Color field painting is a tendency

Color field painting is a tendency within Abstract Expressionism, distinct from gestural abstraction, or action painting. It was pioneered in the late 1940s by Mark Rothko, Barnett Newman, and Clyfford Still, who were all independently searching for a style of abstraction that might provide a modern, mythic art and express a yearning for transcendence and the infinite. To achieve this they abandoned all suggestions of figuration and instead exploited the expressive power of color by deploying it in large fields that might envelope the viewer when seen at close quarters. Their work inspired much Post-painterly abstraction, particularly that of Helen Frankenthaler, Morris Louis, Kenneth Noland, and Jules Olitski, though for later color field painters, matters of form tended to be more important that mythic content.
Color field painting emerged out of the attempts of several artists in the late 1940s to devise a modern, mythic art. Seeking to connect with the primordial emotions locked in ancient myths, rather than the symbols themselves, they sought a new style that would do away with any suggestion of illustration.
The style was championed most enthusiastically by critic Clement Greenberg, who acclaimed the advances it achieved in the realm of form and composition. Bemoaning what he saw as the increasingly imitative, academic qualities of some action painters, he argued that color field painting represented the way forward. His advocacy of the style proved highly influential.
Color field painting marks a major development in abstract painting, since it was the first style to resolutely avoid the suggestion of a form or mass standing out against a background. Instead, figure and ground are one, and the space of the picture, conceived as a field, seems to spread out beyond the edges of the canvas.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวโน้มภายในนามธรรม Expressionism แตกต่างจาก gestural abstraction หรือการวาดภาพจิตรกรรมสีฟิลด์ได้ จะได้เป็นผู้บุกเบิกใน 2483 โดยหมาย Rothko บาร์เนตนิวแมน และ Clyfford ยังคง ที่ถูกทั้งหมดอิสระค้นหาลักษณะของ abstraction ที่อาจให้ศิลปะสมัยใหม่ mythic และ express การโหยหาการปรองดองและการไม่มีขีดจำกัด เพื่อให้บรรลุนี้ จะละทิ้งข้อเสนอแนะทั้งหมดของ figuration และแทน ไปอำนาจที่แสดงออกของสีใช้ในเขตข้อมูลขนาดใหญ่ที่อาจซองแสดงเมื่อเห็นในสถานที่ปิด งานของแรงบันดาลใจจาก abstraction painterly หลังมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เฮเลน Frankenthaler, Louis มอร์ริส Kenneth Noland และชูลส์ Olitski แม้ว่า ในภายหลังสีฟิลด์ชื่อจิตรกร เรื่องของฟอร์มที่มีแนวโน้มที่สำคัญเนื้อหาที่ mythicเกิดจากความพยายามของหลายศิลปินจิตรกรรมสีฟิลด์ใน 2483 ประดิษฐ์ศิลปะสมัยใหม่ mythic พวกเขากำลังเชื่อมต่อกับอารมณ์ primordial ล็อกในตำนานโบราณ สัญลักษณ์ตัวเอง ค้นหาแบบใหม่ที่จะทำไป ด้วยคำแนะนำใด ๆ ของภาพแบบมี championed ใหม่ ๆ มากที่สุด โดยนักวิจารณ์ผลงานตะปาปาเคลเมนต์ ที่รางวัลล่วงหน้าที่จะทำได้ในขอบเขตของฟอร์มและส่วนประกอบ Bemoaning สิ่งที่เขาเห็นเป็นคุณภาพเทียมมากขึ้น ศึกษาชื่อจิตรกรบางการกระทำ เขาโต้เถียงว่า จิตรกรรมสีฟิลด์แสดงแบบไปข้างหน้า เขาหลุยแบบพิสูจน์มีอิทธิพลสูงจิตรกรรมสีฟิลด์เครื่องการพัฒนาสำคัญในนามธรรมภาพวาด ตั้งแต่แบบแรกเพื่อหลีกเลี่ยงการแนะนำของฟอร์มหรือมวลที่ยืนออกจากพื้นหลัง resolutely แทน รูปและพื้นดินเป็นหนึ่ง และดูเหมือนว่าพื้นที่ของรูปภาพ รู้สึกเป็นเขต สะพัดเกินขอบของผืนผ้าใบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพวาดสีข้อมูลแนวโน้มภายในสรุป Expressionism แตกต่างจากสิ่งที่เป็นนามธรรมท่าทางหรือการวาดภาพการกระทำ มันเป็นหัวหอกในช่วงปลายปี 1940 โดยมาร์ครอ ธ โกบาร์เน็ตต์นิวแมนและ Clyfford ยังคงที่ทุกคนเป็นอิสระค้นหาสไตล์ของนามธรรมที่อาจให้ทันสมัยศิลปะเทพนิยายและแสดงความปรารถนาวิชชาและไม่มีที่สิ้นสุด เพื่อให้บรรลุนี้พวกเขาละทิ้งข้อเสนอแนะทั้งหมดของอุปมาและแทนที่จะใช้ประโยชน์แสดงพลังของสีโดยการปรับใช้ในช่องขนาดใหญ่ที่อาจซองจดหมายของผู้ชมเมื่อมองอย่างใกล้ชิด งานของพวกเขาเป็นแรงบันดาลใจที่เป็นนามธรรมโพสต์ painterly มากโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เฮเลน Frankenthaler มอร์ริสหลุยส์, เคนเน็ ธ Noland และจูลส์ Olitski แต่สำหรับจิตรกรข้อมูลสีต่อมาเรื่องของรูปแบบที่มีแนวโน้มที่จะมีความสำคัญมากขึ้นว่าเนื้อหาเทพนิยาย.
