Comparative studies are credited wi

Comparative studies are credited with leading efforts to study the administrative problems and practices of developing societies in the post–World War II era. As Weidner notes, even as late as the 1960s, “development administration was an unfamiliar and awkward label” (1970, 3). Subsequently, a new focus, boosted by the experiences of field specialists in technical assistance as well as scholarship from within the old and the new nations, evolved into a
compilation of concepts and applications that became known as development administration. Thus, knowledge of the administrative problems of developing countries is one of the most important achievements of comparative administration in the post–World War II era. To a large extent, and as an outcome of developmental pressures, administrative reform was forced to the top of the agenda for action in many countries. Breaking out of the parochial mode, gradually developing and sharing international administrative experiences, also resulted in a recognition of the significant role of developmental institutions. Thus, initial efforts correctly distinguished between “change in the output of the system and change in the system itself” (Weidner 1970, 5). The first aims to create greater quantitative growth, while the second deals with qualitative factors that establish the capacity of the system to change. The choice rarely is one or the other, however, because both quantitative and qualitative factors have been essential for the modernization of administrative systems.From the start, modernization has been conceived to mean
developing capacities for administrative systems to act and to be more attuned to the problems and needs of their societies, not simply imitating or applying practices of Western
systems. Thus, beforehand, development administration Public Administration Review • March/April 2005, Vol. 65, No. 2 tion recognized the influence of the setting within which administration takes place (Riggs 1961; Braibanti 1969). In 1964, Fred W. Riggs published Administration of
Developing Countries, which charted new directions for future scholarship in this area. He called for “a clear understanding of the forces which lead to administrative transformations”
as a condition for change from traditional, status- oriented bureaucracies to “modern” patterns of governmental organization in which the ideals of efficiency and effectiveness are operating principles (Riggs 1964, 3). Today,with a fast-shifting conception of what constitutes,
defines, or explains a genuine, sustainable national development,
public administration remains a singular determinant
factor.
In summary, comparative studies have been instrumental
in improving our understanding of administrative systems
across cultures and countries. The comparative approach
has also helped the functional analysis of
administration, delineated development administration, and
refocused scholarly attention on the tumultuous relationships
between administration and its context. Still, the literature
of public administration, Barzelay (2001) points
out, remains far short of exhausting the possibilities and
potential of the comparative method.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศึกษาเปรียบเทียบมีเครดิตกับผู้นำพยายามศึกษาปัญหาดูแลและปฏิบัติของสังคมที่กำลังพัฒนาในยุคสงครามโลก – ลงรายการบัญชี เป็นบันทึกย่อ Weidner แม้เป็นสายเป็น 1960 "บริหารถูกป้ายชื่อที่ไม่คุ้นเคย และตกใจ" (1970, 3) ในเวลาต่อมา มาใหม่ เพิ่มขึ้นตามประสบการณ์ของผู้เชี่ยวชาญของฟิลด์ในการช่วยเหลือทางเทคนิครวมทั้งทุนการศึกษาจากภายในเก่าและใหม่ในประเทศ พัฒนาเป็นการcompilation of concepts and applications that became known as development administration. Thus, knowledge of the administrative problems of developing countries is one of the most important achievements of comparative administration in the post–World War II era. To a large extent, and as an outcome of developmental pressures, administrative reform was forced to the top of the agenda for action in many countries. Breaking out of the parochial mode, gradually developing and sharing international administrative experiences, also resulted in a recognition of the significant role of developmental institutions. Thus, initial efforts correctly distinguished between “change in the output of the