Jue Yu was guided with respectful m

Jue Yu was guided with respectful manner by the Palace’s servant to enter the serving quarter.

His face was still as beautiful as ever, his muscles and skin were bright as snow, the usual haughty and arrogant expression, not the least bit nervous, as if he wasn’t brought to enter a Royal House to meet the Monarch.

The Emperor said to him: “The Blind Concubine fell very seriously ill, would you look at his condition, please?”

Jue Yu put up a sneer on his face: “What goodness and what ability does Jue Yu have? How could I dare to let Your Majesty plead?”

The Emperor glanced at the Blind Concubine who was curling up on the long and narrow bed, said again: “If I have to plead to you, then I will surely plead.”

Jue Yu crooked his eyebrows, “Your Majesty said it this way, Jue Yu will have his life shortened*. Your Majesty owns the world. To destroy my small Pear Flowers Garden is as easy as turning Your Majesty’s hand. But because Your Majesty took into consideration about the Former Emperor, he treated me leniently. This kind of plead, no matter what, Jue Yu can’t possibly dare to take.”
*t/n : Have one’s life shortened : a proverb to express that have one’s allotted portion of life reduced by having/getting more than one’s deserves.

The Emperor knew that he took the violent breakthrough to his Pear Flowers Garden several days ago to heart thus still held a grudge, hence, the Emperor unavoidably used a lightened manner of speak: “That day was my fault to charge in harshly. If it wasn’t because of The Blind Concubine’s matter that got me angry, it wouldn’t have come to this point.”

The young Monarch’s voice was lowered as if he was whispering. Jue Yu still didn’t feel grateful even a bit. He only slowly took his eyes to measure his slender fingers.

The Emperor was unpleased, however, in the end, he retreated a step, “Don’t hesitate to say whatever you want. If I can give you, I will give you.”

Jue Yu raised the outer corner of his eyes, “The things inside the National Treasury such as gold and silver, pearls and jewels, deeds for piece of land, those kinds of treasures, not even one I desire.”

The Emperor asked him: “In that case, what do you truly want?”

“A person.”

“You wanted a person from my hand?”

Jue Yu’s pair of eyes were clear and bright: “Exactly!”

Then he added: “I think Your Majesty already knows who this person is that Jue Yu wanted even without having to say the name.”

The Emperor narrowed his eyes, “Of course.”

Jue Yu’s mouth leaked out a smile, “Like this, please Your Majesty decree an Imperial Order to grant me an agreement.”

The Emperor asked: “Do you want me to allow him to resign from the government post and go home?”

Jue Yu raised his eyebrows to the highest point, “Who wanted him to resign from his post? If he holds or doesn’t hold his post, it will be his own business. I don’t feel like caring for that.”

“Ooh?” The Emperor a bit confused, “So, what kind of agreement do you want me to grant?”

Jue Yu’s eyes were gleaming and wandered about, “Sell him to me as my slave’s agreement. The deed of slavery.”

