพรรค Free-Soil ใหม่เป็นระเบียบ และจัดการเพื่อใช้พอโหวตนิวยอร์กห่างจากประชาธิปไตยผู้สมัคร ลูอิส Cass ช่วยแซคารีเทย์เลอร์ ผู้สมัครพรรค Whig ในการชนะการเลือกตั้ง เขาลงคะแนนสำหรับผู้สมัครในการเลือกตั้งปี 1852, 1856 และ 1860 ประชาธิปไตย แต่อับราฮัมลินคอร์นในช่วงวิกฤตทางการ คำถามที่เป็นต้นกำเนิดและหลักสูตรของพรรคการเมืองของสหรัฐอเมริกา (1867) เขียน โดย Van Buren แก้ไข โดยบุตรอย่างใดอย่างหนึ่ง และเผยแพร่เรื่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเป็นอีกครั้งสมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีของพรรคประชาธิปัตย์ในปี 1840 แต่เขาก็พ่ายแพ้ในการรณรงค์ "กระท่อมไม้ซุงและแอปเปิลยาก" โดยวิลเลียมเฮนรีแฮร์ริสัน วิกส์คู่แข่งทาสี Van Buren เป็นคนที่มีความมั่งคั่งยิ่งใหญ่ซึ่งเป็นไม่รู้และหยิ่งต่อการที่คนทั่วไป ใน 1844, Van Buren เป็นไปได้ชั้นนำในฐานะผู้สมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีประชาธิปไตย แต่เขาที่ราบตรงข้ามกับการเพิ่มของเท็กซัสเพราะเขารู้สึกว่ามันจะก่อให้เกิดสงครามกับเม็กซิโกและเพราะเขาไม่เห็นด้วยกับการขยายตัวของการเป็นทาส แม้ว่าเขาจะถือเสียงข้างมากในการประชุมสรรหาเขาไม่สามารถ (ส่วนใหญ่เป็นผลมาจากความพยายามของโรเบิร์ตเจวอล์คเกอร์) เพื่อขอรับสองในสามส่วนใหญ่จำเป็นที่จะชนะการเสนอชื่อ Van Buren ผิดหวังขมขื่นเห็นเจมส์เครับเลือกตั้งเป็นประธานาธิบดี.

เขายังคงโดดเด่นในทางการเมืองพรรคประชาธิปัตย์และช่วยนำ Barnburners ในการต่อสู้ที่รุนแรงของพวกเขาด้วย Hunkers ในปี 1848 เขาเป็นผู้สมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีของพรรคที่เพิ่งจัดฟรีดินและการจัดการที่จะพอโหวตนิวยอร์กห่างจากผู้สมัครประชาธิปัตย์ลูอิสคาสเพื่อช่วยรีเทย์เลอร์, กฤตผู้สมัครของพรรคในการชนะการเลือกตั้ง เขาลงคะแนนให้ผู้สมัครประชาธิปัตย์ในการเลือกตั้งของปี 1852 ปี 1856 และ 1860 แต่ได้รับการสนับสนุนอับราฮัมลินคอล์นในช่วงวิกฤตแยกตัวออกจาก สอบสวนกำเนิดและหลักสูตรของพรรคการเมืองของสหรัฐอเมริกา (1867) เขียนโดย Van Buren แก้ไขโดยหนึ่งในลูกชายของเขาและการตีพิมพ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาเป็นอีกครั้งที่ผู้สมัครประธานาธิบดีของพรรคประชาธิปไตยใน 1840 , แต่เขาก็พ่ายแพ้ใน " กระท่อมไม้ซุงและหนักแอปเปิ้ล " แคมเปญโดยวิลเลียมเฮนรีแฮร์ริสัน พรรควิกที่ไม่เป็นธรรมวาดแวนบิวเรนเป็นคนที่รวยมาก ใครไม่รู้ และ ดูถูกเหยียดหยาม ต่อ ประชาชนทั่วไป 1844 ในแวน บูเรนเป็นผู้นํา , ความเป็นไปได้เป็นผู้สมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีประชาธิปไตย แต่เขาไม่มีปัญหาคัดค้านการผนวกเท็กซัส เพราะเขารู้สึกว่ามันจะกระตุ้นสงครามกับเม็กซิโก และเพราะเขาต่อต้านการเป็นทาส แม้ว่าเขาจะจัดขึ้นส่วนใหญ่ในการประชุมสรรหา เขาไม่สามารถ ( ส่วนใหญ่เป็นผลจากความพยายามของโรเบิร์ต เจ วอล์คเกอร์ ) ที่จะได้รับส่วนใหญ่สองในสามที่จำเป็นที่จะชนะในการสรรหา แวน บูเรน ผิดหวังขมขื่น , เห็นเฟรนช์โอเพ่นเลือกประธานเขายังคงโดดเด่นในพรรคการเมือง และช่วยนำ barnburners ในการต่อสู้ที่รุนแรงกับก้อนใหญ่ . ในค.ศ. 1848 เขาเป็นผู้สมัครประธานาธิบดีของพรรค และการจัดตัวใหม่ฟรีดินจัดการโหวตนิวยอร์ก พอห่างจากผู้สมัครประชาธิปไตยลิวอิสแคส เพื่อช่วยเหลือแซคารี เทย์เลอร์ ผู้สมัครของพรรควิกในการชนะเลือกตั้ง เขาลงคะแนนให้ผู้สมัครประชาธิปไตยในการเลือกตั้งใน 1852 , 1856 และ 1860 แต่สนับสนุน อับราฮัม ลินคอล์น ในช่วงวิกฤตการแยกตัวออก การสอบถามเข้ามาในประเทศและหลักสูตรของพรรคการเมืองของสหรัฐอเมริกา ( 1867 ) เขียนโดย แวน บูเรน แก้ไขโดย หนึ่งในลูกชายของเขาและการตีพิมพ์ .