system and change in the system itself” (Weidner 1970, 5). The first aims to create greater quantitative growth, while the second deals with qualitative factors that establish the capacity of the system to change. The choice rarely is one or the other, however, because both quantitative and qualitative factors have been essential for the modernization of administrative systems.From the start, modernization has been conceived to meandeveloping capacities for administrative systems to act and to be more attuned to the problems and needs of their societies, not simply imitating or applying practices of Westernsystems. Thus, beforehand, development administration Public Administration Review • March/April 2005, Vol. 65, No. 2 tion recognized the influence of the setting within which administration takes place (Riggs 1961; Braibanti 1969). In 1964, Fred W. Riggs published Administration ofDeveloping Countries, which charted new directions for future scholarship in this area. He called for “a clear understanding of the forces which lead to administrative transformations”as a condition for change from traditional, status- oriented bureaucracies to “modern” patterns of governmental organization in which the ideals of efficiency and effectiveness are operating principles (Riggs 1964, 3). Today,with a fast-shifting conception of what constitutes,defines, or explains a genuine, sustainable national development,public administration remains a singular determinantfactor.In summary, comparative studies have been instrumentalin improving our understanding of administrative systemsacross cultures and countries. The comparative approachhas also helped the functional analysis ofadministration, delineated development administration, andrefocused scholarly attention on the tumultuous relationshipsbetween administration and its context. Still, the literatureof public administration, Barzelay (2001) pointsout, remains far short of exhausting the possibilities andpotential of the comparative method.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาเปรียบเทียบจะให้เครดิตชั้นนำที่มีความพยายามที่จะศึกษาปัญหาการบริหารและการปฏิบัติของสังคมในการพัฒนาหลังสงครามโลกครั้งที่สองยุค เป็นบันทึก Weidner แม้เป็นปลายปี 1960 "การบริหารการพัฒนาเป็นป้ายที่ไม่คุ้นเคยและน่าอึดอัดใจ" (1970, 3) ต่อมาโฟกัสใหม่ได้แรงหนุนจากประสบการณ์ของผู้เชี่ยวชาญด้านการให้ความช่วยเหลือทางเทคนิคเช่นเดียวกับทุนการศึกษาจากภายในประเทศเก่าและใหม่, การพัฒนาใน
การรวบรวมแนวความคิดและการใช้งานที่กลายเป็นที่รู้จักบริหารการพัฒนา ดังนั้นความรู้เกี่ยวกับปัญหาการบริหารของประเทศกำลังพัฒนาเป็นหนึ่งในความสำเร็จที่สำคัญที่สุดของการบริหารการเปรียบเทียบในยุคหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ในระดับมากและเป็นผลจากแรงกดดันพัฒนาการปฏิรูปการปกครองถูกบังคับให้ด้านบนของวาระการประชุมสำหรับการดำเนินการในหลายประเทศ ทำลายออกจากโหมดตำบลค่อยๆพัฒนาและการแบ่งปันประสบการณ์การบริหารระหว่างประเทศยังส่งผลในการรับรู้ของบทบาทที่สำคัญของการพัฒนาสถาบัน ดังนั้นความพยายามเริ่มต้นอย่างถูกต้องแตกต่างระหว่าง "การเปลี่ยนแปลงในการส่งออกของระบบและการเปลี่ยนแปลงในระบบเอง" (Weidner 1970 5) จุดมุ่งหมายแรกที่จะสร้างการเติบโตเชิงปริมาณมากขึ้นในขณะที่ข้อเสนอที่สองกับปัจจัยเชิงคุณภาพที่สร้างความสามารถของระบบที่จะเปลี่ยน ทางเลือกที่ไม่ค่อยเป็นหนึ่งหรืออื่น ๆ แต่เนื่องจากปัจจัยทั้งเชิงปริมาณและคุณภาพที่ได้รับการสร้างสรรค์สิ่งใหม่ ๆ ที่จำเป็นสำหรับการบริหารของ systems.From เริ่มต้นที่ทันสมัยได้รับการคิดหมายถึง
ความสามารถในการพัฒนาระบบการบริหารจัดการที่จะทำหน้าที่และจะมีมากขึ้นสนิทสนมระหว่าง ปัญหาและความต้องการของสังคมของพวกเขาไม่เพียงแค่การเลียนแบบหรือประยุกต์ใช้วิธีการทางทิศตะวันตกของ
ระบบ ดังนั้นก่อนการบริหารการพัฒนารีวิวรัฐประศาสนศาสตร์•มีนาคม / เมษายน 2005 ฉบับ 65, ฉบับที่ 2 การได้รับการยอมรับอิทธิพลของการตั้งค่าการบริหารภายในที่เกิดขึ้น (ริกส์ 1961; Braibanti 1969) ในปี 1964 เฟร็ดดับบลิวริกส์ตีพิมพ์การบริหารงานของ
ประเทศกำลังพัฒนาซึ่งสถานที่เกิดเหตุทิศทางใหม่สำหรับทุนการศึกษาในอนาคตในพื้นที่นี้ เขาเรียกว่า "ความเข้าใจที่ชัดเจนของกองกำลังที่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงการบริหาร"
เป็นเงื่อนไขสำหรับการเปลี่ยนแปลงจากแบบดั้งเดิม status- ธิปไตยที่มุ่งเน้นไปที่รูปแบบ "สมัยใหม่" ขององค์กรภาครัฐซึ่งในอุดมคติของประสิทธิภาพและประสิทธิผลในการดำเนินงานจะมีหลักการ (ริกส์ 1964 3) วันนี้มีความคิดอย่างรวดเร็วขยับของสิ่งที่ถือว่า,
กำหนดหรืออธิบายแท้การพัฒนาประเทศอย่างยั่งยืน,
การบริหารภาครัฐยังคงเป็นปัจจัยเอกพจน์
ปัจจัย.