The Emperor paused to think, then answered him: “Alright!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Jue Yu แนะนำ ด้วยอย่างมีประสิทธิภาพ โดยข้าราชการของพระตำหนักเพื่อป้อนอาหารไตรมาสใบหน้าของเขาก็ยังคงสวยงามเช่นเคย กล้ามเนื้อและผิวของเขาสดใสราวกับหิมะ ปกติตระหง่าน และหยิ่งนิพจน์ อย่างน้อยบิตประสาท เช่นถ้าเขาไม่นำสู่ราชวงศ์เพื่อตอบสนองพระมหากษัตริย์จักรพรรดิตรัสกับเขาว่า: "นางสนมตาบอดตกป่วยจัง คุณต้องดูที่สภาพของเขา please "วางยู Jue sneer บนใบหน้าของเขา: "สิ่งความดีและความสามารถอะไร Jue Yu มีหรือไม่ วิธีสามารถฉันกล้าให้วิงวอนพระ"Glanced จักรพรรดิที่นางสนมตาบอดที่ถูกดัดผมขึ้นบนเตียงยาว และแคบ กล่าวว่า อีกครั้ง: "ถ้ามีอ้อนคุณ จาก นั้นข้าพเจ้าก็จะวิงวอน"Jue Yu ทานของทอดของเขาคิ้ว, "มหาบพิตรกล่าวว่า วิธีนี้ Jue Yu จะมีชีวิตสั้นลง * มหาบพิตรเป็นเจ้าของโลก การทำลายสวนดอกไม้ลูกแพร์ขนาดเล็กได้ง่ายเหมือนการเปลี่ยนมือของพระ แต่เนื่องจากพระเอามาพิจารณาเกี่ยวกับอดีตจักรพรรดิ เขาถือว่าฉัน leniently ชนิดนี้ plead ว่า Jue Yu ไม่อาจจะกล้าจะ"* t/n: มีชีวิตสั้นลง: สมควรสุภาษิตการแสดงที่มีตัวกำหนดส่วนลดลง โดยมี/ได้รับมากกว่าหนึ่งของชีวิตจักรพรรดิรู้ว่า เขาเอาความก้าวหน้าความรุนแรงสวนดอกไม้ของเขาลูกแพร์หลายวันที่ผ่านมาถึงหัวใจนิ่งจึงจัดความเสียใจ ดังนั้น จักรพรรดิล้วนใช้ชโลมลักษณะการพูด: "วันนั้นฉันผิดชาร์จอย่างรุนแรง ถ้ามันไม่ได้ เพราะเรื่องของนางสนมในตาบอดที่ทำให้ผมโกรธ มันจะไม่ได้มาถึงจุดนี้"ของพระมหากษัตริย์หนุ่มเสียงถูกลดลงเขาก็กระซิบว่า Jue Yu ยังคงไม่รู้สึกขอบคุณแม้บิต เขาเอาตาวัดนิ้วเรียวของเขาช้าเท่านั้นUnpleased อย่างไรก็ตาม ในสุดจักรพรรดิ เขาสภาพระส่ำเป็นขั้นตอน "อย่าลังเลที่จะบอกสิ่งที่คุณต้องการ ถ้าสามารถให้คุณ ฉันจะให้คุณ"Jue Yu ยกมุมด้านนอกของดวงตาของเขา "สิ่งที่อยู่ภายในคลังชาติเช่นทอง และเงิน ไข่มุก และ อัญมณี ที่ดิน ชนิดของสมบัติ ตำบลไม่แม้หนึ่งฉันปรารถนา"จักรพรรดิถามเขา: "ในกรณีที่ คุณอย่างแท้จริงต้อง""ผู้การ""คุณต้องเป็นคนจากมือของฉัน"Jue ยูคู่ของตาได้ชัดเจน และสดใส: "แน่นอน"จาก นั้นเขาเพิ่ม: "ผมคิดว่า มหาบพิตรทราบอยู่แล้วที่เป็นบุคคลนี้ว่า Jue ยูอยากได้ โดยไม่ต้องพูดชื่อ"จักรพรรดิ narrowed ตา "อย่างแน่นอน"รั่วไหลออกจากรอยยิ้ม