RestlessnessProviders should recogn

Restlessness
Providers should recognize the signs and symptoms of the restlessness associated with delirium at the end of life (Table 2).13 The most common identifiable cause of delirium in the hospital setting is medication: anticholinergics, sedative-hypnotics (eg, benzodiazepines), and opioids. Delirium and restlessness at the end of life are usually characterized by anguish (spiritual, emotional, or physical), anxiety, agitation, and cognitive failure. The treatment of terminal delirium usually requires the use of a major tranquilizer such as haloperidol.14

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ร้อนรนผู้ให้บริการควรตระหนักสัญญาณและอาการของความร้อนรนที่เกี่ยวข้องกับการเพ้อในตอนท้ายของชีวิต (ตารางที่ 2) 0.13 สาเหตุที่สามารถระบุตัวพบมากที่สุดของความคุ้มคลั่งในโรงพยาบาลเป็นยา: anticholinergics, ยากล่อมประสาท-hypnotics (เช่นเบนโซ) และ opioids
เพ้อและความร้อนรนในตอนท้ายของชีวิตมีความโดดเด่นโดยปกติความเจ็บปวด (จิตวิญญาณทางอารมณ์หรือทางกายภาพ) ความวิตกกังวลความปั่นป่วนและความล้มเหลวทางปัญญา รักษาขั้วเพ้อมักจะต้องใช้ยากล่อมประสาทที่สำคัญเช่น haloperidol.14

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้ให้บริการ restlessness
ควรตระหนักถึงสัญญาณและอาการของความวิตกกังวลที่เกี่ยวข้องกับการเพ้อในตอนท้ายของชีวิต ( ตารางที่ 2 ) 13 ที่พบมากที่สุดที่ระบุสาเหตุของการเพ้อในโรงพยาบาลการตั้งค่าเป็นยา : โคลิเนอร์จิกค่ะ ) ( เช่น benzodiazepines ) และโอปิออยด์ เพ้อและความร้อนรนในตอนท้ายของชีวิตมักจะ ลักษณะความเจ็บปวด ( ของจิตวิญญาณทางอารมณ์หรือทางกายภาพ ) การกวนความวิตกกังวลและความล้มเหลว การรักษาของ Terminal delirium มักจะต้องใช้ยากล่อมประสาทหลัก เช่น ฮาโลเพอริดอล 14