IntroductionThe efficient use of na

Introduction
The efficient use of natural resources for bioethanol production
has been explored by several research groups
(Balat 2011; Binod et al. 2010; Sarkar et al. 2012). At
present, most bioethanol is produced from food crops
such as corn grain or sugar cane (Kim & Dale 2004;
Sanchez & Cardona 2008); however, the use of starch
and sugar for the production of bioethanol competes
with crops for food supplies. As an alternative, a lignocellulosic
biomass product such as corn stover, corn fiber,
rice straw, bagasse or wheat straw could become indispensable
resources for bioethanol production. In Japan,
for example, approximately 75% of rice straw is not used
effectively which could therefore be an abundant feedstock
for bioethanol production.


Plant cell walls are composed of three main components:
cellulose, hemicellulose, and lignin. To achieve
high-efficiency ethanol production, it is desirable to use
both the glucose and xylose contained in the cellulose
and hemicellulose (Kuhad et al. 2011). However, few
types of yeast such as Scheffersomyces stipitis (formerly

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำ
การใช้ประสิทธิภาพของทรัพยากรธรรมชาติสำหรับผลิต bioethanol
มีการสำรวจ โดยงานวิจัยหลาย
(Balat 2011; Binod et al. 2010 Sarkar et al. 2012) ใน
ปัจจุบัน bioethanol ส่วนใหญ่ผลิตจากพืชอาหาร
เช่นเมล็ดข้าวข้าวโพดหรืออ้อย (คิม&เดล 2004;
แซนเชซ& Cardona 2008); อย่างไรก็ตาม การใช้แป้ง
และน้ำตาลสำหรับแข่งขันผลิต bioethanol
มีพืชสำหรับเสบียง เป็นทางเลือก การ lignocellulosic
ชีวมวลเช่นข้าวโพด stover ใยข้าวโพด,
ฟางข้าว ชานอ้อย หรือฟางข้าวสาลีอาจกลายเป็นขาดไม่ได้
bioethanol ผลิตทรัพยากรได้ ญี่ปุ่น,
ประมาณ 75% ของฟางข้าวไม่ใช้
ได้อย่างมีประสิทธิภาพซึ่งอาจเป็นวัตถุดิบที่อุดมสมบูรณ์ดังนั้น
bioethanol ผลิตได้


ผนังเซลล์พืชประกอบด้วยส่วนประกอบหลักสาม:
เซลลูโลส hemicellulose และ lignin เพื่อให้บรรลุ
การผลิตเอทานอลมีประสิทธิภาพสูง เป็นสิ่งที่ต้องการใช้
ทั้งกลูโคสและ xylose อยู่ในเซลลูโลส
hemicellulose (Kuhad et al. 2011) และ อย่างไรก็ตาม บาง
ชนิดของยีสต์เช่น Scheffersomyces stipitis (ชื่อเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
มีประสิทธิภาพใช้ทรัพยากรเพื่อการผลิตเอทานอลได้

( สำรวจโดยกลุ่มงานวิจัยหลายผิวหนัง 2011 ; binod et al . 2010 ; ซาร์คาร์ et al . 2012 ) ที่
ปัจจุบันเอทานอลส่วนใหญ่ผลิตจากพืชอาหาร
เช่น เม็ดข้าวโพดหรืออ้อย ( คิม &เดล 2004 ;
ซานเชส& Cardona 2008 ) อย่างไรก็ตาม การใช้แป้งและน้ำตาล

การผลิตเอทานอลแข่งขันกับพืชวัสดุอาหาร เป็นทางเลือกที่เป็นผลิตภัณฑ์ lignocellulosic
ชีวมวล เช่น ข้าวโพดฝัก เส้นใยข้าวโพด
ฟางข้าว ชานอ้อย หรือฟางข้าวสาลีอาจกลายเป็นแหล่งขาดไม่ได้
สำหรับการผลิตเอทานอล . ในญี่ปุ่น
ตัวอย่างเช่น ประมาณ 75% ของฟางข้าวไม่ได้ใช้
ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งอาจเป็นปัญหาวัตถุดิบสำหรับการผลิตเอทานอลมากมาย
.


ผนังเซลล์พืชประกอบด้วยสามองค์ประกอบหลัก :
เซลลูโลส เฮมิเซลลูโลส และลิกนิน เพื่อให้บรรลุ
การผลิตเอทานอลสูงเป็นที่พึงปรารถนาที่จะใช้
ทั้งกลูโคสและไซโลสที่อยู่ในเซลลูโลส และเฮมิเซลลูโลส (
kuhad et al . 2011 ) อย่างไรก็ตาม ไม่กี่ชนิด
ของยีสต์เช่น scheffersomyces stipitis ( เดิมชื่อ