ปาก Jue Yu "เช่นนี้ โปรดมหาบพิตรนิยมสั่งอิมพีเรียลเพื่อให้ข้อตกลงของฉัน"ถามจักรพรรดิ: "คุณต้องฉันจะอนุญาตให้เขาลาออกจากรัฐบาลโพสต์ และกลับบ้าน"Jue Yu ยกคิ้วของเขาถึงจุดสูงสุด "ที่อยากให้เขาต้องลาออกจากตำแหน่งหรือไม่ ถ้าเขาเก็บ หรือไม่เก็บของเขา มันจะเป็นธุรกิจของตัวเอง เลยไม่รู้สึกอยากดูแลที่นี้""โอ" จักรพรรดิเป็นบิตสับสน "ดังนั้น ชนิดของข้อตกลงคุณต้องให้ฉัน"ตา Jue Yu ได้วับวาว และเดินเกี่ยวกับ "ขายเขาให้ฉันเป็นทาสของฉันสัญญา กระทำทาส"หยุดชั่วคราวเพื่อคิดว่า จักรพรรดิ แล้วตรัสตอบ: "Alright "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จือยูถูกแนะนำด้วยความเคารพจากคนรับใช้ของพระราชวังที่จะเข้าสู่ไตรมาสที่ให้บริการ. ใบหน้าของเขาก็ยังคงเป็นที่สวยงามเช่นเคยกล้ามเนื้อและผิวของเขามีความสดใสเป็นหิมะปกติแสดงออกหยิ่งผยองและหยิ่งไม่บิตอย่างน้อยประสาทเช่นถ้า . เขาไม่ได้นำไปป้อนราชวงศ์เพื่อตอบสนองพระมหากษัตริย์จักรพรรดิพูดกับเขาว่า "คนตาบอดเมียน้อยลดลงมากป่วยหนักคุณจะดูสภาพของเขาได้ไหม?" จือยูหัวเราะเยาะใส่ขึ้นบนใบหน้าของเขา: "สิ่งที่คุณงามความดีและสิ่งที่ความสามารถไม่จือหยูมี? ฉันจะกล้าที่จะปล่อยให้มหาบพิตรสารภาพ "? จักรพรรดิเหลือบมองไปที่คนตาบอดนางสนมที่ถูกดัดผมขึ้นไปบนเตียงยาวและแคบกล่าวอีกครั้ง:". ถ้าฉันต้องสารภาพกับคุณแล้วฉันก็จะขอร้อง " จือหยู คดเคี้ยวคิ้วของเขา "มหาบพิตรกล่าวว่าวิธีนี้จือหยูจะมีชีวิตของเขาสั้นลง * พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณเป็นเจ้าของโลก ที่จะทำลายลูกแพร์สวนดอกไม้ขนาดเล็กของฉันเป็นเรื่องง่ายเหมือนการเปลี่ยนมือของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณ แต่เนื่องจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณใช้เวลาในการพิจารณาเกี่ยวกับจักรพรรดิอดีตเขาปฏิบัติต่อฉัน leniently ชนิดของการขอร้องไม่ว่าสิ่งนี้จือยูไม่อาจกล้าที่จะใช้ ". * T / N: มีหนึ่งของชีวิตสั้นลง: สุภาษิตในการแสดงที่ได้ส่วนหนึ่งของการจัดสรรของชีวิตที่ลดลงโดยมี / ได้รับมากกว่าหนึ่งสมควร . จักรพรรดิรู้ว่าเขาเอาความก้าวหน้าความรุนแรงแพร์ดอกไม้สวนของเขาหลายวันที่ผ่านมาเพื่อหัวใจจึงยังคงถือความเสียใจจึงจักรพรรดิใช้หลีกเลี่ยงไม่ได้ลดหย่อนลักษณะของการพูด: "วันนั้นเป็นความผิดของฉันที่จะเรียกเก็บในอย่างรุนแรง