ภาพวาดฟิลด์สีโผล่ออกมาจาก ความพยายามของศิลปินหลายคนในช่วงปลายทศวรรษที่ 1940 ในการออกแบบที่ทันสมัยศิลปะเทพนิยาย ที่กำลังมองหาการเชื่อมต่อกับอารมณ์ดั่งเดิมถูกขังอยู่ในตำนานโบราณมากกว่าสัญลักษณ์ของตัวเองพวกเขาต้องการรูปแบบใหม่ที่จะทำไปด้วยคำแนะนำของภาพประกอบใด ๆ .
สไตล์ปกป้องมากที่สุดอย่างกระตือรือร้นโดยนักวิจารณ์ผ่อนผันกรีนเบิร์กที่ได้รับรางวัลความก้าวหน้าประสบความสำเร็จ ในดินแดนของรูปแบบและองค์ประกอบ คร่ำครวญสิ่งที่เขาเห็นว่าการลอกเลียนแบบมากขึ้นคุณภาพทางวิชาการของจิตรกรการกระทำบางอย่างที่เขาอ้างว่าเป็นภาพวาดสีแสดงข้อมูลทางข้างหน้า การสนับสนุนของเขาในรูปแบบการพิสูจน์แล้วว่ามีอิทธิพลอย่างมาก.
ภาพวาดสีเครื่องหมายข้อมูลการพัฒนาที่สำคัญในการวาดภาพนามธรรมเพราะมันเป็นรูปแบบแรกที่เฉียบขาดหลีกเลี่ยงข้อเสนอแนะของรูปแบบหรือมวลยืนออกกับพื้นหลัง แต่รูปและพื้นดินเป็นหนึ่งและพื้นที่ของภาพที่คิดว่าเป็นข้อมูลที่ดูเหมือนว่าจะกระจายออกไปเกินขอบของผืนผ้าใบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จิตรกรรมสนามสีแนวโน้มภายในลัทธิการแสดงออกทางนามธรรม ซึ่งแตกต่างจากสิ่งที่เป็นนามธรรม gestural หรือการวาดภาพ เป็นผู้บุกเบิกในปลายทศวรรษที่ 1940 โดยมาร์ค รอธโก , บาร์เน็ตต์นิวแมนและ คลิฟฟอร์ด ีลล์ที่เป็นอิสระเพื่อค้นหาลักษณะของนามธรรมที่อาจให้ทันสมัย ศิลปะและการแสดงโหยหาวิชชาและอนันต์เทพนิยาย .เพื่อให้บรรลุนี้พวกเขาละทิ้งข้อเสนอแนะทั้งหมดของคำอุปมาและแทนที่จะใช้ประโยชน์จากการแสดงออกถึงพลังสี โดยปรับใช้มันในเขตขนาดใหญ่ที่อาจจะดู เมื่อเห็นซองจดหมายที่ใกล้ชิด งานของพวกเขาเป็นแรงบันดาลใจมากโพสต์เกี่ยวกับจิตรกรหรือภาพวาดนามธรรม , โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เฮเลนแฟรงเคนทาเลอร์ , มอร์ริส หลุยส์ เค็นเน็ธ โนแลนด์ และจูลส์โอลิตสกี แม้ว่าสำหรับจิตรกรสนามสีทีหลังเรื่องของแบบฟอร์มมีแนวโน้มที่จะมีความสำคัญมากกว่าเนื้อหา Mythic .
จิตรกรรมสนามสีออกมาจากความพยายามของหลายศิลปินในปลายทศวรรษที่ 1940 เพื่อประดิษฐ์สมัยใหม่ ตำนานโบราณศิลปะ หาเพื่อเชื่อมต่อกับอารมณ์ประถม ขังอยู่ในตำนานโบราณ แทนสัญลักษณ์ตัวเอง , พวกเขาแสวงหารูปแบบใหม่ที่ทำออกไปกับใด ๆของคำแนะนำ
ภาพประกอบลักษณะเป็นการสนับสนุนมากที่สุดอย่างกระตือรือร้นโดยนักวิจารณ์ Clement Greenberg , ผู้ได้รับรางวัลความก้าวหน้ามันได้ในขอบเขตของรูปแบบและองค์ประกอบที่ สิ่งที่เขาเห็นเป็น bemoaning มากขึ้นเลียนแบบ งานคุณภาพของจิตรกรบางการกระทำ เขาแย้งว่า สนามสีภาพวาดแสดงหนทางข้างหน้า ผู้สนับสนุนของเขาสไตล์
พิสูจน์มีอิทธิพลมากจิตรกรรมสนามสีเป็นหลักในการพัฒนาจิตรกรรมนามธรรม เพราะมันเป็นลักษณะแรกที่เด็ดเดี่ยวหลีกเลี่ยงคำแนะนำของฟอร์มหรือมวลยืนออกกับพื้นหลัง แทน รูปและพื้นเป็นหนึ่งและพื้นที่ของภาพ รู้สึกเป็นสนามดูเหมือนจะแผ่ออกมาเกินขอบของผ้าใบ