The culture of competition and asse

The culture of competition and assessment in education promotes a narrow
focus on convergent teaching and learning that can suppress creative thinking.
Newsweek recently declared that a creativity crisis is looming (Anon. 2010). A
study involving the analysis of almost 300,000 Torrance scores of children and
adults in the US found creativity scores, like IQ scores, have been steadily
rising until 1990. Since then, creativity scores have been declining consistently,
notably for children from kindergarten through sixth grade (Kim 2011).
But research has demonstrated that creativity is a robust human trait, and it is
possible for students to bounce back from creativity-stifling school and classroom
practices (Beghetto 2010). Research has also found that arts teachers
may need professional development to be better informed of recent developments
pertaining to creativity, arts pedagogy and arts assessment. A survey
study of 330 arts teachers found about 40 per cent not being sure whether or
not developing students’ creativity was one of their key responsibilities and
had difficulty expressing themselves creatively in the arts. Over 40 per cent
were not able to indicate if they should give marks for students’ non-standard
answers and about the same number were not able to indicate whether or not
creativity can be developed in group settings, and whether or not creativity is
better developed individually (Leong and Qiu 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แคบเป็นการส่งเสริมวัฒนธรรมของการแข่งขันและการประเมินผลในการศึกษาเน้นสอน convergent และเรียนรู้ที่สามารถระงับความคิดสร้างสรรค์Newsweek เพิ่งประกาศว่า วิกฤตความคิดสร้างสรรค์จะทำ (Anon. 2010) Aศึกษาเกี่ยวข้องกับการวิเคราะห์คะแนนรันซ์เกือบ 300000 ของเด็ก และผู้ใหญ่ในสหรัฐอเมริกาพบคะแนนความคิดสร้างสรรค์ เช่นคะแนนไอคิว ดำเนินได้อย่างต่อเนื่องเพิ่มขึ้นจนถึงปี 1990 หลังจากนั้น คะแนนความคิดสร้างสรรค์มีการลดลงอย่างสม่ำเสมอยวดสำหรับเด็กตั้งแต่ระดับอนุบาลถึงชั้นประถมศึกษา 6 ปี (คิม 2011)แต่งานวิจัยได้แสดงว่า ความคิดสร้างสรรค์ติดมนุษย์แข็งแกร่ง และเป็นเป็นไปได้สำหรับนักเรียนที่จะย้อนกลับจากยับยั้งความคิดสร้างสรรค์โรงเรียนและห้องเรียนแนวทางปฏิบัติ (Beghetto 2010) งานวิจัยยังได้พบว่าครูศิลปะอาจต้องศึกษาดีทราบพัฒนาล่าสุดเกี่ยวข้องกับความคิดสร้างสรรค์ สอนศิลปะ และการประเมินผลศิลปะ แบบสำรวจการศึกษาของครูศิลปะ 330 พบประมาณ 40 ร้อยไม่แน่ใจว่า หรือไม่พัฒนาความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนมีความรับผิดชอบหลักของพวกเขาอย่างใดอย่างหนึ่ง และมีปัญหาในการคุยอย่างสร้างสรรค์ในศิลปะ กว่า 40 เปอร์เซ็นต์ไม่สามารถบ่งชี้ถ้า พวกเขาควรให้เครื่องหมายสำหรับนักเรียนมาตรฐานคำตอบ และเกี่ยวกับหมายเลขเดียวกันไม่สามารถระบุหรือไม่สามารถพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ในการตั้งค่ากลุ่ม และความคิดสร้างสรรค์ได้หรือไม่ดี พัฒนารายบุคคล (กรรมและคู 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัฒนธรรมของการแข่งขันและการประเมินผลในการศึกษาส่งเสริมแคบมุ่งเน้นไปที่การเรียนการสอนและการเรียนรู้มาบรรจบกันที่สามารถระงับความคิดสร้างสรรค์.