ถ้ามันไม่ได้เพราะเรื่องคนตาบอดนางสนมที่มีฉันโกรธก็จะไม่ได้มาถึงจุดนี้. " เสียงหนุ่มพระมหากษัตริย์ถูกลดระดับลงราวกับว่าเขาเป็นเสียงกระซิบ จือหยูยังคงไม่ได้รู้สึกขอบคุณแม้แต่นิด เขาค่อย ๆ เอาดวงตาของเขาในการวัดนิ้วมือเรียวยาวของเขา. จักรพรรดิ unpleased อย่างไรก็ตามในท้ายที่สุดเขาถอยขั้นตอน "อย่าลังเลที่จะบอกสิ่งที่คุณต้องการ ถ้าฉันจะให้คุณฉันจะให้คุณ. " จือหยูยกมุมด้านนอกของดวงตาของเขา" สิ่งที่อยู่ภายในกระทรวงการคลังแห่งชาติเช่นเงินและทองไข่มุกและอัญมณีกระทำสำหรับชิ้นส่วนของที่ดินเหล่านั้นชนิดของสมบัติ ไม่ได้แม้แต่คนเดียวที่ฉันต้องการ ". จักรพรรดิถามเขาว่า" ในกรณีที่ว่าสิ่งที่คุณต้องการอย่างแท้จริง "? " คน. " " คุณอยากให้บุคคลจากมือของฉัน "? คู่จือยูของดวงตาได้ชัดเจนและสดใส" ! ว่า " จากนั้นเขาก็กล่าวว่า". ผมคิดว่าพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของคุณรู้อยู่แล้วว่าใครคนนี้ก็คือว่าจือยูอยากได้โดยไม่ต้องมีการพูดชื่อ " . จักรพรรดิหรี่ตาของเขาว่า" แน่นอน " ปากจือยูรั่วไหลออกรอยยิ้ม "ชอบนี้โปรดพระราชกฤษฎีกามหาบพิตรอิมพีเรียลสั่งซื้อที่จะให้ฉันสัญญา." จักรพรรดิถามว่า: "คุณต้องการให้ฉันไปให้เขาลาออกจากการโพสต์ของรัฐบาลและไปบ้าน" จือหยูยกคิ้วของเขาไปยังจุดที่สูงที่สุด "ใครอยากให้เขาลาออกจากการโพสต์ของเขา? ถ้าเขาถือหรือไม่ถือโพสต์ของเขาก็จะเป็นธุรกิจของตัวเอง ผมไม่รู้สึกเหมือนการดูแลที่. " " Ooh? "จักรพรรดิบิตสับสน" ดังนั้นสิ่งที่ชนิดของข้อตกลงที่คุณต้องการให้ฉันที่จะให้? " ตาจือยูถูกแพรวและเดินเรื่องเกี่ยวกับ" ขายเขามาหาฉัน เป็นสัญญาทาสของฉัน . การกระทำของการเป็นทาส " จักรพรรดิหยุดชั่วคราวที่จะคิดแล้วตอบเขาว่า:" ดี "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จู ยู เป็นแนวทางที่มีลักษณะโดยเคารพ คนรับใช้ในวังเพื่อป้อนให้บริการไตรมาสใบหน้าของเขายังคงงดงามเช่นเดิมของเขา กล้ามเนื้อและผิวหนังสดใสเหมือนหิมะ ปกติเย่อหยิ่งจองหองสีหน้าประหม่าไม่น้อย เช่น ถ้าเขาไม่พาเข้าบ้านหลวง เพื่อตอบสนองพระมหากษัตริย์ .