Attention-deficit hyperactivity dis

Attention-deficit hyperactivity disorder (ADHD) is a developmental
disorder characterized by developmentally inappropriate
levels of hyperactivity, impulsivity and inattention (APA
2013). The American Psychiatric Association’s (APA) Diagnostic
and Statistical Manual (DSM-5) states that patients must
have experienced a minimum of six symptoms of inattention
(e.g. failing to sustain attention in tasks or play activities, not
listening when being spoken to directly), or six symptoms
of hyperactivity/impulsivity (e.g. talking excessively, fidgeting
with hands or feet).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสนใจโรคสมาธิสั้น (สมาธิสั้น) เป็นการพัฒนาลักษณะความผิดปกติไม่เหมาะสมสอดระดับของสมาธิสั้น impulsivity และพุ่ง (APA2013) . จิตเวชสมาคมอเมริกันของ (APA) วินิจฉัยและคู่มือสถิติ (DSM-5) กล่าวว่า ผู้ป่วยต้องมีประสบการณ์อย่างน้อย 6 อาการพุ่ง(เช่นความล้มเหลวในการรักษาความสนใจในงาน หรือเล่นกิจกรรม ไม่ฟังเมื่อถูกพูดถึงโดยตรง), หรืออาการหกของสมาธิ สั้น/impulsivity (เช่นพูดคุยมากเกินไป fidgetingด้วยมือหรือเท้า)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสนใจขาดดุล hyperactivity ความผิดปกติ (ADHD) คือการพัฒนา
ความผิดปกติที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาที่ไม่เหมาะสม
ระดับของสมาธิสั้น, หุนหันพลันแล่นและไม่ตั้งใจ (APA
2013) สมาคมจิตแพทย์อเมริกันของ (APA) การวินิจฉัย
และคู่มือการใช้งานทางสถิติ (DSM-5) ระบุว่าผู้ป่วยจะต้อง
มีประสบการณ์อย่างน้อยหกอาการของการไม่ตั้งใจ
(เช่นความล้มเหลวที่จะรักษาความสนใจในงานหรือกิจกรรมการเล่นไม่
ฟังเมื่อมีการพูดถึงโดยตรง) หรือหกอาการ
ของสมาธิสั้น / impulsivity (เช่นการพูดคุยมากเกินไปรำคญ
กับมือหรือเท้า)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรคสมาธิสั้น ( ADHD ) เป็นพัฒนาการความผิดปกติของพัฒนาการมีลักษณะไม่เหมาะสมระดับของ hyperactivity และหุนหันพลันแล่นไม่ตั้งใจ ( อาภา2013 ) สมาคมจิตเวชอเมริกัน ( APA ) วินิจฉัยและคู่มือสถิติ ( dsm-5 ) ระบุว่า ผู้ป่วยที่ต้องมีประสบการณ์อย่างน้อย 6 อาการของการปล่อยปละละเลย( เช่นความล้มเหลวที่จะรักษาความสนใจในงานหรือกิจกรรมการเล่นไม่ได้ฟัง เมื่อพูดโดยตรง ) หรือ 6 อาการของสมาธิสั้น / หุนหันพลันแล่น เช่น การพูดมากเกินไป กระวนกระวายกับมือหรือเท้า )