นิวส์เมื่อเร็ว ๆ นี้ประกาศว่าวิกฤตความคิดสร้างสรรค์เป็น looming (อานนท์. 2010)
ศึกษาที่เกี่ยวข้องกับการวิเคราะห์เกือบ 300,000 คะแนน Torrance
ของเด็กและผู้ใหญ่ในสหรัฐอเมริกาพบว่าคะแนนความคิดสร้างสรรค์เช่นคะแนนไอคิวได้รับอย่างต่อเนื่องเพิ่มขึ้นจนกระทั่งปี
1990
ตั้งแต่นั้นคะแนนความคิดสร้างสรรค์ที่ได้รับการลดลงอย่างต่อเนื่องโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับเด็กตั้งแต่ชั้นอนุบาลถึงชั้นประถมศึกษาที่หก(คิม 2011). แต่มีงานวิจัยที่แสดงให้เห็นถึงความคิดสร้างสรรค์ที่เป็นลักษณะของมนุษย์ที่มีประสิทธิภาพและเป็นไปได้สำหรับนักเรียนที่จะกลับมาจากโรงเรียนคิดสร้างสรรค์และห้องเรียนยับยั้งการปฏิบัติ(Beghetto 2010) การวิจัยยังพบว่าครูผู้สอนศิลปะอาจจะต้องพัฒนาอาชีพจะได้รับทราบที่ดีขึ้นของการพัฒนาล่าสุดที่เกี่ยวข้องกับความคิดสร้างสรรค์การประเมินการเรียนการสอนศิลปะและศิลปะ การสำรวจการศึกษาของครูศิลปะ 330 พบว่าประมาณร้อยละ 40 ไม่ได้ถูกตรวจสอบหรือไม่พัฒนาความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนเป็นหนึ่งในความรับผิดชอบที่สำคัญของพวกเขาและมีปัญหาในการแสดงตัวเองอย่างสร้างสรรค์ในศิลปะ ร้อยละกว่า 40 ไม่สามารถที่จะแสดงให้เห็นว่าพวกเขาควรจะให้เครื่องหมายสำหรับนักเรียนที่ไม่ได้มาตรฐานคำตอบและเกี่ยวกับจำนวนเดียวกันไม่สามารถที่จะระบุหรือไม่ความคิดสร้างสรรค์สามารถพัฒนาในการตั้งค่ากลุ่มหรือไม่และความคิดสร้างสรรค์คือการพัฒนาที่ดีขึ้นเป็นรายบุคคล (ลีอองและ Qiu 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัฒนธรรมของการแข่งขันและการประเมินทางการศึกษาส่งเสริมโฟกัสแคบ
ลู่เข้า การเรียนการสอนนั้นสามารถระงับความคิดสร้างสรรค์
Newsweek ประกาศเมื่อเร็ว ๆนี้ว่าความคิดสร้างสรรค์เป็นวิกฤต looming ( anon. 2010 ) มีการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับการวิเคราะห์
เกือบ 300000 แบบคะแนนของเด็กและผู้ใหญ่ในสหรัฐอเมริกาพบ
ความคิดสร้างสรรค์ เช่น คะแนนไอคิว , ได้รับอย่างต่อเนื่อง
เพิ่มขึ้นจนถึงปี 1990 ตั้งแต่นั้นมา ความคิดสร้างสรรค์ได้ลดลงอย่างต่อเนื่องโดยเฉพาะสำหรับเด็กอนุบาล
ผ่านเกรดหก ( คิม 2011 )
แต่การวิจัยได้แสดงให้เห็นว่าความคิดสร้างสรรค์เป็นลักษณะที่แข็งแกร่งของมนุษย์ และเป็น
เป็นไปได้สำหรับนักเรียนที่จะกลับมาจากโรงเรียนและห้องเรียนสร้างสรรค์ยับยั้งการปฏิบัติ
( beghetto 2010 ) การวิจัยยังพบว่า ครู
ศิลปะอาจต้องพัฒนามืออาชีพดีกว่าทราบความคืบหน้าล่าสุด
เกี่ยวกับความคิดสร้างสรรค์ ศิลปะ การสอน และการประเมินหลักสูตร การสำรวจศึกษาศิลปะครู
330 พบประมาณ 40 เปอร์เซ็นต์ไม่มีการว่าหรือ
ไม่พัฒนาความคิดสร้างสรรค์นักเรียนเป็นหนึ่งในหน้าที่หลักของพวกเขาและมีความสร้างสรรค์ในตัวเอง
แสดงศิลปะ มากกว่าร้อยละ 40
ไม่สามารถระบุว่าพวกเขาควรจะให้คะแนนสำหรับคำตอบมาตรฐาน
นักเรียนและเกี่ยวกับจำนวนเดียวกันไม่สามารถบ่งชี้หรือไม่
ความคิดสร้างสรรค์สามารถพัฒนาในกลุ่มการตั้งค่าและหรือไม่สร้างสรรค์
พัฒนาดีกว่า ( และแบบเลียงชิว 2013 )