The primary reason to use caution i

The primary reason to use caution in interpreting this study's findings has to do with the ambiguity in what constitutes abuse and neglect. Like other states in the U.S., the Illinois DCFS defines and investigates child abuse and neglect according to the Abuse and Neglected Child Reporting Act (ANCRA). The definitions in ANCRA are not perfectly clear in assisting investigators, mandated reporters, or the general public in distinguishing between appropriate and inappropriate parenting. A lack of clarity in parenting that “falls beyond the pale” of what society determines to be appropriate ultimately requires reporters and professionals to use their best judgment. Any ambiguity surrounding what constitutes abuse and neglect would be expected to influence the level of consensus that is reached across multiple sources of information on child maltreatment. One specific category of maltreatment that may be especially ambiguous is neglect. Illinois law focuses on a minimum-parenting standard, which is required to provide for the basic needs of a child. There are good reasons to believe that these standards differ in many respects from community and/or cultural standards (Evans-Campbell, 2008). The usual limitations of self-report data on maltreatment should also be kept in mind when considering this study's findings, including social desirability and recall bias (Hardt and Rutter, 2004 and Tourgangeau and Yan, 2007). In the current study, recalling maltreatment is more likely to be an issue since half of the youth first entered out-of-home care before their 10th birthday. With these limitations in mind, several findings warrant further discussion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เหตุผลหลักจะใช้ความระมัดระวังในการทำนายผลการวิจัยของการศึกษานี้ได้ทำกับความคลุมเครือในสิ่งที่ก่อละเมิดและละเลย เช่นรัฐอื่น ๆ ในสหรัฐอเมริกา DCFS ประเทศกำหนด และตรวจสอบการละเมิดสิทธิเด็กและละเลยตามผิดและที่ไม่มีกิจกรรมเด็กรายงานกระทำ (ANCRA) ข้อกำหนดใน ANCRA อย่างชัดเจนในการสืบสวนให้ความช่วยเหลือ ผู้สื่อข่าวบังคับ หรือประชาชนทั่วไปในการแยกระหว่างไปที่เหมาะสม และไม่เหมาะสมไม่ได้ การขาดความชัดเจนในการเป็นตัวหลักที่ "น้ำตกเหนือจาง" ของสังคมใดกำหนดให้เหมาะสมที่สุดต้องผู้สื่อข่าวและผู้เชี่ยวชาญการใช้วิจารณญาณของตนดีที่สุด ความคลุมเครือใด ๆ ที่ล้อมรอบสิ่งที่ก่อละเมิดและละเลยจะสามารถคาดว่าจะมีอิทธิพลต่อระดับของมติที่ถึงข้ามหลายแหล่งข้อมูลเด็ก maltreatment ประเภทหนึ่ง ๆ ของ maltreatment ที่อาจไม่ชัดเจนโดยเฉพาะอย่างยิ่งการละเลย รัฐอิลลินอยส์กฎหมายเน้นมาตรฐานขั้นต่ำไป ซึ่งจะต้องมีความต้องการพื้นฐานของเด็ก มีเหตุผลดีเชื่อว่า มาตรฐานเหล่านี้แตกต่างกันหลายประการจากชุมชนและ/หรือมาตรฐานทางวัฒนธรรม (อีวานส์-Campbell, 2008) ข้อจำกัดปกติของตนเองรายงานข้อมูล maltreatment ควรยังเก็บไว้ในใจเมื่อพิจารณาจากการศึกษานี้พบ รวมถึงสังคมปรารถนาและเรียกคืนความโน้มเอียง (Hardt และ Rutter, 2004 และ Tourgangeau และ ยาน 2007) ในการศึกษาปัจจุบัน เรียก maltreatment จะยิ่งเป็น ปัญหาตั้งแต่ครึ่งของเยาวชนก่อนป้อนดูแลออกบ้านก่อนวันที่ 10 ของพวกเขา มีข้อจำกัดเหล่านี้ในจิตใจ ผลการวิจัยหลายรับประกันเพิ่มเติมสนทนา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เหตุผลหลักที่จะใช้ความระมัดระวังในการแปลผลการศึกษานี้จะทำอย่างไรกับความคลุมเครือในสิ่งที่ถือเป็นการละเมิดและละเลย เช่นเดียวกับรัฐอื่น ๆ ในสหรัฐอเมริการัฐอิลลินอยส์ DCFS กำหนดและสำรวจการล่วงละเมิดเด็กและการละเลยตามเสพติดและถูกทอดทิ้งพระราชบัญญัติการรายงานเด็ก (ANCRA) คำนิยามใน ANCRA ไม่ได้อย่างสมบูรณ์แบบที่ชัดเจนในการช่วยเหลือนักวิจัยผู้สื่อข่าวได้รับคำสั่งหรือประชาชนทั่วไปในความแตกต่างระหว่างการเลี้ยงดูที่เหมาะสมและไม่เหมาะสม การขาดความชัดเจนในการอบรมเลี้ยงดูที่ "ตกเกินซีด" ของสิ่งที่สังคมกำหนดให้มีความเหมาะสมในท้ายที่สุดต้องมีนักข่าวและผู้เชี่ยวชาญด้านการใช้วิจารณญาณที่ดีที่สุดของพวกเขา ความเคลือบแคลงใด ๆ โดยรอบสิ่งที่ถือเป็นการละเมิดและละเลยจะคาดว่าจะมีผลต่อระดับของฉันทามติที่จะถึงฝั่งตรงข้ามหลายแหล่งที่มาของข้อมูลเกี่ยวกับการกระทำผิดของเด็ก ประเภทหนึ่งที่เฉพาะเจาะจงของการกระทำผิดที่อาจจะไม่ชัดเจนโดยเฉพาะอย่างยิ่งคือการละเลย กฎหมายของรัฐอิลลินอยส์มุ่งเน้นไปที่มาตรฐานขั้นต่ำการเลี้ยงดูซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้ความต้องการขั้นพื้นฐานของเด็ก มีเหตุผลที่ดีที่จะเชื่อว่ามาตรฐานเหล่านี้แตกต่างกันในหลายประการจากชุมชนและ / หรือมาตรฐานทางวัฒนธรรม (อีแวนส์แคมป์เบล 2008) ข้อ จำกัด ตามปกติของตัวเองข้อมูลรายงานการกระทำผิดเกี่ยวกับควรจะเก็บไว้ในใจเมื่อพิจารณาผลการศึกษานี้รวมทั้งความปรารถนาทางสังคมและจำอคติ (Hardt และรัต 2004 และ Tourgangeau และแยน 2007) ในการศึกษาปัจจุบันนึกถึงการกระทำผิดมีแนวโน้มที่จะเป็นปัญหาตั้งแต่ครึ่งหนึ่งของเยาวชนที่เข้ามาออกจากการดูแลบ้านก่อนวันเกิดปีที่ 10 ของพวกเขา ที่มีข้อ จำกัด เหล่านี้ในใจหลายรับประกันผลการวิจัยการอภิปรายต่อไป