ในการสรุปการศึกษาเปรียบเทียบได้รับประโยชน์
ในการปรับปรุงความเข้าใจของระบบการบริหารจัดการ
ข้ามวัฒนธรรมและประเทศ . วิธีการเปรียบเทียบ
นอกจากนี้ยังมีส่วนช่วยในการวิเคราะห์การทำงานของ
การบริหารคดีการบริหารการพัฒนาและการ
เพ่งความสนใจทางด้านวิชาการเกี่ยวกับความสัมพันธ์ป่วน
ระหว่างการบริหารและบริบท ยังคงวรรณกรรม
ของการบริหารสาธารณะ Barzelay (2001) ชี้
ออกยังคงห่างไกลจากที่หลบหนีไปได้และ
ศักยภาพของการเปรียบเทียบวิธีการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาเปรียบเทียบเครดิตกับนำความพยายามที่จะศึกษาปัญหาการบริหารงานและการปฏิบัติงานของพัฒนาสังคมในการโพสต์ - สงครามโลกครั้งที่สองยุค เป็นบันทึกไวด์เนอร์ แม้จะเป็นปลายทศวรรษที่ 1960 " การบริหารการพัฒนาเป็นไม่คุ้นเคยและแปลกป้าย " ( 1970 , 3 ) ต่อมา โฟกัสใหม่เพิ่มขึ้นจากประสบการณ์ของผู้เชี่ยวชาญในด้านความช่วยเหลือทางเทคนิค ตลอดจนทุนการศึกษา จาก ภายใน เก่า และ ประเทศใหม่ที่พัฒนาเป็น
รวบรวมแนวคิดและการประยุกต์ที่กลายเป็นที่รู้จักในฐานะการบริหารการพัฒนา ดังนั้นความรู้เกี่ยวกับปัญหาการบริหารการพัฒนาประเทศ เป็นหนึ่งในผลงานที่สำคัญที่สุดของการบริหารเปรียบเทียบในการโพสต์ - สงครามโลกครั้งที่สองยุค เพื่อขอบเขตขนาดใหญ่ และเป็นชนวนของแรงกดดันด้านพัฒนาการปฏิรูปการบริหารให้ด้านบนของวาระการกระทำในหลายประเทศ ทำลายออกจากโหมดแคบ ,การพัฒนาอย่างค่อยเป็นค่อยไป และแบ่งปันประสบการณ์การบริหารระหว่างประเทศ ยังก่อให้เกิดการรับรู้บทบาทที่สำคัญของสถาบันพัฒนา ดังนั้น เริ่มต้นความพยายามถูกต้องแตกต่างระหว่าง " การเปลี่ยนแปลงในผลผลิตของระบบและการเปลี่ยนแปลงในระบบเอง " ( ไวด์เนอร์ 1970 , 5 ) จุดมุ่งหมายแรกที่จะสร้างมากกว่าปริมาณการเติบโตในขณะที่ข้อเสนอที่สองกับเชิงคุณภาพ ปัจจัยที่สร้างความจุของระบบเปลี่ยนไป เลือกไม่ค่อยเป็นหนึ่งหรืออื่น ๆ อย่างไรก็ตาม เนื่องจากปัจจัยทั้งเชิงปริมาณ และเชิงคุณภาพเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับความทันสมัยของระบบงาน ตั้งแต่เริ่ม การได้รู้สึกว่า
การพัฒนาศักยภาพการบริหารระบบที่จะทำและจะสามารถปรับตัวให้เข้ากับปัญหาและความต้องการของสังคม ไม่ใช่เพียงแค่เลียนแบบหรือการปฏิบัติของระบบตะวันตก

ดังนั้น ก่อนการบริหารการพัฒนาการบริหารทบทวน - มีนาคม / เมษายน 2005 , ฉบับที่ 65 , ฉบับที่ 2 , ได้รับการยอมรับอิทธิพลของบรรยากาศภายในงาน ซึ่งใช้สถานที่ ( ริกส์ 1961 ;braibanti 1969 ) ในปี 1964 , Fred W . Riggs เผยแพร่การบริหาร
การพัฒนาประเทศ ซึ่งแผนที่เส้นทางใหม่สำหรับทุนการศึกษาในอนาคตในพื้นที่นี้ เค้าเรียกว่า " ความเข้าใจที่ชัดเจนของพลังที่นำไปสู่การบริหารการเปลี่ยนแปลง "
เป็นเงื่อนไขสำหรับเปลี่ยนจากแบบดั้งเดิมสถานภาพด้านการปกครองในรูปแบบ " สมัยใหม่ " ขององค์กรภาครัฐซึ่งในอุดมคติของประสิทธิภาพและประสิทธิผลเป็นหลักปฏิบัติ ( Riggs 1964 , 3 ) วันนี้กับเร็วเปลี่ยนความคิดของสิ่งที่ถือเป็นการ ,
นิยามหรืออธิบายแท้ การพัฒนาประเทศอย่างยั่งยืน การบริหารงานภาครัฐ ยังคงเป็นปัจจัยกำหนด


สรุปเป็นเอกพจน์การศึกษาเปรียบเทียบได้รับเครื่องมือในการปรับปรุงความเข้าใจของเรา

ระบบการบริหารข้ามวัฒนธรรมและประเทศ
วิธีการเปรียบเทียบได้ นอกจากนี้ ยังช่วยในการวิเคราะห์การทำงานของ
การบริหาร ซึ่งการพัฒนาการบริหารและวิชาการ
refocused ความสนใจในความสัมพันธ์ป่วน
ระหว่างการบริหารและบริบท ยังคง , วรรณกรรม
ของการบริหารรัฐกิจ barzelay ( 2001 ) คะแนน
ออก ยังคงห่างไกลจากที่หลบหนีไปได้และ
ศักยภาพของวิธีการเปรียบเทียบ