AbstractIn a prospective study of s

Abstract
In a prospective study of stress fractures among Israeli infantry recruits, the area moment of inertia of the tibia was found to have a statistically significant correlation with the incidence of tibial, femoral and total stress fractures. Recruits with “low” area moments of inertia of the tibia were found to have higher stress fracture morbidity than those with “high” area moments of inertia. The best correlation was obtained when the area moment of inertia was calculated about the AP axis of bending at a cross-sectional level corresponding to the narrowest tibial width on lateral X-rays, a point which is at the distal quarter of the tibia. This finding indicates that bending forces about the approximate AP axis are an important causal factor for tibial and many other stress fractures. The bone's bending strength, or ability to resist bending moments, as measured by the area moment of inertia, helps determine risk to stress fracture.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
ในการศึกษาในอนาคตของกระดูกหักความเครียดของการรับสมัครทหารราบอิสราเอลขณะที่พื้นที่ความเฉื่อยของแข้งก็พบว่ามีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญที่มีอุบัติการณ์ของแข้ง, ต้นขาและกระดูกหักความเครียดทั้งหมด แนวร่วมด้วย "ต่ำ" ช่วงเวลาที่พื้นที่ความเฉื่อยของแข้งที่พบว่ามีการเจ็บป่วยการแตกหักความเครียดสูงกว่าผู้ที่มี "สูง" ช่วงเวลาของความเฉื่อยพื้นที่ ความสัมพันธ์ที่ดีที่สุดที่ได้รับเมื่อช่วงเวลาที่พื้นที่ของความเฉื่อยที่คำนวณเกี่ยวกับแกน AP ดัดในระดับที่ตัดขวางที่สอดคล้องกับความกว้างแคบแข้งบนด้านข้างรังสีเอกซ์, จุดซึ่งเป็นไตรมาสที่ส่วนปลายของกระดูกหน้าแข้ง การค้นพบนี้แสดงให้เห็นว่ากองกำลังดัดเกี่ยวกับแกน AP โดยประมาณเป็นปัจจัยเชิงสาเหตุที่สำคัญสำหรับแข้งและกระดูกหักความเครียดอื่น ๆ อีกมากมาย ความแข็งแรงดัดกระดูกหรือความสามารถในการต้านทานการดัดช่วงเวลาที่วัดจากช่วงเวลาของความเฉื่อยพื้นที่ที่ช่วยในการกำหนดความเสี่ยงที่จะเน้นการแตกหัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
ในอนาคตการศึกษากระดูกหักความเครียดของทหารเกณฑ์ทหารอิสราเอล พื้นที่โมเมนต์ความเฉื่อยของกระดูกหน้าแข้งที่พบว่ามีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับการเกิดกระดูกหัก tibial femoral ทั้งหมด , และความเครียดสมาชิกกับ " ช่วงเวลาพื้นที่น้อยของความเฉื่อยของกระดูกหน้าแข้งหัก พบว่ามีความเครียดที่สูงขึ้นการเจ็บป่วยมากกว่าผู้ที่มี " ช่วงเวลาพื้นที่สูง " ของแรงเฉื่อย ความสัมพันธ์ที่ดีที่สุดได้เมื่อพื้นที่โมเมนต์ความเฉื่อยคือ คำนวณ เกี่ยวกับ AP ของแกนดัดที่ตัดระดับที่สอดคล้องกับความกว้างด้านล่างแคบในการเอ็กซเรย์จุดที่ 2 ส่วนปลายของกระดูกหน้าแข้ง การค้นพบนี้บ่งชี้ว่า ดัดแกนบังคับเกี่ยวกับ AP ประมาณเป็นปัจจัยเชิงสาเหตุสําคัญสําหรับตัดและหลายกระดูกหักความเครียดอื่น ๆ ของกระดูก การดัด หรือความสามารถในการต้านทานโมเมนต์ดัดเป็นวัดโดยพื้นที่โมเมนต์ความเฉื่อยช่วยตรวจสอบความเสี่ยงที่จะร้าว .