องค์จักรพรรดิตรัสกับเขาว่า : " นางสนมบอดลดลงอย่างจริงจังป่วย คุณจะดูอาการเขาได้ไหมค่ะ "จู ยู วางแสยะบนใบหน้าของเขา : " สิ่งที่ดีและสิ่งที่ความสามารถไม่จื้อ ยูมี ข้าจะกล้าปล่อยให้ฝ่าบาทขอร้อง ? "จักรพรรดิดูบอด นางสนมที่ถูกม้วนขึ้นบนเตียง ยาวและแคบ กล่าวอีกว่า " ถ้าฉันต้องขอร้องให้คุณ ผมก็จะขอร้อง "จู ยู เบี้ยว คิ้วของเขา " ฝ่าบาทบอกว่าวิธีนี้ จื้อ ยูจะได้ชีวิตของเขาสั้นลง * . ฝ่าบาทเป็นเจ้าของโลก ทำลายลูกแพร์ดอกไม้สวนขนาดเล็กของฉันเป็นเรื่องง่ายเหมือนพลิกมือของฝ่าบาท แต่เป็นเพราะฝ่าบาททรงพิจารณา เกี่ยวกับฝ่าบาท เขาทำกับฉัน leniently . ขอร้องแบบนี้ ไม่ว่ายังไงก็ตาม จู ยู ไม่อาจจะกล้าไป "* T / N : ชีวิตสั้นลง : สุภาษิตแสดงออกว่ากำลังจัดสรรส่วนของชีวิตลดลง โดยมี / ได้รับมากกว่าหนึ่งก็สมควรได้รับจักรพรรดิรู้ว่าเขาเอาความก้าวหน้าที่รุนแรงของเขาลูกแพร์ดอกไม้สวนหลายวันที่ผ่านมา หัวใจจึงยังไม่พอใจ เพราะ จักรพรรดิ์ได้ใช้ลดหย่อนลักษณะพูด : " วันนั้น เป็นความผิดของผม เข้าชาร์จอย่างรุนแรง . ถ้าไม่ใช่เพราะคนตาบอด สนม เป็นเรื่องที่ทำให้ผมโกรธ มันคงไม่ได้มาถึงจุดนี้ " .เสียงเล็กของพระมหากษัตริย์ถูกลดลงเป็นถ้าเขากระซิบ จู ยู ก็ไม่ได้รู้สึกสบายใจแม้แต่น้อย เขาก็ค่อยๆเอาดวงตาของเขาวัดนิ้วเขาเรียวยาวองค์จักรพรรดิทรง unpleased อย่างไรก็ตาม สุดท้ายแล้ว เขาอยู่ในขั้น " ไม่ลังเลที่จะพูดสิ่งที่คุณต้องการ ถ้าผมสามารถให้คุณได้ ผมจะให้คุณ .จู ยู ยกมุมด้านนอกของตาของเขา " สิ่งที่ในคลังเช่นทองและเงิน ไข่มุก และอัญมณี โฉนดสำหรับที่ดิน ชนิดเหล่านั้นของสมบัติ แม้แต่หนึ่งที่ฉันต้องการ .จักรพรรดิถามเขา : " ในกรณีที่คุณต้องการอย่างแท้จริง ? "" คน "" คุณต้องการให้บุคคลจากมือของฉัน "จู ยู เป็นคู่ของตาได้ชัดเจนและสดใส : " แน่นอน ! "เขาเพิ่ม : " ฉันคิดว่าฝ่าบาทรู้แล้วว่าคนๆนี้เป็นใครนั้น จู ยู ต้องการได้ โดยไม่ต้องพูดชื่อ " .จักรพรรดิคอดตาของเขา , " แน่นอน "ปาก จู ยู รั่วไหลออกไปยิ้ม ๆ " แบบนี้ ได้โปรด ฝ่าบาทรับสั่งราชโองการเพื่อให้ฉันสัญญา .จักรพรรดิถาม : " คุณต้องการที่จะอนุญาตให้เขาลาออกจากตำแหน่งข้าราชการ และกลับบ้าน "จู ยู ยกคิ้วของเขาไปยังจุดที่สูงที่สุด " ที่ต้องการให้เขาลาออกจากการโพสต์ของเขา ถ้าเขาถือหรือไม่ถือตำแหน่ง ก็จะเป็นธุรกิจของเขาเอง ฉันไม่ชอบการดูแล”" โอ้ ? " จักรพรรดิเป็นบิตสับสน , " ดังนั้น , ชนิดของข้อตกลงที่คุณต้องการให้ ? "จู ยู ก็ดวงตาแพรวและเดินเรื่อง " ขายเขาให้ฉันเป็นข้อตกลงเป็นทาสของฉัน การกระทำของทาส " .พระราชานิ่งคิดแล้วตอบเขาว่า : " เอาล่ะ ! "